ေသဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလား

was you ready to die
၀ါေခါင္လဆန္း(၈)ရက္ ဥပုသ္ေန႔တြင္ ေက်ာင္းေရာက္လာသည့္ ဥပုသ္သည္မ်ားအား မည္ သည့္တရား ေဟာရပါမည္နည္း ဟု စဥ္းစားေတြးေတာမိပါသည္၊ တစ္ေန႔ စာေရးသူ၏ စာအုပ္စဥ္တြင္ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ယူၾကည့္မိရာ စာအုပ္ပါ ေခါင္းစဥ္က “LETTERS FROM THE DEAD” ျဖစ္ၿပီး စာေရးသူက Jane Homeshaw ျဖစ္ပါသတဲ့…………..။
စာအုပ္ေခါင္းစဥ္က စိတ္၀င္စားစရာျဖစ္ေန၍ အျမည္းသေဘာလွန္ေလာဖတ္ၾကည့္ရာ ……
Black night was on the river. The dirty streets of the old town were wet with rain.
An old man who lives in the one of the houses was in bed.
He was very old and very ill. He was at the end of his life.
He wasn’t asleep. He liked life and he wasn’t ready to die.

ထိုဖတ္ရသည့္စာအတြက္ ေတြးစရာမ်ားေပၚလာကာ ဥပုသ္ေန႔ ေဟာမည့္တရားကုိ လည္း သူ႔အတိုင္းေလးေပးရင္ေကာင္း မွာပဲ ဟု စဥ္းစားကာ ေသဖို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီလား ဆိုသည့္ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ တရားေဟာခဲ့သည္မ်ားကို အြန္လိုင္းပရိသတ္မ်ား နာယူနိုင္ၾကရန္ ျပန္လည္ေဖၚျပလိုက္ရပါသည္။
စာတြင္ပါသည့္အေၾကာင္းအရာကား…….
မဲဲေမွာင္ေသာ ညတစ္ည၊ ၿမိဳ႕ေဟာင္းၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕၏ ညစ္ေပေနေသာ လမ္းမ်ားသည္ မိုးေရတို႔ႏွင့္အတူ စိုစြတ္ေနပါသည္၊ ထိုၿမိဳ႕ေဟာင္းႀကီးအတြင္း အိမ္တစ္အိမ္တြင္ အဖိုးႀကီးတစ္ ေယာက္သည္ အိပ္ယာထဲ လဲေနသည္၊ သူဟာ အလြန္အိုးမင္းၿပီးေတာ့ အလြန္လည္း ေနမေကာင္း ျဖစ္ေနပါတယ္၊ သူသည္ ဘ၀ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာ ရွိေနခဲ့ၿပီ …..ျဖစ္ပါတယ္ ….တဲ့ ၊ သူဟာ တစ္ည လံုး အိပ္မေပ်ာ္ဘူး….၊ သူရဲ႕ဘ၀တြင္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနခဲ့ရသည့္အတြက္ သူသည္ ေသဖို႔ ျပင္ဆင္မႈမ်ား မျပည့္စံုခဲ့့ေသးေပ……..ဟု နိဒါန္းအစပ်ဳိးကာ ေရးထားသည္ကို ဖတ္လိုရပါသည္။
ထိုစာေၾကာင္းမ်ားအနက္ He liked life and he wasn’t ready to die. ဆိုသည့္ ၀ါက်ေလးသည္ တိုးေတာင္ေသာ္လည္း အဓိပၸါယ္ က်ယ္၀န္းလွေပသည္။ နားလည္ ေအာင္ေျပာရလွ်င္ သူသည္ ဘ၀ကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနခဲ့သည္၊ သမီး၊သား၊ဇနီးမယား၊ေျမးမ်ား ပစၥည္းဥစၥာမ်ားျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာခံစားခဲ့ရင္း အခ်ိန္ကို ကုန္လြန္ေစခဲ့သည့္အတြက္ သူဟာ ေသဖို႔အတြက္ မည္သို႔မွ် ျပင္ဆင္မႈ မရွိ ပါ………တဲ့၊ သူ႔အေတြးေလးက စာဖတ္ရသူအဖို႔ သံေ၀ဂရစရာ အလြန္ေကာင္း ပါသည္။
ဒါေပမယ့္ ဒီစာအုပ္မွာ ေသဖို႔ရာ (ျပင္ဆင္မႈမ်ားမျပည့္စံုေသး)အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးဖူးဆိုတာသာ ေျပာျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ေသဖို႔ရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္ မည္သို႔မည္ပံုျပင္ဆင္္ရမည္နည္း ဆိုသည္ကုိကား မေရးထားဘဲ ေနာက္ဆံုး သူ ေသဆံုးသြားခဲ့သည္ ဟုသာ ေရးခဲ့ပါသည္။
ထိုအေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေသဖို႔အတြက္ မည္သုိ႔ျပင္ဆင္မည္နည္း ဆိုသည့္ ျပႆနာကုိ ဒီစာအုပ္က မေဖၚျပေသာ္လည္း(မေဖၚျပနုိင္ေသာ္လည္း) ျမတ္ဗုဒၶ၏တရားေတာ္တြင္ ထိုအေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ အမ်ဳိးမ်ဳိးအဖံုဖံု ေဟာေတာ္မူထားသည္ကို ေတြ႕ရေပသည္။
ေသဖု႔ိျပင္ဆင္ခဲ့ၿပီးၿပီလား ဟု တရားနာပရိသတ္ကို စာေရးသူက ေမးေသာအခါ အခ်ဳိ႕က မျပင္ဆင္ရေသးဘူး၊ အခ်ဳိ႕က ျပင္ဆင္ေနပါၿပီ စသည္ျဖင့္ တိုးလြန္းေသာ အသံျဖင့္ ေျဖဆုိသည္ကုိေတြ႕ရပါသည္၊ ‘က်ယ္က်ယ္ေျဖစမ္းပါ ေသမင္းၾကားသြားမည္စိုးလို႔လား’ ဟုေျပာေသာအခါ ပရိသတ္က (ရယ္)ၾကသည္။ ဒါျဖင့္ ‘ကားနိုင္တယ္ဆိုတဲ့ ေသမင္းက ဘယ္နားေန တာလဲ’ ဟုေမးေသာအခါ ပရိသတ္ထဲမွ မည္သည့္အသံမွ် မထြက္လာေတာ့ေခ်။
ေသမင္းဆိုတာ ဘယ္သူလဲ တစ္ျခားတစ္ေယာက္ေယာက္ေတာ့ ျဖစ္လိမ့္မည္ ဟု ပရိသတ္မ်ား ထင္ေန၍ေလာမသိ၊ ထို႔ေၾကာင့္ စာေရးသူက ‘သမင္းကို သိခ်င္ၾကလား’ ဟုေမးရာ ‘ သိခ်င္ပါတယ္ဘုရား’….တဲ့၊ ဒီလိုဆိုလွ်င္ ေသမင္းဘယ္ သူဆိုတာ သိေအာင္ ၾကည့္မွန္ျဖင့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ၾကည့္ပါ၊ မွန္ထဲေပၚလာသည့္ အရုပ္သည္ ေသမင္းပဲ ဟုအေျဖေပးလုိက္ရာ ပရိသတ္မ်ားက (ရယ္)ၾကျပန္သည္၊ အမွန္စင္စစ္ ေသမင္းသည္ တစ္ျခားမဟုတ္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က ေသမင္းပင္ မဟုတ္ပါေလာ၊ ေျပာရင္းျဖင့္ ဘယ္နားေရာက္သြားသည္မသိ၊ အထက္ကအေၾကာင္းကို ျပန္စၾကရေအာင္ပါ။
ဤ၌ ေသဖို႔ ျပင္ဆင္ရမည္ ဆိုရာ၀ယ္ ေကာင္းစြာျပင္ဆင္နိုင္ေစရန္္ ေရွးဦးစြာ သံေ၀ဂဥာဏ္လိုအပ္သည္ဟု ယူဆမိပါသည္၊ ထုိသံေ၀ဂဥာဏ္အတြက္ အဘိဏွာသုတ္ေတာ္တြင္ လာရွိသည့္အတုိင္း ေဖၚျပရပါလွ်င္……..
ေလာကတြင္ အုိျခင္း(ႀကီးရင့္ျခင္း)တရား ရွိ၏ ၊ ထိုအိုျခင္းတရားကုိ လူသားအားလံုး မလြန္ဆန္နိုင္ေပ၊ထို႔အတူ နာျခင္းသေဘာတရားသည္လည္း ရွိ၏ ၊ ထိုနာျခင္းတရားကိုလည္း လူသား အား လံုး မလြန္ဆန္နိုင္သကဲ့သုိ႔ ေသျခင္းတရားကိုလည္း မလြန္ဆန္နိုင္ၾကေပ၊ မိမိ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီး ေသာသူမ်ားႏွင့္ တစ္နယ္တစ္ေက်းေျပာင္းသြားရ၍ ရွင္ကြဲ ခြဲရသလို၊ ဘ၀တစ္ပါးေျပာင္းသြား၍လည္း ေသကြဲ ခြဲခဲ့ၾကရသည္ ဟု မျပတ္ဆင္ျခင္ ပြားမ်ားရပါမည္၊ (ေတြးေတာစဥ္းစားရမည္)၊ မည္သည့္ အခ်ိန္အထိ ဆင္ျခင္ရမည္ဆိုလွ်င္ ေန႔စဥ္မျပတ္ဆင္ျခင္ရမည္…… ဟု ျမတ္ဘုရား ေဟာေတာ္မူခဲ့ေပ သည္။
ဤသို႔ အို နာ ေသတရားကို ဆင္ျခင္ျခင္းျဖင့္ အို နာ ေသရမည္ကို အၿမဲသတိရာကာ သံေ၀ဂဥာဏ္မ်ား ျဖစ္လာနုိင္သည္၊ ထိုမွတဆင့္ သံေ၀ဂဥာဏ္ကို အေျခခံ၍ ဒါန သီလ ဘာ၀နာ ကုသိုလ္တရားမ်ားကို စိတ္၀င္စားလာလိမ့္မည္၊ အခ်ိန္ေပး၍ ကုသုိလ္တရားကို မ်ားမ်ား ျပဳလုပ္နုိင္ ေလေလ ဘ၀သံသရာအတြက္ ရိကၡာထုပ္မ်ားကို စုေဆာင္းနိုင္ေလေလပင္၊ ဤသည္ပင္လွ်င္ ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္အတြက္ ေကာင္းစြာျပင္ဆင္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။
တစ္ဖန္အဘိဏွာသုတ္တြင္ ဆက္လက္မိန္႔ေတာ္မူထားသည္မွာ….
ေလာကသတၱ၀ါအားလံုးအတြက္ ကံသာလွ်င္ ကိုယ္ပိုင္ဥစၥာရွိသည္…..တဲ့၊ မွန္ပါသည္၊ မိမိပိုင္ဆိုင္သည္ဆိုသည့္ သမီး၊သား၊ဇနီးမယား လင္သားေဆြဥာ စီးပြားဥစၥာ ၊ လယ္ယာ ကိုင္းကၽြန္း ဆင္ျမင္းစသည့္ သက္ရွိ သက္မဲ့ ပစၥည္းမ်ားသည္ ကံေကာင္းလွလွ်င္ တစ္ဘ၀သာ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရွိ သည္၊ ဘ၀သံသရာသုိ႔ လိုက္ပါခြင့္မရွိသည့္အျပင္ လုိက္ပါ၍ မျဖစ္နိုင္သည့္အတြက္ ကိုယ္ပိုင္သည္ ဟု မဆိုသာေခ်၊ အမွန္စင္စစ္ကား ကိုယ္တကယ္ပိုင္ဆိုင္သည္ဆိုသည့္အရာမွာ မိမိေန႔စဥ္ ျပဳလုပ္ ေျပာဆို၊ႀကံစည္ေတြးေတာေနသည့္ ‘ကံ’ တရားမ်ားျဖစ္ေပသည္။
ကံ ဆိုသည္မွာ အလုပ္ျဖစ္သည္၊ ထုိအလုပ္သည္ ေကာင္းသည့္အလုပ္ ဆိုးသည့္အလုပ္ ဟုရွိၾကရာ ေကာင္းသည့္အလုပ္သည္ ကုသိုသ္တရားမ်ားျဖစ္ၿပီး ၊ မေကာင္းသည့္အလုပ္သည္ အကုသိုလ္မ်ားျဖစ္သည္၊ မိမိတို႔ေန႔စဥ္ျပဳလုပ္ေျပာဆိုေနသည့္ ေကာင္းကံ၊ မေကာင္းကံမ်ားကသာ ဘ၀သံသရာသို႔ အရိပ္ပမာ လိုက္ပါၾကမည္ ျဖစ္ပါသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ သတၱ၀ါအားလံုး ပိုင္ဆိုင္သည္ ဆိုသည့္ အရာကား ကံ တရားပင္ျဖစ္ပါသည္။
ကံ တရားႏွင့္ပတ္သက္၍ အေကာင္းအဆိုးႏွစ္တန္တို႔တြင္ အဆိုးတရားမ်ားကို ေနာင္ဘ၀ သို႔မပါနိုင္ေအာင္ နည္းနိုင္သမွ် နည္းပါးေအာင္ ႀကိဳးစားရေပမည္။ေကာင္းေသာ ကံတရားမ်ား ကိုကား ဘ၀ေနာင္ခါ မ်ားမ်ားပါေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္သင့္ေပသည္၊ သုိ႔ေသာ္လည္း ပါပသၼႎ ရမတိ မေနာ ဟူသည့္အတိုင္း စိတ္ကား မေကာင္းသည့္ေနရာတြင္သာ က်က္စားေပ်ာ္ေမြ႕ေလ့ရွိရာ မေကာင္းေသာစိတ္ကသာမ်ား တတ္ေပသည္။
ထိုအတြက္ မိမိသႏၱာန္ မေကာင္းေသာ တရားမ်ား မျဖစ္နုိင္ေစရန္ သတိႀကီးစြာထားရမည္၊ သတိျဖင့္ေစာင့္ၾကည့္ဖန္မ်ားလွ်င္ မေကာင္းသည့္အရာအျဖစ္နည္းလာကာ ေကာင္းသည့္အရာမ်ား သာ အျဖစ္မ်ားလာသည္ကို ေတြ႕ရေပလိမ့္မည္၊ ဤသည္ကား အေကာင္းဆံုး ေသဖို႔ ျပင္ဆင္နည္း နည္းလမ္းပင္ ျဖစ္သည္။
ေနာက္တစ္ခုကား……ကံ ေပးအပ္သည့္အေမႊကို ခံယူရသည္….တဲ့ မိမိႏွင့္ထိုက္ေသာ အေမႊမွာ ကံတရားပင္ျဖစ္၏၊ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း……အမိအဖမ်ားေပးေသာ သက္မဲ့ပစၥည္းမွန္ သမွ်သည္ ကံေကာင္းလွ်င္ တစ္ဘ၀သာ ခံစားခြင့္ရၾကသည္၊ ေနာင္ဘ၀သို႔ကား မလိုက္နိုင္ၾကေခ်၊ ဘ၀သံသရာလိုက္ပါမည့္အေမႊကား ကံ တရားသာျဖစ္သည့္အတြက္ သတၱ၀ါအားလံုးသည္ ကံကေပးသာ အေမႊကိုသာ ခံယူရေပသည္။
ေနာက္တစ္ခုကား ကံဟူေသာ ေဆြမ်ုိးရွိသည္…..တဲ့၊ မိမိေဆြမ်ဳိးမ်ားသည္ ေနာင္ဘ၀သုိ႔ မလိုက္နိုင္ၾကေပ၊ ကံ ဟူသည့္ေဆြမ်ဳိးမ်ားသာ လိုက္နိုင္ၾကသည့္အတြက္ သတၱ၀ါအားလံုးအတြက္ ေဆြမ်ဳိးအစစ္သည္ ကံ တရားပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ကံ ဟူေသာ အေၾကာင္း ရိွသည္………တဲ့၊ စာဖတ္သူမ်ား ဤဘ၀တြင္ စားနိုင္ေသာက္နိုင္ လွဴဒါန္းနိုင္ ကုသိုလ္မ်ား ျပဳလုပ္နိုင္ တရားအားထုတ္နိုင္ၾကသည္မွာ ယခင္အတိတ္ဘ၀က ပါလာသည့္ ကုသိုလ္ကံ အေၾကာင္းတရားေၾကာင့္ ဟုဆိုလွ်င္ မွားမည္မထင္ေပ၊ ထို႔ေၾကာင့္ သတၱ၀ါအားလံုး၏ အေၾကာင္းတရားကား ကံ တရား ပင္ျဖစ္ပါသည္။ (ကံအေၾကာင္းကင္းသည့္ သတၱ၀ါရယ္လို႔ မရွိေပ)
ကံ ဟူေသာ လဲေလ်ာင္းရာ ရွိသည္……..တဲ့ သတၱ၀ါအားလံုးတို႔သည္ ဘ၀သံသရာ က်င္ လည္ၾကရာတြင္ ကံ တရားကို မွီခိုအားကုိးစရာ ရေပသည္၊ ဤသည္ပင္ လဲေလ်ာင္းရာ ဟု ေခၚဆိုရပါသည္။
ေကာင္းသည့္ကံတရားျဖစ္ေစ၊မေကာင္းသည့္ ကံ တရားျဖစ္ေစ ျပဳမိၾကမည္ဆိုလွ်င္ ထိုျပဳလိုက္သည့္ အေကာင္းအဆိုး ကံတရားမ်ား၏ အက်ဳိးအဆက္ အေမြခံကား မိမိပင္ျဖစ္သည္ ….ဟု ျမတ္ဗုဒၶ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ေသဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေစရန္(ဘ၀ကူးေကာင္းရန္) သံေ၀ဂဥာဏ္ပြားကာ ကုသိုလ္တရားကို မ်ားသထက္မ်ားေအာင္ က်င့္သံုးျခင္းျဖင့္ ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္ကို အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ၾကရမည္မွာ စာေရးသူအပါအ၀င္ စာရႈသူအားလံုးပင္ မဟုတ္ပါေလာ။
စာရွည္ေသာ္လည္း အေရးႀကီးသည့္အခ်က္တစ္ခုက်န္ပါေသးသည္၊ ၄င္းကား……..
ကံဟူသည့္ ကိုယ္အလုပ္၊ႏႈတ္အေျပာ၊ စိတ္အႀကံဟု အထက္တြင္ ေျပာခဲ့ျခင္းျဖစ္ရာ ထိုတြင္ စိတ္အႀကံက အဓိကက်ပါသည္၊ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း၊ စိတ္ေၾကာင့္ ေျပာဆိုျခင္း ၊ျပဳလုပ္ျခင္း မ်ား ျဖစ္ေပၚလာေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္၊ ထုိေၾကာင့္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် စိတ္ျဖစ္ပံုကို ‘သတ’ိ ျဖင့္ ေစာင့္ ၾကည့္ရပါမည္၊ သူတစ္ပါးကုိ မနာလိုသည့္စိတ္၊ မေက်နပ္သည့္စိတ္၊ စသည့္မေကာင္းသည့္ စိတ္ျဖစ္ေနေသာအခါတြင္ “ဒီစိတ္သည္ မေကာင္းေသာစိတ္ပဲ” ဟုသတိ ျဖင့္ၾကည့္မိ(သိ) လိုက္လွ်င္ ထိုမေကာင္းေသာစိတ္သည္ သိလိုက္သည့္ခဏတြင္ပင္ ေပ်ာက္ပ်က္သြားကာ ေကာင္းသည့္စိတ္၀င္လာေလေတာ့သည္၊ ဤနည္းျဖင့္ သတိ တရား အထူးထားကာ ေစာင့္ၾကည့္ မည္ဆိုလွ်င္ မိမိသႏၱာန္၀ယ္ မေကာင္းသည့္စိတ္က တေျဖးတေျဖးနည္းပါးလာကာ ေကာင္းသည့္ စိတ္ တေျဖးေျဖးမ်ားျပားလာပါသည္၊ ဤသို႔ျဖင့္ သင္သည္ အခ်ိန္ႏွင့္အမွ် သတိ တရားထားနိုင္ၿပီဆိုလွ်င္ “သင္သည္ ေသဖို႔အဆင္သင့္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီေလာ” ဟူသည့္ ေမးခြန္ကို သင္ ေျဖနိုင္သြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေရးသားလိုက္ရပါေတာ့သတည္း။
May all be ready to die!
ဦးေကာ၀ိဒ(ၿမိတ္)