တုနိႈင္းမမီ (၆)

မီခုိရာ `ကလ်ာဏမိိတၱ´
ကလ်ာဏမိတၱ္ မိတ္ေဆြေကာင္းရွိရမည္၊ မိတ္ေဆြေကာင္း(သူေတာ္ေကာင္း)ႏွင့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရ သည္။ `တံငါနားနီးတံငါ´ ဆိုသကဲ့သို႔ သူယုတ္မာႏွင့္ေပါင္းလွ်င္ မိမ္ိလည္း သူယုတ္မာ ျဖစ္နုိင္သည္၊ ပညာရွိသူေတာ္ ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ရန္ သူေတာ္ေကာင္းကို မွီ၀ဲေပါင္းေဖၚရသည္။ သူေတာ္ေကာင္းဆိုသည္မွာ အရွင္းဆံုးႏွင့္အတိုဆံုး ေျပာရလွ်င္ မိမိႏွင့္္ သီလ၊သမာဓိ၊ပညာ တန္းတူ(သို႔မဟုတ္) ပို၍ အဆင့္ျမင့္ေနေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ဴိးကို ကလ်ာဏမိတၱ သူေတာ္ ေကာင္းမိတ္ေဆြဟု ေခၚသည္။ ထိုသူမ်ဴိးကို ေပါင္းေဖၚလွ်င္ မိမိသႏၲာန္၌ မရွိေသးေသာ သီလ၊သမာဓိ၊ပညာမ်ား ကိန္းေအာင္းနုိင္သည့္အျပင္၊ ကိုယ္လည္း သူ႔ကိုမီၿပီး သူေတာ္ေကာင္း ျဖစ္ရေတာ့သည္။ ဤကား သူေတာ္ေကာင္းကို ေပါင္းေဖၚရက်ဴိး ျဖစ္သည္။ သိသာရန္ ဆက္လက္ရွင္းျပပါဦးမည္။
.

ေရွးအခါက ကုန္သည္ (၇၀၀)ေက်ာ္တို႔ ေရာင္း၀ယ္ေဖါက္ကားရန္ ေလွႀကီးတစ္စင္းျဖင့္ ပင္လယ္ရပ္ျခား ခရီးထြက္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုသို႔ ခရီးထြက္လာၾကရာ ရုတ္တရက္ အင္အားျပင္းထန္ေသာ မိုးသက္မုန္တိုင္းတစ္ခု က်ေရာက္ခဲ့ သည္။ လိႈင္းလံုးႀကီးမ်ားက ေတာင္ႀကီးပမာဏမွ် ႀကီးေလေတာ့ မည္သို႔မွ် ေလွကုိ ထိန္းထားမရဘဲ စက္ေလွနစ္ျမဳပ္မည့္ အ ေျခအေနကို ေရာက္လုနီးေနပါသည္။ ေလွထဲ ေဟာ္ဟစ္ၿပီး ေျပးသူေျပး၊ သူတို႔ ကယ္တင္ေစာင္မမည္ဟု ထင္ထားေသာ နတ္မ်ားကို ေအာ္ဟစ္ၿပီး တိုင္တည္သူက တိုင္တည္ႏွင့္ ေသြးပ်က္မတတ္ ေအာ္ဟစ္ေနၾကသည္။ ေသေဘးႏွင့္ ရင္ဆိုင္လာရေတာ့လည္း ေၾကာက္ၾကသည္ခ်ည္းပင္။ လူးလားဆန္ခတ္ေျပားလႊားေနၾကေသာ္လည္း။ လူထူးလူဆန္းတစ္ေယာက္သည္ ေလွ၏ တစ္ေနရာတြင္ ဣေျႏၵႏွင့္ ၿငိမ္သက္စြာ တပလႅင္ေခြထို္င္ေနသည္။
ထိုလူထူးလူဆန္းကား ဗုဒၶဘာသာ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ခရီးမထြက္မီ အိမ္၌ သံဃာေတာ္မ်ား ပင့္ၿပီး သကၤန္းမ်ားကပ္ကာ၊ သရဏဂုဏ္ ၊ သီလ ေဆာက္တည္လာခဲ့ရာ ယခုအခ်ိန္ထိ ၊ ထိုသရဏဂုဏ္ သီလ ကုိေဆာက္တည္ ထားဆဲပင္၊ ထိုမပ်က္ေသးေသာ သရဏဂုဏ္သီလကုိ ဆင္ျခင္ၿပီး လာမည့္ေဘးကို ေျပးေတြ႕ေနျခင္းပင္။ လူအမ်ားက ထိုလူထူးလူဆန္းကိုၾကည့္ၿပီး `ဒို႕မွာေတာ့ ေသခါနီးမို႕ ေသြးပ်က္မတတ္၊ ဒီလူက ၿငိမ္ခ်က္သားေကာင္းေနလိုက္တာ တန္ေတာ့ သူ႕မွာ အားကိုးေလာက္တဲ့ အရာတစ္ခုခု ရွိနုိင္တယ္´ဟုေတြးကာ ထိလူဆန္းထံသြားၿပီး ` အေမာင္ ငါတို႔မွာ ေသးေဘးေၾကာက္လိုက္ရတာ သင္ကေတာ့ ၿငိမ္ခ်က္သားေကာင္းေနတယ္ အားကိုးစရာရွိရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ကို လည္း ကူညီပါဦး´ဟုေျပာေသာအခါ `အေမာင္တို႔ က်ဴပ္ ခရီးထြက္ခါနီးဆဲဆဲ အိမ္ကေန သရဏဂုံ သီလ ေဆာက္တည္ခဲ့ တယ္၊ အဲဒီသီလမွတစ္ပါး ကၽြန္ပ္မွာ အားကိုးစရာမရွိပါ ဒါကိုပဲ ဆင္ျခင္ၿပီးေနပါသည္။´ `ဒီလိုဆို ကၽြန္ပ္တို႔လည္း သရဏဂံု သီလ ေဆာက္တည္ခ်င္ပါတယ္´ ဟု ေျပာေသာေၾကာင့္ လူ(၇၀၀)ကို (၇)စုခြဲၿပီး သရဏဂုံသီလေဆာက္တည္ေစပါသည္။
ေလွႀကီးကလည္း တေျဖးေျဖးႏွင့္ ပင္လယ္ထဲသို႔ နစ္ၿမဳပ္ေနပါေတာ့သည္ ၊ ဒီအတိုင္းသိပ္မၾကာမီမွာ ေလွႀကီးပင္လယ္ႀကီး ေအာက္ စံုးစံုးျမဳပ္ေတာ့မွာ ေသခ်ာသည္။ ေလွမျမဳပ္မီ ထိုလူထူးဆန္းက ``အေမာင္တို႔ ခုအခ်ိန္ဟာ အလြန္အေရးႀကီးတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ မၾကာမီက ေဆာက္တည္ထားတဲ့ သရဏဂုံုသီလကို ဆင္ျခင္ပြားမ်ားၾက´ဟုေျပာရင္းႏွင့္ပင္ ေလွ ႀကီး ပယ္လယ္ေအာက္နစ္ၿမဳပ္သြားပါေတာ့သည္။ ကုန္သည္(၇၀၀)လည္း ေသလြန္ေသာအခါ တာ၀တႎသာ၌ နတ္သားမ်ား ျဖစ္ကုန္ၾကသည္။ ထုိ အျဖစ္အပ်က္တြင္ လူထူးလူဆန္းျဖစ္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းကို မွီ၀ဲေပါင္းေဖၚရေသာေၾကာင့္ ေသေသာအခါ နတ္ျပည္ေလာက၌ ျဖစ္ရပါသည္။
ထိုသို႔ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ရျခင္းသည္၊ ေကာင္းက်ဴိးခ်မ္းသာကို ေပးေသာေၾကာင့္ ေကာင္းျမတ္လွ၏၊ ပတ္၀န္းက်င္ ၌ စိုးရိမ္ပူေဆြးေသာကျဖစ္ဖြယ္ရာႏွင့္ေတြ႕ႀကံဳေသာ္လည္း စိုးရိမ္ပူေဆြးေသာက မျဖစ္ေတာ့ေပ။ ေဆြမ်ဴိးတို႔အလယ္၌ တင့္္တယ္သည့္အျပင္ ၊ လူ၊ နတ္ ၊ နိဗၺာန္သံုးတန္ခ်မ္းသာကုိ ရရွိနိုင္ၿပီးဆင္းရဲခမ္းသိမ္းကင္းေပ်ာက္ၿငိမ္းနုိင္သည္။ ဟု သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္၊ သတုလႅပကာယိက၀ဂ္၊ သဗၻသုတ္ ၌ ေဟာၾကားထာပါသည္။
ထို႔အျပင္ ျမတ္ဗုဒၶလက္ထက္ေတာ္က ရာဇၿဂိဳလ္ျပည္၌ တမၺါဌိက အမည္ရွိ ေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ဖူးသည္။ သူ႔ရဲ႕အလုပ္ မင္းမႈထမ္း ၊ရာထူးက ခိုးသူသတ္ရာထူးပါ။ ရာဇ၀တ္ေဘးဒဏ္သင့္ၿပီး၊ ေသမိန္႔ေပးခံရေသာ သူမ်ားကုိ ကိုယ္တိုင္သတ္ရသည့္အလုပ္ျဖင့္ မင္းမႈထမ္းရသည္၊ (၅၅)ႏွစ္တိုင္တိုင္ လူမ်ားသတ္လာ ခဲ့ေသာ္လည္း သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ေသာ အရွင္သာရိပုတၱရာကို ရရွိသည့္အတြက္ ေသသည့္အခါ တုသိတာနတ္ျပည္၌ ျဖစ္ရသည္။ ဤသည္ပင္လွ်င္ သူေတာ္ေကာင္းကို မီ၀ဲရသည့္ အက်ဴိးရလဒ္ျဖစ္ပါသည္။
တစ္ခါက အရွင္အာနႏၵာက ျမတ္ဗုဒၶကုိေလွ်ာက္ထားသည္မွာ``ျမတ္စြာဘုရား….သူေတာင္ေကာင္းအမွီရတဲ့ ပုဂၢိလ္မ်ားသည္ တရားထူးရဖို႔ရာ တစ္၀က္ေသခ်ာေနပါသည္ဘုရား´´ဟု ေလွ်ာက္ေသာအခါ၊ ျမတ္ဘုရားက ``ခ်စ္သား အာနႏၵာ ဒီလိုမေျပာနဲ႔ ဒီလိုမေျပာနဲ႔ ´´ဟု ႏွစ္ႀကိမ္တိုင္တုိင္တားျမစ္ေတာ္မူၿပီး၊ ``ခ်စ္သား အာနႏၵာ ….သူေတာ္ေကာင္း ကုိ အမီရတဲ့အတြက္ တရားထူးရဖို႔ရာ ရာခုိင္ႏႈန္းျပည့္ေသခ်ာေနပါတယ္၊ ငါဘုရားတည္းဟူေသာ သူေတာ္ေကာင္းကိုိ အမီျပဳရသျဖင့္ မ်ားစြာေသာသူတို႔သည္ တရားထူးရၿပီး ၊ ကၽြတ္တန္း၀င္ကုန္ၾကၿပီ´´ဟု မိန္္႔ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။
ယေန႔ေခတ္၌လည္း မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးတည္းဟူေသာ သူေတာ္ေကာင္းကို အမီရၾကကုန္ေသာသူ တို႔သည္ တရားအားထုတ္ခြင့္ရရွိၿပီး၊ သီလ၊သမာဓိ၊ပညာ ကုသိုလ္မ်ားရၾကသည္။ ထို႔အတူ၊ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရား ႀကီး၊ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၊သဲအင္းဂူဆရာေတာ္၊ စြန္းလြန္းဆရာေတာ္ စေသာ ထင္ရွားေသာ သူေတာ္ေကာင္း ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားးကုိ အမီရေသာေၾကာင့္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ၊ ကုသိုလ္မ်ားရၾကသည့္အျပင္ မဂ္ဖိုလ္တရားထူးမ်ား လည္း ရရွိၾကသည္၊ ဤသည္မွာ သူေတာ္ေကာင္းကို မီ၀ဲေပါင္းေဖၚရာမွ ရရွိေသာ အက်ဴိးတရားမ်ားပင္ မဟုတ္ပါေလာ။
အခ်ဴပ္ဆိုရေသာ္ ေလာက၌ သူေတာ္ေကာင္းႏွင့္ေပါင္းေဖၚရၿပီး သူေတာ္ေကာင္းတရားက်င့္သံုး၍ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ခ်ည္းျဖစ္ ၾကမည္ဆိုပါလွ်င္ မိမိႏွင့္တကြ ေလာကႀကီးတစ္ခုလံုး ေအးခ်မ္းသယာၾကမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ `ကလ်ာဏမိတၱ´ သည္ `တုႏိႈင္းမမီ´ေသာ မီခုိရာအရိပ္တစ္ခုအျဖစ္ တင္ျပလိုက္ရပါေတာ့သတည္း။