အေမး။ တပည့္ေတာ္သိခ်င္တာက ဗုဒၶကိုပူေဇာ္တဲ့ေတးသီခ်င္းမ်ားကေတာ့ အျပစ္မျဖစ္ဖူးလားဆိုတာေလးပါ။ ဓမၼစၾကာရြတ္ဖတ္တဲ့ အခါမ်ဳိးမွာေရာ အသံဆဲြရြတ္ဖတ္လို႔ရပါသလား.။
အနမ္း
ရန္ကုန္
အေျဖ။ ။ ဒီအေမးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဓမၼဂီတ ၊ ဂီတဓမၼ ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ဳိးရွိတယ္။ ဓမၼဂီတဆိုတာက တရားကို သီခ်င္းလုပ္ၿပီးဆိုတာျဖစ္တယ္။ ဆိုလိုတာ က တရားကို အသံတို၊အသံရွည္၊ အခ်ီ၊အခ်၊ အနိမ့္၊အျမင့္ေတြနဲ႔ သီခ်င္းသီဆိုသလိုဆိုၿပီး တရားေဟာတာပါ။ တကယ္ကတရားနာတယ္ဆိုတာ သံေ၀ဂရေအာင္ မသိတာေတြသိေအာင္ဆိုၿပီးတရားနာတာျဖစ္တယ္။ တရားေဟာတဲ့သူက သီခ်င္းဆုိသလို ေဟာေနရင္ နာတဲ့သူမွာ တရားအနက္သေဘာမထင္ေတာ့၊ အသံေနာက္လုိက္ကာ သံေ၀ဂမရတဲ့အျပင္ တဏွာဖက္ေတာင္ကူးသြားႏူိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “ဓမၼဂီတ” တရားကိုသီခ်င္းဆိုသလို ေဟာတဲ့သူကလဲ မေဟာသင့္သလုိ နာတဲ့သူကလဲ မနာသင့္ပါဘူး။ ဓမၼဂီတ ျဖင့္ အသံရွည္ဆြဲေဟာေျပာမႈကို လူဓမၼကထိကမ်ားလဲ မေဟာသင့္ဘူး လို႔ ယူဆမိပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ဆိုရင္ တရားကို တရားလိုပဲ ေဟာရင္အေကာင္းဆံုးမို႔လို႔ပါပဲ။ ယေန႔ေခတ္ ဓမၼစႀကာသုတ္ေတာ္ကို ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္တဲ့ေနရာမွာ အသံအရွည္ႀကီးမဆြဲဘဲ၊ သာယာနာေပ်ာ္ဘြယ္ျဖစ္ေအာင္ ပံုမွန္ေလးရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္က ပိုေကာင္းပါ လိမ့္မယ္။
ေနာက္တစ္ခုက “ဂီတဓမၼ”…၊ ဒါက သံေ၀ဂနဲ႔စပ္ယွဥ္ၿပီး ဆိုလြယ္၊ရြတ္လြယ္ေအာင္ စပ္ဆိုထားတဲ့ သမၺဳေဒၶ၊ ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါး စတဲ့ ေတးသီခ်င္းမ်ဳိးေတြပါ။ ဒီသီခ်င္းမ်ဳိးေတြကို ၾကားရတဲ့အခါ သံေ၀ဂတရား၊ ဥာဏ္တရားေတြ ျဖစ္ပြားေစႏိူင္တဲ့အတြက္ လူေတြအေနနဲ႔ ထိုသီခ်င္းမ်ဳိး ကို သီဆိုႏိူင္သလို နားလဲနားေထာင္ႏိူင္တယ္။အစမွာေတာ့ သီခ်င္းကို နားေထာင္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ နားေထာင္ေနတယ္ဆိုေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ တရားနဲ႔ပတ္သက္တဲ့အရာကို နားေထာင္ရေတာ့ သံေ၀ဂေတြရႏူိင္ပါတယ္။
အေရးႀကီးတာက ဓမၼဂီတနဲ႔ ဂီတဓမၼကို ကြဲကြဲျပားျပားသိဖို႔လိုပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးမ်ားမွာေတာ့ ဓမၼဂီတနဲ႔ဂီတဓမၼ ႏွစ္မ်ဳိးစလံုးနဲ႔ မသင့္ေတာ္ ပါဘူး။ ဒီေလာက္ဆိုရင္သေဘာေပါက္ေလာက္ပါၿပီ။ (ဗုဒၶဓမၼျပႆနာေပါင္းခ်ဳပ္၊ အရွင္ပညာေဇာတ)
အနမ္း
ရန္ကုန္
အေျဖ။ ။ ဒီအေမးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဓမၼဂီတ ၊ ဂီတဓမၼ ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ဳိးရွိတယ္။ ဓမၼဂီတဆိုတာက တရားကို သီခ်င္းလုပ္ၿပီးဆိုတာျဖစ္တယ္။ ဆိုလိုတာ က တရားကို အသံတို၊အသံရွည္၊ အခ်ီ၊အခ်၊ အနိမ့္၊အျမင့္ေတြနဲ႔ သီခ်င္းသီဆိုသလိုဆိုၿပီး တရားေဟာတာပါ။ တကယ္ကတရားနာတယ္ဆိုတာ သံေ၀ဂရေအာင္ မသိတာေတြသိေအာင္ဆိုၿပီးတရားနာတာျဖစ္တယ္။ တရားေဟာတဲ့သူက သီခ်င္းဆုိသလို ေဟာေနရင္ နာတဲ့သူမွာ တရားအနက္သေဘာမထင္ေတာ့၊ အသံေနာက္လုိက္ကာ သံေ၀ဂမရတဲ့အျပင္ တဏွာဖက္ေတာင္ကူးသြားႏူိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “ဓမၼဂီတ” တရားကိုသီခ်င္းဆိုသလို ေဟာတဲ့သူကလဲ မေဟာသင့္သလုိ နာတဲ့သူကလဲ မနာသင့္ပါဘူး။ ဓမၼဂီတ ျဖင့္ အသံရွည္ဆြဲေဟာေျပာမႈကို လူဓမၼကထိကမ်ားလဲ မေဟာသင့္ဘူး လို႔ ယူဆမိပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ဆိုရင္ တရားကို တရားလိုပဲ ေဟာရင္အေကာင္းဆံုးမို႔လို႔ပါပဲ။ ယေန႔ေခတ္ ဓမၼစႀကာသုတ္ေတာ္ကို ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္တဲ့ေနရာမွာ အသံအရွည္ႀကီးမဆြဲဘဲ၊ သာယာနာေပ်ာ္ဘြယ္ျဖစ္ေအာင္ ပံုမွန္ေလးရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္က ပိုေကာင္းပါ လိမ့္မယ္။
ေနာက္တစ္ခုက “ဂီတဓမၼ”…၊ ဒါက သံေ၀ဂနဲ႔စပ္ယွဥ္ၿပီး ဆိုလြယ္၊ရြတ္လြယ္ေအာင္ စပ္ဆိုထားတဲ့ သမၺဳေဒၶ၊ ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါး စတဲ့ ေတးသီခ်င္းမ်ဳိးေတြပါ။ ဒီသီခ်င္းမ်ဳိးေတြကို ၾကားရတဲ့အခါ သံေ၀ဂတရား၊ ဥာဏ္တရားေတြ ျဖစ္ပြားေစႏိူင္တဲ့အတြက္ လူေတြအေနနဲ႔ ထိုသီခ်င္းမ်ဳိး ကို သီဆိုႏိူင္သလို နားလဲနားေထာင္ႏိူင္တယ္။အစမွာေတာ့ သီခ်င္းကို နားေထာင္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ နားေထာင္ေနတယ္ဆိုေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ တရားနဲ႔ပတ္သက္တဲ့အရာကို နားေထာင္ရေတာ့ သံေ၀ဂေတြရႏူိင္ပါတယ္။
အေရးႀကီးတာက ဓမၼဂီတနဲ႔ ဂီတဓမၼကို ကြဲကြဲျပားျပားသိဖို႔လိုပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးမ်ားမွာေတာ့ ဓမၼဂီတနဲ႔ဂီတဓမၼ ႏွစ္မ်ဳိးစလံုးနဲ႔ မသင့္ေတာ္ ပါဘူး။ ဒီေလာက္ဆိုရင္သေဘာေပါက္ေလာက္ပါၿပီ။ (ဗုဒၶဓမၼျပႆနာေပါင္းခ်ဳပ္၊ အရွင္ပညာေဇာတ)
0 comments:
Post a Comment