တစ္ေန႔ ဒကာႀကီး ဦးတင့္က “ရွင္ဘုရား….. http://myautoosayadaw.com ဒီ၀ဘက္ဆိုက္မွာ ဖတ္ၾကည့္ပါအံုးဘုရား” လို႔အြန္လိုင္း ေပၚ ကေနတစ္ဆင့့္္ စာေရးသူအား ေျပာလာပါတယ္။ သူညြန္းတဲ့အတုိင္း ……….ဆရာေတာ္အေၾကာင္းေရးသားထားတဲ့ ၀က္ဘ္ ဆိုက္ တစ္ခုေပၚသို႔ ေရာက္သြားပါတယ္။
ဖတ္ၾကည့္တဲ့အခါ ထိုဆရာေတာ္ရဲ႕ တရားအေတြ႕အႀကံဳေတြကို ေရးတင္ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီိလိုတရားအေတြ႕အႀကံဳေတြ ေရးတင္ ္ထားတာဟာရုတ္တရက္ အေပၚယံၾကည့္ရင္ ပညာအားနည္းၿပီး သဒၶါတရားအားေကာင္းသူတုိ႔အတြက္ေတာ့ ေၾကာင္က ငါးေၾကာ္ကို ႀကိဳက္သလိုမ်ဳိး အႀကိဳက္ေတြ႕ေနၾကမွာပါ။ တရားအေတြ႕အႀကံဳဆိုတာ သီတင္းသံုးေဖၚအခ်င္းခ်င္း တရားေဆြးေႏြးရမဲ့အရာပါ။ ဒီလုိ ကမၻာ ကို ၀က္ဆုိက္ကေန ဒီလိုေၾကညာဖို႔ မလိုပါဘူး။
ၿပီးလွ်င္ ေခ်ာင္တစ္ခုမွာ (၂၀၁)ႀကိမ္ေျမာက္ သိကၡာထပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာလဲပါတယ္။ ဒါျဖင့္ရင္ ထိုဆရာေတာ္က အေရးႀကီးတဲ့ အလုပ္တစ္ခုအေနနဲ႔ သိမ္ထပ္တာကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေရးမွတ္ထားဟန္တူပါတယ္။ ဒါကလဲ ကိုယ့္ရွိတဲ့ ဘုန္းကံကို ၾကြားရာေရာက္ ္ေနသလားလုိ႔ပါ။ မနာလိုလို႔ ေျပာျခင္းမဟုတ္ပါ။
တရားအားထုတ္တဲ့အေတြ႕အႀကံဳမ်ားကို ယခုလို၀ဘ္ဆိုက္ေပၚတင္ေရးတယ္ဆိုတာ မီဒီယာအားေကာင္းလွတယ္လို႔ ယူဆမိပါတယ္။ ယခုလို လူတကာတို႔မျမင္နိုင္တဲ့အရာေတြျမင္ရ၊ ၾကားရတယ္ဆိုၿပီး၊ ကိုယ့္ဂုဏ္ကို ေဖၚၾကဴးထားပါတယ္။ဒါဟာ စာဖတ္သူမ်ားအတြက္ သဒၶါတရား ျဖစ္စရာတစ္ခုမွ မေတြ႕ရပါဘူး။ အထင္ႀကီးစရာပဲရွိပါတယ္။ “လူမ်ားဟာဂုဏ္ရွိသူကိုသာျမင္တတ္ၾကတယ္” ဆိုတဲ့အတုိင္း လူအထင္ ႀကီးေအာင္ လုပ္ရာေရာက္ေနလားမသိေတာ့ပါ။
ဒီလို အထင္ႀကီးေအာင္ ေဖၚက်ဴးထားတဲ့အတြက္ လူေတြအထင္ႀကီးၿပီး ထိုဆရာေတာ္ဆီ လူေတြ ေရာက္လာမွာ ေတာ့ေသခ်ာသ ေလာက္ပါပဲ။ တကယ္ေတြးၾကည့္ရင္ လူေတြလာေအာင္လုပ္တဲ့နည္းလို႔ ဆိုရပါ့မယ္။
သူေတာ္ေကာင္းႀကီးမ်ားဟာ လူသူနည္းၿပီး ကာယ၀ိေ၀ကျဖစ္တာကို ႏွစ္သက္ေတာ္မူၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ဓမၼပဒအ႒ကထာ မဟာကာဠ၀တၳဳမွာ သုႆာန္ဓူတင္ေဆာက္တည္သူမ်ား လိုက္နာရမဲ့စည္းကမ္းခ်က္မ်ားကို ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္။ စည္းကမ္းမ်ား အနက္ သုႆာန္သြားတဲ့အခါ သက္ႀကီးေခါင္းခ်အခ်ိန္မွ ရြာကေန သုႆာန္သြားရပါ့မယ္၊ ၊ရြာသူတို႔ မႏိုးခင္ ေက်ာင္းျပန္ေရာက္ ရမယ္ဆိုတာ ပါတယ္။ ဒါဟာ လူမသိေစခ်င္တာ ေပၚလြင္ေနပါတယ္။ တကယ္လို႔ လူအမ်ားသိလိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သုႆာန္ဓူတင္ေဆာက္တည္တဲ့ရဟန္း ထံသုိ႔ လူအမ်ားလာေရာက္ၾကည္ညိဳၾကမယ္၊ ဖူးေမွ်ာ္ၾကမယ္။ ဒါဆိုရင္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားအတြက္ အလုပ္ပ်က္အကိုင္ပ်က္ျဖစ္ေနမွာပါ။
တစ္ခါကစာေရးသူတို႔ရြာဘက္ အေနာက္စူးစူးမွာ ေက်ာက္ေတာင္တစ္ခုရွိပါတယ္။ ဒီေက်ာက္ေတာင္မွာ ဆရာေတာ္တစ္ပါးတရားအား ထုတ္ေနတယ္ဆိုၿပီး လူေတြ သြားလိုက္ၾကတာ။ ေနာက္ေတာ့ လူေတြက ဖူးေမွ်ာ္ရံုတင္မဟုတ္ေတာ့ ဆြမ္းေကၽြးပြဲ ေတြပါလုပ္ လာၾကတာကို ၾကားရပါတယ္။ ေအာ္္ …ဆရာေတာ္ခမ်ာ တရားအားထုတ္မႈပ်က္ေတာ့မွာပဲ။
ေနာက္သိရတာက သူသီတင္းသံုးတဲ့ၿမိဳ႕ကေန ေတာတြင္းေက်ာက္ေတာင္အတစ္ခုသုိ႔ ေတာထြက္လာတဲ့အခါမွာ ေနာက္ပါ အေျခြအရံမ်ားလဲ ပါလာတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒီေနရာကို တရားအားထုတ္သြားမယ္ဆိုတဲ့ သတင္းကလဲ တစ္ခဏ ခ်င္းျပန႔္ထြက္သြားပါတယ္။ ဒါဟာ ေတာမထြက္ခင္ ေၾကညာအားေကာင္းလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခုေခတ္ကလဲ မီဒီယာေခတ္ဆိုေတာ့……။
ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အခ်ဳိ႕လူမ်ားက “အရွင္ဘုရား… ေက်ာက္ေတာင္မွာ ဆရာေတာ္တစ္ပါး တရားအားထုတ္ေနတယ္တဲ့ဘုရား၊လူေတြ ကလဲ ကားႀကီးကားငယ္အသြယ္သြယ္နဲ႔ ဖူးေမွ်ာ္လာေနၾကပါတယ္ဘုရား” လို႔ စာေရးသူအား ေျပာၾကပါတယ္။
စာေရးသူက “ ဒကာတို႔…………ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဟိုးအရင္က ဘုရားေစတီမ်ားတည္ထားတဲ့ ေက်ာက္ေတာင္တစ္ခုမွာ ဒီလိုပဲ တရားအား ထုတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အနား ဘယ္သူမွ မလာပါဘူး။ အခုလုိမ်ဳိး လူလဲမစည္ပါဘူး။ ဘယ္လာမလဲ…….ဘုန္းႀကီးတို႔က တရားအား ထုတ္သြားမယ္ဆိုၿပီး မေၾကညာခဲ့ဘူး။ လူတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ေျပာခဲ့တယ္။ ဆြမ္းခ်က္ကပ္ဖို႔၊ ဒါေပမဲ့ထိုဒကာကို ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေျပာဖို႔ အေၾကာင္းေတာ့ ႏႈတ္ပိတ္ခဲ့ရေသးတယ္။
တစ္ခါက ဘုန္းႀကီးတစ္ပါး အဲလိုပါပဲ ေတာထြက္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အေျခြအရံေမာင္းမိႆံမ်ားနဲ႔ အတူ ထုိဆရာေတာ္ရဲ႕ ပရိကၡရာေနရာမွာ စေလာင္းတို႔ တီဗီတုိ႔ပါ အပါယူၿပီး ေတာထြက္ရာကေန သီတင္းသံုးရာေက်ာင္းသုိ႔ ျပန္ၾကြေတာ္မူလာတယ္ဆိုတာကို ဓမၼရံသီ မဂၢဇင္းတစ္ခုမွာ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ ယခုေခတ္ေတာထြက္နည္းေတြကေတာ့ မီဒီယာအားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ထြက္ရင္ေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ တြက္ေခ်ကိုက္လွတယ္လို႔ ဆိုရမွာပါ။
လိုရင္းေျပာရရင္ေတာ့ မူလတန္း ဖတ္စာအုပ္မွာ “ရိုးရိုးက်င့္ ျမွင့္ျမွင့္ႀကံ” ဆိုတာလို အဆန္းမထြင္ဘဲ ရိုးရိုေလးပဲက်င့္ၾကၿပီး ျမွင့္ျမွင့္ႀကံနိုင္ၾကတဲ့သူမ်ားျဖစ္ၾကပါေစလို႔ ေျပာရင္း……
ဖတ္ၾကည့္တဲ့အခါ ထိုဆရာေတာ္ရဲ႕ တရားအေတြ႕အႀကံဳေတြကို ေရးတင္ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီိလိုတရားအေတြ႕အႀကံဳေတြ ေရးတင္ ္ထားတာဟာရုတ္တရက္ အေပၚယံၾကည့္ရင္ ပညာအားနည္းၿပီး သဒၶါတရားအားေကာင္းသူတုိ႔အတြက္ေတာ့ ေၾကာင္က ငါးေၾကာ္ကို ႀကိဳက္သလိုမ်ဳိး အႀကိဳက္ေတြ႕ေနၾကမွာပါ။ တရားအေတြ႕အႀကံဳဆိုတာ သီတင္းသံုးေဖၚအခ်င္းခ်င္း တရားေဆြးေႏြးရမဲ့အရာပါ။ ဒီလုိ ကမၻာ ကို ၀က္ဆုိက္ကေန ဒီလိုေၾကညာဖို႔ မလိုပါဘူး။
ၿပီးလွ်င္ ေခ်ာင္တစ္ခုမွာ (၂၀၁)ႀကိမ္ေျမာက္ သိကၡာထပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာလဲပါတယ္။ ဒါျဖင့္ရင္ ထိုဆရာေတာ္က အေရးႀကီးတဲ့ အလုပ္တစ္ခုအေနနဲ႔ သိမ္ထပ္တာကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေရးမွတ္ထားဟန္တူပါတယ္။ ဒါကလဲ ကိုယ့္ရွိတဲ့ ဘုန္းကံကို ၾကြားရာေရာက္ ္ေနသလားလုိ႔ပါ။ မနာလိုလို႔ ေျပာျခင္းမဟုတ္ပါ။
တရားအားထုတ္တဲ့အေတြ႕အႀကံဳမ်ားကို ယခုလို၀ဘ္ဆိုက္ေပၚတင္ေရးတယ္ဆိုတာ မီဒီယာအားေကာင္းလွတယ္လို႔ ယူဆမိပါတယ္။ ယခုလို လူတကာတို႔မျမင္နိုင္တဲ့အရာေတြျမင္ရ၊ ၾကားရတယ္ဆိုၿပီး၊ ကိုယ့္ဂုဏ္ကို ေဖၚၾကဴးထားပါတယ္။ဒါဟာ စာဖတ္သူမ်ားအတြက္ သဒၶါတရား ျဖစ္စရာတစ္ခုမွ မေတြ႕ရပါဘူး။ အထင္ႀကီးစရာပဲရွိပါတယ္။ “လူမ်ားဟာဂုဏ္ရွိသူကိုသာျမင္တတ္ၾကတယ္” ဆိုတဲ့အတုိင္း လူအထင္ ႀကီးေအာင္ လုပ္ရာေရာက္ေနလားမသိေတာ့ပါ။
ဒီလို အထင္ႀကီးေအာင္ ေဖၚက်ဴးထားတဲ့အတြက္ လူေတြအထင္ႀကီးၿပီး ထိုဆရာေတာ္ဆီ လူေတြ ေရာက္လာမွာ ေတာ့ေသခ်ာသ ေလာက္ပါပဲ။ တကယ္ေတြးၾကည့္ရင္ လူေတြလာေအာင္လုပ္တဲ့နည္းလို႔ ဆိုရပါ့မယ္။
သူေတာ္ေကာင္းႀကီးမ်ားဟာ လူသူနည္းၿပီး ကာယ၀ိေ၀ကျဖစ္တာကို ႏွစ္သက္ေတာ္မူၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ဓမၼပဒအ႒ကထာ မဟာကာဠ၀တၳဳမွာ သုႆာန္ဓူတင္ေဆာက္တည္သူမ်ား လိုက္နာရမဲ့စည္းကမ္းခ်က္မ်ားကို ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္။ စည္းကမ္းမ်ား အနက္ သုႆာန္သြားတဲ့အခါ သက္ႀကီးေခါင္းခ်အခ်ိန္မွ ရြာကေန သုႆာန္သြားရပါ့မယ္၊ ၊ရြာသူတို႔ မႏိုးခင္ ေက်ာင္းျပန္ေရာက္ ရမယ္ဆိုတာ ပါတယ္။ ဒါဟာ လူမသိေစခ်င္တာ ေပၚလြင္ေနပါတယ္။ တကယ္လို႔ လူအမ်ားသိလိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သုႆာန္ဓူတင္ေဆာက္တည္တဲ့ရဟန္း ထံသုိ႔ လူအမ်ားလာေရာက္ၾကည္ညိဳၾကမယ္၊ ဖူးေမွ်ာ္ၾကမယ္။ ဒါဆိုရင္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားအတြက္ အလုပ္ပ်က္အကိုင္ပ်က္ျဖစ္ေနမွာပါ။
တစ္ခါကစာေရးသူတို႔ရြာဘက္ အေနာက္စူးစူးမွာ ေက်ာက္ေတာင္တစ္ခုရွိပါတယ္။ ဒီေက်ာက္ေတာင္မွာ ဆရာေတာ္တစ္ပါးတရားအား ထုတ္ေနတယ္ဆိုၿပီး လူေတြ သြားလိုက္ၾကတာ။ ေနာက္ေတာ့ လူေတြက ဖူးေမွ်ာ္ရံုတင္မဟုတ္ေတာ့ ဆြမ္းေကၽြးပြဲ ေတြပါလုပ္ လာၾကတာကို ၾကားရပါတယ္။ ေအာ္္ …ဆရာေတာ္ခမ်ာ တရားအားထုတ္မႈပ်က္ေတာ့မွာပဲ။
ေနာက္သိရတာက သူသီတင္းသံုးတဲ့ၿမိဳ႕ကေန ေတာတြင္းေက်ာက္ေတာင္အတစ္ခုသုိ႔ ေတာထြက္လာတဲ့အခါမွာ ေနာက္ပါ အေျခြအရံမ်ားလဲ ပါလာတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒီေနရာကို တရားအားထုတ္သြားမယ္ဆိုတဲ့ သတင္းကလဲ တစ္ခဏ ခ်င္းျပန႔္ထြက္သြားပါတယ္။ ဒါဟာ ေတာမထြက္ခင္ ေၾကညာအားေကာင္းလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခုေခတ္ကလဲ မီဒီယာေခတ္ဆိုေတာ့……။
ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အခ်ဳိ႕လူမ်ားက “အရွင္ဘုရား… ေက်ာက္ေတာင္မွာ ဆရာေတာ္တစ္ပါး တရားအားထုတ္ေနတယ္တဲ့ဘုရား၊လူေတြ ကလဲ ကားႀကီးကားငယ္အသြယ္သြယ္နဲ႔ ဖူးေမွ်ာ္လာေနၾကပါတယ္ဘုရား” လို႔ စာေရးသူအား ေျပာၾကပါတယ္။
စာေရးသူက “ ဒကာတို႔…………ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဟိုးအရင္က ဘုရားေစတီမ်ားတည္ထားတဲ့ ေက်ာက္ေတာင္တစ္ခုမွာ ဒီလိုပဲ တရားအား ထုတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အနား ဘယ္သူမွ မလာပါဘူး။ အခုလုိမ်ဳိး လူလဲမစည္ပါဘူး။ ဘယ္လာမလဲ…….ဘုန္းႀကီးတို႔က တရားအား ထုတ္သြားမယ္ဆိုၿပီး မေၾကညာခဲ့ဘူး။ လူတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ေျပာခဲ့တယ္။ ဆြမ္းခ်က္ကပ္ဖို႔၊ ဒါေပမဲ့ထိုဒကာကို ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေျပာဖို႔ အေၾကာင္းေတာ့ ႏႈတ္ပိတ္ခဲ့ရေသးတယ္။
တစ္ခါက ဘုန္းႀကီးတစ္ပါး အဲလိုပါပဲ ေတာထြက္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အေျခြအရံေမာင္းမိႆံမ်ားနဲ႔ အတူ ထုိဆရာေတာ္ရဲ႕ ပရိကၡရာေနရာမွာ စေလာင္းတို႔ တီဗီတုိ႔ပါ အပါယူၿပီး ေတာထြက္ရာကေန သီတင္းသံုးရာေက်ာင္းသုိ႔ ျပန္ၾကြေတာ္မူလာတယ္ဆိုတာကို ဓမၼရံသီ မဂၢဇင္းတစ္ခုမွာ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ ယခုေခတ္ေတာထြက္နည္းေတြကေတာ့ မီဒီယာအားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ထြက္ရင္ေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ တြက္ေခ်ကိုက္လွတယ္လို႔ ဆိုရမွာပါ။
လိုရင္းေျပာရရင္ေတာ့ မူလတန္း ဖတ္စာအုပ္မွာ “ရိုးရိုးက်င့္ ျမွင့္ျမွင့္ႀကံ” ဆိုတာလို အဆန္းမထြင္ဘဲ ရိုးရိုေလးပဲက်င့္ၾကၿပီး ျမွင့္ျမွင့္ႀကံနိုင္ၾကတဲ့သူမ်ားျဖစ္ၾကပါေစလို႔ ေျပာရင္း……
1 comments:
ခက္တာပဲဘုရား။
အမွန္ဆုိ အဆန္းေတြ တင္မဲ့ မီဒီယာသမားဟာ အနိမ့္ဆုံးအားျဖင့္ ဆရာေတာ္တစ္ပါးပါးရဲ႔ ၾသ၀ါဒကုိ နာယူရမယ္။ စာေတြကုိ တည္းျဖတ္ရမယ္။ မေလ်ာ္တဲ့ ဓာတ္ပုံစာသားေတြကုိ ေထာက္ျပေပးဖုိ႔ စာေရးဆရာေတြ သံဃာေတြကုိ အပ္ထားရမယ္။ ခုလုိ မတုိင္မပင္ စြပ္ကနဲစြပ္ကနဲ လုပ္ေနသူေတြ ရွိေနသ၍ တပည့္ေတာ္တုိ႔ေတာ့ ပလုိင္းေပါက္နဲ႔ ဖားေကာက္သလုိ ျဖစ္ေနမွာပဲလုိ႔ စဥ္းစားမိတယ္။ တခ်ိဳ႔က တရားအားထုတ္ထားတယ္ေဟ့လုိ႔ မေၾကျငာတဲ့ လူေတြ ဘုန္းၾကီးေတြကုိ စာသိပဲ ရွိတယ္ ဆိုျပီး ျပစ္မွားၾကတယ္။ ဘုရား အလုိက်တာေတြ ဘာေတြ နားမလည္ဘူး။ ဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္ မ်ားမ်ား ေၾကာ္ျငာ ဆုိသလုိပဲ။ တစ္သက္လုံး သံဃာနဲ႔ ေ၀းေနျပီး အသက္ေလးငါးဆယ္ ေလာက္မွ ဘုရားတရား သံၾကားရရင္ ဒီလိုျဖစ္တာပဲ။ အဲဒီေတာ့ဘုရား... ဆန္းေဒးစကူးလ္ ဖြင့္မွ ျဖစ္မွာပါပဲ။
ဒါနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ သင္တန္းအေၾကာင္းကုိ ေဆာင္းပါး ေရးေပးပါဦးဘုရား။
Post a Comment