သိသမွ် ေတြးဆအျဖ (၈)

အေမး။ ။ျမတ္စြာဘုရားက နႏၵမင္းသားကို ေက်ာင္းသို႔ သပိတ္ယူေစၿပီး ဇြတ္ေခၚသြားကာ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ရဟန္းျပဳမလား ေမးေတာ္မူပါတယ္၊ ာင္ တည္ခိုင္းလို႔မရဘူးလို႔ သိရပါတယ္။ ရဟန္းေတာ္မ်ား သိမ္၀င္တဲ့အခါ ေမးစစ္ခံရတဲ့ ေမးခြန္းမ်ားမွာလဲ သဒၶါတရားနဲ႔ ရဟန္းျပဳသူ မွန္/မမွန္ အေသးစိတ္ စစ္ေဆးတယ္လို႔ ဖတ္ရပါတယ္။ ဒါဆို ျမတ္စြာဘုရားက နႏၵမင္းသားကို ကာယကံရွင္ရဲ႕ ဆႏၵမပါဘဲနဲ႕ ဇြတ္ရဟန္းျပဳေပးျခင္း ဟုတ္/မဟုတ္ သိလိုပါတယ္ဘုရား။ေနာင္ေတာ္ကို ေၾကာက္ၿပီး ေခါင္းညိတ္လို္က္ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဗုဒၶ၀ါဒဟာ ကာယကံရွင္ သေဘာဆႏၵမပါရင္ ရဟန္းျပဳဖို႔ မေျပာနဲ႔ သရဏဂံုေတ
အေျဖ။ ။ ရဟန္းျပဳဖို႔ရာ ေနာင္ေတာ္ ျမတ္စြာဘုရားအား ေၾကာက္၍ ေခါင္းညိတ္လိုက္ရတယ္ဆိုတာကို အရင္ေျပာၾကစုိ႔ရဲ႕၊
[( “ပဗၺဇိႆသိိ နႏၵာ” တိ အာဟ။ ေသာ ဗုဒၶဂါရေ၀န “ န ပဗၺဇိႆာမီ” တိ အ၀တြာ “ အာမ ပဗၺဇိႆာမီ”တိ အာဟ၊ သတၳာ “ ေတန ဟိ နႏၵံ ပဗၺာေဇထ တိ အာဟ) ဓမၼပဒအ႒ကထာ] အဓိပၸါယ္က “နႏၵ…ရဟန္းျပဳမွာလား” ဟုေမးေတာ္မူရာ နႏၵမင္းသားက (ဗုဒၶဂါရေ၀န) ျမတ္စြာဘုရားအား ရိုေသျခင္းေၾကာင့္ “ရဟန္းမျပဳလို” ဟု မေျပာေတာ့ဘဲ “ရဟန္းျပဳပါ့မယ္”လို႔ လာရွိပါတယ္။ ဤတြင္ ဘုရားရွင္ကေမး၍ နႏၵမင္းသားက ေၾကာက္၍ မဟုတ္ဘဲ ရိုေသေလးစားမႈ ဂါရ၀ျဖင့္ လုပ္ပါ့မယ္ လို႔ ၀န္ခံခဲ့တာပါ။ ထိုသုိ႔ ၀န္ခံခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ဘုရားရွင္က ရဟန္းျပဳေပးေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ (ရဟန္းမျပဳလုိေသာ္လည္း ဘုရားရွင္အား အလြန္ရိုေသေလးစားမႈျဖင့္ ရဟန္းျပဳခဲ့တယ္ လို႔ မွတ္ယူရပါမယ္)

“ဘုရားရွင္အား ရိုေသျခင္းေၾကာင့္” ဆုိတဲ့စကားလံုးကို အနက္ျပန္သူမ်ားက ခ်စ္ေၾကာက္ရိုေသျခင္းေၾကာင့္ လို႔ အနက္ျပန္ၾကပါတယ္။ အဲဒီကေန ေၾကာက္ျခင္းေၾကာင့္ လို႔ ျဖစ္သြားဟန္တူပါတယ္။ ဤစာပုဒ္ျဖင့္ ေၾကာက္၍ ရဟန္းျပဳခဲ့တာ မဟုတ္သလို ဘုရားရွင္ကလည္း လုပ္ကုိလုပ္ရမယ္လို႔ မေျပာခဲ့ပါဘူး။ နႏၵရဲ႕ ၀န္ခံမႈျဖင့္သာ လုပ္ေပးတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသေလာက္ဆို ဘုရားရွင္က နႏၵမင္းသားအား ဇြတ္အတင္း မလုပ္ေပးခဲ့ေၾကာင္း သိသာထင္ရွားၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခုက သိမ္၀င္တဲ့အခါ ရဟန္းေလာင္းအား ေမးစိစစ္ခ်က္မွာ ေမးခြန္းရွင္က (သဒၶါတရားျဖင့္ ရဟန္းျပဳသူ မွန္/မမွန္)အေသးစိပ္ စစ္ေဆးတယ္လို႔ေျပာထားပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ရဟန္းေလာင္းအား စစ္ေဆးခန္းတြင္ပါရွိတာမ်ားကို ဗဟုသုတအေနျဖင့္ ေဖၚျပလိုက္ပါတယ္။
ရဟန္းေလာင္း ေမးစိစစ္ခန္းတြင္………အနာႀကီးငါးမ်ဳိး ရွိ/မရွိ။ လူသားစင္စစ္ ဟုတ္/မဟုတ္။ ေယာကၤ်ားစင္စစ္ ဟုတ္/မဟုတ္။ သူတစ္ပါးထံ ကၽြန္ခံေနရသူ ဟုတ္/မဟုတ္။ ေၾကြးၿမီကင္းသူဟုတ္/မဟုတ္။ မင္းမႈထမ္း ဟုတ္/မဟုတ္။ အမိအဘတို႔က ခြင့္ျပဳသူ ဟုတ္/မဟုတ္။ အသက္(၂၀) ျပည့္သူ ျဖစ္/မျဖစ္။ သပိတ္သကၤန္းျပည့္စံုမႈ ရွိ/မရွိ။ ပဥၨင္းေလာင္း အမည္ေမးျခင္း။ ဥပဇၥ်ာယ္အမည္ေမးျခင္း တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ၄င္းတို႔တြင္ သဒၶါတရားျဖင့္ ရဟန္းျပဳသူ ဟုတ္/မဟုတ္ဆိုတာေတာ့ မပါပါ။

အေမး။ ။ ျမတ္စြာဘုရားအေလာင္းေတာ္ ဖြားေတာ္မူေတာ့ မယ္ေတာ္မာယာ ၅၆ႏွစ္၊ မိေထြးေတာ္ ပဇာပတိ ေဂါတမီ ၅၆ ႏွစ္လို႔ဖတ္ရပါတယ္။ သားဦး ျဖစ္ပါလ်က္နဲ႕ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ခမည္းေတာ္ မယ္ေတာ္မ်ားဟာ ဘာလို႔ သားသမီး ထြန္းကားခဲတဲ့ (အရြယ္လြန္)အရြယ္မွ ျမတ္စြာဘုရားအေလာင္းေတာ္ကုိ ဖြားေတာ္မူပါလဲဘုရား။ဆိုလိုတာက ဒီလိုျဖစ္တာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ရဲ႕ဓမၼတာ လားဆိုတာ သိခ်င္ပါတယ္ဘုရား။ ။
အေျဖ။ ။ ထိုအေၾကာင္းကို ေျဖရမယ္ဆုိလွ်င္ ေရွးဦးစြာ တုသိတာနတ္ျပည္က အေလာင္းေတာ္ေသတေကတုနတ္သားအေၾကာင္းကေန စေျပာမွ အဆင္ေျပပါလိမ့္မယ္။
နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းတို႔ဟာ နတ္သက္တမ္း စုေတခါနီး၊လူတို႔အေရအတြက္အားျဖင့္ (၇)ရက္သာလိုေတာ့သျဖင့္ နတ္သက္ေၾကြရန္ ပုဗၺနိမိတ္ငါးပါး ထင္ရွားျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အေလာင္းေတာ္ ေသတေကတု နတ္သားထံသုိ႔ လာေရာက္ကာ လက္အုပ္ခ်ီမိုးၿပီး “ အို…အေလာင္းေတာ္အရွင္နတ္သား….ဘုရာျဖစ္ရန္ အခ်ိန္တန္ပါၿပီ” (ဤ၌ အက်ဥ္းခ်ဳံးထားျခင္းျဖစ္တယ္) လို႔ ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္ ေသာအခါ အေလာင္းေတာ္ ေသတေကတုနတ္သားက အေဆာတလ်င္ ပဋိညာဥ္၀န္ခံခ်က္ကို မေပးေသးဘဲ ေရွးေရွးေသာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္တကာတို႔ ၾကည့္ရႈၿမဲ ဓမၼတာျဖစ္တဲ့အတိုင္း ၾကည့္ျခင္းငါးပါးကို ၾကည့္ေတာ္မူပါတယ္။
၄င္းတို႔မွာ……..
(၁) ဘုရားျဖစ္ရာ ေခတ္အခါကာလကို ၾကည့္ရႈဆင္ျခင္ျခင္း။
(၂) ဘုရားျဖစ္(ပြင့္)ရာ ကြၽန္းကို ၾကည့္ရႈ ဆင္ျခင္ျခင္း။
(၃) ဘုရားျဖစ္ပြင့္ရာ အရပ္ေဒသကို ၾကည့္ရႈ ဆင္ျခင္ျခင္း။
(၄) (ပစၦိမဘ၀သား) ဘုရားအေလာင္းေတာ္တို႔ ျဖစ္ေတာ္မူရာ အမ်ဳိးကို ၾကည့္ရႈ ဆင္ျခင္ျခင္း။
(၅) ဘုရားအေလာင္းမယ္ေတာ္၏ အရြယ္ေတာ္အပိုင္းအျခားကို ၾကည့္ရႈ ဆင္ျခင္ျခင္း တို႔ျဖစ္ပါတယ္။
ထိုအေၾကာင္းတို႔တြင္ မယ္ေတာ္ရဲ႕ အရြယ္အပိုင္းအျခားကုိ ၾကည့္ရႈဆင္ျခင္တယ္ လို႔ဆိုရာမွာ ဘုရားရဲ႕ မယ္ေတာ္ဟာ လ်ပ္ေပၚ ေလာ္လည္ျခင္း အလ်င္းမရွိ၊ ေသရည္ေသာက္စားျခင္း အလ်င္းမရွိ၊ ဘုရားမယ္ေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းမႈပါရမီတို႔ကို ကမၻာတစ္သိန္းကာလပတ္လံုး ျဖည့္က်င့္ခဲ့ၿပီးသူ ျဖစ္ရပါတယ္။ ဘုရားမယ္ေတာ္ျဖစ္ရမယ့္ ဘ၀ကို ရရွိ ဖြားျမင္ခဲ့ရာမွ အစျပဳ၍ ငါးပါးသီလကို တစ္ရံတစ္ခါမွ် မက်ဳိးေပါက္ေစဘဲ အၿမဲလံုၿခံဳစြာ ေစာင့္ေရွာက္ထိန္းသိမ္းခဲ့သူ ျဖစ္ရပါတယ္။ သုေဒၶါဒနမင္းႀကီးရဲ႕ မိဖုရားႀကီးျဖစ္ေသာ သီရိမဟာမာယာေဒ၀ီဟာ ဆိုခဲ့ၿပီးတဲ့ ေက်းဇူးဂုဏ္ အဂၤါအေပါင္းတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုပါတယ္။ သည္ သီရိမဟာမာယာေဒ၀ီမိဖုရားႀကီးဟာ ငါ့ရဲ႕မယ္ေတာ္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္( မယ္ေတာ္ျဖစ္ထိုက္တဲ့ သီရိမဟာမာယာေဒ၀ီရဲ႕ အသက္အၾကြင္းက ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ လို႔ ဆက္ၿပီး ဆင္ျခင္ ၾကည့္ရႈေတာ္မူေသာအခါ) ဆယ္လႏွင့္ ခုႏွစ္ရက္သာ မယ္ေတာ္ရဲ႕ အသက္ၾကြင္း ရွိေတာ့တာကို ေကာင္းစြာ သိျမင္ေတာ္မူေသာ ေၾကာင့္ အရြယ္ကိုၾကည့္ခါ ပဋိသေႏၶယူ ရပါတယ္။
ထို႔အျပင္ အသက္အရြယ္လြန္ ငါးဆယ္ေက်ာ္မွ ပဋိသေႏၶေနေတာ္မူရတဲ့ ေနာက္အေၾကာင္းတစ္ခုက…….
(အရြယ္သံုးပါးတြင္ ပဌမအရြယ္က ၃၃ႏွစ္၊၄လ၊ မဇၥ်ိမအရြယ္က ၃၃ႏွစ္၊ ၄လ၊ ပစၦိမအရြယ္က ၃၃ႏွစ္၊၄လ ယူရပါမယ္) ။
ပဌမအရြယ္မွာ သတၱ၀ါတို႔ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္မွာ ဆႏၵ ရာဂ ထူေျပာမ်ားျပားေသာေၾကာင့္ ထိုပဌမအရြယ္တြင္ ကိုယ္၀န္စြဲကပ္ေသာ မိန္းမဟာ ကိုယ္၀န္ကို ေကာင္းစြာ မေစာင့္ေရွာက္နိုင္။ထိုပဌမအရြယ္မွာ စြဲကပ္ေသာ ကိုယ္၀န္ဟာ အနာေရာဂါ မ်ားျပားတတ္ပါတယ္။ မဇၥ်ိမ အရြယ္ကို သံုးပံုျပဳ၍ ႏွစ္ပံုလြန္ေျမာက္ သံုးပံုအခ်ိန္ကို ေရာက္ေသာအခါတြင္ အမိ၀မ္းတိုက္ျဖစ္တဲ့ ၀တၳဳအိမ္ဟာ သန္႔ရွင္းေနပါတယ္။ ထိုသုိ႔ သန္႔ရွင္းေသာ ၀တၳဳအိမ္၌ ေမြးဖြားရေသာသူငယ္ဟာ အနာေရာဂါ ကင္းရွင္းၾကပါတယ္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားအေလာင္းရဲ႕မယ္ေတာ္ဟာ ပဌမအရြယ္(၃၃ႏွစ္၊၄လ)မွာ ထီးနန္းစည္းစိမ္ကို ခံစားၿပီးမွ မဇၥ်ိမအရြယ္ရဲ႕ သံုးပံုအနက္ တတိယအပံုသုိ႔ ေရာက္တဲ့ကာလမွာ အေလာင္းေတာ္ကို ေမြးဖြားရၿပီး ခုႏွစ္ရက္အၾကာမွာ နတ္ရြာစံေတာ္မူပါတယ္။ ဒါဆို အရြယ္လြန္မွ ေမြးဖြားေတာ္မူရတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ရွင္းလင္းေလာက္ၿပီ ထင္ပါရဲ႕။ ။(ဒီ-႒ ၂၊ စာမ်က္ႏွာ ၂၉- ေဗာဓိသတၱဓမၼတာအဖြင့္)

အေမး။ ။ အေသာကမင္းႀကီးဟာ ေသခါနီး ဆီးျဖဴသီးတစ္ျခမ္းကို စြဲလန္းၿပီး ေျမြၿပိတၱာ ျဖစ္သြားတာ သားေတာ္ မဟိႏၵမေထရ္နဲ႕ေတြ႕မွ ကၽြတ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေသာကမင္းႀကီးဟာ နတ္ရြာစံခါနီးမွာ မိမိစားဖို႔ေရႊခြက္မ်ားကို သံဃာေတာ္ေတြအား လွဴလို႔ ေငြခြက္နဲ႔သာေကၽြး၊ ေငြခြက္မ်ားကိုပါ သံဃာကို လွဴျပန္လုိ႔ ေၾကးခြက္နဲ႔၊ ဒါလည္း ရွိသမွ် သံဃာကို အကုန္လွဴတယ္။ ေနာက္ဆံုးဆီးျဖဴသီး တစ္ျခမ္းသာ က်န္တာကိုပါ လွဴတယ္။ ဆီးျဖဴသီးျခမ္းကို တပ္မက္ေလာဘနဲ႕ စြဲလမ္းတာ မဟုတ္ဘဲ ဧကရာဇ္မင္းတစ္ပါးမွာ ေနာက္ဆံုး ဆီးျဖဴသီးတစ္ျခမ္းသာ ပိုင္ေတာ့တယ္လို႔ သံေ၀ဂနဲ႕ ေျပာတာသာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါဆို ဆီးျဖဴသီးျခမ္းေၾကာင့္ ေျမြၿပိတၱာ ျဖစ္ရတယ္ဆိုတာ ျဖစ္နိုင္ပါသလားဘုရား။
အေျဖ။ ။ ဤအေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး သီရိဓမၼာေသာကအေၾကာင္းကို သိရွိရန္ မဟာရာဇ၀င္ႀကီးမ်ားကို လွန္ေလာရွာေဖြၾကည့္ရာ မဟာရာဇ၀င္ေတာ္ႀကီး ႏွစ္ေစာင္တြင္ မတူျခားနား ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
မွန္နန္းမဟာရာဇ၀င္ေတာ္ႀကီးအဆိုအရ…..
သီရိဓမၼာေသာကမင္းႀကီးကား သာသနာအက်ဳိးကို ဆထက္တန္ဘိုး ေဆာင္ရြက္ကာ အသႏၶိမိတၱာမိဖုရားမရွိတဲ့ေနာက္ တိႆရကၡာမိဖုရားႏွင့္ သံုးႏွစ္တာ မင္းျပဳေတာ္မူ၍ အဘိသိက္မခံမီ ေလးႏွစ္၊ အဘိသိက္ခံၿပီး သံုးဆယ့္ခုႏွစ္ႏွစ္၊ အားလံုးေပါင္း ေလးဆယ္ တစ္ႏွစ္၊ သကၠရာဇ္ (၂၅၅)တြင္ အနိစၥေရာက္ေတာ္မူပါတယ္။ အနိစၥေရာက္ၿပီးေသာအခါ အဆံုးအစြန္ အလွဴရဲ႕ အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ရပါတယ္ လို႔ ေလာကပညတၱိက်မ္း၌ ဆို၏ ။ ဟု ေရးသားထားပါသည္။
တစ္ဖန္ဆက္လက္၍ ….
(ရာဇ၀င္ႀကီး၌ကား စုတိခါနီးတြင္ ျပင္းစြာ အမ်က္ေဒါသရွိသျဖင့္ စုတိအျခားမဲ့၌ စပါးႀကီးေျမြျဖစ္၍ အရွင္မဟိႏၵမေထရ္ တရားေဟာသည္တြင္မွ တရားကုိ ႏွလံုုးသြင္းမိသျဖင့္ စပါးႀကီးအျဖစ္မွ စုတိ၍ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ေၾကာင္းကုိ က်ယ္စြာဆိုေလသည္။ ထုိစကားကို က်မ္းႀကီးက်မ္းခိုင္တို႔၌ လာေသာစကား မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ဤ မဟာရာဇ၀င္ေတာ္၌ မေရးမသြင္းသတည္း။) လို႔ ဦးကုလားမဟာရာဇ၀င္မွ လာေသာ အေၾကာင္းမ်ားကို က်မ္းမခိုင္ ဟုဆိုကာ မွန္နန္းမဟာရာဇ၀င္ေတာ္ႀကီးက ပယ္ထားပါတယ္။
ဆက္လက္ၿပီး မွန္နန္းမဟာရာဇ၀င္ေတာ္ႀကီးတြင္ေရးသားထားသည္မွာ…
သီဟဠ၀တၳဳ၌ ဤသို႔လာ၏ ။ သီရိဓမၼာေသာကမင္းႀကီး၏ အေဆြေတာ္ျဖစ္ေသာ လကၤာဒီပ သီဟိုဠ္ကၽြန္းကို အစုိးရေသာ ေဒ၀ါနံပိယတိႆ မင္းႀကီးလည္း တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္၌ တန္ခိုးႀကီးေသာ နတ္သား ျဖစ္ေလ၏။ ထိုနတ္ႏွစ္ပါးသည္ နတ္၏ အသက္အတိုင္း နတ္ျပည္၌ မေနဘဲ၊ သိၾကားမင္း ေတာင္းပန္အပ္သည္ျဖစ္၍ သီဟုိဠ္ကၽြန္း၌ သဒၶါတိႆမင္းလက္ထက္ သီရိဓမၼာေသာကမင္းႀကီးကား သမၻဴလသူေ႒းႀကီး ျဖစ္လာ၏။ ေဒ၀ါနံပိယတိႆမင္းႀကီးကား ဗ်ဂၣသာလ သူေ႒းမ၏ ၀မ္း၌ ျဖစ္လာ၏ ။ ခုႏွစ္ႏွစ္အရြယ္သို႔ ေရာက္ၾကလွ်င္ ရဟန္းျပဳ၍ ပဋိသမၻိဒါ ေလးပါးႏွင့္တကြ ရဟႏၱာအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ေတာ္မူကုန္၏။ သီရိဓမၼာေသာကမင္းႀကီးက ကု႑လတိႆေထရ္ဟူ၍ တြင္၏။ ေဒ၀ါနံပိယတိႆမင္းႀကီးက ဗ်ဂၣေထရ္ဟူ၍ တြင္၏။ ထိုမဟာေထရ္ႏွစ္ပါးကား ဖြားေသာအခါလည္း အတူဖြားေတာ္မူၾကသည္။ ရဟန္းျပဳေသာအခါလည္း အတူ ရဟန္းျပဳၾကသည္။ က်မ္းဂန္လည္း အတူသင္ၾကားေတာ္မူၾကသည္။ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူေသာအခါလည္း သီဟိုဠ္ကၽြန္းအလံုး၌ ႀကီးစြာေသာ ျပာဋိဟာကို ျပေတာ္မူ၍ အတူပင္ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူၾကသတည္း။ လို႔ သီရိဓမၼာေသာကမင္းႀကီးရဲ႕ ေနာက္ဆံုးဘ၀ ရဟႏၱာျဖစ္ေတာ္မူကာ ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ေတာ္မူပံုကို အက်ဥ္းခ်ဳံးကာ မွန္နန္းမဟာရာဇ၀င္ေတာ္ႀကီးတြင္ ေရးျပထားသည္ကို ေထာက္၍ သီရိဓမၼာေသာကမင္းႀကီး ေသေသာအခါ စပါးႀကီးေျမြျဖစ္တယ္ဆိုတာ အေထာက္အထား မခိုင္လံုတဲ့အတြက္ မဟုတ္ပါေၾကာင္း ျပန္ဆုိေပးလိုက္ရပါတယ္။
ထိုအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေနာက္ဆံုးဘ၀ ပရိနိဗၺာန္စံတဲ့အေၾကာင္း စိတ္၀င္စားဖြယ္ရာေရးထားတဲ့ ဟံသာသီရိ ရဲ႕ ဗုဒၶ၀ါဒဆိုင္ရာ အေမးအေျဖမ်ား စာအုပ္တြင္ အဂၤုတၱထိုရ္ အ႒ကထာလာအတိုင္း တင္ျပထားတာကို ရွာေဖြ ဖတ္ရႈနိုင္ပါေၾကာင္း။ ။