အေမး။ ။အရွင္ဘုရား….အသက္ထင္ရွားရွိေနတဲ့တပည့္ေတာ္မိဘမ်ားအတြက္ ေက်ာင္းေဆာင္တစ္ခု အလွဴလုပ္ေပးမယ္ဆိုရင္ ကုသိုလ္ဘယ္ ေလာက္ရႏိူင္သလဲဘုရား၊ တကယ္လို႔ အမိအဘမ်ားထင္ရွားမရိွိေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာေရာ ကုသုိလ္ဘယ္ေလာက္ ရႏိူင္ပါ သလဲဆိုတာ ေျဖၾကားေပး ေတာ္မူပါဘုရား။ ။
မ်ဳိးမင္းထြန္း
ၿမိတ္
အေျဖ။ ။သားသမီးမ်ားက မိဘမ်ားကုသိုလ္ရေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းေပးတယ္ဆိုတာ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့အလုပ္တစ္ခုျဖစ္သလို “မာတာပီတုဥပ႒ာနံ” ဆိုတဲ့မဂၤလသုတ္ေတာ္လာအတိုင္း ျမတ္တဲ့မဂၤလာတစ္ပါးျဖစ္ပါတယ္။
အလွဴဒါနလုပ္တဲ့အခါ မိဘမ်ားက အသက္ထင္ရွားရွိတာက တစ္ပိုင္း၊ ထင္ရွားမရွိေတာ့တဲ့အခါမွတစ္ပိုင္း ဆိုၿပီး ႏွစ္ပိုင္းခြဲေျဖရမွာျဖစ္ တယ္။ အေမးက နည္းနည္းေပမဲ့ သေဘာေပါက္ေအာင္က အက်ယ္တ၀င့္ရွင္းလင္းမွရမွာျဖစ္တယ္။
ေမးခြန္းရွင္က ကုသိုလ္ရဲ႕အက်ဳိးအျမတ္မ်ားမ်ားရခ်င္တဲ့ ဆႏၵရွိပံုပါပဲ။ ကိုယ္လုပ္လုိက္တဲ့အလုပ္ရဲ႕အက်ဳိးအျမတ္ အမ်ားႀကီးလိုခ်င္တာ လူသာတုိင္းရဲ႕ဆႏၵပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အျမတ္မ်ားမ်ားရႏိူင္တဲ့ အလွဴဒါနျပဳလုပ္နည္းတစ္ခုေျပာပါ့မယ္။
ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က ဘုရားရွင္ဟာ သ၀တၳိ၊ေဇတ၀န္ေက်ာင္းမွာ သီတင္းသံုးေနတဲ့အခုိက္ ေ၀ဠဳက႑ကီၿမိဳ႕မွာ နႏၵမာတာ ဆိုတဲ့ အမ်ဳိးေကာင္းသမီးႀကီးတစ္ဦးဟာ သူမရဲ႕အိမ္မွာ အရွင္သာရိပုတၱရာ၊ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္အမွဴးရွိတဲ့ေနာက္ပါ သံဃာေတာ္မ်ားစြာကို အိမ္ေပၚပင့္ၿပီး ဆြမ္းကုသိုလ္ဒါနျပဳေနပါတယ္။ ဒီအျခင္းအရာကို ဘုရားရွင္က သာ၀တၳိ၊ေဇတ၀န္ကေန ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္နဲ႔ျမင္ေတာ္မူပါတယ္။
ဘုရားရွင္ျမင္ေတာ္မူလိုက္တာက ထူးျခားတာတစ္ခုရွိတယ္၊ နႏၵမာတာျပဳလုပ္ေနတဲ့ အလွဴဒါနဟာ အဂၤါေျခာက္ပါးနဲ႔ျပည့္စံုတဲ့အလွဴ ျဖစ္တယ္။ဒီအလွဴဒါနဲ႔ရဲ႕အက်ဳိးရလာဒ္ဟာ မေရမတြက္ႏိူင္တဲ့အက်ဳိးေတြ ရႏူိင္တယ္။ ဥပမာ ပင္လယ္ထဲကေရမ်ားကို ဘယ္ႏွစ္ပီပါ၊ဘယ္ႏွစ္ဂါလံ လို႔ ေရတြက္လုိ႔မရေစေကာင္းသလုိ နႏၵမာတာျပဳလုပ္တဲ့အလွဴအက်ဳိးဟာ ပင္လယ္ေရမ်ားသလိုပဲ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ အက်ဳိးမ်ားရႏိူင္တယ္ဆို တာကို ဘုရားရွင္က ျမင္ေတာ္မူတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို ဘုရားရွင္က ေဇတ၀န္ေက်ာင္းက တရားနာပရိသတ္ကို ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဒိသုတၱန္ရဲ႕နာမည္က “ဒါနသုတၱံ” လို႔ေခၚပါတယ္။ နားလည္ေအာင္တိုက်ဥ္းလိုရင္းေျပာပါ့မယ္။
နႏၵမာတာရဲ႕အလွဴျပဳနည္းက…..ဒါနတစ္ခုမွာ အလွဴေပး၊ အလွဴခံ ဆိုတာရွိတယ္။ အလွဴေပးတဲ့သူမွာ အဂၤါသံုးပါး ျပည့္စံုရပါမယ္။ ထို႔အတူ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္မွာလဲ အဂၤါသံုးပါးနဲ႔ျပည့္စံုရပါမယ္။ ႏွစ္ခုေပါင္းလိုက္ေတာ့ အဂၤါေျခာက္ပါးေပါ့။ဒါကို အဂၤါေျခာက္ပါးနဲ႔ျပည့္စုံတဲ့အလွဴဒါနလို႔ ေခၚပါတယ္။
အလွဴေပးတဲ့သူရဲ႕အဂၤါသံုးခ်က္ဆုိတာက….ေစတနာသံုးတန္ပါပဲ၊ ရွင္းပါအံုးမယ္။ အလွဴတစ္ခုမျပဳလုပ္ခင္ အလွဴအတြက္ ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာျဖစ္ေနရပါမယ္။ လွဴဆဲမွာလဲ ၀မ္းေျမာက္ေက်နပ္ေနရမယ္၊ လွဴပီးေနာက္ပိုင္းမွာလဲ ျပန္လည္ေတြးေတာၿပီး ၀မ္းေျမာက္ေက်နပ္ေနရပါမယ္၊ ဒါဆိုရင္ အလွဴေပးသူမွာ အဂၤါသံုးပါးျပည့္စံုသြားပါၿပီ။
သားသမီးမ်ားက မိဘအတြက္အလွဴျပဳလုပ္ေပးတဲ့အခါမွာ မိဘမ်ားက အထက္ပါအဂၤါသံုးခ်က္နဲ႔ျပည့္စံုဖို႔လိုတယ္ဆိုတာ သတိထားေစ ခ်င္ပါတယ္။ မလွဴမီမွာ၀မ္းေျမာက္ေက်နပ္ဖို႔အတြက္ သားသမီးျဖစ္သူက အမိအဘမ်ားကို ျပဳလုပ္မဲ့အလွဴနဲ႔စပ္ၿပီး ၀မ္းေျမာက္ေက်နပ္မႈရွိေအာင္ ေျပာေပးရပါမယ္။ အလွဴေပးေနတုန္းမွာလဲ အလွဴရဲ႕ျမင္ကြင္းကို မိဘမ်ားျမင္သာေအာင္ ၾကည့္ခုိင္းရပါမယ္။ တကယ္လို႔ မလာႏိူင္လုိ႔အိမ္မွာဆိုရင္ ေတာ့ မိဘအနားေနသူတစ္ေယာက္က ဒီအခ်ိန္ဆို အလွဴျပဳလုပ္ေနပါၿပီ စသျဖင့္ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ေျပာေပးရပါမယ္။ အလွဴပီးတဲ့ အခါမွာ အလွဴလုပ္ခဲ့တဲ့အျခင္းအရာကို မိဘမ်ားသတိရေအာင္ မၾကာခဏဆိုသလို ေျပာဆိုေပးျခင္းျဖင့္ မိဘမ်ား၀မ္းသာေက်နပ္မႈရွိေနရပါမယ္။ ဒီေနရာမွာတစ္ခုသတိထားဖို႔က လွဴပီးတဲ့ေနာက္ အၿမဲတမ္း၀မ္းေျမာက္ေစနိုင္ဖို႔အတြက္ မိမိအလွဴဟာ ‘အ’ တဲ့အလွဴမျဖစ္ဖို႔အေရးႀကီးပါတယ္။ နားလည္ေအာင္ေျပာအံုးမယ္။ ‘အ’တဲ့အလွဴဆိုတာက ေက်ာင္းေဆာင္တစ္ခုလွဴလိုက္တယ္ဆိုပါစို႔ ကိုယ္လွဴထားတဲ့ေက်ာင္းကို အလွဴခံပုဂၢိဳလ္မ်ား ကအသံုးမျပဳဘဲ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ေသာခတ္ထားမယ္ဆိုရင္ ဒီေက်ာင္းအလွဴအေပၚမွာ ဘယ္နည္းမွ အလွဴရွင္ဟာ ၀မ္းမသာႏိူင္ရွာေတာ့ဘူး။ ဒါကို ‘အ’ တဲ့အလွဴလို႔ေခၚတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္လွဴမဲ့ေက်ာင္းေဆာင္ဟာ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္ တကယ္အသံုး၀င္တဲ့ေက်ာင္းျဖစ္ဖို႔လိုတယ္။ ဒါမွ ‘မအ’ တဲ့အလွဴျဖစ္သြားပါၿပီ။
ဒီလိုပါပဲ အလွဴေပးတဲ့သူမွာ ေစတနာသံုးတန္နဲ႔ျပည့္စံုတဲ့အတြက္ ဒီအလွဴဟာ မေရမတြက္ႏိူင္တဲ့အက်ဳိးေတြကို ရရွိႏိူင္ပါတယ္။ တစ္ခုေျပာစရာရွိတာက မိဘမ်ားသက္ရွိထင္ရွားရွိေနစဥ္မွာသာ အလွဴလုပ္ေပးရင္ အလွဴရဲ႕အက်ဳိးရဖို႔ ေသခ်ာပါတယ္။ မိဘမ်ားကြယ္လြန္သြားမွ ျပဳလုပ္ေပးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မိဘမ်ားရမွန္း၊မရမွန္းမသိႏိူင္တဲ့အတြက္ မေသခ်ာဘူးလို႔ပဲေျပာရပါမယ္။ မိဘမ်ားအသက္ထင္ရွားရွိစဥ္ အထက္က ဆိုခဲ့တဲ့အတုိင္းေအာင္ျမင္စြာ အလွဴျပဳလုပ္ထားခဲ့တဲ့အတြက္ မိဘမ်ားမွာကုသုိလ္ရၿပီးျဖစ္တဲ့အတြက္ ေနာက္ကြယ္လြန္သြားေသာ္လဲ ဒီကုသိုလ္က ဘ၀သံသရာပါသြားပါမွာျဖစ္တယ္။ ဒါဆိုရင္ အလွဴေပးတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဘက္က သေဘာရွင္းေလာက္ပါၿပီ။
အလွဴခံပုဂၢိဳလ္အဂၤါသံုးခ်က္ကိုလဲ ထည့္သြင္းေျပာျပရပါအံုးမယ္။ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ဆိုတာ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ ကင္းေနတဲ့ ရဟႏၱာ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ရမယ္။ တကယ္လို႔ ရဟႏၱာမဟုတ္ေသးဘူးဆိုရင္ လိုခ်င္မႈေလာဘနည္းေအာင္က်င့္ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္၊ မခံသာမႈေဒါသနည္းေအာင္က်င့္ ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္၊ အမွန္အတုိင္းမသိတဲ့ေမာဟနည္းေအာင္ က်င့္ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ရမယ္။ ဒါက အလွဴလက္ခံမဲ့ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္မွာ ျပည့္စံုရမဲ့အဂၤါသံုးခ်က္ ပါပဲ။
ဒီလို ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ နည္းေအာင္က်င့္ေနတဲ့အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ဟာ ဘယ္လိုပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးလဲဆိုတာကိုလဲ အလွဴေပးတဲ့သူက သိထား ရမွာျဖစ္တယ္။ဒီအတြက္ ဥပမာတစ္ခုေျပာမယ္ ေရႊစစ္မစစ္ဆိုတာကို မွတ္ေက်ာက္တင္စစ္ေဆးက သိရွိႏိုင္သလို အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကိုလဲ တုိင္းတာရပါမယ္။ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဓမၼပဒအ႒ကထာမွာ စကၡဳပါလမေထရ္က “အရွင္ဘုရား…သာသနာမွာေနရင္ ဘယ္လိုတာ၀န္ေတြ ထမ္းရပါ့မလဲဘုရား” လို႔ ဘုရားရွင္အား ေမးေလွ်ာက္ဖူးပါတယ္။ ဘုရားရွင္က စာေပမ်ားကိုသင္အံ၊ပုိ႔ခ်ျခင္းဆိုတဲ့ ဂႏၳဓူရနဲ႔ စာေပလာအတုိင္း အားထုတ္ရတဲ့ ၀ိပႆနာဓူရဆိုၿပီး တာ၀န္ ႏွစ္ခုရွိတယ္၊ ဒီႏွစ္ခုအနက္က တစ္ခုုခုကို ျပဳလုပ္ေနရပါမယ္လို႔မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ ေလာဘစတာေတြနည္းေအာင္က်င့္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ သာသနာ့တာ၀န္ႏွစ္ရပ္က တစ္ခုခုကို ျပဳက်င့္ေနတဲ့သူျဖစ္ရမယ္။ တကယ္လို႔ ဒီႏွစ္ခုကလြဲ မသင့္ေလ်ာ္တဲ့အလုပ္ေတြလုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေလာဘစတာေတြ တိုးပြားေနေတာ့မွာျဖစ္တယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ကသာသနာ၀န္ထမ္းရဟန္း သာမေဏျပဳလုပ္ေနၿပီး ေဗဒင္၊ေဆးကု၊ခ်ဲဂဏန္းေပး၊ ေဘာလံုးပြဲေလာင္း၊ ဓါတ္ရိုက္၊ယၾတာစတဲ့ မေလ်ာ္တဲ့အလုပ္ေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ေနတာ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အလွဴတစ္ခုလုပ္တယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ေပးလွဴမဲ့အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ၾကည့္ရပါမယ္။
အခ်ဴပ္ေျပာရရင္ ေပးလွဴသူက အဂၤါသံုးပါး၊ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္က အဂၤါသံုးပါး ျပည့္စံုတဲ့အလွဴဒါနမ်ဳိးဟာ အဂၤါေျခာက္ပါးနဲ႔ျပည့္စံုတဲ့အလွဴလို႔ ေခၚပါတယ္။ အဲဒီအလွဴရဲ႕အက်ဳိးဟာ မေရမတြက္ႏိူင္တဲ့အက်ဳိးကို ရရွိမွာျဖစ္တယ္ပါတယ္။
အေရးႀကီးတာတစ္ခုက်န္ေသးတယ္။ တကယ္လို႔ ေမးခြန္းရွင္က အလွဴရဲ႕အက်ဳိး ဘယ္ေလာက္ရမလဲဆိုတာကို အက်ဳိးေမွ်ာ္ၿပီး လွဴဒါန္း ရင္ မိမိမွာ အရနည္းတတ္တယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အင္း၀ေခတ္က ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္ ဆိုတာၾကားဖူးၾကမွာပါ။ ဆရာေတာ္ႀကီးကုိ ကိုးကြယ္ေနတာ က နန္းမေတာ္မယ္ႏုျဖစ္တယ္။ အခုအခ်ိန္အထိ အင္း၀ၿမိဳ႕ေဟာင္းမွာ မယ္ႏုအုတ္ေက်ာင္းဆိုတာ ရွိေသးတယ္။ ဒီအုတ္ေက်ာင္းႀကီးကို နန္းမေတာ္ မယ္ႏုက ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္ကို လွဴခဲ့တာပါ။ တစ္ေန႔ေတာ့ နန္းမေတာ္မယ္ႏုက ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္ထံလာေရာက္ကာ သူျပဳခဲ့တဲ့အလွဴမ်ားအတြက္ အက်ဳိးဘယ္ေလာက္ရႏိူင္တယ္ဆိုတာကို ေမးဖူးပါတယ္။ ဒီအခါ ဆရာေတာ္က နန္းမေတာ္မယ္ႏုကို ဖလားတစ္လံုးထဲ ေရအျပည့္ထည့္ ေစပါတယ္။ ပီးေတာ့ ဖလားထဲကေရေတြကို ေက်ာင္းေအာက္မွာ သြားအသြန္ခိုင္းပါတယ္။ ဖလားထဲကေရမ်ားသြန္အၿပီး ေက်ာင္းေပၚျပန္တက္လာတဲ့နန္းမေတာ္မယ္ႏုအား သင္လုပ္တဲ့ေကာင္းမႈအက်ဳိးဟာ ဖလားထဲမွ အနည္းငယ္သာ ျပန္ပါလာတဲ့ေရေလာက္သာ အက်ဳိးရရွိမယ္လို႔ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါကဘာသေဘာလဲဆိုရင္ အက်ဳိးဘယ္ေလာက္ရမယ္ဆိုတာကို အက်ဳိးေမွ်ာ္ၿပီး လွဴရင္ အက်ဳိး အရနည္းပါတယ္။ အလွွဴရဲ႕အက်ဳိးကို မေမွ်ာ္ဘဲ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ရဲ႕အက်ဳိးကို ၾကည့္ၿပီး လွဴဒါန္းရင္ ဖလားထဲေရျပည့္ေနသလုိ အက်ဳိးလဲမ်ားမ်ားရရွိနိုင္ပါတယ္ဆိုတာ ေျဖၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။
မ်ဳိးမင္းထြန္း
ၿမိတ္
အေျဖ။ ။သားသမီးမ်ားက မိဘမ်ားကုသိုလ္ရေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းေပးတယ္ဆိုတာ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့အလုပ္တစ္ခုျဖစ္သလို “မာတာပီတုဥပ႒ာနံ” ဆိုတဲ့မဂၤလသုတ္ေတာ္လာအတိုင္း ျမတ္တဲ့မဂၤလာတစ္ပါးျဖစ္ပါတယ္။
အလွဴဒါနလုပ္တဲ့အခါ မိဘမ်ားက အသက္ထင္ရွားရွိတာက တစ္ပိုင္း၊ ထင္ရွားမရွိေတာ့တဲ့အခါမွတစ္ပိုင္း ဆိုၿပီး ႏွစ္ပိုင္းခြဲေျဖရမွာျဖစ္ တယ္။ အေမးက နည္းနည္းေပမဲ့ သေဘာေပါက္ေအာင္က အက်ယ္တ၀င့္ရွင္းလင္းမွရမွာျဖစ္တယ္။
ေမးခြန္းရွင္က ကုသိုလ္ရဲ႕အက်ဳိးအျမတ္မ်ားမ်ားရခ်င္တဲ့ ဆႏၵရွိပံုပါပဲ။ ကိုယ္လုပ္လုိက္တဲ့အလုပ္ရဲ႕အက်ဳိးအျမတ္ အမ်ားႀကီးလိုခ်င္တာ လူသာတုိင္းရဲ႕ဆႏၵပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အျမတ္မ်ားမ်ားရႏိူင္တဲ့ အလွဴဒါနျပဳလုပ္နည္းတစ္ခုေျပာပါ့မယ္။
ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က ဘုရားရွင္ဟာ သ၀တၳိ၊ေဇတ၀န္ေက်ာင္းမွာ သီတင္းသံုးေနတဲ့အခုိက္ ေ၀ဠဳက႑ကီၿမိဳ႕မွာ နႏၵမာတာ ဆိုတဲ့ အမ်ဳိးေကာင္းသမီးႀကီးတစ္ဦးဟာ သူမရဲ႕အိမ္မွာ အရွင္သာရိပုတၱရာ၊ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္အမွဴးရွိတဲ့ေနာက္ပါ သံဃာေတာ္မ်ားစြာကို အိမ္ေပၚပင့္ၿပီး ဆြမ္းကုသိုလ္ဒါနျပဳေနပါတယ္။ ဒီအျခင္းအရာကို ဘုရားရွင္က သာ၀တၳိ၊ေဇတ၀န္ကေန ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္နဲ႔ျမင္ေတာ္မူပါတယ္။
ဘုရားရွင္ျမင္ေတာ္မူလိုက္တာက ထူးျခားတာတစ္ခုရွိတယ္၊ နႏၵမာတာျပဳလုပ္ေနတဲ့ အလွဴဒါနဟာ အဂၤါေျခာက္ပါးနဲ႔ျပည့္စံုတဲ့အလွဴ ျဖစ္တယ္။ဒီအလွဴဒါနဲ႔ရဲ႕အက်ဳိးရလာဒ္ဟာ မေရမတြက္ႏိူင္တဲ့အက်ဳိးေတြ ရႏူိင္တယ္။ ဥပမာ ပင္လယ္ထဲကေရမ်ားကို ဘယ္ႏွစ္ပီပါ၊ဘယ္ႏွစ္ဂါလံ လို႔ ေရတြက္လုိ႔မရေစေကာင္းသလုိ နႏၵမာတာျပဳလုပ္တဲ့အလွဴအက်ဳိးဟာ ပင္လယ္ေရမ်ားသလိုပဲ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ အက်ဳိးမ်ားရႏိူင္တယ္ဆို တာကို ဘုရားရွင္က ျမင္ေတာ္မူတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို ဘုရားရွင္က ေဇတ၀န္ေက်ာင္းက တရားနာပရိသတ္ကို ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဒိသုတၱန္ရဲ႕နာမည္က “ဒါနသုတၱံ” လို႔ေခၚပါတယ္။ နားလည္ေအာင္တိုက်ဥ္းလိုရင္းေျပာပါ့မယ္။
နႏၵမာတာရဲ႕အလွဴျပဳနည္းက…..ဒါနတစ္ခုမွာ အလွဴေပး၊ အလွဴခံ ဆိုတာရွိတယ္။ အလွဴေပးတဲ့သူမွာ အဂၤါသံုးပါး ျပည့္စံုရပါမယ္။ ထို႔အတူ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္မွာလဲ အဂၤါသံုးပါးနဲ႔ျပည့္စံုရပါမယ္။ ႏွစ္ခုေပါင္းလိုက္ေတာ့ အဂၤါေျခာက္ပါးေပါ့။ဒါကို အဂၤါေျခာက္ပါးနဲ႔ျပည့္စုံတဲ့အလွဴဒါနလို႔ ေခၚပါတယ္။
အလွဴေပးတဲ့သူရဲ႕အဂၤါသံုးခ်က္ဆုိတာက….ေစတနာသံုးတန္ပါပဲ၊ ရွင္းပါအံုးမယ္။ အလွဴတစ္ခုမျပဳလုပ္ခင္ အလွဴအတြက္ ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာျဖစ္ေနရပါမယ္။ လွဴဆဲမွာလဲ ၀မ္းေျမာက္ေက်နပ္ေနရမယ္၊ လွဴပီးေနာက္ပိုင္းမွာလဲ ျပန္လည္ေတြးေတာၿပီး ၀မ္းေျမာက္ေက်နပ္ေနရပါမယ္၊ ဒါဆိုရင္ အလွဴေပးသူမွာ အဂၤါသံုးပါးျပည့္စံုသြားပါၿပီ။
သားသမီးမ်ားက မိဘအတြက္အလွဴျပဳလုပ္ေပးတဲ့အခါမွာ မိဘမ်ားက အထက္ပါအဂၤါသံုးခ်က္နဲ႔ျပည့္စံုဖို႔လိုတယ္ဆိုတာ သတိထားေစ ခ်င္ပါတယ္။ မလွဴမီမွာ၀မ္းေျမာက္ေက်နပ္ဖို႔အတြက္ သားသမီးျဖစ္သူက အမိအဘမ်ားကို ျပဳလုပ္မဲ့အလွဴနဲ႔စပ္ၿပီး ၀မ္းေျမာက္ေက်နပ္မႈရွိေအာင္ ေျပာေပးရပါမယ္။ အလွဴေပးေနတုန္းမွာလဲ အလွဴရဲ႕ျမင္ကြင္းကို မိဘမ်ားျမင္သာေအာင္ ၾကည့္ခုိင္းရပါမယ္။ တကယ္လို႔ မလာႏိူင္လုိ႔အိမ္မွာဆိုရင္ ေတာ့ မိဘအနားေနသူတစ္ေယာက္က ဒီအခ်ိန္ဆို အလွဴျပဳလုပ္ေနပါၿပီ စသျဖင့္ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ေျပာေပးရပါမယ္။ အလွဴပီးတဲ့ အခါမွာ အလွဴလုပ္ခဲ့တဲ့အျခင္းအရာကို မိဘမ်ားသတိရေအာင္ မၾကာခဏဆိုသလို ေျပာဆိုေပးျခင္းျဖင့္ မိဘမ်ား၀မ္းသာေက်နပ္မႈရွိေနရပါမယ္။ ဒီေနရာမွာတစ္ခုသတိထားဖို႔က လွဴပီးတဲ့ေနာက္ အၿမဲတမ္း၀မ္းေျမာက္ေစနိုင္ဖို႔အတြက္ မိမိအလွဴဟာ ‘အ’ တဲ့အလွဴမျဖစ္ဖို႔အေရးႀကီးပါတယ္။ နားလည္ေအာင္ေျပာအံုးမယ္။ ‘အ’တဲ့အလွဴဆိုတာက ေက်ာင္းေဆာင္တစ္ခုလွဴလိုက္တယ္ဆိုပါစို႔ ကိုယ္လွဴထားတဲ့ေက်ာင္းကို အလွဴခံပုဂၢိဳလ္မ်ား ကအသံုးမျပဳဘဲ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ေသာခတ္ထားမယ္ဆိုရင္ ဒီေက်ာင္းအလွဴအေပၚမွာ ဘယ္နည္းမွ အလွဴရွင္ဟာ ၀မ္းမသာႏိူင္ရွာေတာ့ဘူး။ ဒါကို ‘အ’ တဲ့အလွဴလို႔ေခၚတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္လွဴမဲ့ေက်ာင္းေဆာင္ဟာ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္ တကယ္အသံုး၀င္တဲ့ေက်ာင္းျဖစ္ဖို႔လိုတယ္။ ဒါမွ ‘မအ’ တဲ့အလွဴျဖစ္သြားပါၿပီ။
ဒီလိုပါပဲ အလွဴေပးတဲ့သူမွာ ေစတနာသံုးတန္နဲ႔ျပည့္စံုတဲ့အတြက္ ဒီအလွဴဟာ မေရမတြက္ႏိူင္တဲ့အက်ဳိးေတြကို ရရွိႏိူင္ပါတယ္။ တစ္ခုေျပာစရာရွိတာက မိဘမ်ားသက္ရွိထင္ရွားရွိေနစဥ္မွာသာ အလွဴလုပ္ေပးရင္ အလွဴရဲ႕အက်ဳိးရဖို႔ ေသခ်ာပါတယ္။ မိဘမ်ားကြယ္လြန္သြားမွ ျပဳလုပ္ေပးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မိဘမ်ားရမွန္း၊မရမွန္းမသိႏိူင္တဲ့အတြက္ မေသခ်ာဘူးလို႔ပဲေျပာရပါမယ္။ မိဘမ်ားအသက္ထင္ရွားရွိစဥ္ အထက္က ဆိုခဲ့တဲ့အတုိင္းေအာင္ျမင္စြာ အလွဴျပဳလုပ္ထားခဲ့တဲ့အတြက္ မိဘမ်ားမွာကုသုိလ္ရၿပီးျဖစ္တဲ့အတြက္ ေနာက္ကြယ္လြန္သြားေသာ္လဲ ဒီကုသိုလ္က ဘ၀သံသရာပါသြားပါမွာျဖစ္တယ္။ ဒါဆိုရင္ အလွဴေပးတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဘက္က သေဘာရွင္းေလာက္ပါၿပီ။
အလွဴခံပုဂၢိဳလ္အဂၤါသံုးခ်က္ကိုလဲ ထည့္သြင္းေျပာျပရပါအံုးမယ္။ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ဆိုတာ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ ကင္းေနတဲ့ ရဟႏၱာ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ရမယ္။ တကယ္လို႔ ရဟႏၱာမဟုတ္ေသးဘူးဆိုရင္ လိုခ်င္မႈေလာဘနည္းေအာင္က်င့္ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္၊ မခံသာမႈေဒါသနည္းေအာင္က်င့္ ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္၊ အမွန္အတုိင္းမသိတဲ့ေမာဟနည္းေအာင္ က်င့္ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ရမယ္။ ဒါက အလွဴလက္ခံမဲ့ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္မွာ ျပည့္စံုရမဲ့အဂၤါသံုးခ်က္ ပါပဲ။
ဒီလို ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ နည္းေအာင္က်င့္ေနတဲ့အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ဟာ ဘယ္လိုပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးလဲဆိုတာကိုလဲ အလွဴေပးတဲ့သူက သိထား ရမွာျဖစ္တယ္။ဒီအတြက္ ဥပမာတစ္ခုေျပာမယ္ ေရႊစစ္မစစ္ဆိုတာကို မွတ္ေက်ာက္တင္စစ္ေဆးက သိရွိႏိုင္သလို အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကိုလဲ တုိင္းတာရပါမယ္။ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဓမၼပဒအ႒ကထာမွာ စကၡဳပါလမေထရ္က “အရွင္ဘုရား…သာသနာမွာေနရင္ ဘယ္လိုတာ၀န္ေတြ ထမ္းရပါ့မလဲဘုရား” လို႔ ဘုရားရွင္အား ေမးေလွ်ာက္ဖူးပါတယ္။ ဘုရားရွင္က စာေပမ်ားကိုသင္အံ၊ပုိ႔ခ်ျခင္းဆိုတဲ့ ဂႏၳဓူရနဲ႔ စာေပလာအတုိင္း အားထုတ္ရတဲ့ ၀ိပႆနာဓူရဆိုၿပီး တာ၀န္ ႏွစ္ခုရွိတယ္၊ ဒီႏွစ္ခုအနက္က တစ္ခုုခုကို ျပဳလုပ္ေနရပါမယ္လို႔မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ ေလာဘစတာေတြနည္းေအာင္က်င့္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ သာသနာ့တာ၀န္ႏွစ္ရပ္က တစ္ခုခုကို ျပဳက်င့္ေနတဲ့သူျဖစ္ရမယ္။ တကယ္လို႔ ဒီႏွစ္ခုကလြဲ မသင့္ေလ်ာ္တဲ့အလုပ္ေတြလုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေလာဘစတာေတြ တိုးပြားေနေတာ့မွာျဖစ္တယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ကသာသနာ၀န္ထမ္းရဟန္း သာမေဏျပဳလုပ္ေနၿပီး ေဗဒင္၊ေဆးကု၊ခ်ဲဂဏန္းေပး၊ ေဘာလံုးပြဲေလာင္း၊ ဓါတ္ရိုက္၊ယၾတာစတဲ့ မေလ်ာ္တဲ့အလုပ္ေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ေနတာ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အလွဴတစ္ခုလုပ္တယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ေပးလွဴမဲ့အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ၾကည့္ရပါမယ္။
အခ်ဴပ္ေျပာရရင္ ေပးလွဴသူက အဂၤါသံုးပါး၊ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္က အဂၤါသံုးပါး ျပည့္စံုတဲ့အလွဴဒါနမ်ဳိးဟာ အဂၤါေျခာက္ပါးနဲ႔ျပည့္စံုတဲ့အလွဴလို႔ ေခၚပါတယ္။ အဲဒီအလွဴရဲ႕အက်ဳိးဟာ မေရမတြက္ႏိူင္တဲ့အက်ဳိးကို ရရွိမွာျဖစ္တယ္ပါတယ္။
အေရးႀကီးတာတစ္ခုက်န္ေသးတယ္။ တကယ္လို႔ ေမးခြန္းရွင္က အလွဴရဲ႕အက်ဳိး ဘယ္ေလာက္ရမလဲဆိုတာကို အက်ဳိးေမွ်ာ္ၿပီး လွဴဒါန္း ရင္ မိမိမွာ အရနည္းတတ္တယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အင္း၀ေခတ္က ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္ ဆိုတာၾကားဖူးၾကမွာပါ။ ဆရာေတာ္ႀကီးကုိ ကိုးကြယ္ေနတာ က နန္းမေတာ္မယ္ႏုျဖစ္တယ္။ အခုအခ်ိန္အထိ အင္း၀ၿမိဳ႕ေဟာင္းမွာ မယ္ႏုအုတ္ေက်ာင္းဆိုတာ ရွိေသးတယ္။ ဒီအုတ္ေက်ာင္းႀကီးကို နန္းမေတာ္ မယ္ႏုက ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္ကို လွဴခဲ့တာပါ။ တစ္ေန႔ေတာ့ နန္းမေတာ္မယ္ႏုက ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္ထံလာေရာက္ကာ သူျပဳခဲ့တဲ့အလွဴမ်ားအတြက္ အက်ဳိးဘယ္ေလာက္ရႏိူင္တယ္ဆိုတာကို ေမးဖူးပါတယ္။ ဒီအခါ ဆရာေတာ္က နန္းမေတာ္မယ္ႏုကို ဖလားတစ္လံုးထဲ ေရအျပည့္ထည့္ ေစပါတယ္။ ပီးေတာ့ ဖလားထဲကေရေတြကို ေက်ာင္းေအာက္မွာ သြားအသြန္ခိုင္းပါတယ္။ ဖလားထဲကေရမ်ားသြန္အၿပီး ေက်ာင္းေပၚျပန္တက္လာတဲ့နန္းမေတာ္မယ္ႏုအား သင္လုပ္တဲ့ေကာင္းမႈအက်ဳိးဟာ ဖလားထဲမွ အနည္းငယ္သာ ျပန္ပါလာတဲ့ေရေလာက္သာ အက်ဳိးရရွိမယ္လို႔ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါကဘာသေဘာလဲဆိုရင္ အက်ဳိးဘယ္ေလာက္ရမယ္ဆိုတာကို အက်ဳိးေမွ်ာ္ၿပီး လွဴရင္ အက်ဳိး အရနည္းပါတယ္။ အလွွဴရဲ႕အက်ဳိးကို မေမွ်ာ္ဘဲ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ရဲ႕အက်ဳိးကို ၾကည့္ၿပီး လွဴဒါန္းရင္ ဖလားထဲေရျပည့္ေနသလုိ အက်ဳိးလဲမ်ားမ်ားရရွိနိုင္ပါတယ္ဆိုတာ ေျဖၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။
