သန္းေခါင္ယံက အေမးအေျဖမ်ား (၂)

ဤအေၾကာင္းအရာတို႔ျဖင့္ သက္သတ္လြတ္စားျခင္းဟာ ဗုဒၶအလိုေတာ္က်မဟုတ္သည္မွာ ထင္ရွားလွပါတယ္။
တစ္ဖန္ ျမတ္ဘုရားလက္ထက္ေတာ္က အရွင္ေဒ၀ဒတ္သည္ အေျခြအရံပရိသတ္နည္းကာ လာဘ္လာဘနည္းပါးလာတဲ့အတြက္ ျမတ္ဘုရားထံေတာ္တြင္ အခ်က္ငါးခ်က္ကို ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္၊
ထိုငါးခ်က္မွာ……
(က) ရဟန္းေတာ္မ်ား ေတာေက်ာင္း၌သာ ေနရမယ္၊ ရြာထဲေက်ာင္းတြင္ေနပါက အာပတ္သင့္ေစ။
(ခ) ရဟန္းေတာ္မ်ား တစ္သက္လံုးဆြမ္းခံစားရမယ္၊ ဒကာမ်ား လွဴေသာ ဆြမ္းကို စားေသာက္ပါက အာပတ္သင့္ေစ။
(ဂ) ရဟန္းေတာ္မ်ား တစ္သက္လံုး ပံ့သကူသကၤန္းသာ၀တ္ရံုရမယ္၊ ဒကာလွဴေသာသကၤန္း၀တ္ပါက အာပတ္သင့္ေစ။
(ဃ) ရဟန္းေတာ္မ်ား အသက္ထက္ဆံုး သစ္ပင္ရင္းမွာသာေနရမယ္၊ အမိုးရွိေက်ာင္းမွာ ေနပါက အာပတ္သင့္ေစ။
(င) ရဟန္းေတာ္မ်ား အသက္ထက္ဆံုး အမဲသားငါးမစားရ ၊ စားကအာပတ္သင့္ေစ ဟု အခ်က္ငါးခ်က္ကို ျမတ္ဘုရားထံေတာင္းခဲ့ပါတယ္။
ထိုအခ်ိန္က အရွင္ေဒ၀ဒတ္ ေတာင္းတဲ့အခ်က္ငါးခ်က္ကို အက်ဳိးမရွိတဲ့အတြက္ ျမတ္စြာဘုရား ခြင့္ျပဳေတာ္မမူခဲ့ေပ၊ အကယ္၍ အက်ဳိးရွိက ခြင့္ျပဳမွာပါ။

အသားလြတ္နွင့္စပ္လ်ဥ္းၿပီး အာမဂႏၶ ဆိုတဲ့ေ၀ါဟာရရဲ႕ ျပႆနာလည္းး ပါလာပါတယ္။ အာမဂႏၶ ဆိုတာ အမဲသား ငါး စတဲ့ အညွီအေဟာက္ကိုု ေျပာတာပါ၊ ဒါနဲ႔စပ္လ်ဥ္း၍…
တစ္ခါက အာမဂႏၶ အမည္ရွိတဲ့ ရေသ့ဟာ ဟိမ၀ႏၱာေတာထဲမွာ ရေသ့ငါးရာအၿခံအရံျဖင့္ ေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္၊ တစ္ေန႔ေသာအခါ ဘုရားရွင္ပြင့္ေတာ္မူတယ္လို႔ၾကားတာနဲ႔ ျမတ္ဘုရားထံလာၿပီး “ အရွင္ဘုရား…အာမဂႏၶကို ဘုဥ္းေပးေတာ္မူပါသလားဘုရား” လို႔ ေလွ်ာက္ထားရာ ဘုရားရွင္က “ အသင္ရေသ့…အာမဂႏၶဆိုတာ ဘာကိုေခၚပါသလဲ” ေမးရာ ရေသ့က “အာမဂႏၶဆိုတာ သားငါးပါဘုရား” လို႔ ေျဖပါတယ္၊ ဘုရားရွင္က “အသင္ရေသ့…သားငါးကို အာမဂႏၶ ေခၚတာမဟုတ္ဘူး၊ အလြန္ဆိုး၀ါးတဲ့ ကိေလသာအညွီအေဟာက္ေတြကို သာ အာမဂႏၶ လို႔ ေခၚပါတယ္္၊
သည္အေမးမ်ဳိးကို အသင္ရေသ့သာ ေမးတာမဟုတ္၊ကႆပဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္ကလည္း ေမးခဲ့ဖူးေလၿပီလို႔ အတိတ္ဇာတ္ေၾကာင္း ျပန္ေျပာင္းကာ ေဟာၾကားေတာ္မူပါတယ္။
ကႆပဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္အခါက တိႆ ရေသ့ဟာ အမဲသားငါးမစားဘဲ သစ္ဥသစ္ဖုေတြကိုသာ စားသံုးေနခဲ့ပါတယ္ အမဲသားငါး(အာမဂႏၶ) စားတာကို ကုသုိလ္ရပါတယ္ မဂ္ဖိုလ္အက်င့္ျဖစ္တယ္လို႔ ယူဆေနပါတယ္၊ တစ္ေန႔တြင္ ကႆပဘုရားရွင္အား ‘အာမဂႏၶ(အမဲသားငါး) စားပါသလားဟု’ ေမးေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးသည္၊ ၄င္းအေမးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ကႆပဘုရားရွင္က အာမဂႏၶ ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို အက်ယ္တ၀င့္ေျပာျပတာကို အားလံုးမွတ္သားနာယူနိုင္ေအာင္ ေရးသားေပးလိုက္ပါတယ္။
“အသင္ရေသ့… ပါဏာတိပါစတဲ့အကုသိုလ္ဒုစရိုက္ေတြ၊ကိေလသာေတြ၊ တိတၳိအက်င့္ေတြ ျပဳက်င့္တာကို အာမဂႏၶ (အညီွအေဟာက္၊ အဆိပ္ေစာ္နံတယ္၊ပုပ္ေစာ္နံတယ္)လို႔ ဆိုလိုပါတယ္၊ သားငါးစားတာကို အာမဂႏၶ လို႔ မဆိုလိုဘူး၊ ကုိယ့္အတြက္သတ္တာကို ျမင္ရတဲ့အသားမ်ဳိး၊ ၾကားရတဲ့အသားအမ်ဳိး၊ ကိုယ့္အတြက္သတ္တာပဲဟု ယံုမွားသံသယျဖစ္တဲ့ အသားမ်ဳိး ၊ အဲဒီ အစြန္းသံုုးပါးလြတ္တဲ့ အသားကို စားတာဟာ ေလာကအျပစ္ ဓမၼအျပစ္ ဘာမွ မရွိတဲ့အတြက္ အာမဂႏၶ လို႔ မဆိုလိုဘူး” လို႔ေျပာကာ အက်ယ္ ေဟာျပေတာ္မူျပန္ပါတယ္။
“ တိႆရေသ့…သူ႔အသက္သတ္ျခင္း၊ ႏွိပ္စက္ညွင္းဆဲျခင္း၊ မုသားဆိုျခင္း၊ အက်ဳိးမရွိေသာ က်မ္းဂန္တို႔ကို သင္ယူျခင္း၊ သူတစ္ပါး သားမယားကို ေပါင္းေဖၚမွီ၀ဲျခင္း၊ ဤသည္တို႔သည္ အာမဂႏၶ အညီွအေဟာက္ျဖစ္တယ္၊ သားငါးသည္ အညွီအေဟာက္မဟုတ္ပါ။
ေလာက၌ အၾကင္သူတို႔သည္ ကာမတို႔၌ မေစာင့္စည္းကုန္၊ ရသာရံုတို႔၌မက္ေမာၾကကုန္၏ ၊ အသက္ေမြးမႈမစင္ၾကယ္ကုန္၊ နတၳိက အယူ၀ါဒ ရွိကုန္၏ ။ ထိုသူတို႔၏ ကာမတို႔၌ မေစာင့္စည္းမႈသည္ အာမဂႏၶ အညွီအေဟာက္ ျဖစ္ပါတယ္၊ သားငါးေဘာဇဥ္ဟာ အညီွအေဟာက္မဟုတ္။
အၾကင္သူတို႔သည္ ဆူးေပၚ၌ အိပ္ျခင္း၊ ေျမႀကီးေပၚ၌ အိပ္ျခင္း၊ အစာမစားဘဲေနျခင္း စေသာကုိယ္ညွဥ္းဆဲျခင္း၊ အတၳကိလမထ ႏုေယာဂအက်င့္ ရွိကုန္၏၊ ေရွ႕တြင္ ခ်ီးမႊြမ္း၍ ေနာက္ကြယ္တြင္ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ အေဆြခင္ပြန္းကို ျပစ္မွားၾကကုန္၏၊ သနားကရုဏာကင္း ကုန္၏။ ေပးကမ္းတတ္ေသာ အေလ့မရွိကုန္၊ အလြန္ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲကုန္၏။ ထိုသူတို႔၏ အတၳကိလမထအက်င့္ဟာ အာမဂႏၶ အညွီအေဟာက္လို႔ေခၚပါတယ္၊ သားငါးစတာေတြဟာ အညွီအေဟာက္မဟုတ့္ပါ။
ေၾကြးၿမီကို ယူ၍ မေပးဆပ္ ဖ်က္ဆီးတတ္တဲ့အျပင္ ကုန္းေခ်ာတတ္ကုန္၏ ၊ လာဘ္ေပး လာဘ္ယူကာ ေကာက္က်စ္စြာ တရားစီရင္ၾကကုန္၏။ သီလရွိေယာင္ အတုေဆာင္တတ္ကုန္၏။ မိဖစသည့္လူႀကီးမ်ားအေပၚ ရိုေသမႈမရွိ၊ ရုိင္းစို္ုင္းၾကမ္းတမ္းၾကကုန္၏။ ထိုသူတို႔၏ မေကာငး္ေသာ အေလ့အက်င့္သည္ပင္ အာမဂႏၶ အညွီအေဟာက္ လို႔ေခၚပါတယ္၊ သားငါးစတာေတြဟာ အညွီအေဟာက္ မဟုတ္ပါ၊ အာမဂႏၶ မဟုတ္ပါ။
ဤ ဒုစရိုက္အမႈကို က်င့္ျခင္း၊ အတၳကိလမထက်င့္ျခင္းစတာေတြဟာ ႏွစ္သက္စရာမဟုတ္၊သူေတာ္ေကာင္းတို႔ စက္ဆုပ္ဖြယ္ရာျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အာမဂႏၶ ဟုေခၚပါတယ္။
ဆက္လက္၍ အႏွစ္မရွိတဲ့ ေဗဒင္ရြတ္အံသရဇၥ်ယ္ေနတာေတြ ၊ မီးပံုထဲ ေထာပတ္ေတြ ေလာင္းထည့္ၿပီး မီးပူေဇာ္တာေတြ သတၱ၀ါ အသက္ေတြကို သတ္ၿပီး ယဇ္ပူေဇာ္တာေတြဟာ မဂ္ဖိုလ္ရေၾကာင္းအက်င့္လို႔ ထင္ျမင္ယူဆၿပီး လုပ္ေနၾကပါတယ္၊ ထိုအရာမ်ားဟာ မိစၦာဒိ႒ိ (အယူမွား)ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ထိုအယူမွားေတြဟာ အာမဂႏၶ လုိ႔ေခၚပါတယ္။
ဤေနရာတြင္ သားငါးမစားဘဲ ေရွာင္ၾကဥ္တဲ့အက်င့္ကို အတၳကိလမထအက်င့္ႏွင့္ တန္းတူထားၿပီး မိစၦာဒိ႒ိထဲသြင္းယူတာကို သတိထားရပါ့မယ္။
ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူခဲ့သည့္ အထက္အပါေၾကာင္းအရာမ်ားကို ၾကည့္ရင္ သက္သတ္လြတ္စားတာဟာ မဂ္ ဖိုလ္ရ ေၾကာင္းအက်င့္လို႔ ထင္ျမင္ယူဆေနရင္ မိစၦာဒိ႒ိ အယူသာျဖစ္ပါတယ္၊ မဂ္ဖိုလ္ရေၾကာင္းအက်င့္ဆိုတာ မဂၢင္ရွစ္ပါးအက်င့္ကို ေျပာတာပါ။ သက္သတ္လြတ္စားတဲ့အက်င့္ဟာ မဂၢင္ရွစ္ပါးအက်င့္မဟုတ္ဘူး၊ ထို႔ေၾကာင့္ မဂ္ဖိုလ္ရေရးအတြက္ ႀကိဳးစားတရားအားထုတ္တဲ့ေနရာမွာ သက္သတ္လြတ္ဟာ အဓိကမက်တဲ့အျပင္ ဘုရားရွင္က မိစၦာအယူထဲ ထည့္သြင္းယူထားတာကို သတိျပဳၾကေစလိုပါတယ္္။ ဒါေပမယ့္ ရည္ရြယ္ခ်က္မွန္ကန္စြာ စားသံုးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မိစၦာဒိ႒ိအယူထဲ မပါတဲ့အျပင္ အနာေရာဂါကင္းရွင္းနိုင္ပါတယ္။
သက္သတ္လြတ္စားျခင္းရဲ႕အက်ဳိးကိုေျပာရလွ်င္ အစိမ္း၊သရဲ၊သင္းကြဲၿပိတၱာ၊ တေစၦ ၊ ေျမဖုတ္၊ နတ္ဘီလူး၊ နတ္မိစၦာမ်ားေဘး၊ ျခေသ့ၤ၊ သစ္၊ က်ား၊ စတဲ့ သားရဲေဘးအႏၱရာယ္မွကင္းေ၀းျခင္း၊ သက္ရွည္က်န္းမာ ေရာဂါကင္းသျဖင့္ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္း သာျခင္းစတဲ့ အက်ဳိးမ်ားရနိုင္တယ္လို႔ ေျပာနိုင္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကၽြဲႏြားတို႔၏ အသားကို မစားဘဲ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းဟာ ပိုၿပီး ေရာဂါကင္း တယ္၊သက္ရွည္က်န္းမာတယ္လို႔ သုတၱနိပါတ္ပါဠိေတာ္မွာ ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္။
‘ တေယာ ေရာဂါ ပုေရ အာသံု၊ ဣစၦာ အနသနံ ဇရာ။
ပသူနဥၥ သမာရမၻာ၊ အ႒န၀ုတိ မာဂမံု။’ လို႔ေဟာေတာ္မူပါတယ္၊ အဓိပၸါယ္က ႏြားသားကၽြဲသားစားသူတို႔ မေပၚမွီ ေရွးအခါက….
(၁) ဣစၦာ- လိုခ်င္တာမရတဲ့အတြက္ စိတ္ပူပန္အေႏွာက္ယွက္ ျဖစ္ရတဲ့ေရာဂါ။
(၂) အနသန - စားခ်ိန္မွာ မစားရ၊ အိပ္ခ်ိန္မွာ မအိပ္ရတဲ့အတြက္ စိတ္ပူပန္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ရတဲ့ေရာဂါ။
(၃) ဇရာ - အိုခ်ိန္က်တဲ့အခါ အိုရတဲ့ေရာဂါ ။
ထိုေရာဂါ (၃)မ်ဳိးသာ ေပၚေပါက္ခဲ့ပါတယ္။ ထမင္းရွင္ ဟင္းရွင္ျဖစ္တဲ့ ကၽြဲႏြားသတၱ၀ါေတြကို သတ္ျဖတ္စားေသာက္တဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး ေလာကမွာ ကိုးဆယ့္ရွစ္ပါးေသာ ေရာဂါေ၀ဒနာမ်ား ျဖစ္ေပၚလာၾကပါတယ္လို႔ဆိုလိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အနာေရာဂါကင္းၿပီး အသက္ရွည္ျခင္းစတဲ့ မွန္ကန္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ သက္သတ္လြတ္စားၾကရပါမည္။
ယေန႔ေခတ္တြင္ ထိုအသားလြတ္ကို အက်င့္ထူးႀကီးတစ္ခုဟု မွတ္ထင္ကာ ေမြးေန႔ရက္၊ ၀ါတြင္းသံုးလ စတာေတြမွာ အသားလြတ္စားတဲ့အက်င့္ကို ကုသုိလ္ရတယ္ထင္ၿပီး စားေနၾကတာပါ။ အမွန္မွာ သက္သတ္လြတ္စားတာဟာ ကုသိုလ္မျဖစ္ပါ၊ ကုသိုလ္မျဖစ္ရင္ အကုသိုလ္ေကာျဖစ္မွာလား ေမးစရာရွိေနပါတယ္၊ အမွန္စင္စစ္ သက္သတ္လြတ္သည္ ကုသိုလ္မရသလို အကုသိုလ္လည္းမျဖစ္ေပ၊ ေလာကီေရးရာအခန္းက႑တြင္ေတာ့ အက်ဳိးရွိေကာင္း ရွိနိုင္ေပမယ့္ ဓမၼေရးရာဖက္တြင္ အက်ိဳးမရွိနိုင္ပါ၊
အခ်ဴပ္ဆိုရေသာ္တရားအားထုတ္ရာ၌ ထိေရာက္မႈရွိေစရန္အတြက္ အသားစားျခင္း၊ မစားျခင္းႏွင့္မသက္ဆိုင္ေပ၊ ကာယကံရွင္ရဲ႕အားထုတ္ေသာ သီလ ၊ သမာဓိ၊ ပညာႏွင့္သာ သက္ဆိုင္ေနပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ နိဗၺာန္လိုလား တရားအားထုတ္ေနၾကတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားဟာ မိမိတကယ္နိဗၺာန္လိုခ်င္တယ္ဆိုလွ်င္ တရားတိုးတက္ရန္အတြက္ အေထာက္အပံ့မွာ သီလ သမာဓိ ပညာသာလွ်င္ အဓိက ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ပထမအေမးကုိ အေျဖေပးလိုက္ရပါတယ္။ ။
(၂) ပါဏာတိပါတကံ ထိုက္မထိုက္ ဆိုတဲ့ ဒုတိယအေမးျပႆနာ……
ဤ၌ ပါဏာတိပါတကံထိိုက္နိင္တဲ့ အဂၤါမ်ားကို တင္ျပေပးလိုက္ပါတယ္္၊ ၄င္းတို႔မွာ………..
(က)ပါဏ - အသက္ရွိေသာ သတၱ၀ါလည္း ျဖစ္ရမည္။ (ခ) ပါဏသညိတာ - အသက္ရိွသတၱ၀ါေကာင္လို႔လည္း အမွတ္ရွိရမည္။ (ဂ) ၀ဓကစိတၱံ - သတ္လိုသည့္စိတ္လည္း ရွိရမည္။ (ဃ) ပေယာဂ - ရိုက္ျခင္း၊ခုတ္ျခင္း၊ထိုးျခင္း၊ စသည္ျဖင့္ ေသေအာင္အားထုတ္မႈ သတ္မႈ လည္း ရွိရမည္။ (င) သည္လို သတ္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ သတၱ၀ါေကာင္က ေသလည္းေသရမည္၊ ထိုအဂၤါ ငါးခ်က္ျပည့္စံုမွသာလွ်င္ ပါဏာတိပါတကံေျမာက္ပါတယ္။ ၄င္းအဂၤါငါး ပါးအနက္ တစ္ပါးပါးခၽြတ္ယြင္းလွ်င္ ပါဏာတိပါတကံ မေျမာက္ေခ်။ ထုိေၾကာင့္ ဒုတိယေမးခြန္း၌ ကိုယ္၀န္ဖ်က္ခ်သည္ဆိုရာ၀ယ္ မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေစ ကိုယ္၀န္ဖ်က္ခ်မိပါက အထက္ပါအဂၤါမ်ားႏွင့္ျပည့္စံုေနပါ၍ ပါဏာတိပါတကံ ထိုက္ပါတယ္ ။
ဆိုေရးရွိက ဆိုအပ္စြ ဆိုတာလို …..ထိုပါဏာတိပါတအမူဟာ ကုိယ္တိုင္သတ္မွသာ ထိုက္တာမဟုတ္ သူတစ္ပါးကို သတ္ခိုင္းရင္ျဖစ္ေစ၊ သတ္ဖို႔တိုက္တြန္းရင္ျဖစ္ေစ၊ သတ္တာေကာင္းတယ္ ဘယ္လိုဘယ္လိုအက်ဳိးထူးေတြရနိုင္တယ္စတဲ့ သတ္တာကို ခ်ီးမြန္းရင္ျဖစ္ေစ၊ သူတစ္ပါးသတ္တာကို သေဘာတူရင္ျဖစ္ေစ ပါဏာတိပါတ ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုပါဏာတိပါတသည္ အပါယ္ငရဲကိုက်နိုင္တယ္လို႔ ဘုရားရွင္က စတုကၠနိပါတ္ အဂၤုတၳိဳရ္္ပါဠိေတာ္မွာ ေဟာထားပါတယ္။
သူတစ္ပါးက ကိုယ့္ကို ေပးလာတဲ့ အသားငါးကုိေတာ့ ရည္ရြယ္ၿပီး သတ္တာမဟုတ္တဲ့အတြက္ စားေကာင္းပါတယ္။ အလွဴဒါနေတြမွာ အသားငါးမ်ား ႀကိဳတင္မွာတာေတြဟာ အသတ္ခိုင္းတာနဲ႔ အတူတူပဲ၊ အသတ္ခိုင္းရံုမက သတ္တာကိုလည္း သေဘာတူ ရာ ေရာက္ေနတဲ့အတြက္ ပါဏာတိပါတကံ က်ဴးလြန္ရာေရာက္ေနပါတယ္။ဒါကို နားလည္ၾကတဲ့ အလွဴရွင္မ်ားကေတာ့ ဒံေပါက္ထမင္းမ်ား၊ အသားဟင္းမ်ား၊ အသားစိမ္းငါးစိမ္းမ်ားကို ႀကိဳတင္မွာယူမႈေတြ ကို မျပဳလုပ္ၾကပါဘူး။
အလွဴေကာင္းမႈေတြကို မၾကာခဏျပဳလုပ္ရေလ့ရွိတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း၊ တရားရိပ္သာေတြမွာ သတိမထားရင္ ဒါမ်ဳိး မၾကာခဏျဖစ္တတ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ေကာင္းမႈပြဲအတြက္ အခ်ိန္မမီွမွာစိုးတဲ့အတြက္ ႀကိဳတင္မွာယူတတ္ၾကတယ္၊ ႀကိဳတင္မွာယူမႈ အတြက္ ငါ့ကိုလည္း ဘယ္ႏွစ္ေကာင္ေလာက္၊ ဘယ္ႏွစ္ပိႆာေလာက္ သတ္ေပးပါဦး လို႔ အသတ္ခိုင္းလိုက္တာနဲ႔အတူတူပဲ၊ သည္လိုဆိုလွ်င္ ပိုက္ဆံျဖင့္ အပါယ္လက္မွတ္၀ယ္ယူေနတာႏွင့္အတူတူပဲ ဆိုတာ သတိထားေစခ်င္ပါတယ္။
ဆိုလုိတာက အသားငါးအလိုရွိရင္ ႀကိဳတင္မမွာမိဖို႔ပါပဲ၊ (ဘယ္သူဘယ္၀ါအတြက္ မရည္ရြယ္ထားဘဲ လာ၀ယ္ရင္ ေရာင္းဖို႔ဆိုၿပီး ထားတဲ့ ေစ်းထဲက အသားငါးေတြကို ၀ယ္ယူတာမ်ဳိးက်ေတာ့ အျပစ္မရွိပါဘူး။) (ဆက္ရန္)

စိတ္ေနသန္႔ရွင္း ေဘးရန္ကင္း လြန္မင္းခ်မ္းသာၾကပါေစ