အခ်င္းခ်င္း အရိုေသေပးမႈ

အေမး။ ။ အရွင္ဘုရား…ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈမွာ လူႀကီးက လူငယ္ကို ၀န္ခ်ကန္ေတာ့တဲ့ အစဥ္အလာရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ႀကီးသူငယ္ သူ အျပန္အလွန္ကန္ေတာ့နည္းကိ သိလိုပါတယ္၊ အေျဖေပးေတာ္မူပါဘုရား။
ၿငိမ္းလြင္
ေမာ္စကို
အေျဖ။ ။၀န္ခ်ကန္ေတာ့တယ္ဆိုတာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အဆံုးအမျဖစ္တယ္။ ဘုရားဆံုးအမကိုလိုက္နာတဲ့သူမ်ားကိုလည္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္ လို႔ေခၚတယ္။ ယခုအခါ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ားစုဟာ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား ျဖစ္တာေၾကာင့္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာဟာလည္း ဘုရားအဆံုးမေတြပါပဲ။

ဘုရားရွင္က မဂၤလသုတ္ေတာ္မွာ ဂါရေ၀ါစ ဧတံ မဂၤလမုတၱမံ ရိုေသထိုက္သူကို ရိုေသျခင္းဟာ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။
“အသက္ဂုဏ္၀ါ ကိုယ့္ထက္ႀကီးက ဆည္းကပ္ခစား ရိုေသေလ” လို႔ ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္။ ကိုယ့္ထက္ အသက္ဂုဏ္သိကၡာအား ျဖင့္ ႀကီးမားသူကို ရိုေသမႈ ဂါရ၀ရွိရပါမယ္။ အဘိဓမၼာလာ ပုညႀကိယာ၀တၳဳဆယ္ပါးမွာလည္း အပစါယန ဆိုတာရွိတယ္။ ရိုေသထိုက္သူကို ရိုေသရမယ္တဲ့။ ႏွစ္ခုစလံုးကေတာ့ သေဘာအတူတူပါပဲ။
ေျပာလိုသည္မွာ ငယ္သူက ႀကီးသူကို ၀န္ခ်ကန္ေတာ့တယ္ဆိုတာ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ အစဥ္အလာတစ္ရပ္ပါ ။ သို႔ေသာ္ ႀကီးသူက ငယ္သူကို ကန္ေတာ့တယ္ရတယ္ ဆိုတာ ဘုရားရွင္ မေဟာခဲ့ပါဘူး။ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ ႀကီးသူက အမွားလုပ္မိလို႔ ငယ္သူအား မွားေၾကာင္းကို ေတာင္းပန္တာေလာက္ပဲရွိပါတယ္ ကန္ေတာ့ဖို႔အထိေတာ့ မလုပ္ေကာင္းပါဘူး။ ဒါက အသက္အားျဖင့္ေျပာတာပါ။
ဂုဏ္အားျဖင့္ ရုိေသရမယ္ဆိုတာက်ေတာ့ ဂုဏ္ဆိုတာ သီလ၊သမာဓိ၊ပညာဂုဏ္ပါ။ ကိုယ့္ထက္သီလ၊သမာဓိ၊ပညာဂုဏ္းအား ျဖင့္ ႀကီးမားသူအား ရိုေသကန္ေတာ့ရပါ့မယ္။ ရဟန္းေတာ္မ်ားမွာ သိကၡာ၀ါေတာ္ႀကီးသူကုိ သိကၡာ၀ါငယ္သူက ရုိေသရတယ္၊ကန္ေတာ့ရ တယ္။ တကယ္လို႔ အသက္ငယ္ၿပီး သိကၡာအားျဖင့္ႀကီးသူကို အသက္ႀကီးၿပီး သိကၡာငယ္တဲ့ရဟန္းက ရွိခိုးကန္ေတာ့ရပါတယ္။
ေမးခြန္းရွင္က အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ကန္ေတာ့နည္း လို႔ေမးထားပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဂါရ၀(၁၀)ပါးထဲမွာ အညမညဂါရ၀ါဆိုတာရွိတယ္။ အညမညဂါရ၀ါ ဆိုတာ အခ်င္းခ်င္ ရိုေသရမယ္ဆိုတာပဲ။ နားလည္ေအာင္ ရွင္းျပရရင္ ႀကီးသူကုိ ငယ္သူက ရုိေသစြာ ကန္ေတာ့လိုက္တာကို ႀကီးသူက အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အျပန္လွန္ အသိအမွတ္ျပဳၾကတာကိုပဲ အညမညဂါရ၀ါ လို႔ေခၚပါတယ္။ ႀကီးသူက ရိွခိုးကန္စရာမလိုပါဘူး ဆိုတာ အေျဖေပးလိုက္ပါတယ္။
တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ ထိုင္းနိုင္ငံယဥ္ေက်းမႈမွာက်ေတာ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္ လူမ်ားဟာ မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ေနၿပီး အခ်င္းခ်င္း လက္အုပ္ခ်ီၾကတာေတာ့ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ အဲဒါက ထိုင္းနိုင္ငံယဥ္ေက်းမႈပါ။ ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈႏွင့္မတူပါဘူး။