“ပါရမီအစ ဒါနက” ဆိုတဲ့အတိုင္း ေရွးေရွးဘုရားအေလာင္းသူေတာ္ေကာင္းတို႔ ပါရမီကို စတင္ျဖည့္က်င့္တဲ့အခါမွာ ဒါနပါရမီကို စတင္ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူၾကရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ားစုဟာ အလွဴဒါနကို စြမ္းအားရွိသေလာက္ ရက္ရက္ေရာေရာ ေပးလွဴေနၾက ျခင္းျဖစ္တယ္။ ဒီလိုေပးလွဴတဲ့အခါမွာ မိမိအလွဴကို တန္ဖိုးရွိခ်င္ၾကတယ္၊ လက္ရွိဘ၀မွာျဖစ္ေစ၊သံသရာမွာျဖစ္ေစ အလွဴရဲ႕အက်ဳိးကို ခံစားခ်င္ၾကပါတယ္။ သို႔ေပမဲ့ အလွဴဒါနအခ်ဳိ႕ဟာ မိမိ္ျဖစ္ခ်င္သလို မျဖစ္လာဘူး။ ဒါဘာေၾကာင့္လဲ…………။
တစ္ေန႔ စာေရးသူတို႔ေက်ာင္းမွာေက်းဇူးမ်ားတဲ့အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးက “အရွင္ဘုရား….တပည့္ေတာ္ ဒီတစ္ေခါက္ အရွင္ဘုရားေက်ာင္းအပါအ၀င္ တစ္ျခားေက်ာင္းေတြမွာပါ သိန္းသံုးဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ အလွဴလုပ္ျဖစ္လုိက္တယ္ဘုရား၊ ဒီအေၾကာင္းကို ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ တပည့္ေတာ္အဖြားကို ၀မ္းသာအားရေျပာျပပါတယ္၊အဖြားက အလွဴဒါနလုပ္တယ္ဆုိတာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ သိမ္လွဴရတယ္၊ ဘာ့ေၾကာင့္ဆိုရင္ ရဟန္းအစ သိမ္က ဆိုတဲ့အတုိင္း သိမ္ရွိမွ ရဟန္းျဖစ္တာ၊ရဟန္းျဖစ္မွ သာသနာေတာ္ႀကီး အရွည္တည္တန္႔လို႔ပါပဲ။ သိမ္မရွိရင္ ရဟန္းမျဖစ္ႏူိင္ပါဘူး။ဒါေၾကာင့္ သိမ္အလွဴဟာ အေကာင္းဆံုးအလွဴျဖစ္သလို အက်ဳိးအရွိဆံုးအလွဴလဲျဖစ္တယ္ လို႔ တပည့္ေတာ္အဖြားက ေျပာပါတယ္။ တပည့္ေတာ္ အခုတစ္ေခါက္လွဴခဲ့တာေတြကလဲ သိမ္တစ္လံုးမွ မပါ၀င္ေပမဲ့ လိုအပ္တဲ့ေနရာေလးေတြမွာ ျဖည့္ေပးလိုက္ရတဲ့အတြက္လဲ တပည့္ေတာ္၀မ္းသာေနပါတယ္။ တပည့္ေတာ္အဖြားေျပာတဲ့ စကားနဲ႔ပတ္သက္လို႔ တပည့္ေတာ္မရွင္းဘူးဘုရား၊ အလွဴထဲမွာ ဘာလွဴရင္အေကာင္းဆံုးလဲ အက်ဳိးအမ်ားဆံုးရႏူိင္လဲ ဆိုတာသိခ်င္ပါတယ္ ဘုရား” လို႔ စာေရးသူအား ေလွ်ာက္ထားလာပါတယ္။ ဒါကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး အလွဴဒါနဲ႔စပ္ သိမွတ္ဖြယ္ရာမ်ားကို တင္ျပေပးသြားပါ့မယ္။
အလွဴနဲ႔စပ္သိမွတ္ဖြယ္ရာအျဖာအျဖာကို ဘုရားရွင္ေဟာၾကားေတာ္မူထားတဲ့တရားေတာ္မ်ားရွိပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပိီး အနီးစပ္ဆံုး တရားကို ေျပာရရင္ ဘုရားရွင္ဟာ သာ၀တၳိ၊ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းမွာ သီတင္းသံုးေနခုိက္ ညဥ႔္တစ္ညဥ္႔ရဲ႕သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္မွာ ကုိယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါ ေတာက္ပလွ်က္ရွိတဲ့ နတ္သားတစ္ဦးက ဘုရားရွင္ထံပါး ေရာက္လာပါတယ္။ သူသိလိုတဲ့အခ်က္အလက္ေတြကို ဘုရားရွင္အားေမးေလွ်ာက္ပါ တယ္။ ေမးေလွ်ာက္ရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းက သူလိုလားတဲ့အရာေတြရွိေနလို႔ပါပဲ၊ ဒါေတြက ခြန္အားႀကီးခ်င္တယ္။ အရုပ္ေခ်ာခ်င္တယ္။ ခ်မ္းသာခ်င္တယ္။ မ်က္စိအားေကာင္းခ်င္တယ္။ အရာအားလံုးကို လိုခ်င္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္။ ဒီအတြက္ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ လမ္းညြန္ေပးဖို႔ ဘုရားရွင္အား ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
နတ္သားရဲ႕ေမးခြန္းကို ဘုရားရွင္က တံု႔ဆိုင္းမေန ခ်က္ျခင္းပဲ ေျဖၾကားေတာ္မူလိုက္တယ္။ “နတ္သား…အားေကာင္းခ်င္ရင္ အစာေရစာေပး လွဴပါ ။ အရုပ္ေခ်ာခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ အ၀တ္၊သကၤန္းစတာေတြကို ေပးလွဴပါ၊ ခ်မ္သာခ်င္တယ္ဆိုရင္ ထီး၊ဖိနပ္စတဲ့ယဥ္အလွဴကို လူဒါန္းရတယ္။ မ်က္စိ အျမင္ေကာင္းေအာင္ကေတာ့ ဆီမီးအလွဴကို လွဴဒါန္းရတယ္။ အထက္ကဆိုခဲ့တဲ့အရာအားလံုးကို လိုခ်င္ရင္ေတာ့ ေနထိုင္သီတင္းသံုးရာ ေက်ာင္းကို လွဴရပါတယ္။
ဘုရားရွင္က ေရွ႕ဆက္ၿပီး ဘယ္သူမွမေမးေပမဲ့ လိုအပ္ေနတဲ့အရာတစ္ခုကို မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ ပါတယ္။ စာေပပို႔ခ်မႈေတြ၊ စာေပသင္ယူမႈေတြ၊ အေမးပုစၦာမ်ားရွင္းလင္းေျဖၾကားေပးတာေတြ ၊ကမၼ႒ာန္းတရားေပးတာေတြ ၊ သြန္သင္ဆံုးမလမ္းျပေပးတာေတြဟာ သံသရာ၀ဋ္က လြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္းျဖစ္တဲ့အတြက္ အၿမိဳက္နိဗၺာန္ကို လွဴရာေရာက္ပါတယ္။ နားလည္ေအာင္ေျပာရရင္ သာသနာ ေတာ္ရဲ႕တာ၀န္မ်ားျဖစ္တဲ့ ပရိယတၱိ၊ပဋိပတၱိလုပ္ငန္းမ်ား ေအာင္ျမင္ေအာင္ တစ္ဖက္တစ္လမ္းကေန ေထာက္ပံ့ေပးတာ ၊ လွဴဒါန္းေပးတာ ေတြဟာ အၿမိဳက္နိဗၺာန္ကို လွဴရာေရာက္ပါတယ္။ တနည္းေျပာရင္ ဓမၼဒါန တရားအလွဴ လို႔ ေခၚပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဓမၼပဒပါဠိေတာ္ ၊တဏွာ၀ဂ္၊ သကၠပဥွသုတ္မွာ “သဗၺဒါနံ ဓမၼဒါနံ ဇိနာတိ” အလွဴတကာ့အလွဴထဲမွာ တရားအလွဴဟာ အေကာင္းဆံုးအျမတ္ဆံုး လို႔ ဘုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္ လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့…
ထိုအမ်ဳိးသမီးက “ အရွင္ဘုရား……တပည့္ေတာ္သေဘာေပါက္ပါၿပီဘုရား။ တပည့္ေတာ္က ပရဟိတ အားသန္တယ္ဘုရား၊ ဒုကၡေရာက္ေနသူကိုလဲ မၾကာခဏ အကူအညီေပးပါတယ္။ ဒီလိုအကူအညီေပးလိုက္ရလို႔ သူတို႔ေလးေတြ အဆင္ေျပသြားတာကို ၾကည့္ပီး တပည့္ေတာ္မ ပီတိျဖစ္ခဲ့ရတာလဲ ရွိပါတယ္ဘုရား။ ဒါကိုေကာ အေကာင္းဆံုးအလွဴလို႔ ေျပာလို႔ရပါသလားဘုရား” လို႔ ေမးေလွ်ာက္လာျပန္ ပါတယ္။ သာသနာအတြက္ တစ္ဖက္တစ္လမ္းက အားေပးေထာက္ပံ့ေနတဲ့ သူမအတြက္ အေတြးသံသယေတြ ပယ္ေဖ်ာက္ေပးဖို႔အတြက္ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္တဲ့စာေရးသူတို႔ရဲ႕ တာ၀န္ပါ။
သူမအေျပာအရ လူသားခ်င္းစာနာတဲ့စိတ္ရွိတယ္ဆိုတာ အလြန္ေကာင္းတဲ့စိတ္ထားပါ။ ပရဟိတ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကို ၾကည့္တဲ့စိတ္ ဓါတ္ေလ၊ အလြန္မြန္ျမတ္တဲ့စိတ္ဓါတ္ေပါ့။ ဒီလိုစိတ္ဓါတ္မ်ဳိးဟာ ေရွးေရွးဘုရားအေလာင္းသူေတာ္ေကာင္းမ်ား ႏွလံုးသြင္းၿမဲျဖစ္တဲ့ စိတ္ဓါတ္မ်ဳိးပါ။ ဒီလိုပဲ ကိုယ့္အက်ဳိးမဖက္ သူတစ္ပါးအက်ဳိးငွဲ႕ပီး ေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲ တယ္ဆုိတာ သူေတာ္ေကာင္းေတြျပဳေလ့ရွိတဲ့ဒါနမ်ဳိးပါ။ ဒါကိုပဲ ဒါနပါရမီ လို႔ က်မ္းဂမ္မ်ားမွာ နာမည္တတ္ထားပါတယ္။ ဒီဒါနမ်ဳိးျဖစ္ဖိုိ႔အတြက္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အယုတ္၊ အလတ္၊အျမတ္မေရြးရဘူး၊ အလွွဴခံက ဘာပဲျဖစ္ေနေန ကိုယ့္အလွဴဒါနေျမာက္ဖို႔အေရးႀကီးပါတယ္။
ထုိအခါ အမ်ဳိးသမီးက “အရွင္ဘုရား….ဒါဆိုရင္ အလွဴခံက သီလမစင္ၾကယ္ဘူးဆိုရင္ ကိုယ့္အလွဴဟာ အက်ဳိးေပးနည္းတယ္၊ အလွဴခံကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ၿပီး လွဴရမယ္ဆိုတာလဲ တပည့္ေတာ္ ၾကားဖူးပါတယ္ဘုရား၊ အဲဒါက ဘယ္လိုပါလဲဘုရား” လို႔ ေလွ်ာက္ထားလာတယ္။
ခုတေလာ ဒီေမးခြန္းမ်ဳိး အေတာ္ေမးၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အက်ယ္ရွင္းျပခ်င္ပါတယ္၊ဒါမွလဲ နားလည္သေဘာေပါက္ ႏူိင္မွာမို႔လို႔ပါ။
ပါဠိေတာ္မွာ “၀ိေစယ် ဒါနံ ဒါတဗၺံ ယတၳဒိႏၷံ မဟပၹလံ” အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ၿပီး လွဴရမယ္ဆိုတာ ဟုတ္ပါတယ္။ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္မွလာတဲ့ သာဓကတစ္ခု ထုတ္ျပပါ့မယ္။
ဘုရားရွင္လက္ထက္က ဣႏၵကနတ္သားနဲ႔အကၤုရနတ္သားဆိုတာရွိတယ္။ မယ္ေတာ္မိနတ္သားကို အေၾကာင္းျပဳလို႔ တာ၀တႎသာမွာ ၀ါတြင္းသုံးလ အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူပါတယ္။ စၾက၀ဠာမ်ားစြာ နတ္ျဗဟၼာေတြလဲ တရားနာဖို႔ လာၾကပါတယ္။ဒီအထဲမွာ ဣႏၵကနတ္သားနဲ႔ အကုၤရနတ္သားတို႔က ေရွ႕ဆံုးကေတာ့ ဘုရားရဲ႕အနီးဆံုးေနရာမွာ ေနရာယူေနၾကတယ္။ တေျဖးေျဖးနဲ႔ တန္ခိုးႀကီးတဲ့နတ္ ေတြ ေရာက္လာေတာ့ အကၤုရနတ္သားက ေနရာဖယ္ေပးရတယ္။ တန္ခိုးႀကီးတဲ့ နတ္ျဗဟၼာမ်ားေၾကာင့္ အကၤုရနတ္သားဟာ (၁၂)ယူဇနာ ေ၀းတဲ့အရပ္ကေန တရားနာၾကားရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဣႏၵကနတ္သားကေတာ့ အရင္ေနၿမဲတိုင္းျဖစ္တဲ့ ဘုရားရဲ႕အနီးဆံုးေနရာမွာပဲ ေနၿပီး တရားနာေနပါတယ္။ ဣႏၵကနတ္သားနဲ႔ အကၤုရနတ္သားတုိ႔ နတ္ျဖစ္တာျခင္းအတူတူ ဘာ့ေၾကာင့္ တစ္ဦးက တန္းခိုးႀကီးၿပီး က်န္တစ္ဦးက တန္ခိုးနည္းပါးရပါသလဲဆိုရင္ အကုၤရနတ္သားက သာသနာပမွာ သီလမရွိတဲ့သူမ်ားကုိသာ ကာလၾကာျမင့္စြာ ေပးလွဴခဲ့ရတဲ့အတြက္ တန္းခုိးႀကီးတဲ့နတ္ မျဖစ္လိုက္ဘူး။ ဣႏၵကနတ္သားကေတာ့ သာသနာတြင္းမွာ အရွင္အႏုရဒၶာမထရ္ကို ဆြမ္းတစ္ဇြန္းမွ် ေလာင္းလွဴလိုက္ရတဲ့ အတြက္ နတ္ျပည္မွာတန္ခုိးၾကည့္တဲ့နတ္ျဖစ္ရတယ္။ ဒါဟာ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ အယုတ္အလတ္အျမတ္ကို အေျခခံၿပီး အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ ကြာျခားပံုပါ။ ဒါေၾကာင့္လဲ ဘုရားရွင္က အလွဴခံကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ၿပီး လွဴၾကဖို႔ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ (ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္ ဒကၡိဏ၀ိဘဂၤသုတ္)
မဟာဗုဒၶ၀င္မွာက်ေတာ့့ အလွဴပုဂၢိဳလ္တို႔ကို အယုတ္၊အလတ္၊အျမတ္မေရြး ေပးလွဴရမယ္လို႔ ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္။ ဒါကိုၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ဒါနျပဳရင္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္စရာမလိုပါ။ ထင္ရွားေအာင္ သာဓကထုတ္ျပရရင္….
ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေ၀ႆႏၱရာမင္းႀကီးရဲ႕ျဖစ္စဥ္မွာ မင္းႀကီးဟာ ဒါနေျမာက္ဖို႔အတြက္ သားေတာ္နဲ႔ သမီးေတာ္ကို သီလမရွိတဲ့ ဇူဇကာပုဏၰားအား ေပးလွဴလိုက္ပါတယ္။ ဒါကိုၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ဘုရားရွင္ဟာ အလွဴခံကို မၾကည့္ဘဲ သူ႔ရဲ႕အလွဴဒါနေျမာက္ဖို႔သာ ျပတ္သားစြာ ေတြးခဲ့ၿပီး လွဴဒါန္းလိုက္တာျဖစ္တယ္။ ဒါကိ မဟာဗုဒၶ၀င္မွာ တိပိဋကဓမၼဘ႑ာဂါရိက ဆရာေတာ္ ဦး၀ိစိတၱာသာရာဘိ၀ံသရဲ႕ က်မ္းညွိထားတာ ေလးကို ေဖၚျပပါ့မယ္။
အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ပီးလွဴရမယ္ဆိုတာက သာမည လူနတ္တို႔ရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္က အေကာင္းဆံုး ေလာကီစည္းစိမ္ခ်မ္းသာ ကို ေတာင့္တၾကတာျဖစ္တဲ့အတြက္ အေကာင္းဆံုးအလွဴခံပုဂၢိိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္မွာ ေဟာ ေတာ္မူထားတဲ့နည္းလမ္းက သာမညနတ္လူတို႔အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ေဟာေတာ္မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္တယ္လို႔ မွတ္ယူရပါမယ္။
တစ္ဖန္ ဘုရားအေလာင္းသူေတာင္ေကာင္းတုိ႔ ပါရမီျဖစ္က်င့္တဲ့အခါမွာ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ရရွိေရးအတြက္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ ေရြးခ်ယ္ေနစရာမလိုဘဲ ဒါနပါရမီေျမာက္ေအာင္ လွဴဒါန္းရမယ္ လို႔ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့တာျဖစ္တယ္။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အလွဴဒါနနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ႏွစ္မ်ဳိးျဖစ္ေနေတာ့ အလွဴလုပ္တဲ့အခါ ဒီႏွစ္မ်ဳိးစလံုးပါသြားေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆို တာစဥ္းစားရမယ္။ ဒါနဲ႔စပ္ၿပီး စစ္ကိုင္းၿမဳိ႕ ျမစၾကာဆရာေတာ္ရဲ႕ “စိတ္ထားစင္ၾကယ္ စြမ္းအားၾကြယ္”ဆိုတဲ့စာအုပ္မွာ သံုးသပ္ျပထားတာ အေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ ဒါလဲ စာခ်စ္သူမ်ားသိသင့္တယ္ထင္လို႔ ေဖၚျပေပးလိုက္ပါတယ္။
စာခ်စ္သူမ်ားသတိထားရမွာက အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ရမယ္ဆိုတာကိုပဲဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး၊ အၿမဲတမ္း အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္ၿပီးေနတယ္ဆိုရင္ နစ္နာမႈရွိႏိူင္ပါတယ္။ ပါရမီျဖစ္ဖို႔မလြယ္ဘူး။ အခ်ဳိ႕ပုဂၢိဳလ္မ်ားက်ေတာ့ အယုတ္၊အလတ္၊အျမတ္မေရြး လွဴဒါန္းပါဆိုတဲ့အယူကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး လွဴဒါန္းတယ္။ဒါဆိုရင္ အဆိပ္ပင္ေရေလာင္းတဲ့သေဘာမ်ဳိးေတြ ျဖစ္တတ္တယ္။သတိထားစရာေကာင္း ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ခုကို ညွိျပပါ့မယ္။ ေတာင္ၿမိဳ႕မဟာဂႏၶရံုေက်ာင္းအစ္မ ေဒၚက်င္သန္းဆိုတာရွိတယ္။ သူ႔ကို ေတာင္ၿမိဳ႕၊မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္က ဆံုးမဖူးတဲ့စကားရွိတယ္။
ဆရာသမားအျဖစ္နဲ႔ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္တဲ့အခါမွာ ႏွလံုးလွတဲ့ဆရာသမား၊ပရိယတ္၊ပဋိပတ္စြယ္စံုလွတဲ့ဆရာသမားမ်ဳိး ျဖစ္ရပါမယ္။ ဒါ့ျပင္ သီလလဲလံုၿခံဳေအာင္ထိမ္းမယ္၊ အားလံုးအတြက္အနစ္နာခံတယ္၊ ေမတၱာတရားျပည့္၀တဲ့ႏူညံ့တဲ့ႏွလံုးသားပိုင္ရွင္ျဖစ္ရမယ္၊ ဒကာဒကာမ မ်ားနဲ႔ဆက္ဆံေတာင္မွ ရလိုမႈေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး။ ဒီလိုဆရာသမားမ်ဳိးဟာ သမာဓိအားေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္။ ပီးေတာ့ ပညာျပည့္၀တဲ့ ဆရာသမားမ်ားကိုလဲ ဆည္းကပ္ရပါမယ္။ ဒီလို သီလ၊သမာဓိ၊ပညာ ရွိတဲ့ဆရာသမ်ားအား ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ၾကရမယ္။ ဆညး္ကပ္ဆိုတဲ့အထဲမွာ ေနာက္ကြယ္က လွဴဒါန္းမႈေတြလဲပါ၀င္သြားတယ္။ ဒါဆိုရင္ သီလာ သမာဓိ ပညာ ရွိတဲ့သူကို လွဴဒါန္းပူေဇာ္မႈအားလံုး ပါ၀င္သြားပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ႀကီးက ေပးကမ္းရံုသက္သက္ဆိုရင္ေတာ့ အယုတ္၊ အလတ္၊အျမတ္ မေရြးပါနဲ႔ ဒုကၡေရာက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ မွန္သမွ် ကူညီလွဴဒါန္းပါလို႔ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္အားလံုးကို ကူညီပံ့ပိုးေပးတာဟာ ပါရမီျဖည့္တာပါပဲ။ အိမ္မုိးမလံုတာကို မိုးလံုေအာင္လုပ္ေပးတယ္။ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္နဲ႔ ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ နာဂစ္ ဒုကၡသည္ေတြကို စား၀တ္ေနေရးကူညီပံ့ပိုးေပး တာေတြဟာ ကိုယ့္အက်ဳိးမၾကည့္ ဒုကၡသည္အက်ဳိးသာၾကည့္တဲ့အတြက္ မြန္ျမတ္သန္႔ရွင္းတဲ့ေပးကမ္းမႈပါ။
အခ်ဴပ္ေျပာရင္ ဆရာသမားအျဖစ္နဲ႔ ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္လိုတယ္ဆိုရင္ ပညာျပည့္၀ႏွလုံးလွတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးကို ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ ပူေဇာ္ရပါမယ္။ ေပးကမ္းရံုသက္သက္ဆိုရင္ေတာ့ အယုတ္၊အလတ္၊အျမတ္မေရြး ေပးကမ္းလွဴဒါန္းပါတယ္ဆိုတာပါပဲ။ ေမးခြန္းေမးလာတဲ့ အမ်ဳိးသမီးနဲ႔တကြ စာခ်စ္သူမ်ားအားလံုး အလွဴနဲ႔စပ္ၿပီး ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိကာ အမ်ဳးိဘာသာ သာသနာကို ဆထက္တံဘုိး ထမ္းေဆာင္ႏိူင္ပါေစလို႔ဆႏၵျပဳရင္း…………..။
လိုရာဆႏၵျပည့္၀ၾကပါေစ
ဦးေကာ၀ိဒ(ၿမိတ္)
၆.၈.၂၀၁၀၊ နံနက္-၇း၁၅နာရီ၊
တစ္ေန႔ စာေရးသူတို႔ေက်ာင္းမွာေက်းဇူးမ်ားတဲ့အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးက “အရွင္ဘုရား….တပည့္ေတာ္ ဒီတစ္ေခါက္ အရွင္ဘုရားေက်ာင္းအပါအ၀င္ တစ္ျခားေက်ာင္းေတြမွာပါ သိန္းသံုးဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ အလွဴလုပ္ျဖစ္လုိက္တယ္ဘုရား၊ ဒီအေၾကာင္းကို ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ တပည့္ေတာ္အဖြားကို ၀မ္းသာအားရေျပာျပပါတယ္၊အဖြားက အလွဴဒါနလုပ္တယ္ဆုိတာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ သိမ္လွဴရတယ္၊ ဘာ့ေၾကာင့္ဆိုရင္ ရဟန္းအစ သိမ္က ဆိုတဲ့အတုိင္း သိမ္ရွိမွ ရဟန္းျဖစ္တာ၊ရဟန္းျဖစ္မွ သာသနာေတာ္ႀကီး အရွည္တည္တန္႔လို႔ပါပဲ။ သိမ္မရွိရင္ ရဟန္းမျဖစ္ႏူိင္ပါဘူး။ဒါေၾကာင့္ သိမ္အလွဴဟာ အေကာင္းဆံုးအလွဴျဖစ္သလို အက်ဳိးအရွိဆံုးအလွဴလဲျဖစ္တယ္ လို႔ တပည့္ေတာ္အဖြားက ေျပာပါတယ္။ တပည့္ေတာ္ အခုတစ္ေခါက္လွဴခဲ့တာေတြကလဲ သိမ္တစ္လံုးမွ မပါ၀င္ေပမဲ့ လိုအပ္တဲ့ေနရာေလးေတြမွာ ျဖည့္ေပးလိုက္ရတဲ့အတြက္လဲ တပည့္ေတာ္၀မ္းသာေနပါတယ္။ တပည့္ေတာ္အဖြားေျပာတဲ့ စကားနဲ႔ပတ္သက္လို႔ တပည့္ေတာ္မရွင္းဘူးဘုရား၊ အလွဴထဲမွာ ဘာလွဴရင္အေကာင္းဆံုးလဲ အက်ဳိးအမ်ားဆံုးရႏူိင္လဲ ဆိုတာသိခ်င္ပါတယ္ ဘုရား” လို႔ စာေရးသူအား ေလွ်ာက္ထားလာပါတယ္။ ဒါကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး အလွဴဒါနဲ႔စပ္ သိမွတ္ဖြယ္ရာမ်ားကို တင္ျပေပးသြားပါ့မယ္။
အလွဴနဲ႔စပ္သိမွတ္ဖြယ္ရာအျဖာအျဖာကို ဘုရားရွင္ေဟာၾကားေတာ္မူထားတဲ့တရားေတာ္မ်ားရွိပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပိီး အနီးစပ္ဆံုး တရားကို ေျပာရရင္ ဘုရားရွင္ဟာ သာ၀တၳိ၊ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းမွာ သီတင္းသံုးေနခုိက္ ညဥ႔္တစ္ညဥ္႔ရဲ႕သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္မွာ ကုိယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါ ေတာက္ပလွ်က္ရွိတဲ့ နတ္သားတစ္ဦးက ဘုရားရွင္ထံပါး ေရာက္လာပါတယ္။ သူသိလိုတဲ့အခ်က္အလက္ေတြကို ဘုရားရွင္အားေမးေလွ်ာက္ပါ တယ္။ ေမးေလွ်ာက္ရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းက သူလိုလားတဲ့အရာေတြရွိေနလို႔ပါပဲ၊ ဒါေတြက ခြန္အားႀကီးခ်င္တယ္။ အရုပ္ေခ်ာခ်င္တယ္။ ခ်မ္းသာခ်င္တယ္။ မ်က္စိအားေကာင္းခ်င္တယ္။ အရာအားလံုးကို လိုခ်င္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္။ ဒီအတြက္ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ လမ္းညြန္ေပးဖို႔ ဘုရားရွင္အား ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
နတ္သားရဲ႕ေမးခြန္းကို ဘုရားရွင္က တံု႔ဆိုင္းမေန ခ်က္ျခင္းပဲ ေျဖၾကားေတာ္မူလိုက္တယ္။ “နတ္သား…အားေကာင္းခ်င္ရင္ အစာေရစာေပး လွဴပါ ။ အရုပ္ေခ်ာခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ အ၀တ္၊သကၤန္းစတာေတြကို ေပးလွဴပါ၊ ခ်မ္သာခ်င္တယ္ဆိုရင္ ထီး၊ဖိနပ္စတဲ့ယဥ္အလွဴကို လူဒါန္းရတယ္။ မ်က္စိ အျမင္ေကာင္းေအာင္ကေတာ့ ဆီမီးအလွဴကို လွဴဒါန္းရတယ္။ အထက္ကဆိုခဲ့တဲ့အရာအားလံုးကို လိုခ်င္ရင္ေတာ့ ေနထိုင္သီတင္းသံုးရာ ေက်ာင္းကို လွဴရပါတယ္။
ဘုရားရွင္က ေရွ႕ဆက္ၿပီး ဘယ္သူမွမေမးေပမဲ့ လိုအပ္ေနတဲ့အရာတစ္ခုကို မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ ပါတယ္။ စာေပပို႔ခ်မႈေတြ၊ စာေပသင္ယူမႈေတြ၊ အေမးပုစၦာမ်ားရွင္းလင္းေျဖၾကားေပးတာေတြ ၊ကမၼ႒ာန္းတရားေပးတာေတြ ၊ သြန္သင္ဆံုးမလမ္းျပေပးတာေတြဟာ သံသရာ၀ဋ္က လြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္းျဖစ္တဲ့အတြက္ အၿမိဳက္နိဗၺာန္ကို လွဴရာေရာက္ပါတယ္။ နားလည္ေအာင္ေျပာရရင္ သာသနာ ေတာ္ရဲ႕တာ၀န္မ်ားျဖစ္တဲ့ ပရိယတၱိ၊ပဋိပတၱိလုပ္ငန္းမ်ား ေအာင္ျမင္ေအာင္ တစ္ဖက္တစ္လမ္းကေန ေထာက္ပံ့ေပးတာ ၊ လွဴဒါန္းေပးတာ ေတြဟာ အၿမိဳက္နိဗၺာန္ကို လွဴရာေရာက္ပါတယ္။ တနည္းေျပာရင္ ဓမၼဒါန တရားအလွဴ လို႔ ေခၚပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဓမၼပဒပါဠိေတာ္ ၊တဏွာ၀ဂ္၊ သကၠပဥွသုတ္မွာ “သဗၺဒါနံ ဓမၼဒါနံ ဇိနာတိ” အလွဴတကာ့အလွဴထဲမွာ တရားအလွဴဟာ အေကာင္းဆံုးအျမတ္ဆံုး လို႔ ဘုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္ လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့…
ထိုအမ်ဳိးသမီးက “ အရွင္ဘုရား……တပည့္ေတာ္သေဘာေပါက္ပါၿပီဘုရား။ တပည့္ေတာ္က ပရဟိတ အားသန္တယ္ဘုရား၊ ဒုကၡေရာက္ေနသူကိုလဲ မၾကာခဏ အကူအညီေပးပါတယ္။ ဒီလိုအကူအညီေပးလိုက္ရလို႔ သူတို႔ေလးေတြ အဆင္ေျပသြားတာကို ၾကည့္ပီး တပည့္ေတာ္မ ပီတိျဖစ္ခဲ့ရတာလဲ ရွိပါတယ္ဘုရား။ ဒါကိုေကာ အေကာင္းဆံုးအလွဴလို႔ ေျပာလို႔ရပါသလားဘုရား” လို႔ ေမးေလွ်ာက္လာျပန္ ပါတယ္။ သာသနာအတြက္ တစ္ဖက္တစ္လမ္းက အားေပးေထာက္ပံ့ေနတဲ့ သူမအတြက္ အေတြးသံသယေတြ ပယ္ေဖ်ာက္ေပးဖို႔အတြက္ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္တဲ့စာေရးသူတို႔ရဲ႕ တာ၀န္ပါ။
သူမအေျပာအရ လူသားခ်င္းစာနာတဲ့စိတ္ရွိတယ္ဆိုတာ အလြန္ေကာင္းတဲ့စိတ္ထားပါ။ ပရဟိတ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကို ၾကည့္တဲ့စိတ္ ဓါတ္ေလ၊ အလြန္မြန္ျမတ္တဲ့စိတ္ဓါတ္ေပါ့။ ဒီလိုစိတ္ဓါတ္မ်ဳိးဟာ ေရွးေရွးဘုရားအေလာင္းသူေတာ္ေကာင္းမ်ား ႏွလံုးသြင္းၿမဲျဖစ္တဲ့ စိတ္ဓါတ္မ်ဳိးပါ။ ဒီလိုပဲ ကိုယ့္အက်ဳိးမဖက္ သူတစ္ပါးအက်ဳိးငွဲ႕ပီး ေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲ တယ္ဆုိတာ သူေတာ္ေကာင္းေတြျပဳေလ့ရွိတဲ့ဒါနမ်ဳိးပါ။ ဒါကိုပဲ ဒါနပါရမီ လို႔ က်မ္းဂမ္မ်ားမွာ နာမည္တတ္ထားပါတယ္။ ဒီဒါနမ်ဳိးျဖစ္ဖိုိ႔အတြက္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အယုတ္၊ အလတ္၊အျမတ္မေရြးရဘူး၊ အလွွဴခံက ဘာပဲျဖစ္ေနေန ကိုယ့္အလွဴဒါနေျမာက္ဖို႔အေရးႀကီးပါတယ္။
ထုိအခါ အမ်ဳိးသမီးက “အရွင္ဘုရား….ဒါဆိုရင္ အလွဴခံက သီလမစင္ၾကယ္ဘူးဆိုရင္ ကိုယ့္အလွဴဟာ အက်ဳိးေပးနည္းတယ္၊ အလွဴခံကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ၿပီး လွဴရမယ္ဆိုတာလဲ တပည့္ေတာ္ ၾကားဖူးပါတယ္ဘုရား၊ အဲဒါက ဘယ္လိုပါလဲဘုရား” လို႔ ေလွ်ာက္ထားလာတယ္။
ခုတေလာ ဒီေမးခြန္းမ်ဳိး အေတာ္ေမးၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အက်ယ္ရွင္းျပခ်င္ပါတယ္၊ဒါမွလဲ နားလည္သေဘာေပါက္ ႏူိင္မွာမို႔လို႔ပါ။
ပါဠိေတာ္မွာ “၀ိေစယ် ဒါနံ ဒါတဗၺံ ယတၳဒိႏၷံ မဟပၹလံ” အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ၿပီး လွဴရမယ္ဆိုတာ ဟုတ္ပါတယ္။ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္မွလာတဲ့ သာဓကတစ္ခု ထုတ္ျပပါ့မယ္။
ဘုရားရွင္လက္ထက္က ဣႏၵကနတ္သားနဲ႔အကၤုရနတ္သားဆိုတာရွိတယ္။ မယ္ေတာ္မိနတ္သားကို အေၾကာင္းျပဳလို႔ တာ၀တႎသာမွာ ၀ါတြင္းသုံးလ အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူပါတယ္။ စၾက၀ဠာမ်ားစြာ နတ္ျဗဟၼာေတြလဲ တရားနာဖို႔ လာၾကပါတယ္။ဒီအထဲမွာ ဣႏၵကနတ္သားနဲ႔ အကုၤရနတ္သားတို႔က ေရွ႕ဆံုးကေတာ့ ဘုရားရဲ႕အနီးဆံုးေနရာမွာ ေနရာယူေနၾကတယ္။ တေျဖးေျဖးနဲ႔ တန္ခိုးႀကီးတဲ့နတ္ ေတြ ေရာက္လာေတာ့ အကၤုရနတ္သားက ေနရာဖယ္ေပးရတယ္။ တန္ခိုးႀကီးတဲ့ နတ္ျဗဟၼာမ်ားေၾကာင့္ အကၤုရနတ္သားဟာ (၁၂)ယူဇနာ ေ၀းတဲ့အရပ္ကေန တရားနာၾကားရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဣႏၵကနတ္သားကေတာ့ အရင္ေနၿမဲတိုင္းျဖစ္တဲ့ ဘုရားရဲ႕အနီးဆံုးေနရာမွာပဲ ေနၿပီး တရားနာေနပါတယ္။ ဣႏၵကနတ္သားနဲ႔ အကၤုရနတ္သားတုိ႔ နတ္ျဖစ္တာျခင္းအတူတူ ဘာ့ေၾကာင့္ တစ္ဦးက တန္းခိုးႀကီးၿပီး က်န္တစ္ဦးက တန္ခိုးနည္းပါးရပါသလဲဆိုရင္ အကုၤရနတ္သားက သာသနာပမွာ သီလမရွိတဲ့သူမ်ားကုိသာ ကာလၾကာျမင့္စြာ ေပးလွဴခဲ့ရတဲ့အတြက္ တန္းခုိးႀကီးတဲ့နတ္ မျဖစ္လိုက္ဘူး။ ဣႏၵကနတ္သားကေတာ့ သာသနာတြင္းမွာ အရွင္အႏုရဒၶာမထရ္ကို ဆြမ္းတစ္ဇြန္းမွ် ေလာင္းလွဴလိုက္ရတဲ့ အတြက္ နတ္ျပည္မွာတန္ခုိးၾကည့္တဲ့နတ္ျဖစ္ရတယ္။ ဒါဟာ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ အယုတ္အလတ္အျမတ္ကို အေျခခံၿပီး အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ ကြာျခားပံုပါ။ ဒါေၾကာင့္လဲ ဘုရားရွင္က အလွဴခံကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ၿပီး လွဴၾကဖို႔ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ (ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္ ဒကၡိဏ၀ိဘဂၤသုတ္)
မဟာဗုဒၶ၀င္မွာက်ေတာ့့ အလွဴပုဂၢိဳလ္တို႔ကို အယုတ္၊အလတ္၊အျမတ္မေရြး ေပးလွဴရမယ္လို႔ ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္။ ဒါကိုၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ဒါနျပဳရင္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္စရာမလိုပါ။ ထင္ရွားေအာင္ သာဓကထုတ္ျပရရင္….
ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေ၀ႆႏၱရာမင္းႀကီးရဲ႕ျဖစ္စဥ္မွာ မင္းႀကီးဟာ ဒါနေျမာက္ဖို႔အတြက္ သားေတာ္နဲ႔ သမီးေတာ္ကို သီလမရွိတဲ့ ဇူဇကာပုဏၰားအား ေပးလွဴလိုက္ပါတယ္။ ဒါကိုၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ဘုရားရွင္ဟာ အလွဴခံကို မၾကည့္ဘဲ သူ႔ရဲ႕အလွဴဒါနေျမာက္ဖို႔သာ ျပတ္သားစြာ ေတြးခဲ့ၿပီး လွဴဒါန္းလိုက္တာျဖစ္တယ္။ ဒါကိ မဟာဗုဒၶ၀င္မွာ တိပိဋကဓမၼဘ႑ာဂါရိက ဆရာေတာ္ ဦး၀ိစိတၱာသာရာဘိ၀ံသရဲ႕ က်မ္းညွိထားတာ ေလးကို ေဖၚျပပါ့မယ္။
အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ပီးလွဴရမယ္ဆိုတာက သာမည လူနတ္တို႔ရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္က အေကာင္းဆံုး ေလာကီစည္းစိမ္ခ်မ္းသာ ကို ေတာင့္တၾကတာျဖစ္တဲ့အတြက္ အေကာင္းဆံုးအလွဴခံပုဂၢိိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္မွာ ေဟာ ေတာ္မူထားတဲ့နည္းလမ္းက သာမညနတ္လူတို႔အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ေဟာေတာ္မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္တယ္လို႔ မွတ္ယူရပါမယ္။
တစ္ဖန္ ဘုရားအေလာင္းသူေတာင္ေကာင္းတုိ႔ ပါရမီျဖစ္က်င့္တဲ့အခါမွာ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ရရွိေရးအတြက္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ ေရြးခ်ယ္ေနစရာမလိုဘဲ ဒါနပါရမီေျမာက္ေအာင္ လွဴဒါန္းရမယ္ လို႔ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့တာျဖစ္တယ္။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အလွဴဒါနနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ႏွစ္မ်ဳိးျဖစ္ေနေတာ့ အလွဴလုပ္တဲ့အခါ ဒီႏွစ္မ်ဳိးစလံုးပါသြားေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆို တာစဥ္းစားရမယ္။ ဒါနဲ႔စပ္ၿပီး စစ္ကိုင္းၿမဳိ႕ ျမစၾကာဆရာေတာ္ရဲ႕ “စိတ္ထားစင္ၾကယ္ စြမ္းအားၾကြယ္”ဆိုတဲ့စာအုပ္မွာ သံုးသပ္ျပထားတာ အေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ ဒါလဲ စာခ်စ္သူမ်ားသိသင့္တယ္ထင္လို႔ ေဖၚျပေပးလိုက္ပါတယ္။
စာခ်စ္သူမ်ားသတိထားရမွာက အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ရမယ္ဆိုတာကိုပဲဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး၊ အၿမဲတမ္း အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္ၿပီးေနတယ္ဆိုရင္ နစ္နာမႈရွိႏိူင္ပါတယ္။ ပါရမီျဖစ္ဖို႔မလြယ္ဘူး။ အခ်ဳိ႕ပုဂၢိဳလ္မ်ားက်ေတာ့ အယုတ္၊အလတ္၊အျမတ္မေရြး လွဴဒါန္းပါဆိုတဲ့အယူကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး လွဴဒါန္းတယ္။ဒါဆိုရင္ အဆိပ္ပင္ေရေလာင္းတဲ့သေဘာမ်ဳိးေတြ ျဖစ္တတ္တယ္။သတိထားစရာေကာင္း ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ခုကို ညွိျပပါ့မယ္။ ေတာင္ၿမိဳ႕မဟာဂႏၶရံုေက်ာင္းအစ္မ ေဒၚက်င္သန္းဆိုတာရွိတယ္။ သူ႔ကို ေတာင္ၿမိဳ႕၊မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္က ဆံုးမဖူးတဲ့စကားရွိတယ္။
ဆရာသမားအျဖစ္နဲ႔ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္တဲ့အခါမွာ ႏွလံုးလွတဲ့ဆရာသမား၊ပရိယတ္၊ပဋိပတ္စြယ္စံုလွတဲ့ဆရာသမားမ်ဳိး ျဖစ္ရပါမယ္။ ဒါ့ျပင္ သီလလဲလံုၿခံဳေအာင္ထိမ္းမယ္၊ အားလံုးအတြက္အနစ္နာခံတယ္၊ ေမတၱာတရားျပည့္၀တဲ့ႏူညံ့တဲ့ႏွလံုးသားပိုင္ရွင္ျဖစ္ရမယ္၊ ဒကာဒကာမ မ်ားနဲ႔ဆက္ဆံေတာင္မွ ရလိုမႈေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး။ ဒီလိုဆရာသမားမ်ဳိးဟာ သမာဓိအားေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္။ ပီးေတာ့ ပညာျပည့္၀တဲ့ ဆရာသမားမ်ားကိုလဲ ဆည္းကပ္ရပါမယ္။ ဒီလို သီလ၊သမာဓိ၊ပညာ ရွိတဲ့ဆရာသမ်ားအား ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ၾကရမယ္။ ဆညး္ကပ္ဆိုတဲ့အထဲမွာ ေနာက္ကြယ္က လွဴဒါန္းမႈေတြလဲပါ၀င္သြားတယ္။ ဒါဆိုရင္ သီလာ သမာဓိ ပညာ ရွိတဲ့သူကို လွဴဒါန္းပူေဇာ္မႈအားလံုး ပါ၀င္သြားပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ႀကီးက ေပးကမ္းရံုသက္သက္ဆိုရင္ေတာ့ အယုတ္၊ အလတ္၊အျမတ္ မေရြးပါနဲ႔ ဒုကၡေရာက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ မွန္သမွ် ကူညီလွဴဒါန္းပါလို႔ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္အားလံုးကို ကူညီပံ့ပိုးေပးတာဟာ ပါရမီျဖည့္တာပါပဲ။ အိမ္မုိးမလံုတာကို မိုးလံုေအာင္လုပ္ေပးတယ္။ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္နဲ႔ ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ နာဂစ္ ဒုကၡသည္ေတြကို စား၀တ္ေနေရးကူညီပံ့ပိုးေပး တာေတြဟာ ကိုယ့္အက်ဳိးမၾကည့္ ဒုကၡသည္အက်ဳိးသာၾကည့္တဲ့အတြက္ မြန္ျမတ္သန္႔ရွင္းတဲ့ေပးကမ္းမႈပါ။
အခ်ဴပ္ေျပာရင္ ဆရာသမားအျဖစ္နဲ႔ ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္လိုတယ္ဆိုရင္ ပညာျပည့္၀ႏွလုံးလွတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးကို ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ ပူေဇာ္ရပါမယ္။ ေပးကမ္းရံုသက္သက္ဆိုရင္ေတာ့ အယုတ္၊အလတ္၊အျမတ္မေရြး ေပးကမ္းလွဴဒါန္းပါတယ္ဆိုတာပါပဲ။ ေမးခြန္းေမးလာတဲ့ အမ်ဳိးသမီးနဲ႔တကြ စာခ်စ္သူမ်ားအားလံုး အလွဴနဲ႔စပ္ၿပီး ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိကာ အမ်ဳးိဘာသာ သာသနာကို ဆထက္တံဘုိး ထမ္းေဆာင္ႏိူင္ပါေစလို႔ဆႏၵျပဳရင္း…………..။
လိုရာဆႏၵျပည့္၀ၾကပါေစ
ဦးေကာ၀ိဒ(ၿမိတ္)
၆.၈.၂၀၁၀၊ နံနက္-၇း၁၅နာရီ၊
0 comments:
Post a Comment