This is default featured post 1 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.

This is default featured post 2 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.

This is default featured post 3 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.

This is default featured post 4 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.

This is default featured post 5 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.

Friday, July 31, 2009

ေအာင္ျခင္း(၈)ပါးအေၾကာင္း (၂)

(၂)အာဠ၀ကဘီလူးကိုေအာင္ေတာ္မူျခင္း။
အာဠ၀ီျပည္ အစိုးရတဲ့ အာဠ၀ကမင္းဟာ သူခိုး ဓျမရန္၊ အတုိက္အခံမင္းတို႔ရဲ႕ ရန္ကို ႏွိမ္နင္းဖို႔ ရည္ရြယ္ကာ အေလ့အက်င့္ျဖင့္ေစရန္ (၇)ရက္တစ္ႀကိမ္ ေနာက္ပါမ်ာားနဲ႔အတူ သမင္ေတာ့သို့ ေတာလည္ထြက္ၾကပါတယ္။ အာဠ၀ကမင္းဟာ သမင္တစ္ေကာင္ကို လုိက္ရာ သံုးယူဇနာအေရာက္မွာ ဖမ္းမိၿပီး သမင္ကို ထမ္းကာ ယူေဆာင္လာခဲ့ရာ တစ္ေနရာမွာ ပေညာင္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ေအာက္ကို ေရာက္သြားပါတယ္။ ဒီပေညာင္ပင္ကို အပိုင္စားရထားတာက အာဠ၀ကဘီလူးပါ။ ဘီလူးက မင္းႀကီးအား စားရန္လုပ္တဲ့အခါ မင္းႀကီးက “အသင္ဘီလူး….တိုင္းျပည္ကိုျပန္ၿပီး သင္စားဖို႔အတြက္ တစ္ေန႔ကို လူတစ္ေယာက္က် လြတ္ေပးပါ့မယ္။ ငါ့ကိုေတာ့ လြတ္ပါ” လို႔ေျပာပါ တယ္။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဘီလူးက မင္းႀကီးအား တိုင္းျပည္ျပန္ခြင့္ေပးလိုက္တယ္ ၊ နန္းေတာ္ေရာက္ေတာ့ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္အား အေၾကာင္းစံု ျဖစ္ခဲ့ပံု တို႔ကို တိုင္ပင္ေျပာဆိုရာ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္က “ အရွင္မင္းႀကီး ဒီအတြက္ မပူပါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတာ၀န္ထား၊ အရွင္မင္းႀကီးသာ ေအးခ်မ္းစြာေနပါ” လို႔ေျပာကာ ေထာင္ထဲက ရာဇ၀တ္သားမ်ားကို တစ္ေန႔ တစ္ေယာက္က်ႏွႈံးျဖင့္ လြတ္ရာ ၾကာေတာ့ ေထာင္ထဲတြင္ ရာဇ၀တ္သား မရွိေတာ့ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သြားတယ္။ ဒီလိုနဲ႔မရေတာ့တဲ့အခါ ၿမိဳ႕ထဲရွိ လူအိုမ်ားကိုု ပို႔ေစပါတယ္၊ လူအိုမ်ားလည္း ၾကာေတာ့ကုန္သေလာက္နီးပါးျဖစ္ခဲ့ၿပီ၊ အဲဒါနဲ႔ ပက္လက္အရြယ္ ပုခက္တြင္းေန ကေလးသူငယ္မ်ားကုိ တစ္ေန႔တစ္ေယာက္က် ေပးပို႔ေစပါ တယ္။ မိခင္မ်ားကလည္း မိမိကေလး ဘီလူးရန္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ အရပ္တစ္ပါးသို႔ တိမ္းေရွာင္သြားၾကကာ အသက္ႀကီးမွ ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ (၁၂)ႏွစ္ၾကာခဲ့တယ္။ ကေလးသူငယ္မ်ားလည္း အာဠ၀ကမင္းသားေလးမွတစ္ပါး ဘယ္သူမွ မရွိေတာ့ပါ။ ဒါနဲ႔ မင္းႀကီးဟာ သူ႔အသက္ရွင္ဖို႔အေရး သူ႔ရဲ႕ ရင္ေသြးေလးျဖစ္တဲ့ မင္းသားေလးကိုပါ ဘီလူးထံသုိ႔ ပို႔ေစလုိက္ပါတယ္။(ေလာကမွာ မိမိထက္ခ်စ္တဲ့သူ မရွိ)။
တစ္ေန႔မွာ ဘုရားရွင္ဟာ ဗုဒၶစကၡဳျဖင့္ သတၱေလာကႀကီးကို ၾကည့္ေတာ္မူတဲ့အခါ အာဠ၀ကမင္းသားေလးရဲ႕ အနာဂါမိဖိုလ္တည္ ေၾကာင္း ေရွးေကာင္းမႈ၊ အာဠ၀ကဘီလူးရဲ႕ ေသာတာပတၱိမဂ္ဖိုလ္တည္ေၾကာင္း ေရွးေကာင္းမႈ၊ တရားဆံုးတဲ့အခါ ပရိသတ္ (၈၄၀၀၀)အား သစၥာေလးပါး သိျမင္နိုင္ၾကမယ့္ အေရး ျမင္ေတာ္မူပါတယ္။ သို႔ႏွင့္မနက္တြင္ ဘုရားရွင္ဟာ သာ၀တၳိျပည္မွ ယူဇနာ(၃၀)ကြာေ၀းတဲ့ အာဠ၀ကဘီလူးရွိရာ ဘံုဗိမာန္သို႔ ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ အာဠ၀ကဘီလူးက သူ႔ဗိမာန္မွာ မရွိပါ။ ဟိမ၀ႏၱာသို႔ ဘီလူးမ်ား အစည္း အေ၀းသုိ႔ သြားေနခုိက္ျဖစ္တယ္။ (တစ္ခ်ဳိ႕အေၾကာင္းမ်ားကို စာအိုင္မွာစိုးတဲ့အတက္ မေဖၚျပေတာ့ၿပီ)
ဘီလူးမ်ားအစည္းအေ၀းတြင္ (အရိယာနတ္) သူငယ္ခ်င္းနွစ္ဦးက ဘုရားရွင္ရဲ႕ တန္ခိုးေတာ္ အာႏုေဘာ္ မည္မွ်ႀကီးပံု အေၾကာင္းကို ေျပာဆိုၾကရာ (ပညာမရွိသူကို ပညာနဲ႔စပ္တဲ့စကားကိုး သြားေျပာရင္ မႀကိဳက္ေခ်။) သုိ႔ႏွင့္ ဘီလူးအေရွ႕မွာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ဂုဏ္ေတြကို ေျပာဆိုေနတဲ့အတြက္ ဘီလူးက မႏွစ္သက္တဲ့ အျပင္ ေဒါသအမ်က္ထြက္ကာ “သင္တို႔ဆရာ ဘုရားကပဲ တန္ခိုးႀကီးသလား ၊ ငါကပဲ တန္ခိုးႀကီးသလားဆိုတာ ၾကည့္ၾကေသးတာေပါ့” လို႔ဆိုကာ ယူဇနာ (၆၀)ပမာဏရွိတဲ့ ေကလာသေတာင္ထိပ္ေပၚ ေျချဖင့္ ေဆာက္နင္းနင္းကား “ အာဠ၀ကဆို ငါပဲ ကြ” လို႔ ေအာ္လိုက္တဲ့ အသံႀကီးဟာ ဇမၺဴဒိပ္ကၽြန္းတစ္ကၽြန္းလံုးမွာရွိတဲ့ လူအမ်ား အကုန္ၾကားရတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ဘီလူးရဲ႕ အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ ယူဇနာ(၃၀၀၀ -မိုင္ေပါင္း၂၄၀၀၀) အျပန္႔က်ယ္တဲ့ ဟိမ၀ႏၱာေတာင္ႀကီးတစ္ခုလံုး သိမ့္သိမ့္တုန္သြားခဲ့တယ္။
အာဠ၀ကဘီလူးဟာ ဘုရားရွင္အား လက္နက္ႀကီး (၉)မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ တိုက္ခုိက္ခဲ့ပါေသာ္လည္း ဘုရားရွင္အား လက္ရွိေနရာမွ အေ၀းထြက္သြားေအာင္ မတတ္နိုင္ပါ။ သို႔ႏွင့္ လက္နက္အမ်ဳိးမ်ဳိး စြဲကိုင္ထားတဲ့ ၿပိတၱာအေပါင္းတို႔ဟာ အဆင္းပံုသ႑ာန္အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ ဆင္၊ျမင္း၊ရထား၊ေျခလ်င္စတဲ့ စစ္အဂၤါေလးပါးျဖင့္ ဘုရားရွင္အား တိုက္ခိုက္ၿပီး အေႏွာက္အယွက္ေပးခဲ့တယ္ ။ မနိုင္တဲ့အဆံုး “ဘယ္သူမွ မနိုင္တဲ့ ဘဲြ႕ျဖဴပုဆိုး နတ္လက္နက္ႏွင့္ ပစ္ရရင္ေကာင္းမယ္” လို႔ေတြးၿပီး ဘြဲ႕ျဖဴလက္နက္ကို ကိုင္ကာ ရပ္ေနပါတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ ဘုရားရွင္က ဘီလူးအား တရားေဟာဆံုးမမယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းေၾကာင့္ တရားနာခ်င္၊ စစ္တုိက္တာကိုၾကည့္ခ်င္ တဲ့ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ထိုအခ်ိန္က ေကာင္းကင္ေပၚမွာ နတ္ျဗဟၼာမ်ားနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနပါေတာ့တယ္။ ဘီလူးက ဘယ္လိုပင္တိုက္ ခုိက္ေသာ္လည္း ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေမတၱာေတာ္ေၾကာင့္ ဘယ္လိုမွ မနိုင္နုိင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဘုရားအား ေမတၱာပ်က္ေအာင္လုပ္မယ္လို႔ ႀကံၿပီး ေဒါသထြက္ဖြယ္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေျပာၾကားေသာ္လည္း မနိုင္ခဲ့ေပ။
တစ္ဖန္ “အေမးပုစၦာျပႆနာကိုေမးမယ္ မေျဖနုိင္လို႔ကေတာ့ ေဂါတမေျခကိုကိုင္ၿပီး ဂဂၤါျဖစ္တဖက္ကမ္းကို လြဲပစ္လိုက္မယ္” လို႔ ေျပာၿပီး ပုစၦာမ်ားေမးပါတယ္။ ပုစၦာက…
(၁) ေလာကမွာ ဘယ္အရာဟာ အျမတ္ဆံုး ျဖစ္သလဲ။
(၂) အဘယ္တရားကို ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ပြားမယ္ဆိုရင္ လူ၊နတ္၊နိဗၺာန္ သံုးတန္ခ်မ္းသာကို ေရာက္နိုင္ပါသလဲ။
(၃) အရသာအေပါင္းမွာ ဘယ္အရသာဟာ အခ်ဳိၿမိန္ဆံုး ျဖစ္ပါသလဲ။
(၄) အဘယ္တရားနဲ႔ အသက္ရွည္ျခင္းဟာ အျမတ္ဆံုးျဖစ္ပါသလဲ။ လို႔ ျပႆနာေလးရပ္ကို ေမးပါတယ္။
ဘုရားရွင္ရဲ႕အေျဖက…
(၁) ေလာကီေလာကုတ္ႏွစ္ျဖာေသာ သဒၶါတရားဟာ ေလာကမွာ အၿမတ္ဆံုး ျဖစ္တယ္။
(၂) ဒါန၊သီလ၊ဘာ၀နာ ဆိုတဲ့ ကုသလကမၼပထတရား (၁၀)ပါးဟာ လူနတ္နိဗၺာန္ သံုးတန္ခ်မ္းသာ ကို ေရာက္နိုင္ပါေပတယ္။
(၃) အရသာအေပါင္းမွာ ဟုတ္တိုင္းမွန္ရာကိုသာ ဆုိတတ္ေသာ သစၥာစကားဟာ အေကာင္းဆံုးအရသာ ျဖစ္ပါတယ္။
(၄)မွန္ကန္တဲ့ အက်င့္ပဋိပတ္တို႔ကို မျပတ္ပြားမ်ားေပးရတဲ့ ပညာတရားနဲ႔ အသက္ရွည္ျခင္းဟာ အျမတ္ဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ လို႔ ေျဖလိုက္တဲ့ တရားေတာ္ကို အာဠ၀ကဘီလူး ၾကားနာရၿပီး ႏွစ္သက္ရႊင္လန္း၀မ္းေျမာက္တဲ့စိတ္ ရွိလွတဲ့အတြက္ ေနာက္ျပႆနာေလးရပ္ကို ထပ္မံၿပီး ေမးလိုက္ပါတယ္။
(၁)အဘယ္တရားနဲ႔ ၾသဃေလးျဖာကို ကူးေျမွာက္နိုင္ပါသလဲ။
(၂)အဘယ္တရာားဟာ ဘ၀သံသရာကို ကူးေျမွာက္နုိင္ပါသလဲ။
(၃) အဘယ္တရားတို႔ျဖင့္ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္နုိင္ပါသလဲ။
(၃) အဘယ္တရားတို႔ျဖင့္ ကိေလသာမွ ကင္းေ၀းနိင္ပါသလဲ။
ဘုရားရွင္က..
(၁)သဒၶါတရားနဲ႔ ၾသဃေလးျဖာကို ကူးေျမာက္နုိင္ပါတယ္။
(၂) ကုသုိလ္တရားပြားမ်ားနိုင္ရန္ အဖန္ဖန္ ထပ္ထပ္ မေမ့မေလ်ာ့ေအာင္ ထားရတဲ့ အပၸမာဒ သတိတရားဟာ ဘ၀သံသရာမွ ကူးေျမာက္နုိင္ပါတယ္။
(၃) ၀ီရိယတရားျဖင့္ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြန္ေျမာက္နုိင္ပါတယ္။
(၄) ပညာတရားျဖင့္ ကိေလသာမွ ကင္းစင္နိုင္ပါတယ္။ လို႔ ေျဖေတာ္မူၿပီးတဲ့အခါ အာဠ၀ကဘီလူးဟာ ေသာတာပတၱိမဂ္ဖိုလ္မွာ တည္ခဲ့ပါတယ္။ ေသာတာပန္ ျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာလည္း အေမးေတြေမးပါေသးတယ္။
သို႔ႏွင့္ အာဠ၀ကဘီလူးဟာ အာဠ၀ကမင္းသားေလးအား မစားေတာ့ပဲ ဘုရားရွင္အား ဆက္ကပ္လိုက္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္က ထိုမင္းသားေလးကို လက္ေတာ္ျဖင့္ ခံယူေတာ္မူကာ “ ဒီကေလးငယ္ကို ေကၽြးေမြးၾကၿပီး ႀကီးလာရင္ ငါဘုရားအား ျပန္လည္ေပးအပ္ရမယ္” လို႔ ေျပာေတာ္မူကာ မင္းခ်င္းေယာက္်ားမ်ားလက္သို႔ ေပးအပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီတြင္ပဲ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အာဠ၀ကဘီလူးကို ေအာင္ျမင္ပံု ဒုတိယ ေအာင္နိုင္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ (မဟာဗုဒၶ၀င္စတုတၳအတြဲ၊ ႏွာ-၂၆၃-၃၀၅)။

ေအာင္ျခင္း(၈)ပါးအေၾကာင္း (၂)

(၂)အာဠ၀ကဘီလူးကိုေအာင္ေတာ္မူျခင္း။
အာဠ၀ီျပည္ အစိုးရတဲ့ အာဠ၀ကမင္းဟာ သူခိုး ဓျမရန္၊ အတုိက္အခံမင္းတို႔ရဲ႕ ရန္ကို ႏွိမ္နင္းဖို႔ ရည္ရြယ္ကာ အေလ့အက်င့္ျဖင့္ေစရန္ (၇)ရက္တစ္ႀကိမ္ ေနာက္ပါမ်ာားနဲ႔အတူ သမင္ေတာ့သို့ ေတာလည္ထြက္ၾကပါတယ္။ အာဠ၀ကမင္းဟာ သမင္တစ္ေကာင္ကို လုိက္ရာ သံုးယူဇနာအေရာက္မွာ ဖမ္းမိၿပီး သမင္ကို ထမ္းကာ ယူေဆာင္လာခဲ့ရာ တစ္ေနရာမွာ ပေညာင္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ေအာက္ကို ေရာက္သြားပါတယ္။ ဒီပေညာင္ပင္ကို အပိုင္စားရထားတာက အာဠ၀ကဘီလူးပါ။ ဘီလူးက မင္းႀကီးအား စားရန္လုပ္တဲ့အခါ မင္းႀကီးက “အသင္ဘီလူး….တိုင္းျပည္ကိုျပန္ၿပီး သင္စားဖို႔အတြက္ တစ္ေန႔ကို လူတစ္ေယာက္က် လြတ္ေပးပါ့မယ္။ ငါ့ကိုေတာ့ လြတ္ပါ” လို႔ေျပာပါ တယ္။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဘီလူးက မင္းႀကီးအား တိုင္းျပည္ျပန္ခြင့္ေပးလိုက္တယ္ ၊ နန္းေတာ္ေရာက္ေတာ့ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္အား အေၾကာင္းစံု ျဖစ္ခဲ့ပံု တို႔ကို တိုင္ပင္ေျပာဆိုရာ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္က “ အရွင္မင္းႀကီး ဒီအတြက္ မပူပါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတာ၀န္ထား၊ အရွင္မင္းႀကီးသာ ေအးခ်မ္းစြာေနပါ” လို႔ေျပာကာ ေထာင္ထဲက ရာဇ၀တ္သားမ်ားကို တစ္ေန႔ တစ္ေယာက္က်ႏွႈံးျဖင့္ လြတ္ရာ ၾကာေတာ့ ေထာင္ထဲတြင္ ရာဇ၀တ္သား မရွိေတာ့ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သြားတယ္။ ဒီလိုနဲ႔မရေတာ့တဲ့အခါ ၿမိဳ႕ထဲရွိ လူအိုမ်ားကိုု ပို႔ေစပါတယ္၊ လူအိုမ်ားလည္း ၾကာေတာ့ကုန္သေလာက္နီးပါးျဖစ္ခဲ့ၿပီ၊ အဲဒါနဲ႔ ပက္လက္အရြယ္ ပုခက္တြင္းေန ကေလးသူငယ္မ်ားကုိ တစ္ေန႔တစ္ေယာက္က် ေပးပို႔ေစပါ တယ္။ မိခင္မ်ားကလည္း မိမိကေလး ဘီလူးရန္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ အရပ္တစ္ပါးသို႔ တိမ္းေရွာင္သြားၾကကာ အသက္ႀကီးမွ ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ (၁၂)ႏွစ္ၾကာခဲ့တယ္။ ကေလးသူငယ္မ်ားလည္း အာဠ၀ကမင္းသားေလးမွတစ္ပါး ဘယ္သူမွ မရွိေတာ့ပါ။ ဒါနဲ႔ မင္းႀကီးဟာ သူ႔အသက္ရွင္ဖို႔အေရး သူ႔ရဲ႕ ရင္ေသြးေလးျဖစ္တဲ့ မင္းသားေလးကိုပါ ဘီလူးထံသုိ႔ ပို႔ေစလုိက္ပါတယ္။(ေလာကမွာ မိမိထက္ခ်စ္တဲ့သူ မရွိ)။
တစ္ေန႔မွာ ဘုရားရွင္ဟာ ဗုဒၶစကၡဳျဖင့္ သတၱေလာကႀကီးကို ၾကည့္ေတာ္မူတဲ့အခါ အာဠ၀ကမင္းသားေလးရဲ႕ အနာဂါမိဖိုလ္တည္ ေၾကာင္း ေရွးေကာင္းမႈ၊ အာဠ၀ကဘီလူးရဲ႕ ေသာတာပတၱိမဂ္ဖိုလ္တည္ေၾကာင္း ေရွးေကာင္းမႈ၊ တရားဆံုးတဲ့အခါ ပရိသတ္ (၈၄၀၀၀)အား သစၥာေလးပါး သိျမင္နိုင္ၾကမယ့္ အေရး ျမင္ေတာ္မူပါတယ္။ သို႔ႏွင့္မနက္တြင္ ဘုရားရွင္ဟာ သာ၀တၳိျပည္မွ ယူဇနာ(၃၀)ကြာေ၀းတဲ့ အာဠ၀ကဘီလူးရွိရာ ဘံုဗိမာန္သို႔ ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ အာဠ၀ကဘီလူးက သူ႔ဗိမာန္မွာ မရွိပါ။ ဟိမ၀ႏၱာသို႔ ဘီလူးမ်ား အစည္း အေ၀းသုိ႔ သြားေနခုိက္ျဖစ္တယ္။ (တစ္ခ်ဳိ႕အေၾကာင္းမ်ားကို စာအိုင္မွာစိုးတဲ့အတက္ မေဖၚျပေတာ့ၿပီ)
ဘီလူးမ်ားအစည္းအေ၀းတြင္ (အရိယာနတ္) သူငယ္ခ်င္းနွစ္ဦးက ဘုရားရွင္ရဲ႕ တန္ခိုးေတာ္ အာႏုေဘာ္ မည္မွ်ႀကီးပံု အေၾကာင္းကို ေျပာဆိုၾကရာ (ပညာမရွိသူကို ပညာနဲ႔စပ္တဲ့စကားကိုး သြားေျပာရင္ မႀကိဳက္ေခ်။) သုိ႔ႏွင့္ ဘီလူးအေရွ႕မွာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ဂုဏ္ေတြကို ေျပာဆိုေနတဲ့အတြက္ ဘီလူးက မႏွစ္သက္တဲ့ အျပင္ ေဒါသအမ်က္ထြက္ကာ “သင္တို႔ဆရာ ဘုရားကပဲ တန္ခိုးႀကီးသလား ၊ ငါကပဲ တန္ခိုးႀကီးသလားဆိုတာ ၾကည့္ၾကေသးတာေပါ့” လို႔ဆိုကာ ယူဇနာ (၆၀)ပမာဏရွိတဲ့ ေကလာသေတာင္ထိပ္ေပၚ ေျချဖင့္ ေဆာက္နင္းနင္းကား “ အာဠ၀ကဆို ငါပဲ ကြ” လို႔ ေအာ္လိုက္တဲ့ အသံႀကီးဟာ ဇမၺဴဒိပ္ကၽြန္းတစ္ကၽြန္းလံုးမွာရွိတဲ့ လူအမ်ား အကုန္ၾကားရတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ဘီလူးရဲ႕ အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ ယူဇနာ(၃၀၀၀ -မိုင္ေပါင္း၂၄၀၀၀) အျပန္႔က်ယ္တဲ့ ဟိမ၀ႏၱာေတာင္ႀကီးတစ္ခုလံုး သိမ့္သိမ့္တုန္သြားခဲ့တယ္။
အာဠ၀ကဘီလူးဟာ ဘုရားရွင္အား လက္နက္ႀကီး (၉)မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ တိုက္ခုိက္ခဲ့ပါေသာ္လည္း ဘုရားရွင္အား လက္ရွိေနရာမွ အေ၀းထြက္သြားေအာင္ မတတ္နိုင္ပါ။ သို႔ႏွင့္ လက္နက္အမ်ဳိးမ်ဳိး စြဲကိုင္ထားတဲ့ ၿပိတၱာအေပါင္းတို႔ဟာ အဆင္းပံုသ႑ာန္အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ ဆင္၊ျမင္း၊ရထား၊ေျခလ်င္စတဲ့ စစ္အဂၤါေလးပါးျဖင့္ ဘုရားရွင္အား တိုက္ခိုက္ၿပီး အေႏွာက္အယွက္ေပးခဲ့တယ္ ။ မနိုင္တဲ့အဆံုး “ဘယ္သူမွ မနိုင္တဲ့ ဘဲြ႕ျဖဴပုဆိုး နတ္လက္နက္ႏွင့္ ပစ္ရရင္ေကာင္းမယ္” လို႔ေတြးၿပီး ဘြဲ႕ျဖဴလက္နက္ကို ကိုင္ကာ ရပ္ေနပါတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ ဘုရားရွင္က ဘီလူးအား တရားေဟာဆံုးမမယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းေၾကာင့္ တရားနာခ်င္၊ စစ္တုိက္တာကိုၾကည့္ခ်င္ တဲ့ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ထိုအခ်ိန္က ေကာင္းကင္ေပၚမွာ နတ္ျဗဟၼာမ်ားနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနပါေတာ့တယ္။ ဘီလူးက ဘယ္လိုပင္တိုက္ ခုိက္ေသာ္လည္း ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေမတၱာေတာ္ေၾကာင့္ ဘယ္လိုမွ မနိုင္နုိင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဘုရားအား ေမတၱာပ်က္ေအာင္လုပ္မယ္လို႔ ႀကံၿပီး ေဒါသထြက္ဖြယ္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေျပာၾကားေသာ္လည္း မနိုင္ခဲ့ေပ။
တစ္ဖန္ “အေမးပုစၦာျပႆနာကိုေမးမယ္ မေျဖနုိင္လို႔ကေတာ့ ေဂါတမေျခကိုကိုင္ၿပီး ဂဂၤါျဖစ္တဖက္ကမ္းကို လြဲပစ္လိုက္မယ္” လို႔ ေျပာၿပီး ပုစၦာမ်ားေမးပါတယ္။ ပုစၦာက…
(၁) ေလာကမွာ ဘယ္အရာဟာ အျမတ္ဆံုး ျဖစ္သလဲ။
(၂) အဘယ္တရားကို ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ပြားမယ္ဆိုရင္ လူ၊နတ္၊နိဗၺာန္ သံုးတန္ခ်မ္းသာကို ေရာက္နိုင္ပါသလဲ။
(၃) အရသာအေပါင္းမွာ ဘယ္အရသာဟာ အခ်ဳိၿမိန္ဆံုး ျဖစ္ပါသလဲ။
(၄) အဘယ္တရားနဲ႔ အသက္ရွည္ျခင္းဟာ အျမတ္ဆံုးျဖစ္ပါသလဲ။ လို႔ ျပႆနာေလးရပ္ကို ေမးပါတယ္။
ဘုရားရွင္ရဲ႕အေျဖက…
(၁) ေလာကီေလာကုတ္ႏွစ္ျဖာေသာ သဒၶါတရားဟာ ေလာကမွာ အၿမတ္ဆံုး ျဖစ္တယ္။
(၂) ဒါန၊သီလ၊ဘာ၀နာ ဆိုတဲ့ ကုသလကမၼပထတရား (၁၀)ပါးဟာ လူနတ္နိဗၺာန္ သံုးတန္ခ်မ္းသာ ကို ေရာက္နိုင္ပါေပတယ္။
(၃) အရသာအေပါင္းမွာ ဟုတ္တိုင္းမွန္ရာကိုသာ ဆုိတတ္ေသာ သစၥာစကားဟာ အေကာင္းဆံုးအရသာ ျဖစ္ပါတယ္။
(၄)မွန္ကန္တဲ့ အက်င့္ပဋိပတ္တို႔ကို မျပတ္ပြားမ်ားေပးရတဲ့ ပညာတရားနဲ႔ အသက္ရွည္ျခင္းဟာ အျမတ္ဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ လို႔ ေျဖလိုက္တဲ့ တရားေတာ္ကို အာဠ၀ကဘီလူး ၾကားနာရၿပီး ႏွစ္သက္ရႊင္လန္း၀မ္းေျမာက္တဲ့စိတ္ ရွိလွတဲ့အတြက္ ေနာက္ျပႆနာေလးရပ္ကို ထပ္မံၿပီး ေမးလိုက္ပါတယ္။
(၁)အဘယ္တရားနဲ႔ ၾသဃေလးျဖာကို ကူးေျမွာက္နိုင္ပါသလဲ။
(၂)အဘယ္တရာားဟာ ဘ၀သံသရာကို ကူးေျမွာက္နုိင္ပါသလဲ။
(၃) အဘယ္တရားတို႔ျဖင့္ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္နုိင္ပါသလဲ။
(၃) အဘယ္တရားတို႔ျဖင့္ ကိေလသာမွ ကင္းေ၀းနိင္ပါသလဲ။
ဘုရားရွင္က..
(၁)သဒၶါတရားနဲ႔ ၾသဃေလးျဖာကို ကူးေျမာက္နုိင္ပါတယ္။
(၂) ကုသုိလ္တရားပြားမ်ားနိုင္ရန္ အဖန္ဖန္ ထပ္ထပ္ မေမ့မေလ်ာ့ေအာင္ ထားရတဲ့ အပၸမာဒ သတိတရားဟာ ဘ၀သံသရာမွ ကူးေျမာက္နုိင္ပါတယ္။
(၃) ၀ီရိယတရားျဖင့္ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြန္ေျမာက္နုိင္ပါတယ္။
(၄) ပညာတရားျဖင့္ ကိေလသာမွ ကင္းစင္နိုင္ပါတယ္။ လို႔ ေျဖေတာ္မူၿပီးတဲ့အခါ အာဠ၀ကဘီလူးဟာ ေသာတာပတၱိမဂ္ဖိုလ္မွာ တည္ခဲ့ပါတယ္။ ေသာတာပန္ ျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာလည္း အေမးေတြေမးပါေသးတယ္။
သို႔ႏွင့္ အာဠ၀ကဘီလူးဟာ အာဠ၀ကမင္းသားေလးအား မစားေတာ့ပဲ ဘုရားရွင္အား ဆက္ကပ္လိုက္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္က ထိုမင္းသားေလးကို လက္ေတာ္ျဖင့္ ခံယူေတာ္မူကာ “ ဒီကေလးငယ္ကို ေကၽြးေမြးၾကၿပီး ႀကီးလာရင္ ငါဘုရားအား ျပန္လည္ေပးအပ္ရမယ္” လို႔ ေျပာေတာ္မူကာ မင္းခ်င္းေယာက္်ားမ်ားလက္သို႔ ေပးအပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီတြင္ပဲ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အာဠ၀ကဘီလူးကို ေအာင္ျမင္ပံု ဒုတိယ ေအာင္နိုင္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ (မဟာဗုဒၶ၀င္စတုတၳအတြဲ၊ ႏွာ-၂၆၃-၃၀၅)။

ေအာင္ျခင္း(၈)ပါး အေၾကာင္း

(၁)မာရ္နတ္ကို ေအာင္ေတာ္မူျခင္း။
အေမး။ ။ အရွင္ဘုရား.......အျပင္အတြင္းေအာင္ျခင္း (၈)ပါးကို အေထာက္ထားစံုစံုေလးနဲ႔ ျပည့္ျပည့္စံုစံု သိခ်င္ပါတယ္ဘုရား။
Dr. တင့္ဇင္ဦး
မန္းစဖီး၊ အဂၤလန္
အေျဖ။ ။ဘုရားအေလာင္းေတာ္ဟာ ကဆုန္လျပည့္ေန႔ နံနက္မွာ သုဇာတာ လွဴဒါန္းတဲ့ ႏို႕ဃာဆြမ္းကို လက္ခံၿပီး၊ေနရဥၹရာျမစ္ဆီသုိ႔ သြားပါတယ္။ ထိုျမစ္ရဲ႕ တစ္ေနရာ သုုပၸတိ႒ိတ ေရခ်ဳိးဆိပ္မွာ ေရခ်ဳိးေတာ္မူၿပီး ေအးျမတဲ့သစ္ပင္အရင္းမွာ ထိုင္ကာ ႏို႔ဃနာဆြမ္းကို ထန္းသီးမွည့္ပမာဏ ခန္႔ (ထန္းသီးအေစ့အရြယ္)ကို ၄၉ လုပ္ဘုဥ္းေပးပါတယ္၊ အဲဒီမွာ ဆြမ္းအလုပ္တုိင္းမွာ နတ္ျဗဟၼာမ်ားက လူနတ္မ်ားစားနိုင္တဲ့ ၾသဇာမ်ား ထည့္ထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဘုရားျဖစ္ၿပီး ၄၉ ရက္ၾကာတဲ့အထိ ဘာမွမစားဘဲ ေနေတာ္မူနိုင္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
သို႔ႏွင့္ မဟာေဗာဓိရဲ႕ အေရွ႕ဖက္ ပလႅင္ေတာ္ေပါက္ရာ ေနရာသုိ႔ ေရာက္တဲ့အခါ “ဒီေနရာဟာ ေရွး ဘုရားရွင္တို႔ ကိေလသာၿဖိဳဖ်က္ေတာ္မူ ရာ ေနရာျဖစ္တယ္” လို႔ သိေတာ္မူၿပီး ပါလာတဲ့ ျမက္ရွစ္ဆုပ္ကို အဖ်ားက ကိုင္ကာ ႀကဲျဖန္႔လိုက္တာနဲ႔ ျမက္မ်ားကြယ္ေပ်ာက္ၿပီး ရတနာ ပလႅင္ေတာ္အသြင္ ျဖစ္ တည္ရွိခဲ့ပါတယ္။

ဘုရားအေလာင္းေတာ္ဟာ မဟာေဗာဓိပင္ကို ေနာက္ခံထားကာ အေရွ႕ဖက္ကို မ်က္ႏွာမူၿပီး ရတနာပလႅင္ေပၚတြင္ ထက္၀ယ္ဖြဲ႕ ေခြ ထိုင္ေတာ္မူခါ “ အေရ က်န္လုိက က်န္ပါေစ၊ အေၾကာက်န္လိုက က်န္ပါေစ၊ အရိုးက်န္လိုက က်န္ပါေစ၊ ငါတကိုယ္လံုး အသားေသြး ေတြ ခမ္းေျခာက္လိုက ခမ္းေျခာက္ပါေစ ဘုရားမျဖစ္သမွ် ဒီေနရာက မထေတာ့ၿပီ” လို႔ အဂၤါေလးပါးရွိတဲ့ ၀ီရိယတရားတို႔ျဖင့္ ထိုင္ေနေတာ္ မူပါေတာ့တယ္။ အဲဒီအခါမွာ သိၾကားအစရွိတဲ့ နတ္ျဗဟၼာမ်ားက ပူေဇာ္မႈအမ်ဳိးမ်ုဳိးတို႔ျဖင့္ ပူေဇာ္ၾကပါတယ္။(ပူေဇာ္ပံုကို မေရးေတာ့ၿပီ)
ထိုအခါ ၀သ၀တၱီနတ္ျပည္သား မာရ္နတ္ဟာ နတ္စည္းစိမ္ကို စြန္႔ပယ္ၿပီး ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ဒုကၠစရိယာ က်င့္စဥ္ကတည္းက ဘုရားအေလာင္းေတာ္ရဲ႕ စိတ္မွာ ဘယ္အခါ ကာမ၀ိတက္မ်ား ျဖစ္မလဲဆိုတာ အပင္ပန္းခံကာ ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့ေပမဲ့ ဘာမွျဖစ္မလာခဲ့ဘူ။ “ဒီေန႔မွာေတာ့ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ဟာ ေဗာဓိမ႑ိဳင္ကို ေရာက္ခဲ့ၿပီ၊ ငါ့ရဲ႕ ဘံုသံုးပါးဆိုတဲ့ နယ္ပယ္ကေန ဘယ္နည္းနဲ႔မွ အလြတ္ေျမာက္ မခံနိင္ဘူး” လို႔ ေတြးကာ ၀သ၀တၱီနတ္ျပည္က သူ႔အၿခံအရံ နတ္သားမ်ားကို ေခၚလာၿပီး “ အေမာင္တို႔…လက္နက္အမ်ဳိးမ်ဳိးယူၿပီး ဘုရားအေလာင္းေတာ္အား တိုက္ခုိက္ၾက” လုိ႔ ေျပာခဲ့သလို သူ႔ကိုယ္တိုင္ကလည္း ယူဇနာ ၁၅၀ ရွိတဲ့ ဂီရိေမခလာ ဆင္ကိုစီးကာ လက္ရံုးတစ္ေထာင္ကို ဖန္ဆင္းၿပီး၊ လက္ရံုးတစ္ခုမွာ လက္နက္တစ္မ်ဳိးျဖင့္ ယူေဆာင္လာခဲ့ပါတယ္။
ဒီအခ်ိန္တုန္းက မာရ္နတ္စစ္တပ္ႀကီးမွာ အလြန္မ်ားလွပါတယ္။ အေရွ႕ဖက္က ၁၂ ယူဇနာ၊ လက္၀ဲ ဖက္ ၁၂ ယူဇနာ၊လက္်ာ ဖက္ ၁၂ ယူဇနာ၊ အထက္ကို ၉ ယူဇနာအထုရွိ မ်ားျပားလွတဲ့ မာရ္နတ္စစ္သည္တို႔ျဖင့္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာပံုသ႑ာန္မ်ား ဖန္ဆင္းကာ ညာသံေပးၿပီး ဘုရားေလာင္းရွိရာ မဟာေဗာဓိမ႑ိဳင္သို႔ လာခဲ့ၾကပါတယ္။ မ်ားျပားလွတဲ့ မာရ္နတ္စစ္သည္မ်ား ခ်ီတက္လာတဲ့အခါ ဘုရားအေလာင္းအား ပူေဇာ္ေနၾကတဲ့ နတ္မ်ားအနက္ သိၾကားမင္းဟာ ေနရာမွာ ရပ္တည္မနိုင္ေတာ့ဘဲ ခရုသင္းကို ေက်ာမွာ ပိုးၿပီး ေျပးလႊားကာ စႀကၤာ၀ဠာအနားေရးမွာ ရပ္ေနရပါတယ္။ ျဗဟၼာမင္းကေတာ့ ဒီေနရာမွာ မေနနိုင္ေတာ့ဘဲ ထီးျဖဴကို စႀကၤ၀ဠာတိုက္စြန္းမွာ ပစ္ခ်ခဲ့ကာျဗဟၼာ့ျပည္ကို ျပန္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး မဟာေဗာဓိမွာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ တစ္ပါးတည္းသာ က်န္ခဲ့ေတာ့တယ္။
မာရ္နတ္ကလည္း တုိက္ခိုက္ရန္အတြက္ ေရွ႕ေနာက္၀ဲယာမွ မ်ားျပားလွတဲ့ စစ္သည္မ်ားကို “ရဟန္းေဂါတမကို တိုက္ၾက” လို႔ အမိန္႔ေပးပါတယ္။ အဲဒီမွာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ဟာ ျဖည့္က်င့္လာခဲ့တဲ့ ပါရမီကုသုိလ္မ်ားကို ဆင္ျခင္စဥ္းစားေနပါေတာ့တယ္။
မာရ္နတ္မ်ားဟာ ဘယ္ေလာက္ပင္ တိုက္ခိုက္ပါေသာ္လည္း ဘုရားအေလာင္းေတာ္ရဲ႕ ပါရမီကုသုိလ္ေတာ္ကို မယွဥ္နုိင္တဲ့အတြက္ တိုက္ခိုက္တိုင္း ေနာက္ျပန္ဆုတ္လာခဲ့ရပါတယ္။
မာရ္နတ္စစ္သည္တို႔ ျပဳလုပ္သမွ်ေသာ အရာမွန္သမွ်ကို ဘုရားအေလာင္းေတာ္က ေမတၱာ ေတာ္အစြမ္းနဲ႔ ပယ္ရွားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ (မာရ္နတ္တိုက္ခိုက္ပုံအက်ယ္ကို မေျပာေတာ့ၿပီ)
ေနာက္ဆံုးမွာ မာရ္နတ္အေပါင္းဟာ ၀သ၀တၱီနတ္ျပည္ကို ေျပးရပါေလေတာ့တယ္။ ဒါဟာ ဘုရားရွင္က ၀သ၀တၱီနတ္ျပည္သား မာရ္နတ္တို႔ကို ေအာင္ျမင္ပံု၊ ပထမေအာင္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ (မဟာဗုဒၶ၀င္ ဒုတိယတြဲ ႏွာ-၂၈၂ မွ ၂၉၀)

ေအာင္ျခင္း(၈)ပါး အေၾကာင္း

(၁)မာရ္နတ္ကို ေအာင္ေတာ္မူျခင္း။
အေမး။ ။ အရွင္ဘုရား.......အျပင္အတြင္းေအာင္ျခင္း (၈)ပါးကို အေထာက္ထားစံုစံုေလးနဲ႔ ျပည့္ျပည့္စံုစံု သိခ်င္ပါတယ္ဘုရား။
Dr. တင့္ဇင္ဦး
မန္းစဖီး၊ အဂၤလန္
အေျဖ။ ။ဘုရားအေလာင္းေတာ္ဟာ ကဆုန္လျပည့္ေန႔ နံနက္မွာ သုဇာတာ လွဴဒါန္းတဲ့ ႏို႕ဃာဆြမ္းကို လက္ခံၿပီး၊ေနရဥၹရာျမစ္ဆီသုိ႔ သြားပါတယ္။ ထိုျမစ္ရဲ႕ တစ္ေနရာ သုုပၸတိ႒ိတ ေရခ်ဳိးဆိပ္မွာ ေရခ်ဳိးေတာ္မူၿပီး ေအးျမတဲ့သစ္ပင္အရင္းမွာ ထိုင္ကာ ႏို႔ဃနာဆြမ္းကို ထန္းသီးမွည့္ပမာဏ ခန္႔ (ထန္းသီးအေစ့အရြယ္)ကို ၄၉ လုပ္ဘုဥ္းေပးပါတယ္၊ အဲဒီမွာ ဆြမ္းအလုပ္တုိင္းမွာ နတ္ျဗဟၼာမ်ားက လူနတ္မ်ားစားနိုင္တဲ့ ၾသဇာမ်ား ထည့္ထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဘုရားျဖစ္ၿပီး ၄၉ ရက္ၾကာတဲ့အထိ ဘာမွမစားဘဲ ေနေတာ္မူနိုင္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
သို႔ႏွင့္ မဟာေဗာဓိရဲ႕ အေရွ႕ဖက္ ပလႅင္ေတာ္ေပါက္ရာ ေနရာသုိ႔ ေရာက္တဲ့အခါ “ဒီေနရာဟာ ေရွး ဘုရားရွင္တို႔ ကိေလသာၿဖိဳဖ်က္ေတာ္မူ ရာ ေနရာျဖစ္တယ္” လို႔ သိေတာ္မူၿပီး ပါလာတဲ့ ျမက္ရွစ္ဆုပ္ကို အဖ်ားက ကိုင္ကာ ႀကဲျဖန္႔လိုက္တာနဲ႔ ျမက္မ်ားကြယ္ေပ်ာက္ၿပီး ရတနာ ပလႅင္ေတာ္အသြင္ ျဖစ္ တည္ရွိခဲ့ပါတယ္။

ဘုရားအေလာင္းေတာ္ဟာ မဟာေဗာဓိပင္ကို ေနာက္ခံထားကာ အေရွ႕ဖက္ကို မ်က္ႏွာမူၿပီး ရတနာပလႅင္ေပၚတြင္ ထက္၀ယ္ဖြဲ႕ ေခြ ထိုင္ေတာ္မူခါ “ အေရ က်န္လုိက က်န္ပါေစ၊ အေၾကာက်န္လိုက က်န္ပါေစ၊ အရိုးက်န္လိုက က်န္ပါေစ၊ ငါတကိုယ္လံုး အသားေသြး ေတြ ခမ္းေျခာက္လိုက ခမ္းေျခာက္ပါေစ ဘုရားမျဖစ္သမွ် ဒီေနရာက မထေတာ့ၿပီ” လို႔ အဂၤါေလးပါးရွိတဲ့ ၀ီရိယတရားတို႔ျဖင့္ ထိုင္ေနေတာ္ မူပါေတာ့တယ္။ အဲဒီအခါမွာ သိၾကားအစရွိတဲ့ နတ္ျဗဟၼာမ်ားက ပူေဇာ္မႈအမ်ဳိးမ်ုဳိးတို႔ျဖင့္ ပူေဇာ္ၾကပါတယ္။(ပူေဇာ္ပံုကို မေရးေတာ့ၿပီ)
ထိုအခါ ၀သ၀တၱီနတ္ျပည္သား မာရ္နတ္ဟာ နတ္စည္းစိမ္ကို စြန္႔ပယ္ၿပီး ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ဒုကၠစရိယာ က်င့္စဥ္ကတည္းက ဘုရားအေလာင္းေတာ္ရဲ႕ စိတ္မွာ ဘယ္အခါ ကာမ၀ိတက္မ်ား ျဖစ္မလဲဆိုတာ အပင္ပန္းခံကာ ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့ေပမဲ့ ဘာမွျဖစ္မလာခဲ့ဘူ။ “ဒီေန႔မွာေတာ့ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ဟာ ေဗာဓိမ႑ိဳင္ကို ေရာက္ခဲ့ၿပီ၊ ငါ့ရဲ႕ ဘံုသံုးပါးဆိုတဲ့ နယ္ပယ္ကေန ဘယ္နည္းနဲ႔မွ အလြတ္ေျမာက္ မခံနိင္ဘူး” လို႔ ေတြးကာ ၀သ၀တၱီနတ္ျပည္က သူ႔အၿခံအရံ နတ္သားမ်ားကို ေခၚလာၿပီး “ အေမာင္တို႔…လက္နက္အမ်ဳိးမ်ဳိးယူၿပီး ဘုရားအေလာင္းေတာ္အား တိုက္ခုိက္ၾက” လုိ႔ ေျပာခဲ့သလို သူ႔ကိုယ္တိုင္ကလည္း ယူဇနာ ၁၅၀ ရွိတဲ့ ဂီရိေမခလာ ဆင္ကိုစီးကာ လက္ရံုးတစ္ေထာင္ကို ဖန္ဆင္းၿပီး၊ လက္ရံုးတစ္ခုမွာ လက္နက္တစ္မ်ဳိးျဖင့္ ယူေဆာင္လာခဲ့ပါတယ္။
ဒီအခ်ိန္တုန္းက မာရ္နတ္စစ္တပ္ႀကီးမွာ အလြန္မ်ားလွပါတယ္။ အေရွ႕ဖက္က ၁၂ ယူဇနာ၊ လက္၀ဲ ဖက္ ၁၂ ယူဇနာ၊လက္်ာ ဖက္ ၁၂ ယူဇနာ၊ အထက္ကို ၉ ယူဇနာအထုရွိ မ်ားျပားလွတဲ့ မာရ္နတ္စစ္သည္တို႔ျဖင့္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာပံုသ႑ာန္မ်ား ဖန္ဆင္းကာ ညာသံေပးၿပီး ဘုရားေလာင္းရွိရာ မဟာေဗာဓိမ႑ိဳင္သို႔ လာခဲ့ၾကပါတယ္။ မ်ားျပားလွတဲ့ မာရ္နတ္စစ္သည္မ်ား ခ်ီတက္လာတဲ့အခါ ဘုရားအေလာင္းအား ပူေဇာ္ေနၾကတဲ့ နတ္မ်ားအနက္ သိၾကားမင္းဟာ ေနရာမွာ ရပ္တည္မနိုင္ေတာ့ဘဲ ခရုသင္းကို ေက်ာမွာ ပိုးၿပီး ေျပးလႊားကာ စႀကၤာ၀ဠာအနားေရးမွာ ရပ္ေနရပါတယ္။ ျဗဟၼာမင္းကေတာ့ ဒီေနရာမွာ မေနနိုင္ေတာ့ဘဲ ထီးျဖဴကို စႀကၤ၀ဠာတိုက္စြန္းမွာ ပစ္ခ်ခဲ့ကာျဗဟၼာ့ျပည္ကို ျပန္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး မဟာေဗာဓိမွာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ တစ္ပါးတည္းသာ က်န္ခဲ့ေတာ့တယ္။
မာရ္နတ္ကလည္း တုိက္ခိုက္ရန္အတြက္ ေရွ႕ေနာက္၀ဲယာမွ မ်ားျပားလွတဲ့ စစ္သည္မ်ားကို “ရဟန္းေဂါတမကို တိုက္ၾက” လို႔ အမိန္႔ေပးပါတယ္။ အဲဒီမွာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ဟာ ျဖည့္က်င့္လာခဲ့တဲ့ ပါရမီကုသုိလ္မ်ားကို ဆင္ျခင္စဥ္းစားေနပါေတာ့တယ္။
မာရ္နတ္မ်ားဟာ ဘယ္ေလာက္ပင္ တိုက္ခိုက္ပါေသာ္လည္း ဘုရားအေလာင္းေတာ္ရဲ႕ ပါရမီကုသုိလ္ေတာ္ကို မယွဥ္နုိင္တဲ့အတြက္ တိုက္ခိုက္တိုင္း ေနာက္ျပန္ဆုတ္လာခဲ့ရပါတယ္။
မာရ္နတ္စစ္သည္တို႔ ျပဳလုပ္သမွ်ေသာ အရာမွန္သမွ်ကို ဘုရားအေလာင္းေတာ္က ေမတၱာ ေတာ္အစြမ္းနဲ႔ ပယ္ရွားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ (မာရ္နတ္တိုက္ခိုက္ပုံအက်ယ္ကို မေျပာေတာ့ၿပီ)
ေနာက္ဆံုးမွာ မာရ္နတ္အေပါင္းဟာ ၀သ၀တၱီနတ္ျပည္ကို ေျပးရပါေလေတာ့တယ္။ ဒါဟာ ဘုရားရွင္က ၀သ၀တၱီနတ္ျပည္သား မာရ္နတ္တို႔ကို ေအာင္ျမင္ပံု၊ ပထမေအာင္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ (မဟာဗုဒၶ၀င္ ဒုတိယတြဲ ႏွာ-၂၈၂ မွ ၂၉၀)

Tuesday, July 28, 2009

အလွဴလုပ္ဖို႔ ထီထိုးတာ ကုသုိလ္ရပါသလား

အေမး။ ။အရွင္ဘုရား…အရွင္ဘုရားရဲ႕ ဒါနအေၾကာင္းေျဖၾကားေတာ္မူခ်က္အရ တပည့္ေတာ္ သံသယရွင္းရွင္းနဲ႔ လွဴဒါန္းနိုင္ၿပီျဖစ္လို႔ အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္ဘုရား။
ေနာက္တစ္ခု တပည့္ေတာ္ ထီထိုး၊ ထီေရာင္းတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သိခ်င္ပါေသးတယ္ဘုရား..
“အလွဴလုပ္ဖို႔ ထီထိုးတာ ကုသိုလ္ေတာင္ ရေသးတယ္” လို႔ ေျပာတဲ့စကားမွာ အလွဴလုပ္လို႔ ကုသိုလ္္ရတာ လက္ခံနိုင္ေပမဲ့ ထီထိုးၿပီး လွဴဖြယ္ပစၥည္းရွာတာ(ေငြရွာတာ)ကေတာ့ ဘ၀င္မက်ပါဘုရား။ ငါးပါး၊ရွစ္ပါး၊ကိုးပါး၊ဆယ္ပါးသီလေတြမွာလည္း ထီမထိုးရလို႔ မပါတဲ့ အတြက္ သီလမက်ဳိးသလို မေရာင္းသင့္တဲ့ ပစၥည္းေတြမွာ ထီလက္မွတ္ မပါတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သမၼာအာဇီ၀ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဟုတ္ပါသလား.. ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။ ။
မစႏၵ၀တီ
ၿမိတ္မဟာစည္

အေျဖ။ ။ေမးသင့္တဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုပါ။ “အလွွဴလုပ္ဖို႔ ထီထိုးတဲ့ အတြက္ ကုသုိလ္ေတာင္ ရေသးတယ္” ဆိုတဲ့စကားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဥပမာတစ္ခုေျပာပါ့မယ္၊ ဘုရားတည္ဖို႔အတြက္ ဓျမထြက္တိုက္တာ ကုသိုလ္ေတာင္ရေသးတယ္ လို႔ ေျပာတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ အမွန္က အလွဴလုပ္တာနဲ႔ ထီထိုးတာကို တစ္ခုစီ ခြဲျခားရမွာပါ။
နားလည္ေအာင္ ေျပာပါဦးမယ္။ ကုသုိလ္ဆိုတာ အျပစ္မရွိ၊ ေကာင္းေသာအက်ဳိးကို ေပးတတ္တဲ့ လကၡာဏာရွိတဲ့ တရားမ်ားကို “ကုသိုလ္” လို႔ေခၚပါတယ္။ အျပစ္ကင္းရမယ္ဆိုတာက စိတ္ထဲမွာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ေမာဟ အျပစ္ကင္းေနရမယ္၊ ဒီအျပစ္ကင္းေနတဲ့ စိတ္ ခ်မ္းသာမႈမ်ဳိးကို ကုသိုလ္လို႔ ေခၚပါတယ္။
ဒီေတာ့ အလွဴလုပ္ခ်င္လုိ႔ပဲျဖစ္ေစ၊ တျခားကုသုိလ္တစ္ခုခုလုပ္ခ်င္လို႔ပဲ ျဖစ္ေစ၊ ဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ထီထိုးၿပီဆိုကတည္းက ေငြလိုခ်င္လို႔ ထုိးၾကတာခ်ည္းပါပဲ၊ ဒါဆိုရင္ စိတ္ထဲမွာ ေငြ လိုခ်င္မႈသေဘာေလး ပါေနၿပီ၊ အဲဒါ ေလာဘအျပစ္ေတြပဲေပါ့၊ ဒါတင္မက ထီမေပါက္လိုက္ရဘူးဆိုရင္ေတာ့ လိုခ်င္တာမရတဲ့အတြက္ ႏွလံုးမသာမႈ၊ စိတ္ညစ္မႈ၊ အလိုမက်မႈဆိုတဲ့ ေဒါသအျပစ္ေတြ ျဖစ္လာမွာပါ၊ ဒါဆိုရင္ စိတ္ခ်မ္းသာတာေတြ ကင္းေ၀းသြားၿပီ။ အဲဒါဟာ အကုသိုလ္ပဲေလ။
ဒါေၾကာင့္ အလွဴလုပ္တာကုသိုလ္ရေပမယ့္ ထီထိုးၿပီး ရလာမယ့္ေငြကို ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့စိတ္ဟာ အကုသိုလ္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ထီထုိးတာ ကုသုိလ္မရနိုင္ ပါဘူး။ တဖန္ ထီထိုးတာဟာ……..ေလာင္းကစားျခင္းတစ္မ်ဳိးပါပဲ။
ဥပမာ ေဘာလံုးပြဲေလာင္းတဲ့ေနရာမွာ ေလာင္းေၾကးအတြက္ ေငြေပးရတယ္။ နိုင္ရင္ ေငြရမယ္။ တကယ္လို႔ ရံႈးရင္ေတာ့ ေလာင္းေၾကးထပ္ထားတာေတြ အကုန္လံုး ဆံုးကုန္ေတာ့တာပဲ။ ဒါဟာ ေလာင္းကစားတဲ့သေဘာပါ။ ထို႔အတူ ထီိထိုးတဲ့အခါမွာ ေငြေပးၿပီး ထိုးရတယ္၊ တစ္ခ်ဳိ႕ဆို စီးပြားေရးအသြင္နဲ႔ ရွိရွိသမွ် ပံုေအာၿပီး ထိုးၾကတာ ေတြ႕ဖူးၾကမွာပါ။ တကယ္လို႔ ထီေပါက္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ ေငြေတြ တအားကို ရလိုက္ေတာ့တာပဲ။ ထီမေပါက္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ပံုေအာထားတဲ့ ေငြအားလံုး ဆံုးရႈံးကုန္ေတာ့တာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ထီထိုးတာဟာ ေလာင္းကစား တစ္မ်ဳိးပါပဲ။
ေလာင္းကစားရဲ႕ အျပစ္ (၆)ပါးရွိတယ္။ လို႔
(၁)နိုင္ရင္ ရန္မ်ားတယ္။
(၂)ရႈံးတဲ့အခါ ဥစၥာအတြက္ ပူပန္ရတယ္။
(၃)ဥစၥာပစၥည္းမ်ား ဆုတ္ယုတ္ တယ္။
(၄)တရားရံုးေျဖရွင္းတဲ့အခါ ေလာင္းကစားသူရဲ႕စကားကို အတည္မယူတတ္ပါ။
(၅)မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားရဲ႕ မထီမဲ့ျမင္ျပဳျခင္းကို ခံရတတ္တယ္။
(၆)ေလာင္းကစားသူကုိ ဘယ္သားသမီးရွင္ကမွ အလိုမရွိ။ လို႔ ဒီဃနိကာယ္၊ ပါထိက၀ဂ္၊ လကၡဏသုတ္မွာ ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူထား ပါတယ္။ ဒါကို အက်ဥ္းခ်ဳံးလိုက္ရင္ ေလာင္းကစားတာဟာ ပစၥည္းဆုတ္ယုတ္ၿပီး၊ စိတ္မေအးရ ပူပန္ရတဲ့အတြက္ အကုသိုလ္မ်ားတဲ့အျပင္ လူတတကာရဲ႕ ယံုၾကည္မႈကို မရရွိပါဘူး။
တစ္ခ်ဳိ႕ထီထိုးၿပီး စီးပြားရွာၾကတဲ့ သူမ်ားက ထီထိုးတာဟာ မေရာင္းသင့္တဲ့ ပစၥည္းငါးမ်ဳိးထဲမွာ မပါတဲ့အတြက္ သမၼာအာဇီ၀က်တယ္ ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေျပာရရင္ ထီထုိးၿပီး စီးပြားရွာတယ္ဆိုတာ အေနသနာ = မသင့္ေသာ ရွာမီွးျခင္း၊ မေလ်ာက္ ပတ္ေသာ ရွာမွီးျခင္းထဲမွာပါပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လည္းဆိုရင္ ထီေပါက္ပါၿပီတဲ့ ကိုယ့္အတြက္ အေလ်ာ္ေပးလိုက္ရတဲ့သူမွာ စိတ္ခ်မ္းသာမွာ မဟုတ္သလို ထီမေပါက္ျပန္ရင္လည္း ထီထိုးသူမွာ ေငြကုန္သြားတဲ့အတြက္ စိတ္ခ်မ္းသာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ထီေရာင္း၀ယ္လုပ္ငန္းနဲ႔ စီးပြားရွာမီွးတာဟာ မသင့္တင့္ မေလ်ာက္ပတ္တဲ့ ရွားမွီးျခင္းမ်ဳိးျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ သမၼာအာဇီ၀ မျဖစ္နုိင္ေတာ့ပါ။ ေနာက္တစ္ခုက ထီထိုးတာဟာ သီလထဲ တိုက္ရိုက္မပါေပမယ့္လို႔ (သမၼာ၀ါစာ ၊သမၼာကမႏၱ၊သမၼာအာဇီ၀) ဆိုတဲ့ သီလမဂၢင္သံုးပါးအနက္ သမၼာအာဇီ၀ ပ်က္ယြင္းေနတဲ့အတြက္ သီလခ်ဳိ႕ယြင္းတယ္လို႔ ပဲ ေျပာရပါလိမ့္မယ္ လုိ႔ ေျဖၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။

အလွဴလုပ္ဖို႔ ထီထိုးတာ ကုသုိလ္ရပါသလား

အေမး။ ။အရွင္ဘုရား…အရွင္ဘုရားရဲ႕ ဒါနအေၾကာင္းေျဖၾကားေတာ္မူခ်က္အရ တပည့္ေတာ္ သံသယရွင္းရွင္းနဲ႔ လွဴဒါန္းနိုင္ၿပီျဖစ္လို႔ အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္ဘုရား။
ေနာက္တစ္ခု တပည့္ေတာ္ ထီထိုး၊ ထီေရာင္းတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သိခ်င္ပါေသးတယ္ဘုရား..
“အလွဴလုပ္ဖို႔ ထီထိုးတာ ကုသိုလ္ေတာင္ ရေသးတယ္” လို႔ ေျပာတဲ့စကားမွာ အလွဴလုပ္လို႔ ကုသိုလ္္ရတာ လက္ခံနိုင္ေပမဲ့ ထီထိုးၿပီး လွဴဖြယ္ပစၥည္းရွာတာ(ေငြရွာတာ)ကေတာ့ ဘ၀င္မက်ပါဘုရား။ ငါးပါး၊ရွစ္ပါး၊ကိုးပါး၊ဆယ္ပါးသီလေတြမွာလည္း ထီမထိုးရလို႔ မပါတဲ့ အတြက္ သီလမက်ဳိးသလို မေရာင္းသင့္တဲ့ ပစၥည္းေတြမွာ ထီလက္မွတ္ မပါတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သမၼာအာဇီ၀ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဟုတ္ပါသလား.. ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။ ။
မစႏၵ၀တီ
ၿမိတ္မဟာစည္

အေျဖ။ ။ေမးသင့္တဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုပါ။ “အလွွဴလုပ္ဖို႔ ထီထိုးတဲ့ အတြက္ ကုသုိလ္ေတာင္ ရေသးတယ္” ဆိုတဲ့စကားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဥပမာတစ္ခုေျပာပါ့မယ္၊ ဘုရားတည္ဖို႔အတြက္ ဓျမထြက္တိုက္တာ ကုသိုလ္ေတာင္ရေသးတယ္ လို႔ ေျပာတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ အမွန္က အလွဴလုပ္တာနဲ႔ ထီထိုးတာကို တစ္ခုစီ ခြဲျခားရမွာပါ။
နားလည္ေအာင္ ေျပာပါဦးမယ္။ ကုသုိလ္ဆိုတာ အျပစ္မရွိ၊ ေကာင္းေသာအက်ဳိးကို ေပးတတ္တဲ့ လကၡာဏာရွိတဲ့ တရားမ်ားကို “ကုသိုလ္” လို႔ေခၚပါတယ္။ အျပစ္ကင္းရမယ္ဆိုတာက စိတ္ထဲမွာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ေမာဟ အျပစ္ကင္းေနရမယ္၊ ဒီအျပစ္ကင္းေနတဲ့ စိတ္ ခ်မ္းသာမႈမ်ဳိးကို ကုသိုလ္လို႔ ေခၚပါတယ္။
ဒီေတာ့ အလွဴလုပ္ခ်င္လုိ႔ပဲျဖစ္ေစ၊ တျခားကုသုိလ္တစ္ခုခုလုပ္ခ်င္လို႔ပဲ ျဖစ္ေစ၊ ဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ထီထိုးၿပီဆိုကတည္းက ေငြလိုခ်င္လို႔ ထုိးၾကတာခ်ည္းပါပဲ၊ ဒါဆိုရင္ စိတ္ထဲမွာ ေငြ လိုခ်င္မႈသေဘာေလး ပါေနၿပီ၊ အဲဒါ ေလာဘအျပစ္ေတြပဲေပါ့၊ ဒါတင္မက ထီမေပါက္လိုက္ရဘူးဆိုရင္ေတာ့ လိုခ်င္တာမရတဲ့အတြက္ ႏွလံုးမသာမႈ၊ စိတ္ညစ္မႈ၊ အလိုမက်မႈဆိုတဲ့ ေဒါသအျပစ္ေတြ ျဖစ္လာမွာပါ၊ ဒါဆိုရင္ စိတ္ခ်မ္းသာတာေတြ ကင္းေ၀းသြားၿပီ။ အဲဒါဟာ အကုသိုလ္ပဲေလ။
ဒါေၾကာင့္ အလွဴလုပ္တာကုသိုလ္ရေပမယ့္ ထီထိုးၿပီး ရလာမယ့္ေငြကို ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့စိတ္ဟာ အကုသိုလ္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ထီထုိးတာ ကုသုိလ္မရနိုင္ ပါဘူး။ တဖန္ ထီထိုးတာဟာ……..ေလာင္းကစားျခင္းတစ္မ်ဳိးပါပဲ။
ဥပမာ ေဘာလံုးပြဲေလာင္းတဲ့ေနရာမွာ ေလာင္းေၾကးအတြက္ ေငြေပးရတယ္။ နိုင္ရင္ ေငြရမယ္။ တကယ္လို႔ ရံႈးရင္ေတာ့ ေလာင္းေၾကးထပ္ထားတာေတြ အကုန္လံုး ဆံုးကုန္ေတာ့တာပဲ။ ဒါဟာ ေလာင္းကစားတဲ့သေဘာပါ။ ထို႔အတူ ထီိထိုးတဲ့အခါမွာ ေငြေပးၿပီး ထိုးရတယ္၊ တစ္ခ်ဳိ႕ဆို စီးပြားေရးအသြင္နဲ႔ ရွိရွိသမွ် ပံုေအာၿပီး ထိုးၾကတာ ေတြ႕ဖူးၾကမွာပါ။ တကယ္လို႔ ထီေပါက္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ ေငြေတြ တအားကို ရလိုက္ေတာ့တာပဲ။ ထီမေပါက္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ပံုေအာထားတဲ့ ေငြအားလံုး ဆံုးရႈံးကုန္ေတာ့တာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ထီထိုးတာဟာ ေလာင္းကစား တစ္မ်ဳိးပါပဲ။
ေလာင္းကစားရဲ႕ အျပစ္ (၆)ပါးရွိတယ္။ လို႔
(၁)နိုင္ရင္ ရန္မ်ားတယ္။
(၂)ရႈံးတဲ့အခါ ဥစၥာအတြက္ ပူပန္ရတယ္။
(၃)ဥစၥာပစၥည္းမ်ား ဆုတ္ယုတ္ တယ္။
(၄)တရားရံုးေျဖရွင္းတဲ့အခါ ေလာင္းကစားသူရဲ႕စကားကို အတည္မယူတတ္ပါ။
(၅)မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားရဲ႕ မထီမဲ့ျမင္ျပဳျခင္းကို ခံရတတ္တယ္။
(၆)ေလာင္းကစားသူကုိ ဘယ္သားသမီးရွင္ကမွ အလိုမရွိ။ လို႔ ဒီဃနိကာယ္၊ ပါထိက၀ဂ္၊ လကၡဏသုတ္မွာ ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူထား ပါတယ္။ ဒါကို အက်ဥ္းခ်ဳံးလိုက္ရင္ ေလာင္းကစားတာဟာ ပစၥည္းဆုတ္ယုတ္ၿပီး၊ စိတ္မေအးရ ပူပန္ရတဲ့အတြက္ အကုသိုလ္မ်ားတဲ့အျပင္ လူတတကာရဲ႕ ယံုၾကည္မႈကို မရရွိပါဘူး။
တစ္ခ်ဳိ႕ထီထိုးၿပီး စီးပြားရွာၾကတဲ့ သူမ်ားက ထီထိုးတာဟာ မေရာင္းသင့္တဲ့ ပစၥည္းငါးမ်ဳိးထဲမွာ မပါတဲ့အတြက္ သမၼာအာဇီ၀က်တယ္ ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေျပာရရင္ ထီထုိးၿပီး စီးပြားရွာတယ္ဆိုတာ အေနသနာ = မသင့္ေသာ ရွာမီွးျခင္း၊ မေလ်ာက္ ပတ္ေသာ ရွာမွီးျခင္းထဲမွာပါပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လည္းဆိုရင္ ထီေပါက္ပါၿပီတဲ့ ကိုယ့္အတြက္ အေလ်ာ္ေပးလိုက္ရတဲ့သူမွာ စိတ္ခ်မ္းသာမွာ မဟုတ္သလို ထီမေပါက္ျပန္ရင္လည္း ထီထိုးသူမွာ ေငြကုန္သြားတဲ့အတြက္ စိတ္ခ်မ္းသာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ထီေရာင္း၀ယ္လုပ္ငန္းနဲ႔ စီးပြားရွာမီွးတာဟာ မသင့္တင့္ မေလ်ာက္ပတ္တဲ့ ရွားမွီးျခင္းမ်ဳိးျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ သမၼာအာဇီ၀ မျဖစ္နုိင္ေတာ့ပါ။ ေနာက္တစ္ခုက ထီထိုးတာဟာ သီလထဲ တိုက္ရိုက္မပါေပမယ့္လို႔ (သမၼာ၀ါစာ ၊သမၼာကမႏၱ၊သမၼာအာဇီ၀) ဆိုတဲ့ သီလမဂၢင္သံုးပါးအနက္ သမၼာအာဇီ၀ ပ်က္ယြင္းေနတဲ့အတြက္ သီလခ်ဳိ႕ယြင္းတယ္လို႔ ပဲ ေျပာရပါလိမ့္မယ္ လုိ႔ ေျဖၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။

Monday, July 27, 2009

ၿမိတ္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကို အမွဴးထားၿပီး၊ ရူပေဘဒဌာနမွ ပါေမာကၡ-ဆရာ/ဆရာမမ်ား၊ ေက်ာင္းသူ-ေက်ာင္းသားမ်ားရဲ႕ ၀ါဆို သကၤန္း ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းပြဲ


ၿမိတ္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကို အမွဴးထားၿပီး၊ ရူပေဘဒဌာနမွ ပါေမာကၡ-ဆရာ/ဆရာမမ်ား၊ ေက်ာင္းသူ-ေက်ာင္းသားမ်ားရဲ႕ ၀ါဆို သကၤန္း ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းပြဲ


Thursday, July 23, 2009

သန္းေခါင္ယံမွာ ေနထြက္ျခင္း

သန္းေခါင္ယံက အေမးအေျဖမ်ား စာအုပ္မွာ ဘာသာေရး အေမးအေျဖမ်ားကို သန္းေခါင္ယံကစခဲ့တဲ့အတြက္ သန္းေခါင္ယံ အေမးအေျဖမ်ား လို႔ နာမည္ေပးရသလို ယခုလည္း သန္းေခါင္ယံမွာ ေနမ၀င္ဘဲ ေနထြက္ခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေနမ၀င္ညမ်ား ဒါမွမဟုတ္ သန္းေခါင္ယံ ေန လို႔ နာမည္ေပးရမလားပဲ..
ယခုတေလာ ေနၾကတ္တာေတြ ၾကားေနၾကရပါတယ္၊ ေန႔အခါ ေနၾကတ္ကာ ေနမသာနိုင္ဘဲ ျဖစ္ၾကေပမယ့္ တစ္ခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ အထူးသျဖင့္ ကမၻာ့ေျမာက္ဖ်ားေဒသ တစ္ခ်ဳိ႕မွာေတာ့ ညဖက္မွာ လသာရမယ့္အစား လေပ်ာက္လို႔ ေနသာ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္ေလ........
သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္က်ေရာက္ဖို႔ နီးလာေလေလ ေနလံုးႀကီးက ေတာင္စြယ္ေနကြယ္ဖို႔ နီးလာေလေလပါ၊ ဒါေပမယ့္ ည ၁၁း၃၀ နာရီ ေလာက္မွာ ေနလံုးႀကီးဟာ မ၀င္ေတာ့ပဲ အေပၚျပန္တက္လာ တယ္လို႔ သိလုိက္ရပါတယ္။ အဲဒါကို နိုင္ငံအသီးသီးမွ လူအမ်ား လာေရာက္ကာ သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္မွာ ေနထြက္တာကို အထူးအဆန္းသဖြယ္ လာေရာက္ၾကည့္ရႈၾကတယ္လို႔ သတင္းမွာ ေၾကာ္ညာပါ တယ္။
ဒါေၾကာင့္လည္း (midnight sun) သန္းေခါင္ယံ ေန လို႔ ေျပာခဲ့ၾကတယ္ထင္ပါရဲ႕...ဒီလို ထူးဆန္းတဲ့ ျဖစ္ရပ္မ်ဳိးကို ေနာ္ေ၀၊ ဆြီဒင္စတာေတြမွာ ေတြ႕ရတတ္တယ္လို႔ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။
အခ်ိန္ကား ႏွစ္စဥ္ အမ်ားအားျဖင့္ ေမလ (၁၄)ရက္မွ ဂ်ဴလိုင္လ (၂၉)ရက္အထိ ဒီအေတာအတြင္းမွာ ေနမ၀င္ညမ်ား ျဖစ္ေလ့ရွိတယ္လို႔ ဒီwebsiteမွာ ေဖၚျပထားပါတယ္။ ယခုရက္ပိုင္း အတြင္း ဒီမိုကရက္တစ္ TV လိုင္းက ဒီအေၾကာင္းကို "ေနမ၀င္ညမ်ား" ဆိုၿပီး အသံလြင့္ေပးေနပါတယ္။ ပိုၿပီးလည္း ျပည့္ျပည့္စံုၾကားရတာေပါ့၊ ဒါေၾကာင့္ အေၾကာင္းညီညြတ္ရင္ စာဖတ္သူ မ်ား ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္ၾကဖို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။

ေလာကမွာ ေနမ၀င္ညမ်ား ရွိသလို.......
ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္ဆိုတာ မရွိေတာ့ရင္ ေကာင္းမွာပဲ......ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္မရွိေတာ့ရင္ အိုနာေသဆိုတာလည္း မလာေတာ့ဘူးေပါ့.....
ဒါေၾကာင့္ ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္ မရွိေစေရးအတြက္ အခုကတည္းက ပါရမီကုသိုလ္ေတြကို စြမ္းအားရွိသေလာက္ ျပဳေနၾကရတာပါ၊ ရာ၀င္အိုးႀကီးထဲသုိ႔ မိုးစက္ေတြ တစ္စက္ခ်င္း က်ေနတဲ့အတြက္ ဘယ္အခါမွ ျပည့္မယ္လို႔ မေျပာနုိင္ေပမယ့္ တစ္ေန႔ေတာ့ ျပည့္ရံုတင္မက လွ်ံေတာင္က်လာဦးမွာပါ။ စာဖတ္သူမ်ားလည္း ကိုယ္စြမး္ရွိသေလာက္ ပါရမီကုသိုလ္ေတြကို ျဖည့္က်င့္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းပါရေစ........ပါရမီကုသုိလ္ေတြဆိုတာ အခ်ိန္မေရြး ေနရာမေရြး ျပဳလို႔ရနိုင္တဲ့အတြက္ သတိတရားသာ ထားၿပီး ျပဳၾကဖို႔ပါ.....

သန္းေခါင္ယံမွာ ေနထြက္ျခင္း

သန္းေခါင္ယံက အေမးအေျဖမ်ား စာအုပ္မွာ ဘာသာေရး အေမးအေျဖမ်ားကို သန္းေခါင္ယံကစခဲ့တဲ့အတြက္ သန္းေခါင္ယံ အေမးအေျဖမ်ား လို႔ နာမည္ေပးရသလို ယခုလည္း သန္းေခါင္ယံမွာ ေနမ၀င္ဘဲ ေနထြက္ခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေနမ၀င္ညမ်ား ဒါမွမဟုတ္ သန္းေခါင္ယံ ေန လို႔ နာမည္ေပးရမလားပဲ..
ယခုတေလာ ေနၾကတ္တာေတြ ၾကားေနၾကရပါတယ္၊ ေန႔အခါ ေနၾကတ္ကာ ေနမသာနိုင္ဘဲ ျဖစ္ၾကေပမယ့္ တစ္ခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ အထူးသျဖင့္ ကမၻာ့ေျမာက္ဖ်ားေဒသ တစ္ခ်ဳိ႕မွာေတာ့ ညဖက္မွာ လသာရမယ့္အစား လေပ်ာက္လို႔ ေနသာ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္ေလ........
သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္က်ေရာက္ဖို႔ နီးလာေလေလ ေနလံုးႀကီးက ေတာင္စြယ္ေနကြယ္ဖို႔ နီးလာေလေလပါ၊ ဒါေပမယ့္ ည ၁၁း၃၀ နာရီ ေလာက္မွာ ေနလံုးႀကီးဟာ မ၀င္ေတာ့ပဲ အေပၚျပန္တက္လာ တယ္လို႔ သိလုိက္ရပါတယ္။ အဲဒါကို နိုင္ငံအသီးသီးမွ လူအမ်ား လာေရာက္ကာ သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္မွာ ေနထြက္တာကို အထူးအဆန္းသဖြယ္ လာေရာက္ၾကည့္ရႈၾကတယ္လို႔ သတင္းမွာ ေၾကာ္ညာပါ တယ္။
ဒါေၾကာင့္လည္း (midnight sun) သန္းေခါင္ယံ ေန လို႔ ေျပာခဲ့ၾကတယ္ထင္ပါရဲ႕...ဒီလို ထူးဆန္းတဲ့ ျဖစ္ရပ္မ်ဳိးကို ေနာ္ေ၀၊ ဆြီဒင္စတာေတြမွာ ေတြ႕ရတတ္တယ္လို႔ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။
အခ်ိန္ကား ႏွစ္စဥ္ အမ်ားအားျဖင့္ ေမလ (၁၄)ရက္မွ ဂ်ဴလိုင္လ (၂၉)ရက္အထိ ဒီအေတာအတြင္းမွာ ေနမ၀င္ညမ်ား ျဖစ္ေလ့ရွိတယ္လို႔ ဒီwebsiteမွာ ေဖၚျပထားပါတယ္။ ယခုရက္ပိုင္း အတြင္း ဒီမိုကရက္တစ္ TV လိုင္းက ဒီအေၾကာင္းကို "ေနမ၀င္ညမ်ား" ဆိုၿပီး အသံလြင့္ေပးေနပါတယ္။ ပိုၿပီးလည္း ျပည့္ျပည့္စံုၾကားရတာေပါ့၊ ဒါေၾကာင့္ အေၾကာင္းညီညြတ္ရင္ စာဖတ္သူ မ်ား ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္ၾကဖို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။

ေလာကမွာ ေနမ၀င္ညမ်ား ရွိသလို.......
ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္ဆိုတာ မရွိေတာ့ရင္ ေကာင္းမွာပဲ......ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္မရွိေတာ့ရင္ အိုနာေသဆိုတာလည္း မလာေတာ့ဘူးေပါ့.....
ဒါေၾကာင့္ ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္ မရွိေစေရးအတြက္ အခုကတည္းက ပါရမီကုသိုလ္ေတြကို စြမ္းအားရွိသေလာက္ ျပဳေနၾကရတာပါ၊ ရာ၀င္အိုးႀကီးထဲသုိ႔ မိုးစက္ေတြ တစ္စက္ခ်င္း က်ေနတဲ့အတြက္ ဘယ္အခါမွ ျပည့္မယ္လို႔ မေျပာနုိင္ေပမယ့္ တစ္ေန႔ေတာ့ ျပည့္ရံုတင္မက လွ်ံေတာင္က်လာဦးမွာပါ။ စာဖတ္သူမ်ားလည္း ကိုယ္စြမး္ရွိသေလာက္ ပါရမီကုသိုလ္ေတြကို ျဖည့္က်င့္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းပါရေစ........ပါရမီကုသုိလ္ေတြဆိုတာ အခ်ိန္မေရြး ေနရာမေရြး ျပဳလို႔ရနိုင္တဲ့အတြက္ သတိတရားသာ ထားၿပီး ျပဳၾကဖို႔ပါ.....

Wednesday, July 22, 2009

ဒုစရိုက္ကို ခ်ီးမြန္းသင့္ပါသလား

အေမး။ ။ အရွင္ဘုရား….ဇာတ္ေတာ္ထဲမွာ သုလသာက သူခုိးကို သတ္ဖို႔ ႀကံစည္တာဟာ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ပညာ မျဖစ္နိုင္၊ ဒုစရိုက္သာ ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား။ သို႔ပါလွ်က္ “ပညာရွိ” လို႔ ဘုရားအေလာင္းနတ္သားက ခ်ီးမြန္းတာဟာ သဘာ၀မက်ပါ။ တပည့္ေတာ္ သိခ်င္တာက ဘာ့ေၾကာင့္ သတ္ဖို႔ႀကံစည္တာကို ပညာရွိ လို႔ ခ်ီးမြန္းရတာပါလဲဘုရား။

အေျဖ။ ။ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆရာေတာ္ဦး၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ တိပိဋကဓရဆရာေတာ္ ေရးသားျပဳစုေတာ္မူတဲ့ မဟာဗုဒၶ၀င္ ပဌမတြဲ ပဌမပိုင္းမွာ ဖတ္ရပါတယ္။
ဒီအေၾကာင္းကို ပါဌဇာတ္ (ငါးရာငါးဆယ္) အ႒ကနိပါတ္။ သုလသာ ဇာတ္ေေတာ္မွာ ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္။
ေရွးအခါတုန္းက ဗာရာဏသီျပည္ သုလသာ အမည္ရွိတဲ့ ျပည့္တန္ဆာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ တစ္ေန႔မွာ ခိုးမႈနဲ႔ ေသဒဏ္ က်ခံရမဲ့ဆဲဆဲ သူခိုးတစ္ေယာက္ကို သုလသာက ကယ္တင္ခဲ့တယ္။ သူခိုးရဲ႕နာမည္က သတၱဳက လို႔ေခၚပါတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ဦး အိမ္ေထာင္ျပဳ ေပါင္းသင္းလာခဲ့ရာက တစ္ေန႔ေတာ့ သူခိုးက သုလသာအား ေတာင္ထိပ္ေပၚကို တက္ေစၿပီး သူမကိုယ္မွာ ၀တ္ဆင္လာတဲ့ တသိန္းတန္ အဆင္းတန္ဆာမ်ားကို အခၽြတ္ခိုင္းၿပီး သတ္မယ္ လုပ္ေတာ့တာပဲ။ သတၱဳက သူခိုးက သူ႔အား သတ္မယ္ ဆိုတာကို သိသြားတယ္။
“ပရိယာယ္မာယာဆင္ၿပီး သူ႔ထက္လက္ဦးေအာင္ ျပဳမွ ေတာ္မယ္” လို႔ အႀကံျဖစ္ၿပီး၊ “ အိုေမာင္ေတာ္….ေမာင္ေတာ္က ကၽြန္မအား သတ္ေတာ့မယ္ ဆိုေပမဲ့ ေမာင္ေတာ္အား ကၽြန္မ ေမတၱာမပ်က္နိုင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မေသခင္အခ်ိန္ေလးမွာ ေမာင္ေတာ္အား ေလးမ်က္ႏွာ ေရွ႕ေနာက္၀ဲယာ တို႔ ရွိခိုးပါရေစ” လို႔ ေတာင္းပန္တယ္။ လင္ေတာ္ေမာင္ သတၱဳကကလည္း အဟုတ္မွတ္ကာ သုလသာအား ရွိခိုးခြင့္ကို ေပးလိုက္တယ္။
သုလသာကလည္း အခ်ိန္မဆိုင္းဘဲ ပတ္လည္ၿပီး ရွိခိုးပါတယ္၊ သူခုိးရဲ႕ ေနာက္ေက်ာလည္း ေရာက္ေရာ သူခုိးရဲ႕ေက်ာက္ကုန္းကို အားနဲ႔ တြန္းခ်လိုက္တာ သူခိုး ေခ်ာက္ထဲက်ၿပီး ေသပြဲ၀င္ခဲ့ရပါတယ္။ ထုိအျဖစ္အပ်က္ အလံုးစံုကို သိျမင္ေနတဲ့ သူတစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ ထိုသူမွာ ေတာင္ကို ေစာင့္ေနတဲ့ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ နတ္သားပဲ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီမွာ ဘုရားအေလာင္းက “ အရာတိုင္းမွာ ေယာက္်ားမ်ားသာ ပညာရွိတာ မဟုတ္၊ ထိုထိုအရာရာေတြမွာ ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္ ဆင္ျခင္နိုင္တဲ့ ပညာရွိမိန္းမ ေတြလည္း ရွိေသးတာပဲ” လို႔ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ နတ္သားက သုလသာ ႀကံစည္ပံုနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ခ်ီးမြန္းေတာ္မူခဲ့တယ္။
ထိုအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သုလသာရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြအားလံုးဟာ ဒုစရိုက္မ်ား ျဖစ္တဲ့အတြက္ ပညာမဟုတ္နိုင္၊ ဒါေၾကာင့္ ဒုစရိုက္ကို မခ်ီးမြန္းသင့္ လို႔ ေမးခြန္းရွင္ကဆိုထားပါတယ္။ အမွန္ကား သုလသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္အားလံုးကို ဆန္းစစ္ေလ့လာလိုက္လွ်င္ ရွင္းသြားပါလိမ့္မယ္။
“ ဒီလို ဒီိလို ႀကံစည္ရင္ေတာ့ ငါနိုင္မွာ ေသခ်ာတယ္” ဆိုတဲ့ သုလသာရဲ႕ ႀကံစည္ခ်က္ဟာ အမွန္အတိုင္းႀကံစည္ခ်က္သာ ျဖစ္တယ္။ အမွန္အတိုင္း သိတာဟာ အျပစ္မရွိ၊ ပညာသိပင္ျဖစ္တယ္။ ပီးေတာ့မွ ႀကံစည္တဲ့အတိုင္း ျပဳလုပ္ေတာ့မယ္၊ ပရိယာယ္နဲ႔ သတ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာကစၿပီး အျပစ္ရွိတဲ့ ဒုစရိုက္အမႈ ျဖစ္သြားပါၿပီ။ သုလသာရဲ႕ ပါဏာတိပါတအမႈ ျပဳရာမွာ ပထမဦးစြာ အသိဥာဏ္ျဖစ္ေပၚတာကို ရည္ရြယ္ၿပီး ဘုရားအေလာင္းနတ္သားက ခ်ီးမြန္းတယ္ လို႔ ယူဆရပါမယ္။
ဒီိလိုပါပဲ သုလသာရဲ႕ အသိဥာဏ္နယ္ပယ္က တပိုင္း၊ ပါဏာတိပါတ ဒုစရိုက္နယ္ကတပိုင္း လို႔ ခြဲျခားၿပီး မွတ္ယူလိုက္မယ္ဆိုရင္ ဒီျပႆနာ ေျဖရွင္းသြားလိမ့္မယ္လို႔ ယူဆမိပါတယ္။

ဒုစရိုက္ကို ခ်ီးမြန္းသင့္ပါသလား

အေမး။ ။ အရွင္ဘုရား….ဇာတ္ေတာ္ထဲမွာ သုလသာက သူခုိးကို သတ္ဖို႔ ႀကံစည္တာဟာ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ပညာ မျဖစ္နိုင္၊ ဒုစရိုက္သာ ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား။ သို႔ပါလွ်က္ “ပညာရွိ” လို႔ ဘုရားအေလာင္းနတ္သားက ခ်ီးမြန္းတာဟာ သဘာ၀မက်ပါ။ တပည့္ေတာ္ သိခ်င္တာက ဘာ့ေၾကာင့္ သတ္ဖို႔ႀကံစည္တာကို ပညာရွိ လို႔ ခ်ီးမြန္းရတာပါလဲဘုရား။

အေျဖ။ ။ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆရာေတာ္ဦး၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ တိပိဋကဓရဆရာေတာ္ ေရးသားျပဳစုေတာ္မူတဲ့ မဟာဗုဒၶ၀င္ ပဌမတြဲ ပဌမပိုင္းမွာ ဖတ္ရပါတယ္။
ဒီအေၾကာင္းကို ပါဌဇာတ္ (ငါးရာငါးဆယ္) အ႒ကနိပါတ္။ သုလသာ ဇာတ္ေေတာ္မွာ ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္။
ေရွးအခါတုန္းက ဗာရာဏသီျပည္ သုလသာ အမည္ရွိတဲ့ ျပည့္တန္ဆာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ တစ္ေန႔မွာ ခိုးမႈနဲ႔ ေသဒဏ္ က်ခံရမဲ့ဆဲဆဲ သူခိုးတစ္ေယာက္ကို သုလသာက ကယ္တင္ခဲ့တယ္။ သူခိုးရဲ႕နာမည္က သတၱဳက လို႔ေခၚပါတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ဦး အိမ္ေထာင္ျပဳ ေပါင္းသင္းလာခဲ့ရာက တစ္ေန႔ေတာ့ သူခိုးက သုလသာအား ေတာင္ထိပ္ေပၚကို တက္ေစၿပီး သူမကိုယ္မွာ ၀တ္ဆင္လာတဲ့ တသိန္းတန္ အဆင္းတန္ဆာမ်ားကို အခၽြတ္ခိုင္းၿပီး သတ္မယ္ လုပ္ေတာ့တာပဲ။ သတၱဳက သူခိုးက သူ႔အား သတ္မယ္ ဆိုတာကို သိသြားတယ္။
“ပရိယာယ္မာယာဆင္ၿပီး သူ႔ထက္လက္ဦးေအာင္ ျပဳမွ ေတာ္မယ္” လို႔ အႀကံျဖစ္ၿပီး၊ “ အိုေမာင္ေတာ္….ေမာင္ေတာ္က ကၽြန္မအား သတ္ေတာ့မယ္ ဆိုေပမဲ့ ေမာင္ေတာ္အား ကၽြန္မ ေမတၱာမပ်က္နိုင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မေသခင္အခ်ိန္ေလးမွာ ေမာင္ေတာ္အား ေလးမ်က္ႏွာ ေရွ႕ေနာက္၀ဲယာ တို႔ ရွိခိုးပါရေစ” လို႔ ေတာင္းပန္တယ္။ လင္ေတာ္ေမာင္ သတၱဳကကလည္း အဟုတ္မွတ္ကာ သုလသာအား ရွိခိုးခြင့္ကို ေပးလိုက္တယ္။
သုလသာကလည္း အခ်ိန္မဆိုင္းဘဲ ပတ္လည္ၿပီး ရွိခိုးပါတယ္၊ သူခုိးရဲ႕ ေနာက္ေက်ာလည္း ေရာက္ေရာ သူခုိးရဲ႕ေက်ာက္ကုန္းကို အားနဲ႔ တြန္းခ်လိုက္တာ သူခိုး ေခ်ာက္ထဲက်ၿပီး ေသပြဲ၀င္ခဲ့ရပါတယ္။ ထုိအျဖစ္အပ်က္ အလံုးစံုကို သိျမင္ေနတဲ့ သူတစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ ထိုသူမွာ ေတာင္ကို ေစာင့္ေနတဲ့ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ နတ္သားပဲ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီမွာ ဘုရားအေလာင္းက “ အရာတိုင္းမွာ ေယာက္်ားမ်ားသာ ပညာရွိတာ မဟုတ္၊ ထိုထိုအရာရာေတြမွာ ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္ ဆင္ျခင္နိုင္တဲ့ ပညာရွိမိန္းမ ေတြလည္း ရွိေသးတာပဲ” လို႔ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ နတ္သားက သုလသာ ႀကံစည္ပံုနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ခ်ီးမြန္းေတာ္မူခဲ့တယ္။
ထိုအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သုလသာရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြအားလံုးဟာ ဒုစရိုက္မ်ား ျဖစ္တဲ့အတြက္ ပညာမဟုတ္နိုင္၊ ဒါေၾကာင့္ ဒုစရိုက္ကို မခ်ီးမြန္းသင့္ လို႔ ေမးခြန္းရွင္ကဆိုထားပါတယ္။ အမွန္ကား သုလသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္အားလံုးကို ဆန္းစစ္ေလ့လာလိုက္လွ်င္ ရွင္းသြားပါလိမ့္မယ္။
“ ဒီလို ဒီိလို ႀကံစည္ရင္ေတာ့ ငါနိုင္မွာ ေသခ်ာတယ္” ဆိုတဲ့ သုလသာရဲ႕ ႀကံစည္ခ်က္ဟာ အမွန္အတိုင္းႀကံစည္ခ်က္သာ ျဖစ္တယ္။ အမွန္အတိုင္း သိတာဟာ အျပစ္မရွိ၊ ပညာသိပင္ျဖစ္တယ္။ ပီးေတာ့မွ ႀကံစည္တဲ့အတိုင္း ျပဳလုပ္ေတာ့မယ္၊ ပရိယာယ္နဲ႔ သတ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာကစၿပီး အျပစ္ရွိတဲ့ ဒုစရိုက္အမႈ ျဖစ္သြားပါၿပီ။ သုလသာရဲ႕ ပါဏာတိပါတအမႈ ျပဳရာမွာ ပထမဦးစြာ အသိဥာဏ္ျဖစ္ေပၚတာကို ရည္ရြယ္ၿပီး ဘုရားအေလာင္းနတ္သားက ခ်ီးမြန္းတယ္ လို႔ ယူဆရပါမယ္။
ဒီိလိုပါပဲ သုလသာရဲ႕ အသိဥာဏ္နယ္ပယ္က တပိုင္း၊ ပါဏာတိပါတ ဒုစရိုက္နယ္ကတပိုင္း လို႔ ခြဲျခားၿပီး မွတ္ယူလိုက္မယ္ဆိုရင္ ဒီျပႆနာ ေျဖရွင္းသြားလိမ့္မယ္လို႔ ယူဆမိပါတယ္။

Tuesday, July 21, 2009

ပင့္ဖိတ္ဆြမ္းအား ျငင္းပယ္ခြင့္/ရွိ-မရွိ

အရွင္ဘုရား.......
ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားတြင္ လူမ်ားပင့္ဖိတ္ဆက္ကပ္ေသာ ဆြမ္းကြမ္းခဲဘြယ္မ်ားကို ျငင္းပါယ္ႏိုင္ခြင့္ ႐ွိမ႐ွိ သိလိုပါသည္ ဘုရား။
ဥပမာအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ ့အစည္းမ်ားက ပင့္ဖိတ္ျခင္းမ်ိဳး။
မွတ္ခ်က္။ ။ ျပည္ပက ရဟန္းသံဃာမ်ားကိုသာ ရည္႐ြယ္ၿပီး ေမးေသာ ေမးခြန္း ျဖစ္ပါသည္ အ႐ွင္ဘုရား။
ေမာင္မိုး
ေလာ့စ္အိန္ဂ်ယ္လိ

အေျဖ။ ။ လူအမ်ား ဆက္ကပ္တဲ့ အထူးသျဖင့္(နိုင္ငံေရးအဖဲြ႔အစည္းမ်ားကပင့္တဲ့)ဆြမ္းကို ရဟန္းမ်ားဟာ ျငင္းပယ္ခြင့္ရွိ/မရွိ ဆုိတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာရရင္.....
၀ိနည္းမဟာ၀ါပါဠိေတာ္၊ မဟာခႏၶကမွာ ရဟန္းေတာ္မ်ား မသြားလာသင့္တဲ့ ေနရာမ်ားကုိ ေျပာထားပါတယ္။
အပ်ဳိႀကီးအိမ္၊ ျပည့္တန္ဆာ၊ တစ္လင္ကြာ၊ မုဆိုးမ၊ ပ႑ဳပ္၊ ဘိကၡဳနီ မ်ား ျဖစ္တယ္။ ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ားရွိတဲ့ေနရာကို ရဟန္းေတာ္မ်ား မသြားသင့္ဘူး၊ အထူးသျဖင့္ ဆြမ္းအလွဴမခံသင့္ဘူးလို႔ ေျပာထားပါတယ္။ ထိုပုဂၢိဳလ္ေျခာက္မ်ဳိးကလြဲၿပီး တစ္ျခားေနရာဌာန ပုဂၢိဳလ္မ်ားဆီမွာ ဆြမ္းအလွဴခံသင့္/ သြားလာသင့္တယ္လို႔ ယူရပါမယ့္။ ဒါေၾကာင့္ ရဟန္းမ်ားဟာ ဆိုခဲ့ၿပီးတဲ့ သူေတြကို ၾကဥ္ထားၿပီး တစ္ျခားသူမ်ား တစ္ျခားအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ တျခားမည္သည့္နိုင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းမဆို ပင့္ ဖိတ္လာရင္ အေၾကာင္းမဲ့ မျငင္းပယ္သင့္ပါဘူး။ အေၾကာင္းမဲ့ဆိုတာက....
ရဟန္းေတာ္မွာ ပထမပင့္ဖိတ္ထားၿပီးရွိပါက ထိုပထမ ဖိတ္ထားတဲ့ ဆြမ္းကို ၀ိကပၸနာမျပဳဘဲ ဒုတိယလာပင့္တဲ့သူရဲ႕ ဆြမ္းကို လက္ခံၿပီး ဘုဥ္းေပးမိ ပါက ပါစိတ္အာပတ္သင့္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ပထမပင့္တဲ့ဆြမ္းကို ၀ိကပၸနာျပဳထားၿပီးၿပီဆိုပါက ဒုတိယလာပင့္တဲ့သူရဲ႕ ဆြမ္းကို လက္ခံေကာင္းပါတယ္ လို႔ သုဒၶပါစိတ္၊ ပရမၸရ ေဘာဇနသိကၡာပုဒ္မွာ ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္။
အခ်ဴပ္ဆိုရရင္ အလွဴဒါယကာမ်ားအနက္ ဆိုခဲ့ၿပီးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားရွိရာ ေနရာမ်ားကို ၾကဥ္ၿပီး က်န္တာေတြကို ၀ိနည္းလမ္းေၾကာင္းအရ အေၾကာင္းမညီညြတ္ပါက လက္မခံသင့္ပါ၊ အေၾကာင္းညီညြတ္တယ္ဆိုပါက လက္ခံသင့္ပါေၾကာင္း အေျဖေပးလိုက္ပါတယ္။

ပင့္ဖိတ္ဆြမ္းအား ျငင္းပယ္ခြင့္/ရွိ-မရွိ

အရွင္ဘုရား.......
ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားတြင္ လူမ်ားပင့္ဖိတ္ဆက္ကပ္ေသာ ဆြမ္းကြမ္းခဲဘြယ္မ်ားကို ျငင္းပါယ္ႏိုင္ခြင့္ ႐ွိမ႐ွိ သိလိုပါသည္ ဘုရား။
ဥပမာအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ ့အစည္းမ်ားက ပင့္ဖိတ္ျခင္းမ်ိဳး။
မွတ္ခ်က္။ ။ ျပည္ပက ရဟန္းသံဃာမ်ားကိုသာ ရည္႐ြယ္ၿပီး ေမးေသာ ေမးခြန္း ျဖစ္ပါသည္ အ႐ွင္ဘုရား။
ေမာင္မိုး
ေလာ့စ္အိန္ဂ်ယ္လိ

အေျဖ။ ။ လူအမ်ား ဆက္ကပ္တဲ့ အထူးသျဖင့္(နိုင္ငံေရးအဖဲြ႔အစည္းမ်ားကပင့္တဲ့)ဆြမ္းကို ရဟန္းမ်ားဟာ ျငင္းပယ္ခြင့္ရွိ/မရွိ ဆုိတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာရရင္.....
၀ိနည္းမဟာ၀ါပါဠိေတာ္၊ မဟာခႏၶကမွာ ရဟန္းေတာ္မ်ား မသြားလာသင့္တဲ့ ေနရာမ်ားကုိ ေျပာထားပါတယ္။
အပ်ဳိႀကီးအိမ္၊ ျပည့္တန္ဆာ၊ တစ္လင္ကြာ၊ မုဆိုးမ၊ ပ႑ဳပ္၊ ဘိကၡဳနီ မ်ား ျဖစ္တယ္။ ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ားရွိတဲ့ေနရာကို ရဟန္းေတာ္မ်ား မသြားသင့္ဘူး၊ အထူးသျဖင့္ ဆြမ္းအလွဴမခံသင့္ဘူးလို႔ ေျပာထားပါတယ္။ ထိုပုဂၢိဳလ္ေျခာက္မ်ဳိးကလြဲၿပီး တစ္ျခားေနရာဌာန ပုဂၢိဳလ္မ်ားဆီမွာ ဆြမ္းအလွဴခံသင့္/ သြားလာသင့္တယ္လို႔ ယူရပါမယ့္။ ဒါေၾကာင့္ ရဟန္းမ်ားဟာ ဆိုခဲ့ၿပီးတဲ့ သူေတြကို ၾကဥ္ထားၿပီး တစ္ျခားသူမ်ား တစ္ျခားအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ တျခားမည္သည့္နိုင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းမဆို ပင့္ ဖိတ္လာရင္ အေၾကာင္းမဲ့ မျငင္းပယ္သင့္ပါဘူး။ အေၾကာင္းမဲ့ဆိုတာက....
ရဟန္းေတာ္မွာ ပထမပင့္ဖိတ္ထားၿပီးရွိပါက ထိုပထမ ဖိတ္ထားတဲ့ ဆြမ္းကို ၀ိကပၸနာမျပဳဘဲ ဒုတိယလာပင့္တဲ့သူရဲ႕ ဆြမ္းကို လက္ခံၿပီး ဘုဥ္းေပးမိ ပါက ပါစိတ္အာပတ္သင့္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ပထမပင့္တဲ့ဆြမ္းကို ၀ိကပၸနာျပဳထားၿပီးၿပီဆိုပါက ဒုတိယလာပင့္တဲ့သူရဲ႕ ဆြမ္းကို လက္ခံေကာင္းပါတယ္ လို႔ သုဒၶပါစိတ္၊ ပရမၸရ ေဘာဇနသိကၡာပုဒ္မွာ ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္။
အခ်ဴပ္ဆိုရရင္ အလွဴဒါယကာမ်ားအနက္ ဆိုခဲ့ၿပီးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားရွိရာ ေနရာမ်ားကို ၾကဥ္ၿပီး က်န္တာေတြကို ၀ိနည္းလမ္းေၾကာင္းအရ အေၾကာင္းမညီညြတ္ပါက လက္မခံသင့္ပါ၊ အေၾကာင္းညီညြတ္တယ္ဆိုပါက လက္ခံသင့္ပါေၾကာင္း အေျဖေပးလိုက္ပါတယ္။

Saturday, July 18, 2009

ခရီးသြားမွတ္တမ္း (၁၂)

ယခင္က ဘုရင့္နန္းေတာ္မ်ားကို သစ္နဲ႔ တည္ေဆာက္ၾကတဲ့အတြက္ ယခုအခါမွာ နန္းေတာ္အေဆာက္အဦးမ်ား မျမင္ရေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ နန္းေတာ္ရဲ႕ အတြင္းပိုင္းမွာေတာ့ သူတို႔ကိုးကြယ္တဲ့ မိုးနတ္မင္း ေက်ာင္းတစ္ခုရွိပါတယ္၊ အဲဒါက ေက်ာက္နဲ႔ထုလုပ္ထားတဲ့အတြက္ ယခုတိုင္ ထင္ရွားရွိေနဆဲ ျဖစ္တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ နန္းေတာ္အတြင္းဆက္ေလ့လာတဲ့အခါမွာ ေရကန္ႀကီးႏွစ္ကန္ကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ကန္ႀကီးကိုလည္း ေက်ာက္သား မ်ားျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားတာကို အံ့ဖြယ္ေတြ႕ရၿပီး၊ ဒီေရကန္ႀကီးနွစ္ခုအနက္ ႀကီးတဲ့ ေရကန္က မိဖုရားမ်ား ေရခ်ဳိးတဲ့ ေရကန္ျဖစ္တယ္။ ေရကန္ရဲ႕ အတြင္းနံရံမ်ားမွာ မင္းသမီးပံုမ်ား ထြင္းထုထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒုတိယ ေရကန္ကေတာ့ နန္းေတာ္အတြင္းက ကေလးမ်ားခ်ဳိးတဲ့ ေရကန္လို႔ သိရပါတယ္။ သို႔ႏွင့္ ၁၀း၃၀နာရီခန္႔တြင္ အန္ေကာၿမိဳ႕ေဟာင္းမွ ျပန္ထြက္လာၾကၿပီး၊ ေန႔လည္စာအတြက္ siemreap ၿမိဳ႕ထဲသုိ႔ ကားျဖင့္ ျပန္္လာၾကပါတယ္။ ၿမိဳ႕တြင္းမွ ခမာစားေသာက္ဆိုင္(Khmeri Resturant) တစ္ဆိုင္မွာ ရပ္နားပါတယ္။ ထိုစဥ္ ဆြမ္းအစ္မ မျမင့္ျမင့္သန္းဟာ စာေရးသူတို႔ နားေနတဲ့ ဆိုင္သို႔ ေရာက္လာကာ သူမရဲ႕သူေဌးက လွဴခ်င္လို႔ပါ ဆိုၿပီး၊ အဲဒီဆိုင္မွာ ေန႔ဆြမ္း ကပ္ပါတယ္။ siemreap ၿမိဳ႕က ခမာလူမ်ဳိးေတြ ခ်က္တဲ့ဟင္းဟာ ထုိင္းက ဟင္းလိုပါပဲ ၊ အခ်ဳိ ႏွင့္ အစပ္မ်ားတဲ့ ဟင္းေတြပါ။

KILLING FIELDS MEMORIAL IN SIEM REAP
သည္လိုနဲ႔ ဆြမ္းစားၿပီးတဲ့အခါ siem reap ၿမိဳ႕ထဲ မွ ထင္ရွားတဲ့ေနရာ တစ္ခုျဖစ္တဲ့ Killing fields Memorial ကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
Killing fields memorial ေရာက္ေတာ့ အနိ႒ာရံုျမင္ကြင္းတစ္ခု ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ဲ ခမာနီစစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္ “ပိုေပါ့” ဟာ သူ႔ကုိ အန္တုပံုကန္မည္လို႔ ထင္ေနတဲ့တိုင္းျပည္အတြင္းက ထူးခၽြန္သူ ပညာတတ္သူ ခမာလူဦးေရ ၂ သန္းေက်ာ္ကို သတ္ျဖတ္ခဲ့တယ္။ ယခုအခ်ိန္တိုင္ေအာင္ ပိုေပါ့ ရက္စက္ခဲ့တဲ့ ျမင္ကြင္းမ်ားကို ဓါတ္ပံုမွတ္တမ္းမ်ားအရ ျမင္ခဲ့ရံုမက အသတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ခမာတို႔ရဲ႕ အရိုးစုမ်ားစြာကိုလည္း ျမင္ခဲ့ရတယ္။ ထုိျပသထားတဲ့ေနရာကို killing fields memorial လို႔ ေခၚၾကပါတယ္။ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ားကို ဆြဲေဆာင္တဲ့ ေနရာတစ္ခု ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။
သို႔ႏွင့္ Angkor ၿမိဳ႕ေဟာင္းထဲသုိ႔ စာေရးသူတို႔ တဖန္ ျပန္၀င္ခဲ့ၾကျပန္ပါတယ္။
ေန႔ခင္းဖက္ နာမည္ႀကီးေနတဲ့ Angkor wat ေက်ာင္းကို ေလ့လာၾကရာ အခ်ိန္အားျဖင့္ ၂ နာရီခန္႔ ၾကာျမင့္ ပါတယ္။
ေလ့လာၿပီးတဲ့အခါ ညေနပိုင္း အန္ေကာၿမိဳ႕ေဟာင္း တစ္ေနရာတြင္ ေတာင္ေပၚသုိိ႔ ဆင္စီးၿပီးတက္ရတဲ့ ေနရာတစ္ေနခု ရွိပါတယ္။ အဲဒီမွာ Mandalay inn ေဟာ္တယ္ပိုင္ရွင္ ဦးေမာင္ေမာင္က လာေရာက္ေစာင့္ေနကာ “အရွင္ဘုရား… ေတာင္ေပၚကို ဆင္စီးၿပီးတက္ပါဘုရား၊ ဆင္စီးရင္ ဘုန္းႀကီးတယ္လို႔ အဆိုရွိတယ္ေလဘုရား” လို႔ဆိုကာ ဦးေမာင္ေမာင္က သံုးေယာက္စာအတြက္ ေဒၚလာ ၆၀ ေပး၀ယ္ကာ စာေရးသူတို႔အား ဆင္စီးလက္မွတ္ ၃ ေစာင္ေပးပါတယ္။ ေတာင္ေပၚတြင္ အန္ေကာ၀ပ္ပံုစံျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ထားတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကို ေတြ႕ရတယ္။
ရာသီဥတုေကာင္းေနရင္ ေတာင္ေပၚကေန ေန၀င္ဆည္းဆာ (sun set) အလွကား ေျပာမျပတတ္ေအာင္ လွပလြန္းလွတယ္ လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ားဟာ ဆည္းဆာအလွကို ၾကည့္ဖို႔အတြက္ ညေန ၅ နာရီခန္႔ အခ်ိန္ကိုက္ၿပီး ကားႀကီးကားငယ္မ်ား ျဖင့္ လာေရာက္ၾကၿပီး၊ ေတာင္ေပၚသို႔ ဆင္နဲ႔ျဖစ္ေစ၊ ေျခလ်င္နဲ႔ျဖစ္ေစ၊ တက္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေတာင္ေျခရင္းမွာ ညေနဆည္းဆာအခ်ိန္ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ား ပ်ားပန္းခတ္မွ် လာၾကတဲ့အတြက္ ပြဲေတာ္တမွ် စည္ကားလွပါတယ္။
စာေရးသူတို႔ ေတာင္ေပၚသို႔ တက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကံဆိုးခ်င္လို႔ပဲလား မေျပာတတ္၊ မိုးတိမ္မ်ား ေမွာင္လာကာ မိုးဖြဲေလးမ်ား က်ေနတဲ့ အတြက္ မိုးရႊဲကုန္ေတာ့တယ္။ ဒါနဲ႔ ေတာင္ေပၚေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ေခ်လ်င္နဲ႔ အျမန္ျပန္ဆင္းလာခဲ့ပါတယ္။
သို႔ႏွင့္ ညေနေစာင္းမွာ ဦးေမာင္ေမာင္ကားျဖင့္ စာေရးသူတို႔ သံုးဦး တည္းခိုရာ ေဟာ္တယ္သို႔ ျပန္ေရာက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ညဖက္တြင္ ဦးေမာင္ေမာင္နဲ႔ တည္းခုိရာ အခန္းအတြင္း စကားလက္ဆံု ေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။ မနက္ဖန္ Border ျဖတ္ကာ ဘန္ေကာက္သုိ႔ သြားရမွျဖစ္တဲ့အတြက္ သံုးဦးသား အိပ္ယာ၀င္ခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။
ကေမၻာဒီးယားေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း
ကေမၻာဒီးယားနိုင္ငံဟာ အေရွ႕ေတာင္ အာရွတြင္ ပါ၀င္ပါတယ္။ လူဦးေရ ၁၃ သန္းခန္႔ ရွိၿပီး၊ ၿမိဳ႕ေတာ္ကေတာ့ ဖႏြမ္းပင္ ျဖစ္တယ္။ နိုင္ငံရဲ႕ အေနာက္ဘက္ႏွင့္ အေနာက္ေျမာက္ဘက္တြင္ ထိုင္းနိုင္ငံ၊ အေရွ႕ေျမာက္ဘက္တြင္ လာအို အေရွ႕ႏွင့္ အေရွ႕ေတာင္ဘက္တြင္ ထိုင္းနိုင္ငံ တို႔ ျဖင့္ ထိစပ္လွ်က္ ရွိပါတယ္။
ကေမၻာဒီးယားနိင္ငံရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ ဖႏြမ္းပင္ဟာ siem reap ၿမိဳ႕ေလာက္ စီးပြားေရး အခ်က္အခ်ာမက်ပါ။ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆို ရင္ siem reap ၿမိဳ႕မွာ The world heri tage လို႔ တင္စားေျပာရေလာက္ေအာင္ ေရွးေဟာင္း အေမြအႏွစ္ အထင္ကရ ေနရာတစ္ခုျဖစ္တဲ့ Angkok wat အန္ေကာ၀ပ္ ဘုရားေက်ာင္းႀကီး ရွိလို႔ပါပဲ။ ေက်ာင္းႀကီးရဲ႕လက္ရာမ်ားဟာ တကယ္လည္းရွားပါးတဲ့ အေရွ႕တိုင္း အႏုပညာလက္ရာမ်ားျဖစ္တယ္။
ထင္ရွားတဲ့ အန္ေကာ၀ပ္ေၾကာင့္ ကမၻာ့လွည့္ခရီးသည္မ်ား မ်က္စိက်ခဲ့တဲ့ ေနရာတစ္ခုျဖစ္သလို ကမၻာ့အံ့ဖြယ္ထဲမွာလည္း ပါ၀င္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ “ကမၻာ့အံ့ဖြယ္ရဲ႕ ဘယ္ႏွစ္ခုေျမာက္မွာဆိုတာ မသိေပမယ့္ ဘာသာေရးႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေနတဲ့ အံ့ဖြယ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ တစ္ျခားျခားေသာ ကမၻာ့အံ့ဖြယ္ေတြနဲ႔ နိုင္းယွဥ္လို႔ကို မရနိင္ပါဘူး” လို႔ ကေမၻာဒီးယားသားျဖစ္သူ ‘ပင့္’ရဲ႕ ေျပာခ်က္အရ သိရပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္လည္း ၂၀၀၇ ခုႏွစ္အတြင္း ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ေပါင္း ၄ သန္းေက်ာ္ ဆြဲေဆာင္နိုင္ခဲ့တယ္။ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ားေၾကာင့္ siem reap ၿမိဳ႕ဟာ ေဟာ္တယ္နဲ႔ ခရီးသြားလုပ္ငန္းမ်ားျဖင့္ စီးပြားေရး အခ်က္အခ်ာက်တဲ့ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ပါ။ ဒါေပမယ့္ ယခုအခါမွာ ကမၻာ့စီးပြားေရးက်ဆင္းေနတဲ့အတြက္ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ား သြားလာမႈ နည္းပါးလာကာ တစ္ခ်ဳိ႕ေဟာ္တယ္ေတြဆိုရင္ ပိတ္ထားရတဲ့ အဆင့္အထိ ေရာက္ခဲ့ တယ္လို႔ Mandalay inn ေဟာ္တယ္ပိုင္ရွင္ ဦးေမာင္ေမာင္က ေျပာျပပါတယ္။
အန္ေကာ ဆိုတဲ့ ခမာတို႔ရဲ႕ တိုင္းျပည္ေလးဟာ တစ္ခ်ိန္က လ်မ္းလ်မ္းေတာက္ တန္ခိုးႀကီးထြားခဲ့ပါတယ္။ ဗီယက္နာမ္နိုင္ငံမွသည္ ျမန္မာနုိင္ငံအထိ အာဏာစက္ ပ်ံ႕ႏွံ႕ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ျမန္မာနွင့္ ကေမၻာဒီးယားႏွစ္နိုင္ငံဟာ ေ၀းကြာၾကေပမယ့္ ယဥ္ေက်းမႈျခင္း အလြန္နီးစပ္ပါတယ္။ ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈဟာ မြန္ခမာမ်ားဆီက ရခဲ့တယ္လို႔ သမိုင္းက ဆိုပါတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕သမိုင္းဆရာတို႕က ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈဟာ ထုိင္းနိုင္ငံက ဆင္းသက္လာခဲ့တယ္လို႔လည္း ေျပာၾကျပန္တယ္။ ျဖစ္ပံုမွာ အေနာ္ရထာမင္း မတုိင္ခင္က ျမန္မာနိုင္ငံဟာ ယဥ္ေက်းမႈ အလြန္နိမ့္က်ေနပါတယ္။ ေနာက္ အေနာ္ရထာမင္းေစာက မြန္လူမ်ဳိးတို႔ရဲ႕ တိုင္းျပည္ သထံုကို သိမ္းပိုက္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွ ျမန္မာနိုင္ငံယဥ္ေက်းမႈ ပိုမို အဆင့္အတန္း ျမင့္ကာ ထြန္းကားလာခဲ့ပါတယ္။ ထုိစဥ္က မြန္လူမ်ဳိးတုိ႔ရဲ႕ တုိင္းျပည္ဟာ ထိုင္းနိုင္ငံအတြင္းမွာ ရွိတယ္လို႔ ယူဆၾကပါတယ္။ မြန္လူမ်ဳိးတုိ႔ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈဟာ ခမာတို႔ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာနဲ႔ ကေမၻာဒီးယားဟာ တနည္းနည္းျဖင့္ ဆက္သြယ္ေနတာအမွန္ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။
ထိုဆက္သြယ္မႈကို သက္ေသခံနိုင္တဲ့ အရာတစ္ခု ပုဂံျပည္မွာယခုတိုင္ရွိပါတယ္။ အဲဒါက ဘုရားေက်ာင္းတစ္ခုပါပဲ။ ဒီဘုရားေက်ာင္းကို သထံုနန္းက်ဘုရင္ မႏူဟာမင္းက တည္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး၊ယခုအခါ “နန္းဘုရားေက်ာင္း”လုိ႔ ေခၚတြင္ပါတယ္။ အုတ္ေက်ာက္တုိ႔ျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားၿပီး ေက်ာက္ဆစ္လက္ရာမ်ားကေတာ့ အန္ေကာ၀ပ္ နဲ႔ တစ္ထပ္တည္း တူညီေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ျမန္မာနဲ႔ ကေမၻာဒီးယားတို႔ ဆက္သြယ္မႈ တစ္ခုရွိပါေသးတယ္။
အဲဒါက ျမန္မာတို႔ရဲ႕ ဗ်ည္းမွာ ‘က’ မွစကာ ‘အ’ မွာ ဆံုးပါတယ္။ ကေမၻာဒီးယားတို႔ရဲ႕ ဗ်ည္းကေတာ့ ‘အ’ မွစကာ ‘က’မွာဆံုးပါတယ္။ အံ့ၾသစရာတစ္ခုပါပဲ။
အန္ေကာ၀ပ္ဟာ ကမၻာေပၚမွာ အႀကီးဆံုး ဘုရားေက်ာင္းတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေက်ာင္းႀကီးရဲ႕ အျမင့္မွာ ၆၅ မီတာ ရွိပါတယ္။ အန္ေကာ၀ပ္ႀကီးရဲ႕ ပတ္လည္တြင္ က်ဴံးမ်ား ရွိေနပါတယ္။ ယခုအခါ ထိုက်ဳံးမ်ားမွာ ၾကည္လင္တဲ့ ေရမ်ားျဖင့္ အန္ေကာ၀ပ္ေက်ာင္းႀကီးကို လွပေအာင္ တန္ဆာဆင္ထားသလို ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ အန္ေကာ၀ပ္ ဘုရားေက်ာင္းပတ္လည္ က်ဳံးမ်ားဟာ မႏၱေလးနန္းေတာ္အျပင္က က်ဳံးနဲ႔စာရင္ ငယ္ပါတယ္။
၂၈.၅.၂၀၀၉
ဒီေန႔မနက္ေစာေစာထကာ siem reap မွ Border သို႔ သြားမည့္ ကားျဖင့္ လာခဲ့ၾကပါတယ္။ကားခက တစ္ေယာက္လွ်င္ ၉ ေဒၚလာေပးရပါတယ္။ ေန႔လည္ ၁၁ နာရီမွာ Border သို႔ ေရာက္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ကေမၻာဒီးယားနယ္စပ္က အထြက္ immigration မွာ arrival & Departure ၀ိုက္ကပ္မွာ ျဖည့္စရာမ်ား ျဖည့္ကာ ထိုင္းနုိင္ငံဖက္လာခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီထိုင္းနုိင္ငံ ဖက္မွာလည္း arrival & Departure ၀ိုက္ကပ္မ်ားကို ျဖည့္ရျပန္ပါတယ္။ အခ်ိန္က တစ္နာရီကုန္သြားသျဖင့္ ၁၂ နာရီထိုးကာ စာေရးသူတို႔ ေန႔ဆြမ္း ငတ္ခဲ့ရပါတယ္။ နယ္စပ္ဂိတ္ (Border) တြင္ ရဟန္း မစားရေသာ ဆြမ္းတစ္နပ္ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္ ဆိုတာ ေျပာရင္း ခရီးသြားမွတ္တမ္းကို အဆံုးသတ္လိုက္ရပါတယ္။ ။

ခရီးသြားမွတ္တမ္း (၁၂)

ယခင္က ဘုရင့္နန္းေတာ္မ်ားကို သစ္နဲ႔ တည္ေဆာက္ၾကတဲ့အတြက္ ယခုအခါမွာ နန္းေတာ္အေဆာက္အဦးမ်ား မျမင္ရေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ နန္းေတာ္ရဲ႕ အတြင္းပိုင္းမွာေတာ့ သူတို႔ကိုးကြယ္တဲ့ မိုးနတ္မင္း ေက်ာင္းတစ္ခုရွိပါတယ္၊ အဲဒါက ေက်ာက္နဲ႔ထုလုပ္ထားတဲ့အတြက္ ယခုတိုင္ ထင္ရွားရွိေနဆဲ ျဖစ္တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ နန္းေတာ္အတြင္းဆက္ေလ့လာတဲ့အခါမွာ ေရကန္ႀကီးႏွစ္ကန္ကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ကန္ႀကီးကိုလည္း ေက်ာက္သား မ်ားျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားတာကို အံ့ဖြယ္ေတြ႕ရၿပီး၊ ဒီေရကန္ႀကီးနွစ္ခုအနက္ ႀကီးတဲ့ ေရကန္က မိဖုရားမ်ား ေရခ်ဳိးတဲ့ ေရကန္ျဖစ္တယ္။ ေရကန္ရဲ႕ အတြင္းနံရံမ်ားမွာ မင္းသမီးပံုမ်ား ထြင္းထုထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒုတိယ ေရကန္ကေတာ့ နန္းေတာ္အတြင္းက ကေလးမ်ားခ်ဳိးတဲ့ ေရကန္လို႔ သိရပါတယ္။ သို႔ႏွင့္ ၁၀း၃၀နာရီခန္႔တြင္ အန္ေကာၿမိဳ႕ေဟာင္းမွ ျပန္ထြက္လာၾကၿပီး၊ ေန႔လည္စာအတြက္ siemreap ၿမိဳ႕ထဲသုိ႔ ကားျဖင့္ ျပန္္လာၾကပါတယ္။ ၿမိဳ႕တြင္းမွ ခမာစားေသာက္ဆိုင္(Khmeri Resturant) တစ္ဆိုင္မွာ ရပ္နားပါတယ္။ ထိုစဥ္ ဆြမ္းအစ္မ မျမင့္ျမင့္သန္းဟာ စာေရးသူတို႔ နားေနတဲ့ ဆိုင္သို႔ ေရာက္လာကာ သူမရဲ႕သူေဌးက လွဴခ်င္လို႔ပါ ဆိုၿပီး၊ အဲဒီဆိုင္မွာ ေန႔ဆြမ္း ကပ္ပါတယ္။ siemreap ၿမိဳ႕က ခမာလူမ်ဳိးေတြ ခ်က္တဲ့ဟင္းဟာ ထုိင္းက ဟင္းလိုပါပဲ ၊ အခ်ဳိ ႏွင့္ အစပ္မ်ားတဲ့ ဟင္းေတြပါ။

KILLING FIELDS MEMORIAL IN SIEM REAP
သည္လိုနဲ႔ ဆြမ္းစားၿပီးတဲ့အခါ siem reap ၿမိဳ႕ထဲ မွ ထင္ရွားတဲ့ေနရာ တစ္ခုျဖစ္တဲ့ Killing fields Memorial ကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
Killing fields memorial ေရာက္ေတာ့ အနိ႒ာရံုျမင္ကြင္းတစ္ခု ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ဲ ခမာနီစစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္ “ပိုေပါ့” ဟာ သူ႔ကုိ အန္တုပံုကန္မည္လို႔ ထင္ေနတဲ့တိုင္းျပည္အတြင္းက ထူးခၽြန္သူ ပညာတတ္သူ ခမာလူဦးေရ ၂ သန္းေက်ာ္ကို သတ္ျဖတ္ခဲ့တယ္။ ယခုအခ်ိန္တိုင္ေအာင္ ပိုေပါ့ ရက္စက္ခဲ့တဲ့ ျမင္ကြင္းမ်ားကို ဓါတ္ပံုမွတ္တမ္းမ်ားအရ ျမင္ခဲ့ရံုမက အသတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ခမာတို႔ရဲ႕ အရိုးစုမ်ားစြာကိုလည္း ျမင္ခဲ့ရတယ္။ ထုိျပသထားတဲ့ေနရာကို killing fields memorial လို႔ ေခၚၾကပါတယ္။ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ားကို ဆြဲေဆာင္တဲ့ ေနရာတစ္ခု ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။
သို႔ႏွင့္ Angkor ၿမိဳ႕ေဟာင္းထဲသုိ႔ စာေရးသူတို႔ တဖန္ ျပန္၀င္ခဲ့ၾကျပန္ပါတယ္။
ေန႔ခင္းဖက္ နာမည္ႀကီးေနတဲ့ Angkor wat ေက်ာင္းကို ေလ့လာၾကရာ အခ်ိန္အားျဖင့္ ၂ နာရီခန္႔ ၾကာျမင့္ ပါတယ္။
ေလ့လာၿပီးတဲ့အခါ ညေနပိုင္း အန္ေကာၿမိဳ႕ေဟာင္း တစ္ေနရာတြင္ ေတာင္ေပၚသုိိ႔ ဆင္စီးၿပီးတက္ရတဲ့ ေနရာတစ္ေနခု ရွိပါတယ္။ အဲဒီမွာ Mandalay inn ေဟာ္တယ္ပိုင္ရွင္ ဦးေမာင္ေမာင္က လာေရာက္ေစာင့္ေနကာ “အရွင္ဘုရား… ေတာင္ေပၚကို ဆင္စီးၿပီးတက္ပါဘုရား၊ ဆင္စီးရင္ ဘုန္းႀကီးတယ္လို႔ အဆိုရွိတယ္ေလဘုရား” လို႔ဆိုကာ ဦးေမာင္ေမာင္က သံုးေယာက္စာအတြက္ ေဒၚလာ ၆၀ ေပး၀ယ္ကာ စာေရးသူတို႔အား ဆင္စီးလက္မွတ္ ၃ ေစာင္ေပးပါတယ္။ ေတာင္ေပၚတြင္ အန္ေကာ၀ပ္ပံုစံျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ထားတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကို ေတြ႕ရတယ္။
ရာသီဥတုေကာင္းေနရင္ ေတာင္ေပၚကေန ေန၀င္ဆည္းဆာ (sun set) အလွကား ေျပာမျပတတ္ေအာင္ လွပလြန္းလွတယ္ လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ားဟာ ဆည္းဆာအလွကို ၾကည့္ဖို႔အတြက္ ညေန ၅ နာရီခန္႔ အခ်ိန္ကိုက္ၿပီး ကားႀကီးကားငယ္မ်ား ျဖင့္ လာေရာက္ၾကၿပီး၊ ေတာင္ေပၚသို႔ ဆင္နဲ႔ျဖစ္ေစ၊ ေျခလ်င္နဲ႔ျဖစ္ေစ၊ တက္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေတာင္ေျခရင္းမွာ ညေနဆည္းဆာအခ်ိန္ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ား ပ်ားပန္းခတ္မွ် လာၾကတဲ့အတြက္ ပြဲေတာ္တမွ် စည္ကားလွပါတယ္။
စာေရးသူတို႔ ေတာင္ေပၚသို႔ တက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကံဆိုးခ်င္လို႔ပဲလား မေျပာတတ္၊ မိုးတိမ္မ်ား ေမွာင္လာကာ မိုးဖြဲေလးမ်ား က်ေနတဲ့ အတြက္ မိုးရႊဲကုန္ေတာ့တယ္။ ဒါနဲ႔ ေတာင္ေပၚေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ေခ်လ်င္နဲ႔ အျမန္ျပန္ဆင္းလာခဲ့ပါတယ္။
သို႔ႏွင့္ ညေနေစာင္းမွာ ဦးေမာင္ေမာင္ကားျဖင့္ စာေရးသူတို႔ သံုးဦး တည္းခိုရာ ေဟာ္တယ္သို႔ ျပန္ေရာက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ညဖက္တြင္ ဦးေမာင္ေမာင္နဲ႔ တည္းခုိရာ အခန္းအတြင္း စကားလက္ဆံု ေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။ မနက္ဖန္ Border ျဖတ္ကာ ဘန္ေကာက္သုိ႔ သြားရမွျဖစ္တဲ့အတြက္ သံုးဦးသား အိပ္ယာ၀င္ခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။
ကေမၻာဒီးယားေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း
ကေမၻာဒီးယားနိုင္ငံဟာ အေရွ႕ေတာင္ အာရွတြင္ ပါ၀င္ပါတယ္။ လူဦးေရ ၁၃ သန္းခန္႔ ရွိၿပီး၊ ၿမိဳ႕ေတာ္ကေတာ့ ဖႏြမ္းပင္ ျဖစ္တယ္။ နိုင္ငံရဲ႕ အေနာက္ဘက္ႏွင့္ အေနာက္ေျမာက္ဘက္တြင္ ထိုင္းနိုင္ငံ၊ အေရွ႕ေျမာက္ဘက္တြင္ လာအို အေရွ႕ႏွင့္ အေရွ႕ေတာင္ဘက္တြင္ ထိုင္းနိုင္ငံ တို႔ ျဖင့္ ထိစပ္လွ်က္ ရွိပါတယ္။
ကေမၻာဒီးယားနိင္ငံရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ ဖႏြမ္းပင္ဟာ siem reap ၿမိဳ႕ေလာက္ စီးပြားေရး အခ်က္အခ်ာမက်ပါ။ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆို ရင္ siem reap ၿမိဳ႕မွာ The world heri tage လို႔ တင္စားေျပာရေလာက္ေအာင္ ေရွးေဟာင္း အေမြအႏွစ္ အထင္ကရ ေနရာတစ္ခုျဖစ္တဲ့ Angkok wat အန္ေကာ၀ပ္ ဘုရားေက်ာင္းႀကီး ရွိလို႔ပါပဲ။ ေက်ာင္းႀကီးရဲ႕လက္ရာမ်ားဟာ တကယ္လည္းရွားပါးတဲ့ အေရွ႕တိုင္း အႏုပညာလက္ရာမ်ားျဖစ္တယ္။
ထင္ရွားတဲ့ အန္ေကာ၀ပ္ေၾကာင့္ ကမၻာ့လွည့္ခရီးသည္မ်ား မ်က္စိက်ခဲ့တဲ့ ေနရာတစ္ခုျဖစ္သလို ကမၻာ့အံ့ဖြယ္ထဲမွာလည္း ပါ၀င္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ “ကမၻာ့အံ့ဖြယ္ရဲ႕ ဘယ္ႏွစ္ခုေျမာက္မွာဆိုတာ မသိေပမယ့္ ဘာသာေရးႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေနတဲ့ အံ့ဖြယ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ တစ္ျခားျခားေသာ ကမၻာ့အံ့ဖြယ္ေတြနဲ႔ နိုင္းယွဥ္လို႔ကို မရနိင္ပါဘူး” လို႔ ကေမၻာဒီးယားသားျဖစ္သူ ‘ပင့္’ရဲ႕ ေျပာခ်က္အရ သိရပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္လည္း ၂၀၀၇ ခုႏွစ္အတြင္း ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ေပါင္း ၄ သန္းေက်ာ္ ဆြဲေဆာင္နိုင္ခဲ့တယ္။ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ားေၾကာင့္ siem reap ၿမိဳ႕ဟာ ေဟာ္တယ္နဲ႔ ခရီးသြားလုပ္ငန္းမ်ားျဖင့္ စီးပြားေရး အခ်က္အခ်ာက်တဲ့ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ပါ။ ဒါေပမယ့္ ယခုအခါမွာ ကမၻာ့စီးပြားေရးက်ဆင္းေနတဲ့အတြက္ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ား သြားလာမႈ နည္းပါးလာကာ တစ္ခ်ဳိ႕ေဟာ္တယ္ေတြဆိုရင္ ပိတ္ထားရတဲ့ အဆင့္အထိ ေရာက္ခဲ့ တယ္လို႔ Mandalay inn ေဟာ္တယ္ပိုင္ရွင္ ဦးေမာင္ေမာင္က ေျပာျပပါတယ္။
အန္ေကာ ဆိုတဲ့ ခမာတို႔ရဲ႕ တိုင္းျပည္ေလးဟာ တစ္ခ်ိန္က လ်မ္းလ်မ္းေတာက္ တန္ခိုးႀကီးထြားခဲ့ပါတယ္။ ဗီယက္နာမ္နိုင္ငံမွသည္ ျမန္မာနုိင္ငံအထိ အာဏာစက္ ပ်ံ႕ႏွံ႕ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ျမန္မာနွင့္ ကေမၻာဒီးယားႏွစ္နိုင္ငံဟာ ေ၀းကြာၾကေပမယ့္ ယဥ္ေက်းမႈျခင္း အလြန္နီးစပ္ပါတယ္။ ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈဟာ မြန္ခမာမ်ားဆီက ရခဲ့တယ္လို႔ သမိုင္းက ဆိုပါတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕သမိုင္းဆရာတို႕က ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈဟာ ထုိင္းနိုင္ငံက ဆင္းသက္လာခဲ့တယ္လို႔လည္း ေျပာၾကျပန္တယ္။ ျဖစ္ပံုမွာ အေနာ္ရထာမင္း မတုိင္ခင္က ျမန္မာနိုင္ငံဟာ ယဥ္ေက်းမႈ အလြန္နိမ့္က်ေနပါတယ္။ ေနာက္ အေနာ္ရထာမင္းေစာက မြန္လူမ်ဳိးတို႔ရဲ႕ တိုင္းျပည္ သထံုကို သိမ္းပိုက္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွ ျမန္မာနိုင္ငံယဥ္ေက်းမႈ ပိုမို အဆင့္အတန္း ျမင့္ကာ ထြန္းကားလာခဲ့ပါတယ္။ ထုိစဥ္က မြန္လူမ်ဳိးတုိ႔ရဲ႕ တုိင္းျပည္ဟာ ထိုင္းနိုင္ငံအတြင္းမွာ ရွိတယ္လို႔ ယူဆၾကပါတယ္။ မြန္လူမ်ဳိးတုိ႔ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈဟာ ခမာတို႔ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာနဲ႔ ကေမၻာဒီးယားဟာ တနည္းနည္းျဖင့္ ဆက္သြယ္ေနတာအမွန္ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။
ထိုဆက္သြယ္မႈကို သက္ေသခံနိုင္တဲ့ အရာတစ္ခု ပုဂံျပည္မွာယခုတိုင္ရွိပါတယ္။ အဲဒါက ဘုရားေက်ာင္းတစ္ခုပါပဲ။ ဒီဘုရားေက်ာင္းကို သထံုနန္းက်ဘုရင္ မႏူဟာမင္းက တည္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး၊ယခုအခါ “နန္းဘုရားေက်ာင္း”လုိ႔ ေခၚတြင္ပါတယ္။ အုတ္ေက်ာက္တုိ႔ျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားၿပီး ေက်ာက္ဆစ္လက္ရာမ်ားကေတာ့ အန္ေကာ၀ပ္ နဲ႔ တစ္ထပ္တည္း တူညီေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ျမန္မာနဲ႔ ကေမၻာဒီးယားတို႔ ဆက္သြယ္မႈ တစ္ခုရွိပါေသးတယ္။
အဲဒါက ျမန္မာတို႔ရဲ႕ ဗ်ည္းမွာ ‘က’ မွစကာ ‘အ’ မွာ ဆံုးပါတယ္။ ကေမၻာဒီးယားတို႔ရဲ႕ ဗ်ည္းကေတာ့ ‘အ’ မွစကာ ‘က’မွာဆံုးပါတယ္။ အံ့ၾသစရာတစ္ခုပါပဲ။
အန္ေကာ၀ပ္ဟာ ကမၻာေပၚမွာ အႀကီးဆံုး ဘုရားေက်ာင္းတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေက်ာင္းႀကီးရဲ႕ အျမင့္မွာ ၆၅ မီတာ ရွိပါတယ္။ အန္ေကာ၀ပ္ႀကီးရဲ႕ ပတ္လည္တြင္ က်ဴံးမ်ား ရွိေနပါတယ္။ ယခုအခါ ထိုက်ဳံးမ်ားမွာ ၾကည္လင္တဲ့ ေရမ်ားျဖင့္ အန္ေကာ၀ပ္ေက်ာင္းႀကီးကို လွပေအာင္ တန္ဆာဆင္ထားသလို ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ အန္ေကာ၀ပ္ ဘုရားေက်ာင္းပတ္လည္ က်ဳံးမ်ားဟာ မႏၱေလးနန္းေတာ္အျပင္က က်ဳံးနဲ႔စာရင္ ငယ္ပါတယ္။
၂၈.၅.၂၀၀၉
ဒီေန႔မနက္ေစာေစာထကာ siem reap မွ Border သို႔ သြားမည့္ ကားျဖင့္ လာခဲ့ၾကပါတယ္။ကားခက တစ္ေယာက္လွ်င္ ၉ ေဒၚလာေပးရပါတယ္။ ေန႔လည္ ၁၁ နာရီမွာ Border သို႔ ေရာက္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ကေမၻာဒီးယားနယ္စပ္က အထြက္ immigration မွာ arrival & Departure ၀ိုက္ကပ္မွာ ျဖည့္စရာမ်ား ျဖည့္ကာ ထိုင္းနုိင္ငံဖက္လာခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီထိုင္းနုိင္ငံ ဖက္မွာလည္း arrival & Departure ၀ိုက္ကပ္မ်ားကို ျဖည့္ရျပန္ပါတယ္။ အခ်ိန္က တစ္နာရီကုန္သြားသျဖင့္ ၁၂ နာရီထိုးကာ စာေရးသူတို႔ ေန႔ဆြမ္း ငတ္ခဲ့ရပါတယ္။ နယ္စပ္ဂိတ္ (Border) တြင္ ရဟန္း မစားရေသာ ဆြမ္းတစ္နပ္ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္ ဆိုတာ ေျပာရင္း ခရီးသြားမွတ္တမ္းကို အဆံုးသတ္လိုက္ရပါတယ္။ ။

Thursday, July 9, 2009

ဒါနျပဳရာမွာ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္သင့္မသင့္

အေမး။ ။အရွင္ဘုရား…တပည့္ေတာ္ေမးေလွ်ာက္ပါရေစ… ဒါနျပဳတဲ့အခါမွာ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ၿပီးမွ လွဴရမယ္ လို႔ ဘုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူခ်က္အရ လူအမ်ားဟာ သီလရွိတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားကိုသာ လွဴဒါန္းၾကေတာ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားမွာ လွဴဖြယ္ပစၥည္းမ်ားနဲ႔ အလွ်ံပယ္ျဖစ္ေနပါတယ္ဘုရား။ ပစၥည္းလဘ္လာဘေပါမ်ားေနတဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားကိုသာ လူေတြက ထပ္တလဲလဲ လွဴေနၾကတာကို ေတြ႕ျမင္ေနရတယ္။ ဒါေပမဲ့ သီလမရွိဘူးထင္ရတဲ့သူမ်ားမွာက်ေတာ့ လွဴမဲ့သူ ေပးမဲ့ကမ္းမဲ့သူ မရွိ ခ်ဴိ႕တဲ့လြန္းလွပါတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္သိခ်င္တာက သီလမရွိဘူးထင္ရတဲ့ ခ်ဳိ႕တဲ့ေနတဲ့ သူမ်ားကိုလည္း ေပးလို႔ရမွာလားဘုရား၊ အဲဒါေလး တပည့္ေတာ္ ဘ၀င္မက် ျဖစ္ေနလို႔ အေျဖေပးေစခ်င္ပါတယ္ဘုရား…..
ေဒၚစႏၵ၀တီ
ဗုဒၶသာသနာ့ရိပ္သာ-ၿမိတ္

အေျဖ။ ။ ေမးသင့္တဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုပါပဲ။ အလွဴ ျပဳလုပ္တဲ့အခါ သီလ ရွိတဲ့သူကို ေပးလွဴသင့္သလို သီလမရွိဘူးလို႔ ထင္ရတဲ့ ခ်ဳိ႕တဲ့ေနသူမ်ားအားလည္း ေပးလွဴလို႔ရပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာစရာ တင္ျပစရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ကိုပဲ နားလည္သေဘာေပါက္ေအာင္ ေျပာေပးသြားပါ့မယ္။
စာေရးသူလည္း တစ္ခါက ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘ၀င္မက်ခဲ့ပါဘူး။ ဦး၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေရးသားေတာ္မူတဲ့ မဟာဗုဒၶ၀င္ကို ဖတ္လိုက္ရတဲ့အခါမွ ဘ၀င္ က် ခဲ့ရပါတယ္။
(၀ိေစယ် ဒါနံ ဒါတဗၺံ ယတၳ ဒိႏၷံ မဟပၹလံ) အလွဴကို လွဴလွ်င္ အက်ဳိးႀကီးျမတ္ေအာင္ အလွဴခံပုဂၢဳိလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ၿပီး လွဴရမယ္လို႔ က်မ္းဂန္တို႔မွာ လာရွိပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။
တစ္ခါက အကၤုရနတ္သား ျဖစ္မဲ့သူက သာသနာပမွာ သီလမရွိတဲ့သူမ်ားကို ထမင္းေရေခ်ာင္းစီး လွဴဒါန္းခဲ့ဖူးတယ္၊ ဣႏၵကနတ္သား ျဖစ္မဲ့သူက သာသနာတြင္းမွာ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္တစ္ပါးကို ဆြမ္းတစ္ဇြန္းမွ် ေလာင္းလွဴခဲ့ဖူးတယ္။ ေသလြန္တဲ့အခါ နတ္ျပည္မွာ အကၤုရနတ္သားနဲ႔ ဣႏၵကနတ္သား သြားျဖစ္ၾကတယ္။ ဘုရားရွင္က တာ၀တႎသာမွာ အဘိဓမၼာတရားေဟာၾကားတဲ့ အခါမွာ တရားနာယူဖို႔အတြက္ အကၤုရနတ္သားနဲ႔ ဣႏၵကနတ္သားတို႔က ဘုရားရွင္ရဲ႕အနီးမွာ ေနရာယူၾကတယ္။ ေနာက္တန္ခိုးႀကီးတဲ့ နတ္ေတြလာတဲ့အခါက်ေတာ့ သာသနာပအလွဴေၾကာင့္ နတ္ျဖစ္လာတဲ့ အကၤုရနတ္သားက အေနာက္ကုိ ဆုတ္ေပးရတယ္၊ဒီလိုနဲ႔ တေျဖး ေျဖး ဆုတ္လိုက္တာ ဘုရားရွင္နဲ႔ ၁၀ယူဇနာအထိကြာေ၀းသြားတယ္တဲ့။ သာသနာတြင္း လွဴတဲ့အလွဴေၾကာင့္ နတ္ျဖစ္လာတဲ့ ဣႏၵက နတ္သားကေတာ့ ေနၿမဲေနရာကေန လံုး၀ မဆုတ္ေပးလိုက္ရဘူးတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ အလွဴျပဳလုပ္ရင္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ၿပီး လွဴရင္ အက်ဳိးမ်ားတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္၊ ဒကၡိဏ၀ိဘဂၤသုတ္ မွာ ေဟာၾကားထားပါတယ္။
ဗုဒၶ၀င္ပါဠိေတာ္မွာက်ျပန္ေတာ့ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္တို႔ကို အယုတ္အလတ္အျမတ္မေရြး ေပးလွဴရမယ္ လို႔ ထင္ရွားစြာ ေဟာေတာ္မူထားပါ တယ္။ ဒီလိုေဟာၾကားထားတာကို ၾကည့္လွ်င္ အလွဴကို လွဴတဲ့အခါ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စရာ မလိုဘူး လို႔ အဓိပၸါယ္ရေနပါတယ္။
ဒါျဖင့္ရင္ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေဟာေတာ္မူခဲ့တဲ့ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္ ဒကၡိဏ၀ိဘဂၤသုတ္မွာ အလွဴခံပုဂၢဳိလ္ကို ေရြးခ်ယ္ ရမည္လို႔ ေဟာေတာ္မူၿပီး၊ ဗုဒၶ၀င္ပါဠိေတာ္မွာေတာ့ အလွဴခံပုဂၢဳိလ္ အယုတ္အလတ္အျမတ္ ေရြးခ်ယ္စရာမလို ေပးလွဴသင့္တယ္ လို႔ ေဟာထားပါတယ္။ ဒီတရားႏွစ္ခုဟာ မညီညြတ္ ဆန္႔က်င္ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ “ဒါက ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ” ၊ ဒီအေမးကို ေျဖရမယ္ဆိုပါက…ဒီလို
သမည လူနတ္တို႔ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က အလိုရွိရာ အေကာင္းဆံုး ေလာကီစည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို ေတာင့္တၾကတာျဖစ္တဲ့အတြက္ အေကာင္းဆံုး အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဥပရိပဏၰာသိပါဠိေတာ္မွာ ေဟာထားတဲ့ နည္းလမ္းက သာမညနတ္လူတို႔အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ေဟာေတာ္မူခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္လို႔ မွတ္ယူရပါမယ္။
ဗုဒၶ၀င္ပါဠိေတာ္မွာ ေရွးဘုရားေလာင္း သူေတာ္ေကာင္းမ်ားဟာ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ကို ရဖို႔ရာ ရည္ရြယ္ၿပီး ေပးလွဴၾကပါတယ္၊ ဒါနကုသုိလ္အက်ဳိးကို ၾကည့္ၿပီးေပးလွဴတာ မဟုတ္ပါ။ ဘုရားရွင္တို႔ရဲ႕ ဥာဏ္ေတာ္(သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္)မွာ ပုဂၢိဳလ္ အယုတ္အလတ္အျမတ္ ဟူ၍ မရွိပါ။ ဒါနတစ္ခု ေျမာက္ဖို႔အတြက္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္ျခင္း မရွိဘဲ ေပးလွဴေလ့ရွိတာဟာ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ လိုလားေတာ္မူၾကတဲ့ ဘုရားအေလာင္းေတာ္တို႔ရဲ႕ဓေလ့ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေ၀ႆႏၱရာမင္းျဖစ္စဥ္အခါက သားသမီးမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ ဇာလီႏွင့္ဂဏွာစိန္တို႔ကို သီလမရွိတဲ့ ဇူဇကာ ပုဏၰားအား လွဴဒါန္းလိုက္ပါတယ္။ ဒီမွာလည္း အလွဴခံပုဂၢဳိလ္ကို ေရြးခ်ယ္ျခင္းမရွိ၊ ဒါနပါရမီေျမာက္ဖို႔သာ လိုရင္းျဖစ္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။
အခ်ဴပ္ဆိုရေသာ္ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္မွာ လာတဲ့ ဒါနျပဳနည္းက သမည နတ္လူတို႔အတြက္ျဖစ္ၿပီး၊ ဗုဒၶ၀င္ပါဠိေတာ္မွာ ေဟာတဲ့ ဒါနျပဳနည္းက ဘုရားအေလာင္းေတာ္တို႔အတြက္ ျဖစ္တယ္။
ဆိုလိုတာက အလွဴျပဳတဲ့အေနရာမွာ ဘယ္လိုပဲျပဳျပဳ အလွဴဒါနေျမာက္သြားဖို႔သာ အဓိကလိုရင္းျဖစ္တဲ့အတြက္ သီလမရွိတဲ့အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ ကိုလည္း ေပးလွဴေကာင္းပါတယ္လို႔ ေျဖၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။

ဒါနျပဳရာမွာ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္သင့္မသင့္

အေမး။ ။အရွင္ဘုရား…တပည့္ေတာ္ေမးေလွ်ာက္ပါရေစ… ဒါနျပဳတဲ့အခါမွာ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ၿပီးမွ လွဴရမယ္ လို႔ ဘုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူခ်က္အရ လူအမ်ားဟာ သီလရွိတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားကိုသာ လွဴဒါန္းၾကေတာ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားမွာ လွဴဖြယ္ပစၥည္းမ်ားနဲ႔ အလွ်ံပယ္ျဖစ္ေနပါတယ္ဘုရား။ ပစၥည္းလဘ္လာဘေပါမ်ားေနတဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားကိုသာ လူေတြက ထပ္တလဲလဲ လွဴေနၾကတာကို ေတြ႕ျမင္ေနရတယ္။ ဒါေပမဲ့ သီလမရွိဘူးထင္ရတဲ့သူမ်ားမွာက်ေတာ့ လွဴမဲ့သူ ေပးမဲ့ကမ္းမဲ့သူ မရွိ ခ်ဴိ႕တဲ့လြန္းလွပါတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္သိခ်င္တာက သီလမရွိဘူးထင္ရတဲ့ ခ်ဳိ႕တဲ့ေနတဲ့ သူမ်ားကိုလည္း ေပးလို႔ရမွာလားဘုရား၊ အဲဒါေလး တပည့္ေတာ္ ဘ၀င္မက် ျဖစ္ေနလို႔ အေျဖေပးေစခ်င္ပါတယ္ဘုရား…..
ေဒၚစႏၵ၀တီ
ဗုဒၶသာသနာ့ရိပ္သာ-ၿမိတ္

အေျဖ။ ။ ေမးသင့္တဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုပါပဲ။ အလွဴ ျပဳလုပ္တဲ့အခါ သီလ ရွိတဲ့သူကို ေပးလွဴသင့္သလို သီလမရွိဘူးလို႔ ထင္ရတဲ့ ခ်ဳိ႕တဲ့ေနသူမ်ားအားလည္း ေပးလွဴလို႔ရပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာစရာ တင္ျပစရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ကိုပဲ နားလည္သေဘာေပါက္ေအာင္ ေျပာေပးသြားပါ့မယ္။
စာေရးသူလည္း တစ္ခါက ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘ၀င္မက်ခဲ့ပါဘူး။ ဦး၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေရးသားေတာ္မူတဲ့ မဟာဗုဒၶ၀င္ကို ဖတ္လိုက္ရတဲ့အခါမွ ဘ၀င္ က် ခဲ့ရပါတယ္။
(၀ိေစယ် ဒါနံ ဒါတဗၺံ ယတၳ ဒိႏၷံ မဟပၹလံ) အလွဴကို လွဴလွ်င္ အက်ဳိးႀကီးျမတ္ေအာင္ အလွဴခံပုဂၢဳိလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ၿပီး လွဴရမယ္လို႔ က်မ္းဂန္တို႔မွာ လာရွိပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။
တစ္ခါက အကၤုရနတ္သား ျဖစ္မဲ့သူက သာသနာပမွာ သီလမရွိတဲ့သူမ်ားကို ထမင္းေရေခ်ာင္းစီး လွဴဒါန္းခဲ့ဖူးတယ္၊ ဣႏၵကနတ္သား ျဖစ္မဲ့သူက သာသနာတြင္းမွာ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္တစ္ပါးကို ဆြမ္းတစ္ဇြန္းမွ် ေလာင္းလွဴခဲ့ဖူးတယ္။ ေသလြန္တဲ့အခါ နတ္ျပည္မွာ အကၤုရနတ္သားနဲ႔ ဣႏၵကနတ္သား သြားျဖစ္ၾကတယ္။ ဘုရားရွင္က တာ၀တႎသာမွာ အဘိဓမၼာတရားေဟာၾကားတဲ့ အခါမွာ တရားနာယူဖို႔အတြက္ အကၤုရနတ္သားနဲ႔ ဣႏၵကနတ္သားတို႔က ဘုရားရွင္ရဲ႕အနီးမွာ ေနရာယူၾကတယ္။ ေနာက္တန္ခိုးႀကီးတဲ့ နတ္ေတြလာတဲ့အခါက်ေတာ့ သာသနာပအလွဴေၾကာင့္ နတ္ျဖစ္လာတဲ့ အကၤုရနတ္သားက အေနာက္ကုိ ဆုတ္ေပးရတယ္၊ဒီလိုနဲ႔ တေျဖး ေျဖး ဆုတ္လိုက္တာ ဘုရားရွင္နဲ႔ ၁၀ယူဇနာအထိကြာေ၀းသြားတယ္တဲ့။ သာသနာတြင္း လွဴတဲ့အလွဴေၾကာင့္ နတ္ျဖစ္လာတဲ့ ဣႏၵက နတ္သားကေတာ့ ေနၿမဲေနရာကေန လံုး၀ မဆုတ္ေပးလိုက္ရဘူးတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ အလွဴျပဳလုပ္ရင္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ၿပီး လွဴရင္ အက်ဳိးမ်ားတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္၊ ဒကၡိဏ၀ိဘဂၤသုတ္ မွာ ေဟာၾကားထားပါတယ္။
ဗုဒၶ၀င္ပါဠိေတာ္မွာက်ျပန္ေတာ့ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္တို႔ကို အယုတ္အလတ္အျမတ္မေရြး ေပးလွဴရမယ္ လို႔ ထင္ရွားစြာ ေဟာေတာ္မူထားပါ တယ္။ ဒီလိုေဟာၾကားထားတာကို ၾကည့္လွ်င္ အလွဴကို လွဴတဲ့အခါ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စရာ မလိုဘူး လို႔ အဓိပၸါယ္ရေနပါတယ္။
ဒါျဖင့္ရင္ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေဟာေတာ္မူခဲ့တဲ့ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္ ဒကၡိဏ၀ိဘဂၤသုတ္မွာ အလွဴခံပုဂၢဳိလ္ကို ေရြးခ်ယ္ ရမည္လို႔ ေဟာေတာ္မူၿပီး၊ ဗုဒၶ၀င္ပါဠိေတာ္မွာေတာ့ အလွဴခံပုဂၢဳိလ္ အယုတ္အလတ္အျမတ္ ေရြးခ်ယ္စရာမလို ေပးလွဴသင့္တယ္ လို႔ ေဟာထားပါတယ္။ ဒီတရားႏွစ္ခုဟာ မညီညြတ္ ဆန္႔က်င္ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ “ဒါက ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ” ၊ ဒီအေမးကို ေျဖရမယ္ဆိုပါက…ဒီလို
သမည လူနတ္တို႔ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က အလိုရွိရာ အေကာင္းဆံုး ေလာကီစည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို ေတာင့္တၾကတာျဖစ္တဲ့အတြက္ အေကာင္းဆံုး အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဥပရိပဏၰာသိပါဠိေတာ္မွာ ေဟာထားတဲ့ နည္းလမ္းက သာမညနတ္လူတို႔အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ေဟာေတာ္မူခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္လို႔ မွတ္ယူရပါမယ္။
ဗုဒၶ၀င္ပါဠိေတာ္မွာ ေရွးဘုရားေလာင္း သူေတာ္ေကာင္းမ်ားဟာ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ကို ရဖို႔ရာ ရည္ရြယ္ၿပီး ေပးလွဴၾကပါတယ္၊ ဒါနကုသုိလ္အက်ဳိးကို ၾကည့္ၿပီးေပးလွဴတာ မဟုတ္ပါ။ ဘုရားရွင္တို႔ရဲ႕ ဥာဏ္ေတာ္(သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္)မွာ ပုဂၢိဳလ္ အယုတ္အလတ္အျမတ္ ဟူ၍ မရွိပါ။ ဒါနတစ္ခု ေျမာက္ဖို႔အတြက္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္ျခင္း မရွိဘဲ ေပးလွဴေလ့ရွိတာဟာ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ လိုလားေတာ္မူၾကတဲ့ ဘုရားအေလာင္းေတာ္တို႔ရဲ႕ဓေလ့ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေ၀ႆႏၱရာမင္းျဖစ္စဥ္အခါက သားသမီးမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ ဇာလီႏွင့္ဂဏွာစိန္တို႔ကို သီလမရွိတဲ့ ဇူဇကာ ပုဏၰားအား လွဴဒါန္းလိုက္ပါတယ္။ ဒီမွာလည္း အလွဴခံပုဂၢဳိလ္ကို ေရြးခ်ယ္ျခင္းမရွိ၊ ဒါနပါရမီေျမာက္ဖို႔သာ လိုရင္းျဖစ္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။
အခ်ဴပ္ဆိုရေသာ္ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္မွာ လာတဲ့ ဒါနျပဳနည္းက သမည နတ္လူတို႔အတြက္ျဖစ္ၿပီး၊ ဗုဒၶ၀င္ပါဠိေတာ္မွာ ေဟာတဲ့ ဒါနျပဳနည္းက ဘုရားအေလာင္းေတာ္တို႔အတြက္ ျဖစ္တယ္။
ဆိုလိုတာက အလွဴျပဳတဲ့အေနရာမွာ ဘယ္လိုပဲျပဳျပဳ အလွဴဒါနေျမာက္သြားဖို႔သာ အဓိကလိုရင္းျဖစ္တဲ့အတြက္ သီလမရွိတဲ့အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ ကိုလည္း ေပးလွဴေကာင္းပါတယ္လို႔ ေျဖၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။

Tuesday, July 7, 2009

ခရီးသြားမွတ္တမ္း(၁၁)

အန္ေကာ၀ပ္ ဓါတ္ပံုမ်ား ဒီေနရာမွာ ကလစ္ၿပီးၾကည့္နုိင္ပါတယ္။
“အခုအခ်ိန္ မွာ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ အေဖအေမ ႏွစ္ပါးစလံုး မရွိေတာ့ဘူးဘုရား… တပည့္ေတာ္ အခုလို ျပည္ပမွာ အလုပ္လုပ္ျဖစ္ေနတာ ဟာ တပည့္ေတာ္ ခ်မ္းသာခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါဘူးဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ဘ၀ ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေနခ်င္ပါတယ္။ တပည့္ေတာ္ အခု အလုပ္ေတြ လုပ္ၿပီး အေဖအေမေတြကို ေကၽြးခ်င္တယ္၊ေမြးခ်င္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ေကၽြးေမြးခြင့္မရေတာ့ဘူးဘုရား….ဒါဟာ တပည့္ေတာ္မအတြက္ အစားထိုးမရတဲ့ ဆံုးရံႈးမႈႀကီးပါပဲဘုရား…… တပည့္ေတာ္လည္း ဒီ siemreap မွာ အၿမဲတမ္းေနသြားဖို႔ စိတ္မကူးပါဘူး။ တပည့္ေတာ္အသက္က အခုဆို ေလးဆယ္ထဲ ေရာက္ေနၿပီ ဒီထက္အသက္ႀကီးလာတဲ့အခါ ျမန္မာျပည္မွာ အက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းတစ္ခုုခု လုပ္ခ်င္ပါတယ္ ၊ တပည့္ေတာ္ ရွာေဖြထားတဲ့ ပစၥည္းေတြကို မိဘမဲ့ကေလးေတြအတြက္ ျမဳပ္ႏွံခ်င္ပါတယ္၊ တပည့္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ကလည္း ဒီကေလးေတြကို ေလာကီပညာ သင္ေပးခ်င္ပါတယ္ ဘုရား” လို႔ သူ႔ရဲ႕ေရွ႕ေလွ်ာက္ အေကာင္အထည္ေဖၚမယ့္ ခရီးလမ္းေၾကာင္းကို ေျပာပါတယ္။
သူမစကားၾကားရေသာအခါ စိတ္ထားမြန္ျမတ္လိုက္ေလျခင္း၊ အနာဂါတ္အတြက္ လုပ္ရမယ့္အလုပ္ကို မြန္ျမတ္စြာ ေရြးခ်ယ္တတ္ေလျခင္း ဆိုၿပီး သူမအား စိတ္ထဲက ခ်ီးက်ဴးမိပါေတာ့တယ္။

ဒါေၾကာင့္လည္း သူမအတြက္ ပစၥည္းသံုးစြဲနည္းကို ဘုရားေဟာေတာ္မူထားတဲ့အတုိင္း ေျပာေပးခ်င္တဲ့အတြက္ ေဖၚျပလိုက္ပါတယ္။
ရွာေဖြလို႔ ရတဲ့ပစၥည္းကို ေလးပံုပံုရမယ္၊ တစ္ပံုက အေရးေပၚရင္သံုးဖို႔ စုထားရမယ္၊ တစ္ပံုက လွဴဒါန္းတာနဲ႔စား၀တ္ေနေရးမွာ သံုးပါ။ ႏွစ္ပံုက ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံရမယ္ လို႔ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဒီအတိုင္း က်င့္သံုးရင္ အဆင္ေျပပါလိမ့္မယ္ လို႔ ေစတနာျဖင့္ ေျပာလိုက္ပါရေစ…..။
အနာဂါတ္မ်ဳိးဆက္သစ္ ကေလးငယ္မ်ားအတြက္ ေထာက္ပံ့ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ အေတြးေလးက အလြန္ေကာင္းတဲ့ မြန္ျမတ္တဲ့ အေတြးျဖစ္သလို တကယ္လုပ္နိင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးပါပဲ၊ ဒါေၾကာင့္လည္း အေကာင္အထည္ေဖၚနိုင္ပါေစလို႔လည္း ေျပာလိုပါတယ္။
မျမင့္ျမင့္သန္း က သူ႔ရဲ႕ ဘ၀ခံစားခ်က္မ်ားကို စာေရးသူတို႔အား ကားစီးရင္း ေျပာျပပါတယ္။ မိမိဘ၀ေအာင္ျမင္တိုးတက္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ဘ၀ကို လိုလားတဲ့ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးေလး မျမင့္ျမင့္သန္း လိုရာဆႏၵမ်ား ျပည့္၀ပါေစေၾကာင္း စိတ္ထဲက ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းေပး လိုက္ပါေတာ့တယ္။
Siemreap ,Mandalay inn Hotel ပိုင္ရွင္ ဦးေမာင္ေမာင္၏ ေစတနာ
SEIMREAP ၿမိဳ႕တြင္း တစ္ေနရာမွာ အင္တာနက္ကေန ႀကိဳတင္ contact လုပ္ထားတဲ့ Mandalay inn hotel မွာ တည္းခိုၾကပါတယ္။ ညေနခင္းမွာ ၿမိဳ႕တြင္း နာမည္ႀကီး old mark ဆိုတဲ့ ေစ်းႀကီးကို သြားေရာက္လည္ပတ္ၾကပါတယ္။ လက္ေဆာင္ ေပးဖို႔အတြက္ ေသာ့တြဲေလးေတြ ၀ယ္ခဲ့တယ္၊ တည္းခိုတဲ့ေနရာ ျပန္မယ္လုပ္ေတာ့ မိုးရြာခ်ေနတဲ့အတြက္ တုတ္တုတ္ေလးကို ၁ ေဒၚလာေပးၿပီး စီးခဲ့တယ္။
ညဦးအခ်ိန္မွာ Mandalayinn hotel မွ ပိုင္ရွင္ျဖစ္သူ ဦးေမာင္ေမာင္က စာေရးသူတို႔ထံ လာေရာက္ေတြ႕ဆံုကာ စကားေျပာျဖစ္တယ္။ ကေမၻာဒီးယားရဲ႕ ဘာသာေရးအေျခအေနလည္း ေမးျဖစ္တယ္။
စာေရးသူ “ ဒကာေမာင္ေမာင္ အိမ္သားက ျမန္မာပဲလား”
ေမာင္ေမာင္ “တပည့္ေတာ္အိမ္သားက ကေမၻာဒီးယားသူပါဘုရား”
စာေရးသူ “ ကေမၻာဒီးယားမွာ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အေျခအေန ဘယ္လိုရွိလဲ”
ေမာင္ေမာင္ “ေျပာရင္ေတာ့ တပည့္ေတာ္တို႔ ေနတဲ့ siem reap ၿမိဳ႕မွာ ဘာသာေရးက အလြန္ (weak)ျဖစ္တယ္ဘုရား”
ဦးေမာင္ေမာင္ ေျပာလို႔သာ ဘာသာေရးအားနည္းတယ္လို႔ သိရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဘာသာေရး တိုးတက္ေစရန္ ဘယ္ပံု ျပဳလုပ္ရမည္ကို လည္း အႀကံျပဳခဲ့တယ္။ ကေမၻာဒီးယားတြင္ အနာဂါတ္မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားျဖစ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ကေလးမ်ားအား ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈမ်ား ျဖန္႔ေ၀ ေပးဖို႔ႏွင့္ ပဋိပတၱိပိုင္းမွာလည္း ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ဆရာေတာ္မ်ားကို ပင့္ေဆာင္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔ကိုပါ တိုက္တြန္း ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
ဦးေမာင္ေမာင္ဟာ အီရက္ထေရာနစ္ပစၥည္းကို အလြန္ ၀ါသနာပါသူမို႔ စာေရးသူတို႔နဲ႔ ၀ါသနာတူပါ။ ၿပီးေတာ့ သူကလည္း ျမန္မာမ်ားနဲ႔ စကားမေျပာရတာ ၾကာ၍ေလာမသိ ေျပာမဆံုးေပါင္ ေတာသံုးေတာင္ ပါပဲ။ သူ႔မွာအသင့္ပါလာတဲ့ memorystick(4G)တစ္ခုကို “အရွင္ဘုရားအတြက္ လိုအပ္မွာပါ” ဟုဆိုကာ စာေရးသူအား လွဴလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ “မနက္ဖန္ အရွင္ဘုရားမ်ား အန္ေကာ၀ပ္သြားတဲ့အခါ သံုးဖုိ႔ ဟု ဆိုကာ စာအိပ္ျဖင့္ အလွဴေငြ (ေဒၚလာ ၁၀၀ )ကို လည္း လွဴဒါန္း တဲ့အျပင္ အရုဏ္ဆြမ္း ကိုလည္း လွဴဒါနး္ပါတယ္ ၊ မနက္ဖန္ အန္ေကာ၀ပ္ သြားလည္တဲ့အခါ ေတာင္ေပၚကေန SUN SET ေန၀င္ဆည္းဆာ အလွကို ျမင္ဖို႔အတြက္ ဆင္စီးၿပီး ေတာင္ေပၚတက္ရပါတယ္၊ ဆင္ကိစၥကိုလည္း သူပဲ စီစဥ္ပါ့မယ္ ၊ ညေနက်ရင္ ဆင္စီးတဲ့ ေနရာမွ သူ ေစာင့္ေနပါ့မယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ စကားမ်ား ေဖါင္ဖြဲ႕ ေအာင္ ေျပာဆိုၾကၿပီး ည ၁၁ နာရီခန္႔မွာ အိပ္ရာ၀င္ခဲ့ၾကတယ္။

Angkor ၿမိဳ႕ေဟာင္းႀကီး
27.5.2009
စာေရးသူကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း မနက္ ၄း၃၀ နာရီမွာ အိပ္ရာမွထၿပီး ကြန္ပ်ဴတာဖြင့္ကာ လာခဲ့တဲ့ ခရီးလမ္း အေတြ႔အႀကံဳမ်ား ကို အိတ္သြန္ဖာေမွာက္ေရးရင္း မိုးစင္စင္လင္းပါေတာ့တယ္။
နံနက္ ၇နာရီ ထိုးတယ္ဆိုရင္ပဲ မျမင့္ျမင့္သန္း ေရာက္ရွိလာကာ အန္ေကာ၀ပ္ကို ေလွ်ာက္လည္ဖို႔အတြက္ Guide တစ္ေယာက္နဲ႔ ကားတစ္စီးပါ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလာပါတယ္။ သုိ႔ႏွင့္
ေဟာ္တယ္ေအာက္ထပ္ရွိ Restaurant မွာ နံနက္စာ စားၿပီးေနာက္ အန္ေကာ၀ပ္ကို သြားေရာက္ လည္ပတ္ၾကပါတယ္။
Angkor wat
အန္ေကာ၀ပ္မွာ ေလ့လာဖို႔အတြက္ ပါလာတဲ့ guide ေလးရဲ႕ နာမည္က Pie ‘ပင့္’ လို႔ ေခၚတယ္။ ျမန္မာလိုက စိန္လို႔ အမည္ရပါသတဲ့။ အန္ေကာ၀ပ္တြင္ Gide မရွိလွ်င္ သြားလာ ဖို႔ မလြယ္ပါ။ တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ့ အခ်ိန္ယူၿပီးစာအုပ္ဖတ္ကာ Gide မပါဘဲ သြားၾကသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ စာေရးသူတို႔ကေတာ့ စာဖတ္ခ်ိန္မရတဲ့အတြက္ Gide တစ္ေယာက္လိုတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို siem reap မွ မျမင့္ျမင့္သန္းအား မွာၾကားခဲ့ပါတယ္။
သို႔ႏွင့္ Gide အတြက္ တစ္ေန႔လွ်င္ ေဒၚလာ ၂၀ ေပးရပါတယ္၊ သြားလာဖို႔ ကားကိုေတာ့ တစ္ေန႔လံုးအတြက္ ငွားရန္းခ ေဒၚလာ ၂၀ ေပးရပါတယ္။ Angkor ကိုေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ဂိတ္ ၀င္ေၾကး တစ္ေယာက္ကို ေဒၚလာ(၂၀)ေပးရပါတယ္။ အန္ေကာၿမိဳ႕ေဟာင္းထဲ သုိ႔ ကားနဲ႔၀င္လာတဲ့အခါ တစ္ခ်ဳိ႔ခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ လက္မွတ္စစ္ၾကတဲ့အတြက္ ေဒၚလ (၂၀)တန္လက္မွတ္ ထုတ္ျပရပါတယ္။
Angkor ဆိုတာက ယခင္ၿမိဳ႕ေဟာင္းရဲ႕ နာမည္ပါ။ အဲဒီၿမိဳ႕ေဟာင္းအတြင္းမွာ ဘုရားေက်ာင္းႀကီးရွိပါတယ္၊ အဲဒီဘုရားေက်ာင္းႀကီးကိုမွ angkorwat လို႔ ေခၚတာပါ။ angkor ၿမိဳ႕ေဟာင္းမွာ ဘုရင့္နန္းေတာ္ေဟာင္းႀကီး ရွိတယ္။ angkor ၿမိဳ႕ေဟာင္းရဲ႕ area ဟာ ၉ ကီလိုမီတာရွိတယ္လို႔ေျပာပါတယ္။

Byon နတ္ဘုရားေက်ာင္း
ပထမဦးစြာ Byong ဆိုတဲ့ နတ္ဘုရားေက်ာင္းႀကီးကို ေရာက္ရွိပါတယ္။ Byong နတ္ဘုရားေက်ာင္းဟာ အလြန္အံ့ၾသစရာေကာင္းပါတယ္၊ ေက်ာက္တံုးမ်ားကို အဂၤေတလံုး၀မပါဘဲ တစ္တံုးအေပၚ တစ္တုံးဆင့္ၿပီးတင္ထားတယ္၊ ဒီလို ေက်ာက္တုန္းေတြ တစ္တံုးၿပီးတစ္တံုးဆင့္တင္တဲ့ေနရာမွာ တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခုကို အစပ္ျခင္း ေစ့ေနဖို႔လိုတယ္၊ အဲဒီအတြက္ ေက်ာက္တံုး ရဲ႕မ်က္ႏွာျပင္မ်ားကို ညီေအာင္ လုပ္နိုင္ဖို႔ ဆိုတာ လြယ္ကူတဲ့အရာ မဟုတ္ပါဘူး၊ အမိုးကိုေတာ့ အေစာင္းတစ္ဖက္ျဖတ္ထားတဲ့ ေက်ာက္တံုးမ်ားျဖင့္ တစ္တံုးေပၚ တစ္တံုးဆင့္ၿပီးတက္ထားတယ္၊ ယခုတုိင္ၿပိဳလဲတာ သိပ္မေတြ႕ရပါဘူး၊ ထိုအေဆာက္အဦးေပၚမွာ သစ္ပင္မ်ား ေပါက္ေရာက္ေနတဲ့အတြက္ အနည္းငယ္ ပ်က္စီးေနတာ ျမင္ရပါတယ္။ အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့ ကမၻာ့အံ့ဖြယ္ထဲမွာ အန္ေကာ၀ပ္လည္း တစ္ခုအပါအ၀င္ေပါ့။
အန္ေကာၿမိဳ႕ေဟာင္းထဲက တစ္ခ်ဳိ႕ယိုယြင္းေနတဲ့ အေဆာက္အဦမ်ားကို မျပဳမျပင္ဘဲ၊ မပ်က္စီးေအာင္ ကာကြယ္ထားၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒီလိုကာကြယ္ရံု ကာကြယ္ထားတာက ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္ အစစ္အမွန္မ်ားအျဖစ္ တည္ရွိေနေအာင္လို႔ပဲျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ား သန္းခ်ီၿပီး လာေရာက္ၾကတာကို သိခဲ့ရပါတယ္။
Byong နတ္ဘုရားေက်ာင္းႀကီးဟာ ဟိႏၵဴ ေတြပဲ ဦးစီးလုပ္ေဆာင္ၾကတယ္ လို႔သိရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း Byoug နတ္ဘုရားေက်ာင္းႀကီးမွာ ဟိႏၵဴ အေငြ႕အသက္ေတြ အမ်ားႀကီး က်န္ခဲ့တယ္။ အခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာဆိုရင္ ဟိႏၵဴ သွ်ီ၀နတ္ဘုရားရဲ႕ လိင္ပံုသ႑ာန္မ်ားကို မ်ားစြာေတြ႕ရသလို ဟိႏၵဴနတ္ဘုရားရုပ္တုမ်ားကိုလည္း ျမင္ခဲ့ရတယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရင္ေတာ့ ဒီနတ္ဘုရားေက်ာင္းႀကီးဟာ ဟိႏၵဴနတ္ဘုရားေက်ာင္းႀကီး တစ္ခုပါ။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာေတာ့ ဗုဒၶဘုရားရွင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာေတာ္ပံုမ်ားကို ေသသပ္စြာ ထြင္းထုထားပါတယ္။ ဘုရားမ်က္ႏွာေတာ္ပံု ထြင္းထုထားတဲ့ ဗိသုကာလက္ရာမ်ားဟာ အမ်ားအားျဖင့္ 3D ပုံစံမ်ား ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ပဲလားမသိ၊ Siem Reap Angkor Visitors Guide မွာ ဒီ byong ရဲ႕ Religion က Buddhism လို႔ ေရးထားပါတယ္။ patrom ဘုရင္ ဂ်ာယာ၀မန္ (၇) လက္ထက္ (၁၃)ရာစု ေစာေစာပိုင္းေလာက္မွာ byong temple ကို တည္ေဆာက္ၿပီးစီး ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
အန္ေကာၿမိဳ႕ေဟာင္းအတြင္းက သမုတ္သိ္မ္
သုိ႔ႏွင့္ အံ့ၾသဖြယ္ရာ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ နတ္ဘုရားေက်ာင္းကို ေလ့လာၿပီးတဲ့အခါ သမုတ္သိမ္တစ္ခုသို႔ ေရာက္သြားပါတယ္။ အဲဒီသမုတ္သိမ္ရဲ႕ ေက်ာက္ဆစ္ပံုမ်ားဟာ ပုဂံေခတ္က လက္ရာနဲ႔ အဆင္တူေနပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သိမ္နိမိတ္္တိုင္မ်ားက ေက်ာက္ျပား နိမိတ္္တိုင္မ်ားျဖစ္ၿပီး၊ ထိုနိမိတ္တို္င္မ်ားအနက္ တစ္ခုမွာ ျမန္မာလို ေရးထားတဲ့ ကမၺည္းေက်ာက္တစ္ခ်ပ္ ေတြ႕ခဲ့တယ္၊ စာလံုးေတြက မထင္ရွားေတာ့ပါ၊ ေရးထားတဲ့အထဲက (တေပါင္းလဆန္း ၁၇ ရက္) ဆိုတာေလးကိုေတာ့ ထင္ထင္ရွားရွားျမင္ရပါတယ္။ ျမန္မာစာနဲ႕ ေရးထားတဲ့ ကာယကံရွင္ဟာ ဒီသမုတ္သိမ္ကို ျပန္ျပဳျပင္တဲ့သူလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္၊ ဒီေနရာကို ေရာက္လို႔ ေရးခဲ့တာလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္နိုင္တယ္။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလိုေနရာမ်ဳိးမွာ စာေရးသူတို႔ရဲ႕ ျမန္မာစာနဲ႔ လက္ရာတစ္ခုကို ေတြ႕ရတာဟာ စိတ္ထဲ ပီတိျဖစ္မိတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။
သိမ္သမုတ္အတြင္း ထိုင္ေတာ္မူဘုရားႀကီးဆိုရင္လည္း ဥာဏ္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ရွိတယ္ဆိုတာ မသိေပမယ့္ အနည္းဆံုး ေပ၃၀ အထက္မွာ ရွိတယ္လို႔ ယူဆရပါတယ္္။ ဒီသမုတ္သိမ္ႀကီးဟာ ျမန္မာ့တို႔ရ႕ဲ ပုဂံေခတ္ လက္ရာမ်ား ျဖစ္နိင္တယ္လို႔ ယူဆရတဲ့အျပင္ တစ္ခ်ိန္က ဒီေနရာကို ဘုရင့္ေနာင္ ေရာက္ခဲ့တယ္လို႔ ဂိုက္ေလးရဲ႕ေျပာစကားအရ သိခဲ့ရတယ္။ သမုတ္ သိမ္ႀကီးကို လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၁၆၀၀ ခန္႔က တည္ေဆာက္ခဲ့တယ္ လို႔ ေျပာပါတယ္။
ခမာတို႔ရဲ႕ ဘုရင့္နန္းေတာ္
ဒီလိုနဲ႔ သမုတ္သိမ္ကို ေလ့လာၿပီးတဲ့ေနာက္ ဘုရင့္နန္းေတာ္ႀကီးကို ေရာက္ပါတယ္။ နန္းေတာ္ရဲ႕မ်က္ႏွာစာဟာ အလြန္က်ယ္၀န္းၿပီး ရွည္လ်ားလွပါတယ္။ နန္းေတာ္ႀကီးရဲ႕ အေရွ႕မ်က္ႏွာစာမွာ ဗိုလ္ရႈခံ တစ္ခုရွိၿပီး၊ တံတိုင္းရဲ႕ အေရွ႕နံရံေတြမွာ ဆင္ပံုမ်ား ကို ထြင္းထုထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
ယခင္က ထုိဗိုလ္ရႈခံေနရာမွာ ကိစၥမ်ဳိးစံုေၾကာင့္ တိုင္းတစ္ပါးက ေရာက္လာတဲ့ သူေတြဆိုရင္ ဒီဗိုလ္ရႈခံကေနတဆင့္ ဘုရင္ထံကို အခစား ၀င္ၾကရတယ္၊ မ်က္ႏွာစာရဲ႕ ညာဖက္မွာေတာ့ ၾကာပြင့္ပုံသ႑ာန္ႀကီးတစ္ခုရွိုၿပီး၊ ၄င္းေနရာဟာ ဘုရင္မ်ား နတ္ရြာစံရင္ မီးသၿဂိဳလ္တဲ့ ေနရာ ျဖစ္ပါသတဲ့။ တဖက္မွာလည္း ဒူးေထာက္ထိုင္ေနပံု ထုလုပ္ထားတဲ့ ယာမမင္းနတ္ရုပ္တု တစ္ခုရွိၿပီး ယခုတိုင္ အေမႊးတိုင္တို႔ျဖင့္ ပူေဇာ္ထားဆဲ ပါ။ ဒါတင္မက Siemreap ၿမိဳ႕ထဲက တစ္ခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာလည္း ယာမမင္းရုပ္တုကို အေဆာက္အဦႏွင့္က်က်နနထားၿပီး ယခုတိုင္ ပူေဇာ္ထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါဟာ ဟိႏၵဴတို႔ရဲ႕ အေငြ႕အသက္ေတြလို႔ ဆိုရမွာပါ။ (ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္)

ခရီးသြားမွတ္တမ္း(၁၁)

အန္ေကာ၀ပ္ ဓါတ္ပံုမ်ား ဒီေနရာမွာ ကလစ္ၿပီးၾကည့္နုိင္ပါတယ္။
“အခုအခ်ိန္ မွာ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ အေဖအေမ ႏွစ္ပါးစလံုး မရွိေတာ့ဘူးဘုရား… တပည့္ေတာ္ အခုလို ျပည္ပမွာ အလုပ္လုပ္ျဖစ္ေနတာ ဟာ တပည့္ေတာ္ ခ်မ္းသာခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါဘူးဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ဘ၀ ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေနခ်င္ပါတယ္။ တပည့္ေတာ္ အခု အလုပ္ေတြ လုပ္ၿပီး အေဖအေမေတြကို ေကၽြးခ်င္တယ္၊ေမြးခ်င္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ေကၽြးေမြးခြင့္မရေတာ့ဘူးဘုရား….ဒါဟာ တပည့္ေတာ္မအတြက္ အစားထိုးမရတဲ့ ဆံုးရံႈးမႈႀကီးပါပဲဘုရား…… တပည့္ေတာ္လည္း ဒီ siemreap မွာ အၿမဲတမ္းေနသြားဖို႔ စိတ္မကူးပါဘူး။ တပည့္ေတာ္အသက္က အခုဆို ေလးဆယ္ထဲ ေရာက္ေနၿပီ ဒီထက္အသက္ႀကီးလာတဲ့အခါ ျမန္မာျပည္မွာ အက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းတစ္ခုုခု လုပ္ခ်င္ပါတယ္ ၊ တပည့္ေတာ္ ရွာေဖြထားတဲ့ ပစၥည္းေတြကို မိဘမဲ့ကေလးေတြအတြက္ ျမဳပ္ႏွံခ်င္ပါတယ္၊ တပည့္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ကလည္း ဒီကေလးေတြကို ေလာကီပညာ သင္ေပးခ်င္ပါတယ္ ဘုရား” လို႔ သူ႔ရဲ႕ေရွ႕ေလွ်ာက္ အေကာင္အထည္ေဖၚမယ့္ ခရီးလမ္းေၾကာင္းကို ေျပာပါတယ္။
သူမစကားၾကားရေသာအခါ စိတ္ထားမြန္ျမတ္လိုက္ေလျခင္း၊ အနာဂါတ္အတြက္ လုပ္ရမယ့္အလုပ္ကို မြန္ျမတ္စြာ ေရြးခ်ယ္တတ္ေလျခင္း ဆိုၿပီး သူမအား စိတ္ထဲက ခ်ီးက်ဴးမိပါေတာ့တယ္။

ဒါေၾကာင့္လည္း သူမအတြက္ ပစၥည္းသံုးစြဲနည္းကို ဘုရားေဟာေတာ္မူထားတဲ့အတုိင္း ေျပာေပးခ်င္တဲ့အတြက္ ေဖၚျပလိုက္ပါတယ္။
ရွာေဖြလို႔ ရတဲ့ပစၥည္းကို ေလးပံုပံုရမယ္၊ တစ္ပံုက အေရးေပၚရင္သံုးဖို႔ စုထားရမယ္၊ တစ္ပံုက လွဴဒါန္းတာနဲ႔စား၀တ္ေနေရးမွာ သံုးပါ။ ႏွစ္ပံုက ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံရမယ္ လို႔ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဒီအတိုင္း က်င့္သံုးရင္ အဆင္ေျပပါလိမ့္မယ္ လို႔ ေစတနာျဖင့္ ေျပာလိုက္ပါရေစ…..။
အနာဂါတ္မ်ဳိးဆက္သစ္ ကေလးငယ္မ်ားအတြက္ ေထာက္ပံ့ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ အေတြးေလးက အလြန္ေကာင္းတဲ့ မြန္ျမတ္တဲ့ အေတြးျဖစ္သလို တကယ္လုပ္နိင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးပါပဲ၊ ဒါေၾကာင့္လည္း အေကာင္အထည္ေဖၚနိုင္ပါေစလို႔လည္း ေျပာလိုပါတယ္။
မျမင့္ျမင့္သန္း က သူ႔ရဲ႕ ဘ၀ခံစားခ်က္မ်ားကို စာေရးသူတို႔အား ကားစီးရင္း ေျပာျပပါတယ္။ မိမိဘ၀ေအာင္ျမင္တိုးတက္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ဘ၀ကို လိုလားတဲ့ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးေလး မျမင့္ျမင့္သန္း လိုရာဆႏၵမ်ား ျပည့္၀ပါေစေၾကာင္း စိတ္ထဲက ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းေပး လိုက္ပါေတာ့တယ္။
Siemreap ,Mandalay inn Hotel ပိုင္ရွင္ ဦးေမာင္ေမာင္၏ ေစတနာ
SEIMREAP ၿမိဳ႕တြင္း တစ္ေနရာမွာ အင္တာနက္ကေန ႀကိဳတင္ contact လုပ္ထားတဲ့ Mandalay inn hotel မွာ တည္းခိုၾကပါတယ္။ ညေနခင္းမွာ ၿမိဳ႕တြင္း နာမည္ႀကီး old mark ဆိုတဲ့ ေစ်းႀကီးကို သြားေရာက္လည္ပတ္ၾကပါတယ္။ လက္ေဆာင္ ေပးဖို႔အတြက္ ေသာ့တြဲေလးေတြ ၀ယ္ခဲ့တယ္၊ တည္းခိုတဲ့ေနရာ ျပန္မယ္လုပ္ေတာ့ မိုးရြာခ်ေနတဲ့အတြက္ တုတ္တုတ္ေလးကို ၁ ေဒၚလာေပးၿပီး စီးခဲ့တယ္။
ညဦးအခ်ိန္မွာ Mandalayinn hotel မွ ပိုင္ရွင္ျဖစ္သူ ဦးေမာင္ေမာင္က စာေရးသူတို႔ထံ လာေရာက္ေတြ႕ဆံုကာ စကားေျပာျဖစ္တယ္။ ကေမၻာဒီးယားရဲ႕ ဘာသာေရးအေျခအေနလည္း ေမးျဖစ္တယ္။
စာေရးသူ “ ဒကာေမာင္ေမာင္ အိမ္သားက ျမန္မာပဲလား”
ေမာင္ေမာင္ “တပည့္ေတာ္အိမ္သားက ကေမၻာဒီးယားသူပါဘုရား”
စာေရးသူ “ ကေမၻာဒီးယားမွာ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အေျခအေန ဘယ္လိုရွိလဲ”
ေမာင္ေမာင္ “ေျပာရင္ေတာ့ တပည့္ေတာ္တို႔ ေနတဲ့ siem reap ၿမိဳ႕မွာ ဘာသာေရးက အလြန္ (weak)ျဖစ္တယ္ဘုရား”
ဦးေမာင္ေမာင္ ေျပာလို႔သာ ဘာသာေရးအားနည္းတယ္လို႔ သိရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဘာသာေရး တိုးတက္ေစရန္ ဘယ္ပံု ျပဳလုပ္ရမည္ကို လည္း အႀကံျပဳခဲ့တယ္။ ကေမၻာဒီးယားတြင္ အနာဂါတ္မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားျဖစ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ကေလးမ်ားအား ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈမ်ား ျဖန္႔ေ၀ ေပးဖို႔ႏွင့္ ပဋိပတၱိပိုင္းမွာလည္း ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ဆရာေတာ္မ်ားကို ပင့္ေဆာင္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔ကိုပါ တိုက္တြန္း ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
ဦးေမာင္ေမာင္ဟာ အီရက္ထေရာနစ္ပစၥည္းကို အလြန္ ၀ါသနာပါသူမို႔ စာေရးသူတို႔နဲ႔ ၀ါသနာတူပါ။ ၿပီးေတာ့ သူကလည္း ျမန္မာမ်ားနဲ႔ စကားမေျပာရတာ ၾကာ၍ေလာမသိ ေျပာမဆံုးေပါင္ ေတာသံုးေတာင္ ပါပဲ။ သူ႔မွာအသင့္ပါလာတဲ့ memorystick(4G)တစ္ခုကို “အရွင္ဘုရားအတြက္ လိုအပ္မွာပါ” ဟုဆိုကာ စာေရးသူအား လွဴလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ “မနက္ဖန္ အရွင္ဘုရားမ်ား အန္ေကာ၀ပ္သြားတဲ့အခါ သံုးဖုိ႔ ဟု ဆိုကာ စာအိပ္ျဖင့္ အလွဴေငြ (ေဒၚလာ ၁၀၀ )ကို လည္း လွဴဒါန္း တဲ့အျပင္ အရုဏ္ဆြမ္း ကိုလည္း လွဴဒါနး္ပါတယ္ ၊ မနက္ဖန္ အန္ေကာ၀ပ္ သြားလည္တဲ့အခါ ေတာင္ေပၚကေန SUN SET ေန၀င္ဆည္းဆာ အလွကို ျမင္ဖို႔အတြက္ ဆင္စီးၿပီး ေတာင္ေပၚတက္ရပါတယ္၊ ဆင္ကိစၥကိုလည္း သူပဲ စီစဥ္ပါ့မယ္ ၊ ညေနက်ရင္ ဆင္စီးတဲ့ ေနရာမွ သူ ေစာင့္ေနပါ့မယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ စကားမ်ား ေဖါင္ဖြဲ႕ ေအာင္ ေျပာဆိုၾကၿပီး ည ၁၁ နာရီခန္႔မွာ အိပ္ရာ၀င္ခဲ့ၾကတယ္။

Angkor ၿမိဳ႕ေဟာင္းႀကီး
27.5.2009
စာေရးသူကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း မနက္ ၄း၃၀ နာရီမွာ အိပ္ရာမွထၿပီး ကြန္ပ်ဴတာဖြင့္ကာ လာခဲ့တဲ့ ခရီးလမ္း အေတြ႔အႀကံဳမ်ား ကို အိတ္သြန္ဖာေမွာက္ေရးရင္း မိုးစင္စင္လင္းပါေတာ့တယ္။
နံနက္ ၇နာရီ ထိုးတယ္ဆိုရင္ပဲ မျမင့္ျမင့္သန္း ေရာက္ရွိလာကာ အန္ေကာ၀ပ္ကို ေလွ်ာက္လည္ဖို႔အတြက္ Guide တစ္ေယာက္နဲ႔ ကားတစ္စီးပါ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလာပါတယ္။ သုိ႔ႏွင့္
ေဟာ္တယ္ေအာက္ထပ္ရွိ Restaurant မွာ နံနက္စာ စားၿပီးေနာက္ အန္ေကာ၀ပ္ကို သြားေရာက္ လည္ပတ္ၾကပါတယ္။
Angkor wat
အန္ေကာ၀ပ္မွာ ေလ့လာဖို႔အတြက္ ပါလာတဲ့ guide ေလးရဲ႕ နာမည္က Pie ‘ပင့္’ လို႔ ေခၚတယ္။ ျမန္မာလိုက စိန္လို႔ အမည္ရပါသတဲ့။ အန္ေကာ၀ပ္တြင္ Gide မရွိလွ်င္ သြားလာ ဖို႔ မလြယ္ပါ။ တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ့ အခ်ိန္ယူၿပီးစာအုပ္ဖတ္ကာ Gide မပါဘဲ သြားၾကသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ စာေရးသူတို႔ကေတာ့ စာဖတ္ခ်ိန္မရတဲ့အတြက္ Gide တစ္ေယာက္လိုတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို siem reap မွ မျမင့္ျမင့္သန္းအား မွာၾကားခဲ့ပါတယ္။
သို႔ႏွင့္ Gide အတြက္ တစ္ေန႔လွ်င္ ေဒၚလာ ၂၀ ေပးရပါတယ္၊ သြားလာဖို႔ ကားကိုေတာ့ တစ္ေန႔လံုးအတြက္ ငွားရန္းခ ေဒၚလာ ၂၀ ေပးရပါတယ္။ Angkor ကိုေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ဂိတ္ ၀င္ေၾကး တစ္ေယာက္ကို ေဒၚလာ(၂၀)ေပးရပါတယ္။ အန္ေကာၿမိဳ႕ေဟာင္းထဲ သုိ႔ ကားနဲ႔၀င္လာတဲ့အခါ တစ္ခ်ဳိ႔ခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ လက္မွတ္စစ္ၾကတဲ့အတြက္ ေဒၚလ (၂၀)တန္လက္မွတ္ ထုတ္ျပရပါတယ္။
Angkor ဆိုတာက ယခင္ၿမိဳ႕ေဟာင္းရဲ႕ နာမည္ပါ။ အဲဒီၿမိဳ႕ေဟာင္းအတြင္းမွာ ဘုရားေက်ာင္းႀကီးရွိပါတယ္၊ အဲဒီဘုရားေက်ာင္းႀကီးကိုမွ angkorwat လို႔ ေခၚတာပါ။ angkor ၿမိဳ႕ေဟာင္းမွာ ဘုရင့္နန္းေတာ္ေဟာင္းႀကီး ရွိတယ္။ angkor ၿမိဳ႕ေဟာင္းရဲ႕ area ဟာ ၉ ကီလိုမီတာရွိတယ္လို႔ေျပာပါတယ္။

Byon နတ္ဘုရားေက်ာင္း
ပထမဦးစြာ Byong ဆိုတဲ့ နတ္ဘုရားေက်ာင္းႀကီးကို ေရာက္ရွိပါတယ္။ Byong နတ္ဘုရားေက်ာင္းဟာ အလြန္အံ့ၾသစရာေကာင္းပါတယ္၊ ေက်ာက္တံုးမ်ားကို အဂၤေတလံုး၀မပါဘဲ တစ္တံုးအေပၚ တစ္တုံးဆင့္ၿပီးတင္ထားတယ္၊ ဒီလို ေက်ာက္တုန္းေတြ တစ္တံုးၿပီးတစ္တံုးဆင့္တင္တဲ့ေနရာမွာ တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခုကို အစပ္ျခင္း ေစ့ေနဖို႔လိုတယ္၊ အဲဒီအတြက္ ေက်ာက္တံုး ရဲ႕မ်က္ႏွာျပင္မ်ားကို ညီေအာင္ လုပ္နိုင္ဖို႔ ဆိုတာ လြယ္ကူတဲ့အရာ မဟုတ္ပါဘူး၊ အမိုးကိုေတာ့ အေစာင္းတစ္ဖက္ျဖတ္ထားတဲ့ ေက်ာက္တံုးမ်ားျဖင့္ တစ္တံုးေပၚ တစ္တံုးဆင့္ၿပီးတက္ထားတယ္၊ ယခုတုိင္ၿပိဳလဲတာ သိပ္မေတြ႕ရပါဘူး၊ ထိုအေဆာက္အဦးေပၚမွာ သစ္ပင္မ်ား ေပါက္ေရာက္ေနတဲ့အတြက္ အနည္းငယ္ ပ်က္စီးေနတာ ျမင္ရပါတယ္။ အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့ ကမၻာ့အံ့ဖြယ္ထဲမွာ အန္ေကာ၀ပ္လည္း တစ္ခုအပါအ၀င္ေပါ့။
အန္ေကာၿမိဳ႕ေဟာင္းထဲက တစ္ခ်ဳိ႕ယိုယြင္းေနတဲ့ အေဆာက္အဦမ်ားကို မျပဳမျပင္ဘဲ၊ မပ်က္စီးေအာင္ ကာကြယ္ထားၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒီလိုကာကြယ္ရံု ကာကြယ္ထားတာက ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္ အစစ္အမွန္မ်ားအျဖစ္ တည္ရွိေနေအာင္လို႔ပဲျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ား သန္းခ်ီၿပီး လာေရာက္ၾကတာကို သိခဲ့ရပါတယ္။
Byong နတ္ဘုရားေက်ာင္းႀကီးဟာ ဟိႏၵဴ ေတြပဲ ဦးစီးလုပ္ေဆာင္ၾကတယ္ လို႔သိရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း Byoug နတ္ဘုရားေက်ာင္းႀကီးမွာ ဟိႏၵဴ အေငြ႕အသက္ေတြ အမ်ားႀကီး က်န္ခဲ့တယ္။ အခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာဆိုရင္ ဟိႏၵဴ သွ်ီ၀နတ္ဘုရားရဲ႕ လိင္ပံုသ႑ာန္မ်ားကို မ်ားစြာေတြ႕ရသလို ဟိႏၵဴနတ္ဘုရားရုပ္တုမ်ားကိုလည္း ျမင္ခဲ့ရတယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရင္ေတာ့ ဒီနတ္ဘုရားေက်ာင္းႀကီးဟာ ဟိႏၵဴနတ္ဘုရားေက်ာင္းႀကီး တစ္ခုပါ။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာေတာ့ ဗုဒၶဘုရားရွင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာေတာ္ပံုမ်ားကို ေသသပ္စြာ ထြင္းထုထားပါတယ္။ ဘုရားမ်က္ႏွာေတာ္ပံု ထြင္းထုထားတဲ့ ဗိသုကာလက္ရာမ်ားဟာ အမ်ားအားျဖင့္ 3D ပုံစံမ်ား ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ပဲလားမသိ၊ Siem Reap Angkor Visitors Guide မွာ ဒီ byong ရဲ႕ Religion က Buddhism လို႔ ေရးထားပါတယ္။ patrom ဘုရင္ ဂ်ာယာ၀မန္ (၇) လက္ထက္ (၁၃)ရာစု ေစာေစာပိုင္းေလာက္မွာ byong temple ကို တည္ေဆာက္ၿပီးစီး ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
အန္ေကာၿမိဳ႕ေဟာင္းအတြင္းက သမုတ္သိ္မ္
သုိ႔ႏွင့္ အံ့ၾသဖြယ္ရာ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ နတ္ဘုရားေက်ာင္းကို ေလ့လာၿပီးတဲ့အခါ သမုတ္သိမ္တစ္ခုသို႔ ေရာက္သြားပါတယ္။ အဲဒီသမုတ္သိမ္ရဲ႕ ေက်ာက္ဆစ္ပံုမ်ားဟာ ပုဂံေခတ္က လက္ရာနဲ႔ အဆင္တူေနပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သိမ္နိမိတ္္တိုင္မ်ားက ေက်ာက္ျပား နိမိတ္္တိုင္မ်ားျဖစ္ၿပီး၊ ထိုနိမိတ္တို္င္မ်ားအနက္ တစ္ခုမွာ ျမန္မာလို ေရးထားတဲ့ ကမၺည္းေက်ာက္တစ္ခ်ပ္ ေတြ႕ခဲ့တယ္၊ စာလံုးေတြက မထင္ရွားေတာ့ပါ၊ ေရးထားတဲ့အထဲက (တေပါင္းလဆန္း ၁၇ ရက္) ဆိုတာေလးကိုေတာ့ ထင္ထင္ရွားရွားျမင္ရပါတယ္။ ျမန္မာစာနဲ႕ ေရးထားတဲ့ ကာယကံရွင္ဟာ ဒီသမုတ္သိမ္ကို ျပန္ျပဳျပင္တဲ့သူလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္၊ ဒီေနရာကို ေရာက္လို႔ ေရးခဲ့တာလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္နိုင္တယ္။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလိုေနရာမ်ဳိးမွာ စာေရးသူတို႔ရဲ႕ ျမန္မာစာနဲ႔ လက္ရာတစ္ခုကို ေတြ႕ရတာဟာ စိတ္ထဲ ပီတိျဖစ္မိတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။
သိမ္သမုတ္အတြင္း ထိုင္ေတာ္မူဘုရားႀကီးဆိုရင္လည္း ဥာဏ္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ရွိတယ္ဆိုတာ မသိေပမယ့္ အနည္းဆံုး ေပ၃၀ အထက္မွာ ရွိတယ္လို႔ ယူဆရပါတယ္္။ ဒီသမုတ္သိမ္ႀကီးဟာ ျမန္မာ့တို႔ရ႕ဲ ပုဂံေခတ္ လက္ရာမ်ား ျဖစ္နိင္တယ္လို႔ ယူဆရတဲ့အျပင္ တစ္ခ်ိန္က ဒီေနရာကို ဘုရင့္ေနာင္ ေရာက္ခဲ့တယ္လို႔ ဂိုက္ေလးရဲ႕ေျပာစကားအရ သိခဲ့ရတယ္။ သမုတ္ သိမ္ႀကီးကို လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၁၆၀၀ ခန္႔က တည္ေဆာက္ခဲ့တယ္ လို႔ ေျပာပါတယ္။
ခမာတို႔ရဲ႕ ဘုရင့္နန္းေတာ္
ဒီလိုနဲ႔ သမုတ္သိမ္ကို ေလ့လာၿပီးတဲ့ေနာက္ ဘုရင့္နန္းေတာ္ႀကီးကို ေရာက္ပါတယ္။ နန္းေတာ္ရဲ႕မ်က္ႏွာစာဟာ အလြန္က်ယ္၀န္းၿပီး ရွည္လ်ားလွပါတယ္။ နန္းေတာ္ႀကီးရဲ႕ အေရွ႕မ်က္ႏွာစာမွာ ဗိုလ္ရႈခံ တစ္ခုရွိၿပီး၊ တံတိုင္းရဲ႕ အေရွ႕နံရံေတြမွာ ဆင္ပံုမ်ား ကို ထြင္းထုထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
ယခင္က ထုိဗိုလ္ရႈခံေနရာမွာ ကိစၥမ်ဳိးစံုေၾကာင့္ တိုင္းတစ္ပါးက ေရာက္လာတဲ့ သူေတြဆိုရင္ ဒီဗိုလ္ရႈခံကေနတဆင့္ ဘုရင္ထံကို အခစား ၀င္ၾကရတယ္၊ မ်က္ႏွာစာရဲ႕ ညာဖက္မွာေတာ့ ၾကာပြင့္ပုံသ႑ာန္ႀကီးတစ္ခုရွိုၿပီး၊ ၄င္းေနရာဟာ ဘုရင္မ်ား နတ္ရြာစံရင္ မီးသၿဂိဳလ္တဲ့ ေနရာ ျဖစ္ပါသတဲ့။ တဖက္မွာလည္း ဒူးေထာက္ထိုင္ေနပံု ထုလုပ္ထားတဲ့ ယာမမင္းနတ္ရုပ္တု တစ္ခုရွိၿပီး ယခုတိုင္ အေမႊးတိုင္တို႔ျဖင့္ ပူေဇာ္ထားဆဲ ပါ။ ဒါတင္မက Siemreap ၿမိဳ႕ထဲက တစ္ခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာလည္း ယာမမင္းရုပ္တုကို အေဆာက္အဦႏွင့္က်က်နနထားၿပီး ယခုတိုင္ ပူေဇာ္ထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါဟာ ဟိႏၵဴတို႔ရဲ႕ အေငြ႕အသက္ေတြလို႔ ဆိုရမွာပါ။ (ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္)

Monday, July 6, 2009

၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ ၀ါဆိုသကၤန္းကပ္လွဴပြဲ

၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ သုိ႔ တစ္ဖန္ ေရာက္ခဲ့ျပန္ေပါ့...........
၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ေရာက္တုိင္း အသက္တစ္ႏွစ္ႀကီးခဲ့ၿပီဆိုတဲ့ အသိက ေနာက္ကေန ထပ္ခ်ပ္မကြာ လိုက္ပါလာစၿမဲပါ....
သည္လို၀ါဆိုလျပည့္ေန႔မ်ားကို ဘယ္ေလာက္အထိ ေက်ာ္ျဖတ္ရမယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ မသိနိုင္....ေအာ္...အစိုးမရတဲ့ နယ္ပယ္ထဲ ေရာက္ေနမွေတာ့ ဒီလိုပဲ ရွိေတာ့မေပါ့........
ဒီႏွစ္မွာ H1 N1 လူတုတ္ေကြးေရာဂါက လူအုပ္ထဲ ဆိုရင္ ပိုၿပီး ကူးစက္လြယ္ကူတယ္ လို႔ သိထားရတဲ့အတြက္ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔မွာ ေက်ာင္းကို မႏွစ္ကလို ပရိသတ္သိပ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး လို႔ထင္မိတာ အထင္ႏွင့္အျမင္ တလြဲစီ ျဖစ္သြားရတယ္။ ဘာေၾကာင့္တုန္းဆိုရင္ ၀ါဆိုသကၤန္းကပ္ၾကတဲ့ ပရိသတ္မ်ားက မႏွစ္ကထက္ပို မ်ားလုိ႔ပါပဲ............၀ါဆိုလျပည့္ေန႔နံနက္ပိုင္းမွာ 'အရည္အေသြးေကာင္းတဲ့ ဒါန တစ္ခုျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုျပဳၾကမလဲ' ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တရားခ်ီးျမွင့္ခဲ့တယ္။
၀ါဆိုသကၤန္းအႏုေမာဒနာ
ေအးရိပ္ေခ်ာင္ ၀ါဆိုသကၤန္းလွဴဒါန္းပြဲ

ၿမိတ္-တကၠသိုလ္ ပါေမာကၡ ဆရာ/ဆရာမမ်ား ၀ါဆိုသကၤန္းကပ္လွဴစဥ္

Type the rest of your post here.

၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ ၀ါဆိုသကၤန္းကပ္လွဴပြဲ

၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ သုိ႔ တစ္ဖန္ ေရာက္ခဲ့ျပန္ေပါ့...........
၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ေရာက္တုိင္း အသက္တစ္ႏွစ္ႀကီးခဲ့ၿပီဆိုတဲ့ အသိက ေနာက္ကေန ထပ္ခ်ပ္မကြာ လိုက္ပါလာစၿမဲပါ....
သည္လို၀ါဆိုလျပည့္ေန႔မ်ားကို ဘယ္ေလာက္အထိ ေက်ာ္ျဖတ္ရမယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ မသိနိုင္....ေအာ္...အစိုးမရတဲ့ နယ္ပယ္ထဲ ေရာက္ေနမွေတာ့ ဒီလိုပဲ ရွိေတာ့မေပါ့........
ဒီႏွစ္မွာ H1 N1 လူတုတ္ေကြးေရာဂါက လူအုပ္ထဲ ဆိုရင္ ပိုၿပီး ကူးစက္လြယ္ကူတယ္ လို႔ သိထားရတဲ့အတြက္ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔မွာ ေက်ာင္းကို မႏွစ္ကလို ပရိသတ္သိပ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး လို႔ထင္မိတာ အထင္ႏွင့္အျမင္ တလြဲစီ ျဖစ္သြားရတယ္။ ဘာေၾကာင့္တုန္းဆိုရင္ ၀ါဆိုသကၤန္းကပ္ၾကတဲ့ ပရိသတ္မ်ားက မႏွစ္ကထက္ပို မ်ားလုိ႔ပါပဲ............၀ါဆိုလျပည့္ေန႔နံနက္ပိုင္းမွာ 'အရည္အေသြးေကာင္းတဲ့ ဒါန တစ္ခုျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုျပဳၾကမလဲ' ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တရားခ်ီးျမွင့္ခဲ့တယ္။
၀ါဆိုသကၤန္းအႏုေမာဒနာ
ေအးရိပ္ေခ်ာင္ ၀ါဆိုသကၤန္းလွဴဒါန္းပြဲ

ၿမိတ္-တကၠသိုလ္ ပါေမာကၡ ဆရာ/ဆရာမမ်ား ၀ါဆိုသကၤန္းကပ္လွဴစဥ္

Type the rest of your post here.

Thursday, July 2, 2009

ခရီးသြားမွတ္တမ္း(၁၀)

ပီရန္က်င္းၿမိဳ႕ဟာ ရန္ကုန္နဲ႔ယွဥ္ၾကည့္ရင္ သိပ္မကြာလွပါဘူး။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ ေမာ္ေတာ္ကား အသစ္စက္စက္ ေတြကို ေတာ္ရံုနဲ႔ မသံုးနိုင္ၾကေပမယ့္ Vientain ၿမိဳ႕မွာေတာ့ ကားအသစ္စက္စက္မ်ားကို အေတာ္မ်ားမ်ား သံုးနိုင္ၾကတာကို ေတြ႕ရတယ္။ဆက္သြယ္ေရးပိုင္းဆိုရင္လည္း ေတာရြာအနံ႔ ဟန္းဖုန္းေလးေတြ ကိုယ္စီရွိတဲ့အျပင္၊ ဟန္း္ဖုန္းမ်ား ေရာင္းခ်ေနတဲ့ ဆိုင္မ်ားကိုလည္း ေက်းလက္ေဒသမွာ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရတယ္။ လွ်ပ္စစ္မီးဆိုရင္လည္း ၂၄ နာရီ ဘယ္အခ်ိန္ၾကည့္ၾကည့္ မီးလင္းေနတယ္ေလ။
Vientain ပီရန္က်င္းၿမိဳ႕ဟာ မဲေခါင္ျမစ္ရဲ႕ ျမစ္ကမ္းေပၚမွာတည္ရွိေနတယ္။
မဲေခါင္တဖက္ကမ္း မွာဆိုရင္ေတာ့ ထိုင္းနယ္ထဲေရာက္သြားပါၿပီ။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း စာေရးသူတို႔မွာပါလာတဲ့ ထုိင္း GSM ဖုန္းမ်ား conection ရေနပါေတာ့တယ္။ မဲေခါင္ျမစ္ကမ္းနံေဘးမွာဆိုရင္ေတာ့ ပိုၿပီး conection ရရွိေနၿပီး၊ ၿမိဳ႕ထဲေရာက္သြားလို႔ကေတာ့ conection မရေတာ့ပါ။ စာေရးသူတုိ႔လည္း အမိျမန္မာျပည္နွင့္ အဆက္အသြယ္ျပတ္ေတာက္ေနတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ မဲေခါင္ျမစ္ကမ္းနားကို လမ္းေလွ်ာက္လာရင္း အလြမ္းေျပ ဖုန္းေျပာၾကရပါတယ္။ ဒါလည္း ျပည္ပကို ေခတၱေရာက္ေနသူတို႔အတြက္ အရသာတစ္မ်ဳိးပဲေပါ့။

SISAKET MUSEUM
(Vientain)ပီရန္က်င္းၿမိဳ႕မွာ သတိထားမိတာကေတာ့ ေက်ာင္းတိုက္အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေရွးေဟာင္းလက္ရာမ်ား ေရွးမူမပ်က္ရွိတဲ့အျပင္ Museum ျပတိုက္အျဖစ္ ထားရွိတာ ေတြ႕ရတယ္။ စာေရးသူတို႔ တည္းခိုတဲ့ SISAKET ေက်ာင္းမွာလည္း (SISAKET MUSEUM) စီစကက္ျပတိုက္အျဖစ္ အသံုးျပဳထားတာ ေတြ႕ရတယ္။ ထိုစိစကက္ေက်ာင္းကို (Anouvong) အန္ႏိုယူေဘာ္ဘုရင္ရ႕ဲ တစ္ဦးတည္းအုပ္ခ်ဴပ္သည့္ကာလ၊ ၁၈၁၈ ခုႏွစ္တြင္ တည္ေဆာက္ၿပီးစီးခဲ့တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ယခုအခ်ိန္အထိ SISAKET ဟာ ႏွစ္ေပါင္း (၁၉၂)ႏွစ္ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္တယ္။ ယခင္ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္အေနျဖင့္ တည္ရွိခဲ့ရာက ယခုမွာ နုိင္ငံျခား၀င္ေငြရေအာင္ ေရွးျပတိုက္အျဖစ္ အသံုးျပဳထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
SISAKET MUSEUM ထဲမွာ ျမန္မာလက္ရာနဲ႔ ဆင္တူတဲ့ ဆင္းတုေတာ္တစ္ဆူကို ေမးျမန္းၾကည့္ရာ ျမန္မာနိုင္ငံမွ ဆင္းတုေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္း လာအို ဦးဇင္းေလးတစ္ပါး ေျပာျပခ်က္အရ သိရပါတယ္၊ ဒီအထဲမွာ ထိုင္းကယူေဆာင္လာတဲ့ ေရွးေဟာင္း ဆင္းတုေတာ္ အေရအတြက္ ေလးရာေက်ာ္အထက္မွာ ရွိတယ္လို႔ သိရတယ္။
ဒါဟာ နိုင္ငံျခားသားေတြအတြက္ မ်က္စိက်စရာ တစ္ခုပါ။ ထို႔အတူပဲ ျမန္မာနုိင္ငံမွာလည္း သမို္င္းအေထာက္အထားျပည့္စံုတဲ့ ေရွးလက္ရာေတြကို ေရွးမူ မပ်က္ေစဘဲ ဒီအတိုင္းထားနိုင္မယ္ဆိုပါက လာအိုနိင္ငံမွာလိုပဲ The world heri tage city တစ္ခု ျဖစ္လာနိုင္တယ္ဆိုတာ ေတြးမိပါတယ္။
ပီရန္က်င္းၿမိဳ႕မွ ဘာသာေရးအေျခအေန
လာအိုနိုင္ငံမွာ လူဦးေရ ၆ သန္းရွိၿပီး ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားက ၅၀၀၀ ခန္႔ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာနိုင္ငံျဖစ္တ့ဲ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ သံဃာဂုိဏ္းႀကီး ကိုးဂိုဏ္းထက္မနည္း ရွိေနေပမယ့္ လာအိုနိင္ငံမွာေတာ့ သံဃာဂိုဏ္းႀကီးတစ္ဂိုဏ္းထဲသာရွိၿပီး သံဃာ့အစည္းအေ၀းဆိုရင္လည္း လာအိုသံဃာအားလံုး တစ္စုတစ္ေ၀းတည္း စည္းေ၀းၾကတယ္လို႔ SISAKET စိစကက္ အမည္ရွိ လာအိုဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းႀကီးရဲ႕ ေျပာျပခ်က္အရသိရပါတယ္။ သံဃာေတာ္မ်ား ပညာသင္ဖုိ႔အတြက္ တကၠသိုလ္အဆင့္မရွိေသး၊ ေကာ့လိပ္အဆင့္သာရွိေသးတယ္လိုိ႔ သိရပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ ရဟန္းေတာ္မ်ားက အိႏၵိယ ပညာသင္သြားၾကၿပီး B A , M A (Buddhism)ဘြဲ႕ရရွိၾကတဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားလည္း ရွိၾကပါတယ္။

SIEMREAP,CAMBODIA
၂၆.၅.၂၀၀၉
နံနက္ မွာ ေလယာဥ္ကြင္းထြက္ရမွာမို႔ အေစာႀကီး အိပ္ရာ၀င္ခဲ့ေသာ္လည္း တစ္ညလံုး အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ပါ၊ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုရင္ အလြန္ေရာက္ခ်င္ေနတဲ့ Angkor wat ကို မနက္ဖန္မွာ ေရာက္ရေတာ့မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္လည္းပါပါတယ္။
သို႔ႏွင့္နံနက္ ၅း၃၀ နာရီမွာ တုတ္တုတ္ေလးျဖစ္ Vientain Airpaort သို႔ ထြက္ခြာခဲ့ၾကပါတယ္။ နံနက္ဆြမ္း ကိုေတာ့ ေလယာဥ္ကြင္းမွာပဲ သံုးေဆာင္ၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔စာေရးသူတို႔ Lao Air line ေဖာ္ကာေလယာဥ္နဲ႔ နံနက္ ၆း၃၀နာရီမွာ စတင္ပ်ံသန္းပါတယ္။ တစ္နာရီခန္႔ၾကာေသာအခါ PAKSE ပါ့ခ္စီ ဆိုတဲ႔ၿမိဳ႕ကို ဆင္းသက္ပါတယ္။ စာေရးသူတို႔က ထရန္စစ္နဲ႔ လာတာဆိုေတာ့ ပါခ့္စီၿမိဳ႕ ေလဆိပ္အေဆာက္အဦထဲ အရင္၀င္ၿပီး ထရန္စစ္အတြက္ Check in လုပ္ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပါ့စ္ပို႔မွာ လာအိုနိုင္ငံမွ အထြက္ျပကာ QV 512 လာအို ေလယာဥ္ျဖင့္ပင္ ကေမၻာဒီးယား သို႔ ထြက္ခြာခဲ့ပါတယ္။ မၾကာမီ စာေရးသူတို႔ စီးနင္းလိုက္ပါလာတဲ့ QV 512 ေလယာဥ္ႀကီးဟာ SIEMREAP သို႔ ဆင္းသက္ပါ ေတာ့တယ္။

ေလဆိပ္အေရာက္ မေမွ်ာ္လင့္ေသာ ျဖစ္ရပ္တစ္ခု
၂၆.၅.၂၀၀၉
ေလဆိပ္ေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ထံုးစံအတုိင္း၊ Departure Card / Arrival Card မ်ားကို ျဖည့္ၿပီး၊ Arrival visa အတြက္ တစ္ေယာက္ကို ေဒၚလာ ၂၀ ေပးရပါတယ္။ Travelers မ်ား တစ္ျခားနိုင္ငံမွ SIEMRAPE ကို သြားၾကမယ္ဆိုပါက SIEMRAPE ေလဆိပ္မွာပဲ Arrival visa ကိုယူလုိ႔ရတယ္ဆိုတာ အသိေပးလိုက္ပါတယ္။ က်န္းမာေရးအတြက္စိတ္ခ်ရေအာင္ဟုဆိုကာ (Health Declaration of Travelers Form မွာလည္း ျဖည့္ရပါေသးတယ္။ (ယခုေခတ္ေပၚျဖစ္တဲ့ H1 N1 ေရာဂါေၾကာင့္ က်န္းမာေရး ဖြန္ကို ျဖည့္ရတာထင္ပါတယ္)
ဲတစ္ခုေတာ့ရွိတယ္၊ Bangkok မွ Siem reap ကို သြားမယ္ဆိုပါရင္္ ေလေၾကာင္းလိုင္းသာမက ကားျဖင့္လည္း သြားလာနိုင္တယ္ ဆုိတာကိုလည္း သတင္းေကာင္းပါးပါရေစ၊ ဘန္ေကာက္မွ ကားျဖင့္သြားလွ်င္ ထိုင္းႏွင့္ ကေမၻာဒီးယားနယ္စပ္ (Boder)ကို ျဖတ္ရပါမည္။ Boder ေရာက္တဲ့အခါ ထုိင္းနယ္စပ္ဘက္မွ အထြက္ျပၿပီး ကေမၻာဒီးယားနယ္စပ္ဘက္မွာ arrival visa ယူၿပီး တစ္ဖန္ကားျဖင့္ Siem Reap သို႔ သြားနိုင္ပါတယ္။ အထက္ကစကားျပန္ဆက္ပါ့မယ္။
Siem Reap ေလဆိပ္တြင္Formျဖည့္ကာ Immigration countoarကို ျဖတ္ရပါတယ္။ ဘန္ေကာက္ေလဆိပ္လို ေလယာဥ္အ၀င္အထြက္မမ်ားတဲ့အတြက္ Baggage ေရြးရမယ့္ေနရာက တစ္ခု ႏွစ္ခုေလာက္ပဲ ရွိတယ္၊ Immigration countor က ေလးခုေလာက္ ရွိပါတယ္။
မွားစရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ စာေရးသူလည္း ကေမၻာဒီးယား အန္ေကာ၀ပ္ကို ေရာက္ၿပီိဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ အားခဲထားတာ ေရာက္ပီေပါ့ ဆိုၿပီး ၀မ္းသာအားရျဖစ္မိတယ္ ၊ အဲဒီမွာ အတူပါလာတဲ့ ဦးကုမာရက စာေရးသူတို႔အား ဓါတ္ပံု ရိုက္ေပးပါတယ္။ အျပင္ေရာက္ေတာ့ Mandalay inn ေဟာ္တယ္မွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားက စာေရးသူတို႔အား လာေရာက္ႀကိဳေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ စာေရးသူလည္း သတိရ၍ ရုတ္တရက္ ကိုယ့္လက္ထဲၾကည့္လိုက္ရာ အျပန္ေလယာဥ္လက္မွတ္ထည့္ထားတဲ့ အိတ္တစ္အိတ္လံုး ဘယ္နားက်ခဲ့မွန္းလဲ မသိေတာ့ပါဘူး။ သြားၿပီဆိုၿပီး စိတ္ထဲ ထူပူသြားေတာ့တာပါပဲ။
ဒီအခ်ိန္မွာ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႕ပါတယ္။ သူမနာမည္က မျမင့္ျမင့္သန္း ပါ။ Siem Reap ၿမိဳ႕မွာ Tour oprition Manager အလုပ္ျဖင့္ Siem Reap ၿမိဳ႕ကို ေရာက္ေနျခင္းျဖစ္တယ္။ သို႔ႏွင့္ ေပ်ာက္သြားတဲ့ အိတ္အတြက္ သူမကိုပဲ အကူအညီ ေတာင္းရပါေတာ့တယ္။ သူမက….
“ေပ်ာက္သြားတဲ့ ေလယာဥ္လက္မွတ္ကို မပူပါနဲ႔ ျပန္ယူလို႔ ရပါတယ္၊ ခရီးသြားသူေတြမွာ ဒီလိုမ်ဳိးခဏခဏ ျဖစ္တတ္ပါတယ္” ဆိုၿပီး သူမက အားေပးရွာပါတယ္။ သူမက စာေရးသူနဲ႔ ေလဆိပ္တာ၀န္ခံတစ္ေယာက္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးကာ အထဲျပန္၀င္ၿပီး က်က်န္ခဲ့တဲ့ လက္မွတ္အိပ္ကို ရွာေဖြပါတယ္။ မေတြ႔ပါဘူး။ သုိ႔နွင့္ စာေရးသူလည္း စိတ္ပ်က္ပ်က္ႏွင့္ ေလဆိပ္အျပင္ဖက္သို႔ ္ျပန္ထြက္လာလိုက္တယ္ Baggage အနားေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ စာေရးသူရွာေနတဲ့ အျပန္လက္မွတ္အိတ္ အ၀ါေရာင္ေလးက Baggage မ်ားၾကားမွာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ၊ အဲဒီအခါက်မွ စာေရးသူလည္း ဟင္း ခ်နိုင္ေတာ့တယ္။
ဒီလို ျပည္ပခရီးထြက္တဲ့အခါမွာ ကိုယ့္ပါ့စ္ပို႔စတာေတြကို ေမ့က်န္ခဲ့တာတို႔ က်ေပ်ာက္တာတို႔ မျဖစ္ေအာင္ အထူးသတိထားရပါ့မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္ပခရီးသြားလာသူမ်ား ပါ့စ္ပို႔နွင့္ ေလယာဥ္လက္မွတ္ စတာေတြကို ေပ်ာက္မသြားေအာင္ အထူးသတိထားဖို႔ ေျပာပါရေစ။

SIEMREAP မွ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး မျမင့္ျမင့္သန္းရဲ႕ ေစတနာ (ဓါတ္ပံုမ်ား ဒီေနရာမွာ ၾကည့္နုိင္ပါတယ္)
ကိစၥတစ္ခုရွင္းသြားတာနဲ႔ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးျဖစ္သူ မျမင့္ျမင့္သန္းက ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားကို ဆြမ္းမကပ္ရတာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ စာေရးသူတို႔အား “ဆြမ္းကပ္ပါရေစ၊ တပည့္ေတာ္ မၾကာမီ mandalayinn hotel ကို လိုက္လာခဲ့ပါ့မယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္။ စာေရးသူတို႔လည္း Mandalayinn hotel ကို ေရာက္ၿပီး မၾကာခင္မွာ မျမင့္ျမင့္သန္း ေရာက္ရွိလာကာ ဆြမ္း ကပ္ရန္အတြက္ ၿမိဳ႕ထဲ ၾကြဖို႔ အေၾကာင္း လာေရာက္ ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
စာေရးသူတို႔လည္း သူမႏွင့္အတူ ပါလာတဲ့ ကားျဖင့္ူ လိုက္ပါခဲ့တယ္။ ၁၅ မိနစ္ခန္႔ သြားၿပီးတဲ့အခါ Restaurant တစ္ခုရဲ႕ေရွ႕မွာ ကားရပ္ၿပီး ဆိုင္ထဲ ၀င္သြားပါတယ္။ ဆိုင္နာမည္က TONLE CHAK TO MUK ျဖစ္ပါတယ္။ ဗီယက္နာမ္ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ဆုိင္လို႔ သိရပါတယ္။
ဒီဆုိင္က ဘူေဖးစနစ္ ယူစားစနစ္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း အတူပါလာသူ ဆြမ္းအစ္မ မျမင့္ျမင့္သန္း ေျပာျပခ်က္အရ သိရပါတယ္။ သူမက “တပည့္ေတာ္မွာ ဆြမ္းကပ္ခြင့္မရတာ ၾကာပါပီဘုရား၊ ကပ္ခြင့္ျပဳပါဘုရား” လို႔ဆိုကာ သူမကိုယ္တိုင္ ေကာင္းႏိုးရာရာ ဟင္းေတြကို ယူေပးၿပီး ဆြမ္းကပ္ပါတယ္။ ဒီ Restaurant မွာ ႀကိဳက္သေလာက္ယူစား တစ္ဦးအတြက္က်သင့္ေငြက ၁၂ ေဒၚလာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိလိုက္ရပါတယ္။ တစ္ဖန္ သူမက……
“တပည့္ေတာ္ အရွင္ဘုရားတို႔ကို ဆြမ္းကပ္ခြင့္ရတာ ၀မ္းသာလွပါတယ္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္အေဖက ရဟန္းေတာ္ မ်ားကို ကိုးကြယ္တဲ့အခါ ပုဂၢိဳလ္မေရြးဘဲ သံဃာအမွတ္နဲ႔သာ ကိုးကြယ္ဖုိ႔ ဆံုးမထားတဲ့အတြက္ တပည့္ေတာ္ သံဃာအမွတ္နဲ႔ပဲ လွဴပါတယ္ဘုရား” လု႔ိ ေျပာပါတယ္။ ေန႔ဆြမ္းစားၿပီးတဲ့ေနာက္ စားေသာက္ဆိုင္ အျပင္ျပန္ထြက္လာတဲ့အခါ ဆြမ္းဒကာမ မျမင့္ျမင့္သန္း ႏွင့္အတူ စာေရးသူတုိ႔ အမွတ္တရ ဓါတ္ပံုရိုက္ၾကပါတယ္။ ၿပီးလွ်င္….
ၿမိဳ႕ထဲသို႔ သူမကားနဲ႔ ေရွးေဟာင္းေက်ာင္းတိုက္အခ်ဳိ႕ႏွင့္ ေက်ာင္းတိုက္အတြင္းရွိ အသုဘအေလာင္းမ်ားအား မီးသၿဂိဳလ္တဲ့ ေနရာေတြကို လိုက္ျပပါတယ္။ မီးသၿဂိဳလ္တာကေတာ့ လွ်ပ္စစ္နဲ႕မဟုတ္ပါဘူး၊ ရိုးရိုးထင္းမီးထိုးၿပီး မီးသၿဂိဳလ္ၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ သြားရင္း တစ္ေနရာအေရာက္မွာ မျမင့္ျမင့္သန္းက သူမဘ၀ခံယူခ်က္နဲ႔ ခံစားခ်က္မ်ား အေတြ႕ အႀကံဳမ်ားကို ေျပာျပပါတယ္။
“တပည့္ေတာ္ဟာ အိမ္ေထာင္မရွိပါဘူးဘုရား……တစ္ကိုယ္တည္းေနရျခင္းအေၾကာင္းက တကယ္လို႔မ်ား attachment ေတြ ရွိလာၿပီဆိုရင္ ဒါေတြအတြက္ တပည့္ေတာ္ ေၾကာင့္က်စိုက္ရပါေတာ့မယ္၊ အခ်ိန္ေပးရပါေတာ့မယ္။ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္လည္း ကုန္သြားပါလိမ့္မယ္ဘုရား…….အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္ အိမ္ေထာင္ မယူျဖစ္ပဲ တကိုယ္တည္းပဲ ေနလာခဲ့တာ အခုဆိုရင္ အသက္ ၄၀ ထဲ၀င္လာပါၿပီဘုရား။
တပည့္ေတာ္က အလွဴျပဳခြင့္ရရင္ ျပဳေတာ့တာပဲဘုရား၊ အလွဴလုပ္ရတာကိုလည္း ၀ါသနာပါလွပါတယ္ဘုရား၊ ဒါဟာ ငယ္ငယ္ေလးထဲက တပည့္ေတာ္ကို အေဖအေမမ်ား ေျပာဆို ဆံုးမခဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါပဲဘုရား၊ တပည့္ေတာ္က ကိုယ္လွဴနိုင္တာဆိုရင္ ႀကံဳလို႔ အခြင့္ရလို႔ လွဴရတာပဲဆိုၿပီး လွဴလုိက္ေတာ့တာပဲ၊ ကုိယ့္အနာဂတ္အေရး မေတြးေနေတာ့ပါဘူးဘုရား။ ဒါေၾကာင့္လည္း….
သူငယ္ခ်င္းမ်ားကေမးပါတယ္.. အလွဴခံပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ဒီေလာက္ေပးကမ္းေနတာ ေရွ႕ေရးမေတြးဘူးလား……တဲ့၊ ဒါက ေနာင္ခါလာ ေနာင္ခါေစ်းပါ၊ ေသျခင္းတရားဆိုတာ အခ်ိန္မေရြး အရြယ္မေရြးဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ လက္ရွိအခ်ိန္ကို တန္ဖိုးရွိစြာ အသံုးခ်ျခင္းျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္ဘုရား….. (ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္)

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More