သိသမွ် ေတြးဆအေျဖ(၆)

အေမး။ ။ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာနည္းတို႔ျဖင့္ သာသနာေတာ္အတြင္းမွာ သံဃာသင္းခြဲမႈႀကီး ျပဳလုပ္မွာကို သိပါလွ်က္နဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားက အရွင္ေဒ၀ဒတ္ အား ဘာေၾကာင့္ ရဟန္းျပဳေပးရတာလဲဘုရား။
အေျဖ။ ။ ဤတြင္ အ႒ကထာဆရာအလိုအရ ေျပာရမယ္ဆိုပါရင္….
အရွင္ေဒ၀ဒတ္အား အကယ္၍ ရဟန္းမျပဳေပးဘူးဆိုပါက လူအျဖစ္နဲ႔လည္း ဘုရားရွင္အား ၀န္ေလးတဲ့အမႈကို ျပဳလုပ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္၊ ထိုသုိ႔ ၀န္ေလးတဲ့အမႈကို ျပဳလုပ္မယ္ဆိုပါက ေနာင္အခါ ဘ၀လြတ္ေျမာက္မႈအတြက္ ႀကိဳးစားအားထုတ္တဲ့အခါမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ဆံုးရႈံးၿပီး ကပ္ကမၻာမ်ားစြာ ၾကာေသာ္လည္း မဂ္ဖိုလ္မရနိင္ျဖစ္လိမ့္မယ္။

အကယ္၍ ရဟန္းဘ၀ျဖင့္ ၀န္ေလးတဲ့ သံဃာသင္းခြဲတဲ့အမႈႀကီးကို ျပဳမယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ ဤကမၻာမွစ၍ ေနာင္ကပ္ကမၻာေပါင္း တစ္သိန္းအထက္တြင္ အ႒ိႆရ လို႔အမည္ရတဲ့ အရွင္ပေစၥကဗုဒၶါ ျဖစ္မွာကို သိျမင္ေတာ္မူတဲ့အတြက္္ ဘုရားရွင္က ေဒ၀ဒတ္ကို ရဟန္းျပဳေပးေတာ္မူျခင္း ျဖစ္္ပါတယ္။ ရဟန္းျပဳေပးရျခင္းအေၾကာင္း ေနာက္တစ္ခုက….
အရွင္ေဒ၀ဒတ္ဟာ ဘုရားရွင္အား ဆန္႔က်င္ဘက္ျပဳလာရာမွ ကိုးလတိုင္တိုင္ အိပ္ယာထဲလဲကာ မက်န္းမမာျဖစ္ကာ ေသဖို႔အခ်ိန္နီးကပ္လာတဲ့အခါက်မွ ဘုရားရွင္အား ဖူးျမင္လိုတဲ့စိတ္ျဖစ္ေပၚကာ တပည့္အေပါင္းတို႔အား ထမ္းစင္ျဖင့္ ထမ္းေစကာ ဘုရားရွင္ထံ သြားခဲ့ပါတယ္ ဘုရားရွင္ရွိရာ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္အနီး ေရကန္တစ္ခုအနား ေရာက္ေတာ့ တပည့္မ်ားက ေဒ၀ဒတ္ကို သယ္ေဆာင္လာေသာ ထမ္းစင္ကို ခဏခ်ထားကာ ေရကန္ထဲ ေရဆင္းခ်ဳိး ပါတယ္။ အဲဒီအခါ အရွင္ေဒ၀ဒတ္ဟာ သူရဲ႕ ေျခႏွစ္ဖက္ကို ေျမႀကီးေပၚခ်နင္းလိုက္ပါတယ္၊ အဲဒီခါ ေျမႀကီးဟာ အသက္ရွိအလား ဟက္တက္ႏွစ္ျခမ္းကြဲၿပီး အရွင္ေဒ၀ဒတ္အား ေျခဖ်ားမွစ၍ ဒူးဆစ္ - ေပါင္ရင္း - ခါး - သားျမတ္ - လည္ပင္း - ေမးရိုးတိုင္ေအာင္ ေျမႀကီးထဲသုိ႔ နစ္ၿမဳပ္သြားပါေတာ့တယ္။ အဲဒီအခါမွာ အရွင္ေဒ၀ဒတ္ဟာ ဘုရားရွင္အား အာရံုျပဳကာ ရြတ္ပူေဇာ္လိုက္တဲ့ စကားလံုးမ်ားဟာ အလြန္ကို သံေ၀ဂရဖြယ္၊ သနားစဖြယ္ေတြနဲ႔ ေရာယွက္ေနတာကို ေတြရပါတယ္။ အ၀ီစိကို သြားရေတာ့မွာျဖစ္တဲ့ အရွင္ေဒ၀ဒတ္က……
“ တစ္ေလာကလံုးတြင္ အသာဆံုးျဖစ္ေတာ္မူေသာ၊နတ္တုိ႔ရဲ႕ဦးေခါင္းညြတ္က်ဳိး ရွိခုိးရာအစစ္ နတ္မင္းႀကီးလည္း ျဖစ္ေတာ္မူေသာ၊ ရာေပါင္းမ်ားစြာ ဘုန္းသမၻာေၾကာင့္ တင့္တယ္ေသာ လကၡဏာေတာ္မ်ားလည္း ရွိေတာ္မူေပေသာ၊ သဗၺညဳတေရႊဥာဏ္ေတာ္လည္း ရွိေတာ္မူေပေသာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား ….တပည့္ေတာ္ရဲ႕ ေသခါနီးၿပီျဖစ္တဲ့ ဤအသက္အပိုင္းအျခားတို႔ျဖင့္၄င္း၊ အသားေတြေခ်ာက္ အေရေတြေပ်ာက္သျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ထင္ရာ သံုးရာေသာ အရိုးစုတုိ႔ျဖင့္၄င္း၊ ဦးတင္က်န ဖူးခ်င္လွလည္း မရေတာ့ပါ ကိုးကြယ္ရာဟူ၍သာလွ်င္ အျပစ္ရွိသမွ် သတိရ၍ အားမ၀့့ံတံ အကုန္ခံလွ်က္ အဖန္ဖန္ ကန္ေတာ့ခဲ့ပါတယ္ ျမတ္စြာဘုရား…..” လုိ႔ ျမတ္စြာဘုရားအား အသက္နဲ႕ခႏၶာျဖင့္ ကန္ေတာ့လိုက္ရတဲ့ကုသိုလ္ကံကို ႀကိဳတင္သိျမင္ေတာ္မူတဲ့အတြက္ ျမတ္စြာဘုရားဟာ အရွင္ဒ၀ဒတ္ကို ရဟန္းျပဳေပးရျခင္းျဖစ္ပါတယ္လု႔ိ ေျဖၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။ (ဓမၼပဒအ႒ကထာ ပ၊ႏွာ၉၅)