ေစတနာသာလွ်င္ အဓိကပါ
ေစတနာ ဟံ ဘိကၡေ၀ ကမၼံ ၀ဒါမိ ၊ ေစတနာသည္ပင္ ကံ လုိ႔ ဘုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ေစတနာေကာင္းရင္ ကံေကာင္းမယ္၊ ေစတနာမေကာင္းလွ်င္ ကံမေကာင္းဘူး။
မၾကာေသးခင္က ဗုဒၶဂါယာမွာ ကားအဲဆီးဒင့္ ျဖစ္ၿပီး ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးက ပ်ံေတာ္မူတယ္။ ဒကာမတစ္ဦးကေတာ့ ေျခ သံုးပုိင္းက်ဳိးၿပီး အသက္ရွင္က်န္ခဲ့ပါတယ္။ ထိုဒကာမဟာ အခုဆိုရင္ ျမန္မာျပည္သို႔ ျပန္ေရာက္ေနပါၿပီ။
စာေရးသူဟာ mcc မွ မေအး၀င္းနဲ႔ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ဆံုျဖစ္ၾကပါတယ္။ အထက္က အေၾကာင္းကို ေျပာျပရာ သူမက “အရွင္ဘုရား….ေခ်က်ဳိးသြားတဲ့ အမ်ဳိးသမီးအေၾကာင္းကုိ တပည့္ေတာ္သိပါတယ္ဘုရား၊ မၾကာေသးခင္က ထိုအမ်ဳိးသမီးရဲ႕ ၀မ္းကြဲေတာ္စပ္သူ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္နဲ႔ က်ဳိက္ထီးရိုး ဘုရားသြားဖူးၾကပါတယ္ဘုရား၊ သူမေျပာျပတဲ့စကားအရ….ျဖစ္ပုံမွာ …
ဒီေန႔က ဆရာေတာ္ ေျခလ်င္ ေလွ်ာက္ဖို႔ပါပဲ၊ သူမက ကားငွားစီးသြားရေအာင္ဆိုေတာ့ ဆရာနဲ႔သူမတုိ႔ သံုးဘီးကား ငွားစီးၿပီး သြားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ကားအဲဆီးဒင့္ ျဖစ္ၿပီး ပ်ံေတာ္မူတာျဖစ္တယ္။ ဆရာေတာ္ ပ်ံေတာ္မူတာ သူ႕ေၾကာင့္ဆိုၿပီး အလြန္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတယ္၊ လို႔ တဆင့္ျပန္လည္ၾကားခဲ့ရပါတယ္။
ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာရရင္ အထက္မွာ ဆိုခဲ့တဲ့အတိုင္းပဲ ေစတနာသာ အဓိကပါ ဆရာေတာ္ကို ကိုယ္က သက္ေတာင့္သက္သာ ခ်မ္းသာေစခ်င္တဲ့ ေစတနာေကာင္းနဲ႔ ကားငွားစီးသြားတာပါ၊ အစက ဒီလိုျဖစ္မယ္မွန္းသိရင္ ဘယ္ငွားပါ့မလဲ၊ ခုေတာ့ ႀကိဳသိတာလဲမဟုတ္၊ ခ်မ္းသာစြာ လိုတဲ့ခရီးကို ၾကြေစခ်င္တဲ့ ေစတနာေၾကာင့္ မထင္မွတ္ပဲ ျဖစ္သြားတာဟာ ကိုယ့္မွာ ဒီ case နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လံုး၀မျပစ္မရွိပါဘူး လို႔ပဲ ေျပာပါရေစ။
တစ္ခါက စာေရးသူတုိ႔ ေက်ာင္းမွာ ဆြမ္းခ်က္တဲ့ ဒကာမတစ္ဦးက စားရတဲ့ မႈိလို႔ မွတ္ထင္ကာ ကန္းဇြန္းရြက္ေလွာ္နဲ႔ စားခ်င္စဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီး စာေရးသူတုိ႔အား ဆြမ္းကပ္ပါတယ္။ ဆြမ္းဘုဥ္ေပးၿပီး ၁း၃၀ နာရီ ေလာက္အၾကာမွာ ေခါင္းထဲ မူးေနာက္ေနာက္ ျဖစ္လာကာ စားထားသမ၊ွ် အစာမ်ား ျပန္လည္အန္ခ်ပါေလေရာ။ ထို႔အတူ ေက်ာင္းရွိ စားမိတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား အားလံုး မႈိအဆိပ္သင့္ ကုန္ပါေတာ့တယ္။
ဆရာ၀န္၊ သူနာျပဳမ်ားက ေက်ာင္းတြင္းက သင့္ေတာ္တဲ့ ေက်ာင္းေဆာင္တစ္ခုမွာ ေဆးရံု အသြင္ျပဳလုပ္ကာ တစ္ညလံုး ဂ်ဴတီ အလွည့္နဲ႔ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ကုသေပးတဲ့အတြက္ သက္သာရာ ရသြားၾကတာပါ။ တစ္ခ်ဳိ႕လူမ်ားကလည္း ထုိကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဆြမ္းခ်က္ေကၽြးသူကို အျပစ္တင္ၾကတယ္။
အမွန္မွာ ဆြမ္းခ်က္ေကၽြးတဲ့သူဟာ စားရတယ္ထင္လို႔ ခူးၿပီး မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္ ခ်က္ျပဳတ္ ေကၽြးေမြးဆက္ကပ္တာပါ။ တကယ္လို႔ မရမွန္းသိရင္ သူလည္း ဘယ္ဆက္ကပ္ပါ့မလဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဆြမ္းခ်က္သူမွာ အျပစ္မရွိပါဘူး။ တကယ္တန္း အျပစ္ရွိသူဟာ မႈိအဆိပ္သင့္တဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားသာ ျဖစ္တယ္။ ဘာေၾကာင့္ဆိုရင္ ကံအက်ဳိးေပးခ်ိန္တန္ၿပီဆိုရင္ မခံမေနရ ခံရတတ္ပါတယ္။ မည္သူမျပဳ မိမိအမႈ ဆိုတဲ့ အတိုင္း အတိတ္က မေကာင္းတာ ေတြ လုပ္ခဲ့တဲ့ အျပစ္ေၾကာင့္ ခုလို ခံရတာပါ။ အတိတ္က မေကာင္းမႈ ျပဳလုပ္ခဲ့တာကို လူေတြသိကုန္ၿပီ လို႔ ေျပာရမလားပဲ။
ဒါေၾကာင့္ ဆြမ္းခ်က္ေကၽြးတဲ့ အမ်ဳိးသမီးမွာ အျပစ္လံုး၀ မရွိတဲ့အျပင္ ေစတနာပါပါနဲ႔ ေကၽြးေမြးဆက္ကပ္တဲ့အတြက္ ကုသုိလ္ေတာင္ ရပါေသးတယ္။
ေစတနာသာ အဓိက ဆိုတဲ့အတုိင္း ေကာင္းတဲ့ေစတနာက ေကာင္းကံေပးၿပီး မေကာင္းတဲ့ေစတနာက မေကာင္းက်ဳိးေပးမွာပါ။ စာဖတ္သူမ်ား စိတ္ေကာင္းေစတနာ ထားနိုင္တဲ့သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစ………….။
ေစတနာ ဟံ ဘိကၡေ၀ ကမၼံ ၀ဒါမိ ၊ ေစတနာသည္ပင္ ကံ လုိ႔ ဘုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ေစတနာေကာင္းရင္ ကံေကာင္းမယ္၊ ေစတနာမေကာင္းလွ်င္ ကံမေကာင္းဘူး။
မၾကာေသးခင္က ဗုဒၶဂါယာမွာ ကားအဲဆီးဒင့္ ျဖစ္ၿပီး ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးက ပ်ံေတာ္မူတယ္။ ဒကာမတစ္ဦးကေတာ့ ေျခ သံုးပုိင္းက်ဳိးၿပီး အသက္ရွင္က်န္ခဲ့ပါတယ္။ ထိုဒကာမဟာ အခုဆိုရင္ ျမန္မာျပည္သို႔ ျပန္ေရာက္ေနပါၿပီ။
စာေရးသူဟာ mcc မွ မေအး၀င္းနဲ႔ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ဆံုျဖစ္ၾကပါတယ္။ အထက္က အေၾကာင္းကို ေျပာျပရာ သူမက “အရွင္ဘုရား….ေခ်က်ဳိးသြားတဲ့ အမ်ဳိးသမီးအေၾကာင္းကုိ တပည့္ေတာ္သိပါတယ္ဘုရား၊ မၾကာေသးခင္က ထိုအမ်ဳိးသမီးရဲ႕ ၀မ္းကြဲေတာ္စပ္သူ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္နဲ႔ က်ဳိက္ထီးရိုး ဘုရားသြားဖူးၾကပါတယ္ဘုရား၊ သူမေျပာျပတဲ့စကားအရ….ျဖစ္ပုံမွာ …
ဒီေန႔က ဆရာေတာ္ ေျခလ်င္ ေလွ်ာက္ဖို႔ပါပဲ၊ သူမက ကားငွားစီးသြားရေအာင္ဆိုေတာ့ ဆရာနဲ႔သူမတုိ႔ သံုးဘီးကား ငွားစီးၿပီး သြားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ကားအဲဆီးဒင့္ ျဖစ္ၿပီး ပ်ံေတာ္မူတာျဖစ္တယ္။ ဆရာေတာ္ ပ်ံေတာ္မူတာ သူ႕ေၾကာင့္ဆိုၿပီး အလြန္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတယ္၊ လို႔ တဆင့္ျပန္လည္ၾကားခဲ့ရပါတယ္။
ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာရရင္ အထက္မွာ ဆိုခဲ့တဲ့အတိုင္းပဲ ေစတနာသာ အဓိကပါ ဆရာေတာ္ကို ကိုယ္က သက္ေတာင့္သက္သာ ခ်မ္းသာေစခ်င္တဲ့ ေစတနာေကာင္းနဲ႔ ကားငွားစီးသြားတာပါ၊ အစက ဒီလိုျဖစ္မယ္မွန္းသိရင္ ဘယ္ငွားပါ့မလဲ၊ ခုေတာ့ ႀကိဳသိတာလဲမဟုတ္၊ ခ်မ္းသာစြာ လိုတဲ့ခရီးကို ၾကြေစခ်င္တဲ့ ေစတနာေၾကာင့္ မထင္မွတ္ပဲ ျဖစ္သြားတာဟာ ကိုယ့္မွာ ဒီ case နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လံုး၀မျပစ္မရွိပါဘူး လို႔ပဲ ေျပာပါရေစ။
တစ္ခါက စာေရးသူတုိ႔ ေက်ာင္းမွာ ဆြမ္းခ်က္တဲ့ ဒကာမတစ္ဦးက စားရတဲ့ မႈိလို႔ မွတ္ထင္ကာ ကန္းဇြန္းရြက္ေလွာ္နဲ႔ စားခ်င္စဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီး စာေရးသူတုိ႔အား ဆြမ္းကပ္ပါတယ္။ ဆြမ္းဘုဥ္ေပးၿပီး ၁း၃၀ နာရီ ေလာက္အၾကာမွာ ေခါင္းထဲ မူးေနာက္ေနာက္ ျဖစ္လာကာ စားထားသမ၊ွ် အစာမ်ား ျပန္လည္အန္ခ်ပါေလေရာ။ ထို႔အတူ ေက်ာင္းရွိ စားမိတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား အားလံုး မႈိအဆိပ္သင့္ ကုန္ပါေတာ့တယ္။
ဆရာ၀န္၊ သူနာျပဳမ်ားက ေက်ာင္းတြင္းက သင့္ေတာ္တဲ့ ေက်ာင္းေဆာင္တစ္ခုမွာ ေဆးရံု အသြင္ျပဳလုပ္ကာ တစ္ညလံုး ဂ်ဴတီ အလွည့္နဲ႔ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ကုသေပးတဲ့အတြက္ သက္သာရာ ရသြားၾကတာပါ။ တစ္ခ်ဳိ႕လူမ်ားကလည္း ထုိကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဆြမ္းခ်က္ေကၽြးသူကို အျပစ္တင္ၾကတယ္။
အမွန္မွာ ဆြမ္းခ်က္ေကၽြးတဲ့သူဟာ စားရတယ္ထင္လို႔ ခူးၿပီး မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္ ခ်က္ျပဳတ္ ေကၽြးေမြးဆက္ကပ္တာပါ။ တကယ္လို႔ မရမွန္းသိရင္ သူလည္း ဘယ္ဆက္ကပ္ပါ့မလဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဆြမ္းခ်က္သူမွာ အျပစ္မရွိပါဘူး။ တကယ္တန္း အျပစ္ရွိသူဟာ မႈိအဆိပ္သင့္တဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားသာ ျဖစ္တယ္။ ဘာေၾကာင့္ဆိုရင္ ကံအက်ဳိးေပးခ်ိန္တန္ၿပီဆိုရင္ မခံမေနရ ခံရတတ္ပါတယ္။ မည္သူမျပဳ မိမိအမႈ ဆိုတဲ့ အတိုင္း အတိတ္က မေကာင္းတာ ေတြ လုပ္ခဲ့တဲ့ အျပစ္ေၾကာင့္ ခုလို ခံရတာပါ။ အတိတ္က မေကာင္းမႈ ျပဳလုပ္ခဲ့တာကို လူေတြသိကုန္ၿပီ လို႔ ေျပာရမလားပဲ။
ဒါေၾကာင့္ ဆြမ္းခ်က္ေကၽြးတဲ့ အမ်ဳိးသမီးမွာ အျပစ္လံုး၀ မရွိတဲ့အျပင္ ေစတနာပါပါနဲ႔ ေကၽြးေမြးဆက္ကပ္တဲ့အတြက္ ကုသုိလ္ေတာင္ ရပါေသးတယ္။
ေစတနာသာ အဓိက ဆိုတဲ့အတုိင္း ေကာင္းတဲ့ေစတနာက ေကာင္းကံေပးၿပီး မေကာင္းတဲ့ေစတနာက မေကာင္းက်ဳိးေပးမွာပါ။ စာဖတ္သူမ်ား စိတ္ေကာင္းေစတနာ ထားနိုင္တဲ့သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစ………….။
0 comments:
Post a Comment