အေမး။ ။အရွင္ဘုရား….အခု ကိုးန၀င္းအဓိဌာန္ ၀င္တာ နွစ္ေခါက္ ေျမွာက္ ပီ ဘုရား။ဒီလိုအဓိ႒ာန္၀င္တာဟာ ကိုယ္က်ဳိးေမွ်ာ္ၿပီး လုပ္တာျဖစ္တဲ့ အတြက္ နားသင့္တယ္လို႔ ၀ိပႆနာပဲအားထုတ္ပါ လို႔ ဓမၼမိတ္ေဆြတစ္ဦးက အႀကံေပးလာပါတယ္။ တပည့္ေတာ္ သိခ်င္ တာက အဓိ႒ာန္၀င္တာနဲ႔ ၀ိပႆနာအားထုတ္တာတို႔ ကြာျခားပံုကို သိလိုပါတယ္ဘုရား။
မျမေသြး
အင္းေလး
အေျဖ။ ။’အဓိ႒ာန္’ ဆိုတဲ့စကားဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအဖို႔ ရင္းႏွီးတဲ့စကားတစ္ခုပါ။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ပါရမီျဖည့္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ ပါရမီ(၁၀)ပါး ထဲမွာ အဓိ႒ာနပါရမီ ဆိုတာရွိပါတယ္။ အဓိ႒ာန္ဆိုတာက အလုပ္တစ္ခုကုိ လုပ္မယ္လို႔ စိတ္နဲ႔ဆံုးျဖတ္ၿပီး အလုပ္ၿပီးဆံုးတဲ့အထိ ျပဳလုပ္သြားတာ ကို ေခၚတာပါ။ အခုလဲ မျမေသြးရဲ႕ ကိုးန၀င္းျဖစ္ေအာင္ ပုတီးစိတ္မယ္လို႔ စိတ္က ဆံုးျဖတ္ထားတဲ့အတုိင္း ရက္ၿပီးဆံုးေအာင္ ပုတီးစိတ္လိုက္တာ အဓိ႒ာန္ လို႔ေတာ့ေခၚပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုးန၀င္းပုတီးစိပ္တာဟာ အဓိ႒ာန္ပါရမီနဲ႔ေတာ့ လံုး၀မဆိုင္ပါဘူး။
ကိုးန၀င္းပုတီးစိတ္တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္အက်ဳိးအတြက္ လုပ္တယ္ဆိုတာ ေမးခြန္းထဲပါေနတယ္။ လူတစ္ေယာက္အတြက္ ဘ၀မွာလိုအပ္ခ်က္မ်ားစြာ ရွိၾကပါတယ္။ ဒီလိုအပ္ခ်က္ေတြကို ကိုးန၀င္းပုတီးစိပ္္ၿပီး ေျဖရွင္းမယ္ဆိုရင္ ခုတ္ရာတစ္ျခား ရွရာတစ္ျခားျဖစ္ေနပါ တယ္။ အမွန္က ဘ၀လုိအပ္ခ်က္ေတြ ၿပီးျပည့္စံုဖို႔အတြက္ ဒါန၊သီလ၊ဘာ၀နာတို႔ကိုပဲ ျပဳလုပ္ရမွာပါ။ ဘ၀မွာ စိတ္က ေတာင့္တလိုက္တုိင္းၿပီးျပည့္ စံုခ်င္ပါတယ္ဆိုရင္ ကိုယ္က်င့္တရားလို႔ေခၚတဲ့ သီလ တရားကို ေစာင့္ထိန္းၾကရမယ္။ သီလၿမဲေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ စိတ္ကေတာင့္တတိုင္း အကုန္ျပည့္စံုတယ္လို႔ ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူထားတာရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္သီလအေျခခံၿပီး က်န္တဲ့ ဒါနကုသိုလ္ဘာ၀နာကုသိုလ္မ်ားကို ျပဳလုပ္ အားထုတ္ဖို႔ပဲလိုတာပါ။
ကိုးန၀င္းပုတီးစိပ္တာနဲ႔ ၀ိပႆနာပြားတာ ဘာကြာသလဲဆိုရင္ ကုိးန၀င္းပုတီးစိပ္တာဟာ ေလာကီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေန ပါတယ္။ ၀ိပႆနာပြားတာက ေလာကီအက်ီဳးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္လံုး၀မပါရွိတဲ့ျပင္ ကိေလသာမရွိ(ကိေလသာမ်ားဆိတ္သုဥ္း)တဲ့ဆီသုိ႔ ဦးတည္ၿပီး အားထုတ္တာပါ။ ဒီႏွစ္ခုယွဥ္လိုက္ရင္ အေရွ႕နဲ႔အေနာက္ ေတာင္နဲ႔ေျမာက္ဆိုသလို မဆံုႏိုင္တဲ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ ဆံုမွတ္မ်ားျဖစ္တယ္လို႔ေျပာပါရေစ။
မျမေသြး
အင္းေလး
အေျဖ။ ။’အဓိ႒ာန္’ ဆိုတဲ့စကားဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအဖို႔ ရင္းႏွီးတဲ့စကားတစ္ခုပါ။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ပါရမီျဖည့္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ ပါရမီ(၁၀)ပါး ထဲမွာ အဓိ႒ာနပါရမီ ဆိုတာရွိပါတယ္။ အဓိ႒ာန္ဆိုတာက အလုပ္တစ္ခုကုိ လုပ္မယ္လို႔ စိတ္နဲ႔ဆံုးျဖတ္ၿပီး အလုပ္ၿပီးဆံုးတဲ့အထိ ျပဳလုပ္သြားတာ ကို ေခၚတာပါ။ အခုလဲ မျမေသြးရဲ႕ ကိုးန၀င္းျဖစ္ေအာင္ ပုတီးစိတ္မယ္လို႔ စိတ္က ဆံုးျဖတ္ထားတဲ့အတုိင္း ရက္ၿပီးဆံုးေအာင္ ပုတီးစိတ္လိုက္တာ အဓိ႒ာန္ လို႔ေတာ့ေခၚပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုးန၀င္းပုတီးစိပ္တာဟာ အဓိ႒ာန္ပါရမီနဲ႔ေတာ့ လံုး၀မဆိုင္ပါဘူး။
ကိုးန၀င္းပုတီးစိတ္တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္အက်ဳိးအတြက္ လုပ္တယ္ဆိုတာ ေမးခြန္းထဲပါေနတယ္။ လူတစ္ေယာက္အတြက္ ဘ၀မွာလိုအပ္ခ်က္မ်ားစြာ ရွိၾကပါတယ္။ ဒီလိုအပ္ခ်က္ေတြကို ကိုးန၀င္းပုတီးစိပ္္ၿပီး ေျဖရွင္းမယ္ဆိုရင္ ခုတ္ရာတစ္ျခား ရွရာတစ္ျခားျဖစ္ေနပါ တယ္။ အမွန္က ဘ၀လုိအပ္ခ်က္ေတြ ၿပီးျပည့္စံုဖို႔အတြက္ ဒါန၊သီလ၊ဘာ၀နာတို႔ကိုပဲ ျပဳလုပ္ရမွာပါ။ ဘ၀မွာ စိတ္က ေတာင့္တလိုက္တုိင္းၿပီးျပည့္ စံုခ်င္ပါတယ္ဆိုရင္ ကိုယ္က်င့္တရားလို႔ေခၚတဲ့ သီလ တရားကို ေစာင့္ထိန္းၾကရမယ္။ သီလၿမဲေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ စိတ္ကေတာင့္တတိုင္း အကုန္ျပည့္စံုတယ္လို႔ ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူထားတာရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္သီလအေျခခံၿပီး က်န္တဲ့ ဒါနကုသိုလ္ဘာ၀နာကုသိုလ္မ်ားကို ျပဳလုပ္ အားထုတ္ဖို႔ပဲလိုတာပါ။
ကိုးန၀င္းပုတီးစိပ္တာနဲ႔ ၀ိပႆနာပြားတာ ဘာကြာသလဲဆိုရင္ ကုိးန၀င္းပုတီးစိပ္တာဟာ ေလာကီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေန ပါတယ္။ ၀ိပႆနာပြားတာက ေလာကီအက်ီဳးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္လံုး၀မပါရွိတဲ့ျပင္ ကိေလသာမရွိ(ကိေလသာမ်ားဆိတ္သုဥ္း)တဲ့ဆီသုိ႔ ဦးတည္ၿပီး အားထုတ္တာပါ။ ဒီႏွစ္ခုယွဥ္လိုက္ရင္ အေရွ႕နဲ႔အေနာက္ ေတာင္နဲ႔ေျမာက္ဆိုသလို မဆံုႏိုင္တဲ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ ဆံုမွတ္မ်ားျဖစ္တယ္လို႔ေျပာပါရေစ။
0 comments:
Post a Comment