သိသမွ် ေတြးဆအေျဖ(၇)

အေမး။ ။ အဂၤလန္မွဆရာ၀န္ႀကီးက ေမးခ်င္ပါသတဲ့၀ိပါက္ေတာ္(၁၂)ပါးကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေရးေပးေစခ်င္ပါတယ္ဘုရား၊

အေျဖ။ ။ ျပည့္ျပည့္စံုစံုေျဖရမယ္ဆိုလုိ႔ အလြန္က်ယ္၀န္းသြားမည္စိုးသျဖင့္ သိသာရံု လိုရင္းကိုပဲ ေျပာေပးပါ့မယ္။
(၁)ပထမ၀ဋ္ေတာ္
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ္ အေလာင္းေတာ္ျဖစ္စဥ္ တစ္ခုေသာ ဘ၀မွာ မုနာဠိ လို႔ေခၚတဲ့ အရက္သမားျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ တစ္ေန႔သ၌ သုရဘိ လို႔ေခၚတဲ့ ရွင္ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္ကို “ သည္ကိုယ္ေတာ္ဟာ လူသူေလးပါးလြတ္တဲ့ ဆိတ္ကြယ္ရာမွာ ကာမဂုဏ္လိုက္စား ေမြ႕ေလ်ာ္ ေပ်ာ္ပါးတယ္။ တရားလည္း မရွိဘူး၊ ဒုႆီလပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး ျဖစ္တယ္” လု႔ိ စြပ္စြဲကာ ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္အား ျပစ္မွားမိခဲ့ပါ တယ္။ ထိုမေကာင္းမႈေၾကာင့္ ငရဲ၌ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခံစားရၿပီး၊ ယခုေနာက္ဆံုး ဘ၀ ဘုရားအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ေတာ္မူတဲ့အခါ လူသူအမ်ား အထင္မွားေအာင္ သုႏၵရီပရိဗိုဇ္မရဲ႕ စြပ္စြဲျခင္းကို ခံရပါတယ္။ ။

(၂)ဒုတိယ၀ဋ္ေတာ္
အေလာင္းေတာ္ဘ၀က တစ္ခုေသာဘ၀မွာ သဗၺာဘိဘူ လို႔ေခၚတဲ့ ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္ရဲ႕ တပည့္သာ၀က တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ဖူးပါ တယ္။ သူ႔နာမည္က နႏၵ လို႔ေခၚပါသတဲ့။ တစ္ေန႔တြင္ ထို သဗၺာဘိဘူ ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္အား “ အရွင္ဘုရား သီလမရွိဘူး၊ သူယုတ္မွာပဲ” ဟု စြပ္စြဲကား ျပစ္မွားမိခဲ့ပါတယ္။
ထိုမေကာင္းမႈေၾကာင့္္ အႏွစ္တစ္ေသာင္းပတ္လံုး ငရဲတြင္ ဒုကၡခံစားရၿပီး လူျဖစ္တဲ့ဘ၀မ်ားစြာတို႔၌ လူအမ်ား၏ မဟုတ္မတရား စြပ္စြဲတာကို ခံခဲ့ရတဲ့အျပင္ ယခုေနာက္ဆံုး ပစၦိမဘ၀ ဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ပရိသတ္ဗုိလ္ပံုအလယ္တြင္ စိဥၨမာဏ၀ိကာ လို႔ေခၚ တဲ့ မိန္းမယုတ္ရဲ႕ အဟုတ္မတရား စြပ္စြဲတာကို ခံေတာ္မူရပါတယ္။
(၃)တတိယ၀ဋ္ေတာ္
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ အေလာင္းေတာ္ဘ၀က တစ္ခုေသာဘ၀တြင္ လူအမ်ား ခ်စ္ခင္ေလးစားရသည့္အျပင္ ေဗဒင္သံုုးရပ္ကို တစ္ဖက္ကမ္းခပ္ေအာင္ တတ္ေျမာက္သည့္ ပါေမာကၡဆရာႀကီး ပုဏၰားတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ သူ႔ထံတြင္ ေဗဒင္ပညာကို လာ ေရာက္သင္ၾကားေသာ တပည့္ေပါင္း ငါးရာတိတိရွိပါတယ္။ တစ္ေန႔သ၌ အဘိညာဥ္တန္ခိုးျဖင့္ ျပည့္စံုၿပီး ဘီမ လို႔ေခၚတဲ့ ရေသ့သူျမတ္တစ္ ဦးဟာ ထိုအရပ္ဖက္သုိ႔ ၾကြေရာက္လာသည္ကို ပါေမာကၡဆရာႀကီးက ျမင္ရေသာအခါ “ ဒီရေသ့ဟာ ကာမဂုဏ္ ခံစားတဲ့ ရေသ့စဥ္းလဲ ျဖစ္တယ္” လို႔ ၾကည္ညိဳရမည့္အစား ႏွလံုးသြင္းမွားေလေတာ့၏။ ထိုအေၾကာင္းကို တပည့္တို႔အား ေျပာေသာအခါ တပည့္ငါးရာတို႔ကလည္း “ အခ်င္းတို႔….ဒီရေသ့ဟာ ကာမဂုဏ္ခံစားတဲ့ ရေသ့စဥ္းလဲတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္” လို႔ ရြာထဲတြင္ အိမ္တိုင္းလိုက္၍ ေျပာၾကပါတယ္။
ထိုကဲ့သုိ႔ ျပဳမိခဲ့ေသာ အကုသိုလ္ကံအက်ဳိးအဆက္ေၾကာင့္ တပည့္ငါးရာတို႔ဟာ ယခုဘ၀ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္တြင္ တပည့္ ရဟန္းငါးရာ လာျဖစ္ၾက ၿပီး၊ သုႏၵရီပရိဗိုဇ္မ (တိတၳိတို႔သတ္၍) ေသရတဲ့ အေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ လူအမ်ား၏ မဟုတ္မတရား စြပ္စြဲတာကို ခံခဲ့ရပါသည္။ တပည့္မ်ား စြပ္စြဲခံရျခင္းဟာ ဘုရားရွင္အား စြပ္စြဲခံရတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ ဤသည္ပင္လွ်င္ တတိယ၀ဋ္ေတာ္ျဖစ္ပါသည္။
(၄)စုတုတၳ၀ဋ္ေတာ္
ဘုရားရွင္ဟာ အေလာင္းေတာ္ဘ၀က တစ္ခုေသာ လူ႔ဘ၀ျဖစ္စဥ္တြင္ပစၥည္းဥစၥာမ်ားကို မတရားလိုခ်င္တပ္မက္ေသာေၾကာင့္ ဖေအတူ မေအကြဲ ညီအစ္ကိုေတာ္စပ္တဲ့ ညီငယ္ျဖစ္သူအား ေတာင္ေခ်ာက္ၾကားသုိ႔ ပစ္ခ်ခဲ့ရံုမွ်မက ေက်ာက္တံုးႀကီးျဖစ္လည္း တဖန္ထပ္ၿပီး ႀကိတ္ေခ်မႈကို ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။
ထိုမေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးဘ၀ ဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ရွင္ေဒ၀ဒတ္က ေက်ာက္ေမာင္းဆင္ၿပီး ပစ္ခ်သည္ကို ခံခဲ့ရပါတယ္၊ သည္တြင္ ေက်ာက္ခ်ပ္ေက်ာက္လႊာမ်ား လြင့္စင္ကာ ဘုရားရွင္၏ ေျခမေတာ္ကို ထိခိုက္မိကာ ေသြးစိမ္းတည္တဲ့အျဖစ္အထိ ခံခဲ့ရပါတယ္။
(၅)ပဥၥမ၀ဋ္ေတာ္
ဘုရားရွင္ဟာ တစ္ခုေသာဘ၀ဆီက အေျမာ္အျမင္ ဆင္ျခင္ဥာဏ္နည္းပါးကာ ဆိုးသြမ္းေသာ လူငယ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ လမ္းေပၚ၀ယ္ ျမဴးတူးေပ်ာ္ပါးကစားေနၾကစဥ္ အရွင္ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္တစ္ဆူကို ျမင္ရတဲ့အခါ ၾကည္ညိဳရ မည့္အစား ႏွလံုးသြင္းမွားယြင္းကာ ထိုအရွင္ပေစၥကဗုဒၶါအား ေက်ာက္ခဲျဖစ္ ပစ္ခတ္ကာ ျပစ္မွားခဲ့ပါတယ္။
ထိုမေကာင္းမႈကံေၾကာင့္ ရွင္ေဒ၀ဒတ္က ဘုရားရွင္အား အေသသတ္ရန္ လူသတ္သည့္ေလးသမားမ်ားအား ေစလြတ္တာကို ခံေတာ္မူရပါတယ္။
(၆) ဆ႒မ၀ဋ္ေတာ္
ဘုရားရွင္ဟာ တစ္ခုေသာဘ၀မွာ ဆင္ထိန္းသမားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ တစ္ေန႔ေသာအခါ ဆြမ္းခံၾကြေတာ္မူလာတဲ့ အရွင္ပေစၥကဗုဒၶါအား ဆင္ျဖင့္နင္းသတ္ေတာ့မည္ဟန္ျဖင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေျခာက္လွန္႔ခဲ့ပါတယ္
ထိုမေကာင္းမႈကံေၾကာင့္ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္၀ယ္ အရက္မ်ားစြာေသာက္၍ အၾကမ္းစိတ္ အရုိင္းစိတ္ေပါက္ေနေသာ နာဠာဂီရိ ဆင္က ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကို နင္းသတ္ရန္ ေရွးရႈခ်ဥ္းကပ္လာသည္ကိုခံေတာ္မူရပါတယ္၊ ဤကား ဆ႒၀ဋ္ေတာ္ျဖစ္ပါတယ္။
(၇) သတၱမ၀ဋ္ေတာ္
ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ အေလာင္းေတာ္ျဖစ္စဥ္ တစ္ခုေသာဘ၀မွာ ျပည့္ရွင္မင္းျဖစ္၍ မင္းမာန္တက္ကာ (ဒုစရုိက္ကိုမစဥ္းစားဘဲ) ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကို လွံျဖင့္ထိုး၍ သတ္ျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။
ထိုမေကာင္းမႈအကုသို္လ္ကံ အက်ဳိးဆင္ေၾကာင့္ ငရဲ၌ ႏွစ္မ်ားစြာခံခဲ့ရၿပီး ေနာက္ဆံုးပစၦိမ ဘ၀မွာ(ရွင္ေဒ၀ဒတ္ကေက်ာက္ေမာင္း ဆင္သျဖင့္ ေက်ာက္လႊာေက်ာက္ခ်ပ္တစ္ခုက ေျခမေတာ္၌ထိခိုက္၍ေသြးစိမ္းတည္ေသာအနာေရာဂါကိုကုစားရန္အတြက္) ဆရာဇီ၀က က ေျခမေတာ္ကိုဓါးျဖင့္ ခြဲသည္ကိုခံေတာ္မူရပါတယ္။
(၈) အ႒မ၀ဋ္ေတာ္
ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ အေလာင္းေတာ္ျဖစ္စဥ္တစ္ခုေသာဘ၀မွာ တံငါရြာ၌ျဖစ္၍ မိမိေဆြမ်ဳိးတံငါတို႕က ငါးတို႕ကိုရက္ရက္စက္ စက္သတ္ျဖတ္ၾကတာကို ျမင္ရေသာအခါ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္(ကိုယ္တိုင္သတ္သည္မဟုတ္)
ထိုမေကာင္းမႈကံ အက်ဳိးဆက္ေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးဘ၀ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူတဲ့အခါ ဦးေခါင္းကိုက္ေရာဂါ မၾကာခဏျဖစ္တာကို ခံ ေတာ္မူရပါတယ္။ (ေရွးအခါက ငါးမ်ားကို ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ခဲ့တဲ့ ေဆြမ်ဳိးတံငါသည္ေတြက ယခုအခါ သာကီ၀င္မင္းမ်ား ျဖစ္လာၾကၿပီး၊ ၀ိဋဋဴဘရဲ႕ အသတ္အျဖတ္ကို ခံရပါတယ္)။
(၉)န၀မ၀ဋ္ေတာ္
ဘုရားအေလာင္းေတာ္ဟာ္ တစ္ခုေသာဘ၀ျဖစ္စဥ္ ဖုႆျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာေတာ္မွာ တပည့္သာ၀ကရဟန္းေတာ္တို႔ကို “ သင္တို႔ မုေယာကို စားၾက၊ သေလးဆြမ္းတို႔ကို မစားၾကကုန္လင့္” လို႔ ေရရြတ္စကား ေျပာမွားခဲ့ပါတယ္။
ထိုမေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ကံရဲ႕ အက်ဳိးဆက္ေၾကာင့္ ဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ေ၀ရဥၨာျပည္၌ ေ၀ရဥၨာပုဏၰား ပင့္ေလွ်ာက္ခ်က္အရ ဘုရားရွင္၀ါကပ္ေတာ္မူေသာအခါ ၀ါတြင္းသံုးလပတ္လံုး မုေယာမႈန္႔ကိုသာ ဘုဥ္းေပးသံုးေဆာင္ေတာ္မူၾကရပါတယ္။
(၁၀)ဒသမ၀ဋ္ေတာ္
ဘုရားရွင္အေလာင္းေတာ္ျဖစ္စဥ္က တစ္ခုေသာဘ၀တြင္ လက္ေ၀ွ႕သမားျဖစ္ေတာ္မူပါတယ္။ အဲဒီမွာ တစ္ျခားလက္ေ၀ွ႕သမား တစ္ဦးကို ခါးက်ဳိးေအာင္ ရိုက္ခ်ဴိးထိုးသတ္ခဲ့ပါတယ္။
ထိုမေကာင္းမႈအက်ဳိးဆက္ေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးဘ၀ ဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ခါးေတာ္ေညာင္းညာတဲ့ေရာဂါျဖင့္ နာက်င္ ကိုက္ခဲ ဆင္းရဲဒုကၡကို ခံေတာ္မူရပါတယ္။
(၁၁)ဧကာဒသ၀ဋ္ေတာ္
ဘုရားရွင္ဟာ အေလာင္းေတာ္ဘ၀က တစ္ခုေသာဘ၀မွာ ေဆးဆရာ ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ထိုအခါ သူေဌးသားတစ္ေယာက္ကို ေဆးကုပါတယ္၊ အဲဒီမွာ သူေဌးသားက ေဆးဖိုး၀ါးခ မေပးလိုတဲ့အတြက္ ၀မ္းေလွ်ာ ေစတတ္တဲ့ ေဆးကို တိုက္ေကၽြးခဲ့ပါတယ္။
ထိုအကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးဘ၀ ဘုရားျဖစ္စဥ္ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူခါနီး ေသြး၀မ္းသြန္တဲ့ ေရာဂါေ၀ဒနာ စြဲကပ္ေတာ္မူလာ ရပါတယ္။
(၁၂)ဒြါဒသမ၀ဋ္ေတာ္
ဘုရားရွင္အေလာင္းေတာ္ဘ၀ျဖစ္စဥ္ ကႆပျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္မွာ ေဇာတိပါလ ပုဏၰားျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီဘ၀မွာ ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို “ ဒီ ဦးျပည္းရဟန္းမွာ သဗၺညဳတေရႊဥာဏ္ေတာ္ဆိုတာ အဘယ္မွာ ျဖစ္နိုင္မွာလဲ၊ သဗၺညဳတေရႊဥာဏ္ေတာ္ ဆိုတာ အလြန္ရခဲတဲ့ တရားတစ္ခု ျဖစ္တယ္” လို႔ ႏႈတ္ျဖင့္ ျပစ္မွား ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
ထိုမေကာင္းမႈကံေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးဘ၀ ေတာထြက္ေတာ္မူ၍ ဘုရားျဖစ္ရန္အတြက္ ဒုကၠရစရိယာအက်င့္ကို က်င့္ေတာ္မူတဲ့အခါ အျခားတပါးေသာ ဘုရားအေလာင္းတို႔မွာ ရက္ လ အနည္းငယ္သာ အထို္က္အေလ်ာက္ က်င့္ရပါေသာ္လည္း ၀စီ၀ိပါက္ ၀ဋ္ေတာ္လိုက္မႈ ေၾကာင့္ ေျခာက္ႏွစ္ၾကာေအာင္ ဒုကၠရစရိယအက်င့္ကို က်င့္ခဲ့ရပါတယ္ လို႔ ေျဖၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ခုဒၵကနိကာယ္ ေထရာပဒါနပါဠိ၃၉- အ၀ဋဖလ၀ဂၢ၊ ၁၀-ပုဗၺကမၼပိေလာတိက ဗုဒၶအပဒါန္ ၃၊၃၄၆-