အေမး။ ။ဆရာေတာ္ဘုရား….လူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ နိဗၺာန္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး နိဗၺာန္ေရာက္ပါေစ၊ နိဗၺာန္ရရပါလို၏ လုိ႔ ဆုေတာင္းၾကတယ္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္သိလိုတာက နိဗၺာန္ဆိုတာ ေရာက္ႏူိင္တဲ့(ဘံု)ေနရာလား။ ရႏိူင္တဲ့(အျခား)အရာကို ေခၚတာလားဘုရား၊ နိဗၺာန္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေသးစိတ္ ရွင္းလင္းေအာင္ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။
ကိုညီညီေအာင္
မင္းဘူးၿမိဳ႕
အေျဖ။ ။နိဗၺာန္ဆိုတာ တည္ေနရာ (ဘံု)မရွိပါဘူး။ လူအမ်ားေရာက္ႏိူင္၊ ရႏိူင္ၿပီး တကယ္လဲရွိတဲ့ သဘာ၀အမွန္တရားတစ္ခုျဖစ္တယ္။ ဒါနဲ႔စပ္ၿပီး မိလိႏၵမင္းက ရွင္နာဂသိန္ကို “ နိဗၺာန္ဆိုတာ အၿမဲအစြဲတည္ရာ ရွိပါသလား”လို႔ေမးေတာ့ ရွင္နာဂသိန္က “နိဗၺာန္ဆိုတာ တည္ရာမရွိဘူး” လို႔ မိန္႔ေတာ္မူတယ္။ဒီအခါ မိလိႏၵမင္းက “အရွင္ဘုရား…တကယ္လို႔နိဗၺာန္ဟာ တည္ရာမရွိဘူးဆိုရင္ နိဗၺာန္လဲရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။ နိဗၺာန္မ်က္ေမွာက္ ျပဳတယ္ဆိုတာလဲ တကယ္ေတာ့ မွားတာျဖစ္လိမ့္မယ္။ဥပမာေျပာရင္ စပါးဆုိတာ သူရဲ႕ျဖစ္ရာ စပါးပင္ရွိတယ္။အသီးဆုိတာ သူ႔ရဲ႕တည္ရာအပင္ရွိ တယ္။ဒါေၾကာင့္နိဗၺာန္ဆိုတာလဲ တကယ္ဆိုရင္ အၿမဲတည္ရာရွိရမွာပါဘုရား” လို႔ ရွင္နာဂသိန္ကိုေမးေလွ်ာက္တဲ့အခါ ရွင္ဂသိန္က “မင္းႀကီး…နိဗၺာန္ဆိုတာ အၿမဲတည္ရာမွီရာမရွိပါဘူး၊ ဒီလိုတည္ရာမွီရာအရပ္မရွိေပမဲ့ နိဗၺာန္ဆိုတာ တကယ္ထင္ရွားရွိပါတယ္။ ဥပမာေျပာရရင္…
မီးဆိုတာ ထင္ရွားရွိတယ္။ဒါေပမဲ့ ထိုမီးရဲ႕ စြဲၿမဲတည္ရာအရပ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ထင္းႏွစ္ခုကို ပြတ္တိုက္ရင္ မီးကို ရပါတယ္။ မီးခ်က္ဆံနဲ႔ မီးခ်က္ၾကဳပ္ကို ခတ္လိုက္တဲ့အခါ ‘မီး’ ကိုရလာပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ နိဗၺာန္ဆိုတာ တကယ္ထင္ရွားရွိတယ္။ဒါေပမဲ့သူ႔မွာ တည္ရာအရပ္ ဆိုတာ မရွိပါဘူး” လို႔ မိန္႔ၾကားေတာ္မူပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ နိဗၺာန္ဟာ ေရွ႕ေနာက္၀ဲယာ ထက္ေအာက္ အရပ္ေတြမွာ ရွိတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ ေျပာလို႔မရပါဘူး။ ဘယ္ေနရာမွာ နိဗၺာန္ရွိ တယ္ဆိုတာ ေျပာလို႔မရပါဘူး။ နိဗၺာန္ဆိုတာ ေလာဘစတဲ့ကိေလသာတုိ႔ခ်ဴပ္ျခင္းသေဘာရွိတယ္။ ဒီသေဘာတရားကို ဘယ္ေနရာမွာရွိတယ္ ဆိုတာ ေျပာလို႔မရပါဘူး။ ညြန္ၾကားလို႔လဲမရဘူး။ တည္ရာအရပ္လဲမရွိပါဘူး။
နိဗၺာန္လို႔ေျပာလုိက္ရင္ ဘံုတစ္ခုအေနမ်ဳိးနဲ႔မျမင္မိေစနဲ႔ ၊ ေရာက္စရာဌာနတစ္ခုအေနနဲ႔လဲမျမင္မိေစဖို႔အေရးႀကီးတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဆိုရင္ နိဗၺာန္ဟာ သေဘာတရားတစ္ခုသာျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။
နိဗၺာန္ရဲ႕သေဘာကိုေျပာရရင္..
နိဗၺာန္ကို ပုထုဇဥ္တို႔ဥာဏ္နဲ႔မျမင္ႏိူင္ေသာ္လဲ ထူးတဲ့မဂ္ဥာဏ္ဖိုလ္ဥာဏ္နဲ႔(မဂ္ဖိုလ္ရတာနဲ႔တၿပိဳင္နက္) သိႏိူင္ျမင္ႏိူင္ေလာက္ေအာင္ ထင္ရွားတဲ့သေဘာရွိတယ္။
နိဗၺာန္ဟာ ထင္ရွားတဲ့သေဘာရွိေပမဲ့ ပကတိမ်က္စိနဲ႔ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ မျမင္ႏိူင္ပါ။ နိဗၺာန္ဟာ ဘယ္လိုခ်မ္းသာတယ္၊ ေအးျမတယ္၊မြန္ျမတ္တယ္ ဆိုတာကုိ ထပ္တူျပဳဖို႔ရာ ဥပမာလဲမရွိပါ။
စိတ္တစ္ခုမွာစတင္ျဖစ္ေပၚတာရယ္ ၊ မပ်က္ခင္တည္ေနတာရယ္၊ ပ်က္သြားတာရယ္ဆိုၿပီး သံုးပိုင္းခြဲလို႔ရေပမဲ့ နိဗၺာန္မွာေတာ့ ပိုင္းျခားဖို႔အတြက္ အပိုင္းဆိုတာမရွိပါ။ ျဖစ္ တည္ ပ်က္ဆိုတာမရွိ၊ အၿမဲသစ္လြင္ေနတဲ့သေဘာရိွပါတယ္(သၿဂႋဳဟ္ဘာသာဋီကာ၊ႏွာ၊၆၄၃)
နိဗၺာန္နဲ႔စပ္ၿပီး ထိုထက္စံုစံုလင္လင္သိခ်င္တယ္ဆိုရင္ မိလိႏၵပညွာမွာ ရွာေဖြ ဖတ္ရႈႏိူင္ပါတယ္။ ဥပမာ သရက္သီးတစ္လံုးရဲ႕အရသာကို မစားဘဲသိရတာထက္ ကိုယ္တုိင္စားၿပီးသိရတာက ပိုထိေရာက္သလိုပါပဲ၊ နိဗၺာန္အေၾကာင္းကို ဒီအတိုင္းေလ့လာေနမဲ့အစား၊ ကိုယ္တိုင္ပဲ ေလ့လာအားထုတ္ၿပီး မဂ္ဖိုလ္ရေအာင္ႀကိဳးစားႏိူင္ရင္မယ္ဆိုရင္ ပိုၿပီးထိေရာက္မွာပါ။
ကိုညီညီေအာင္
မင္းဘူးၿမိဳ႕
အေျဖ။ ။နိဗၺာန္ဆိုတာ တည္ေနရာ (ဘံု)မရွိပါဘူး။ လူအမ်ားေရာက္ႏိူင္၊ ရႏိူင္ၿပီး တကယ္လဲရွိတဲ့ သဘာ၀အမွန္တရားတစ္ခုျဖစ္တယ္။ ဒါနဲ႔စပ္ၿပီး မိလိႏၵမင္းက ရွင္နာဂသိန္ကို “ နိဗၺာန္ဆိုတာ အၿမဲအစြဲတည္ရာ ရွိပါသလား”လို႔ေမးေတာ့ ရွင္နာဂသိန္က “နိဗၺာန္ဆိုတာ တည္ရာမရွိဘူး” လို႔ မိန္႔ေတာ္မူတယ္။ဒီအခါ မိလိႏၵမင္းက “အရွင္ဘုရား…တကယ္လို႔နိဗၺာန္ဟာ တည္ရာမရွိဘူးဆိုရင္ နိဗၺာန္လဲရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။ နိဗၺာန္မ်က္ေမွာက္ ျပဳတယ္ဆိုတာလဲ တကယ္ေတာ့ မွားတာျဖစ္လိမ့္မယ္။ဥပမာေျပာရင္ စပါးဆုိတာ သူရဲ႕ျဖစ္ရာ စပါးပင္ရွိတယ္။အသီးဆုိတာ သူ႔ရဲ႕တည္ရာအပင္ရွိ တယ္။ဒါေၾကာင့္နိဗၺာန္ဆိုတာလဲ တကယ္ဆိုရင္ အၿမဲတည္ရာရွိရမွာပါဘုရား” လို႔ ရွင္နာဂသိန္ကိုေမးေလွ်ာက္တဲ့အခါ ရွင္ဂသိန္က “မင္းႀကီး…နိဗၺာန္ဆိုတာ အၿမဲတည္ရာမွီရာမရွိပါဘူး၊ ဒီလိုတည္ရာမွီရာအရပ္မရွိေပမဲ့ နိဗၺာန္ဆိုတာ တကယ္ထင္ရွားရွိပါတယ္။ ဥပမာေျပာရရင္…
မီးဆိုတာ ထင္ရွားရွိတယ္။ဒါေပမဲ့ ထိုမီးရဲ႕ စြဲၿမဲတည္ရာအရပ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ထင္းႏွစ္ခုကို ပြတ္တိုက္ရင္ မီးကို ရပါတယ္။ မီးခ်က္ဆံနဲ႔ မီးခ်က္ၾကဳပ္ကို ခတ္လိုက္တဲ့အခါ ‘မီး’ ကိုရလာပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ နိဗၺာန္ဆိုတာ တကယ္ထင္ရွားရွိတယ္။ဒါေပမဲ့သူ႔မွာ တည္ရာအရပ္ ဆိုတာ မရွိပါဘူး” လို႔ မိန္႔ၾကားေတာ္မူပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ နိဗၺာန္ဟာ ေရွ႕ေနာက္၀ဲယာ ထက္ေအာက္ အရပ္ေတြမွာ ရွိတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ ေျပာလို႔မရပါဘူး။ ဘယ္ေနရာမွာ နိဗၺာန္ရွိ တယ္ဆိုတာ ေျပာလို႔မရပါဘူး။ နိဗၺာန္ဆိုတာ ေလာဘစတဲ့ကိေလသာတုိ႔ခ်ဴပ္ျခင္းသေဘာရွိတယ္။ ဒီသေဘာတရားကို ဘယ္ေနရာမွာရွိတယ္ ဆိုတာ ေျပာလို႔မရပါဘူး။ ညြန္ၾကားလို႔လဲမရဘူး။ တည္ရာအရပ္လဲမရွိပါဘူး။
နိဗၺာန္လို႔ေျပာလုိက္ရင္ ဘံုတစ္ခုအေနမ်ဳိးနဲ႔မျမင္မိေစနဲ႔ ၊ ေရာက္စရာဌာနတစ္ခုအေနနဲ႔လဲမျမင္မိေစဖို႔အေရးႀကီးတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဆိုရင္ နိဗၺာန္ဟာ သေဘာတရားတစ္ခုသာျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။
နိဗၺာန္ရဲ႕သေဘာကိုေျပာရရင္..
နိဗၺာန္ကို ပုထုဇဥ္တို႔ဥာဏ္နဲ႔မျမင္ႏိူင္ေသာ္လဲ ထူးတဲ့မဂ္ဥာဏ္ဖိုလ္ဥာဏ္နဲ႔(မဂ္ဖိုလ္ရတာနဲ႔တၿပိဳင္နက္) သိႏိူင္ျမင္ႏိူင္ေလာက္ေအာင္ ထင္ရွားတဲ့သေဘာရွိတယ္။
နိဗၺာန္ဟာ ထင္ရွားတဲ့သေဘာရွိေပမဲ့ ပကတိမ်က္စိနဲ႔ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ မျမင္ႏိူင္ပါ။ နိဗၺာန္ဟာ ဘယ္လိုခ်မ္းသာတယ္၊ ေအးျမတယ္၊မြန္ျမတ္တယ္ ဆိုတာကုိ ထပ္တူျပဳဖို႔ရာ ဥပမာလဲမရွိပါ။
စိတ္တစ္ခုမွာစတင္ျဖစ္ေပၚတာရယ္ ၊ မပ်က္ခင္တည္ေနတာရယ္၊ ပ်က္သြားတာရယ္ဆိုၿပီး သံုးပိုင္းခြဲလို႔ရေပမဲ့ နိဗၺာန္မွာေတာ့ ပိုင္းျခားဖို႔အတြက္ အပိုင္းဆိုတာမရွိပါ။ ျဖစ္ တည္ ပ်က္ဆိုတာမရွိ၊ အၿမဲသစ္လြင္ေနတဲ့သေဘာရိွပါတယ္(သၿဂႋဳဟ္ဘာသာဋီကာ၊ႏွာ၊၆၄၃)
နိဗၺာန္နဲ႔စပ္ၿပီး ထိုထက္စံုစံုလင္လင္သိခ်င္တယ္ဆိုရင္ မိလိႏၵပညွာမွာ ရွာေဖြ ဖတ္ရႈႏိူင္ပါတယ္။ ဥပမာ သရက္သီးတစ္လံုးရဲ႕အရသာကို မစားဘဲသိရတာထက္ ကိုယ္တုိင္စားၿပီးသိရတာက ပိုထိေရာက္သလိုပါပဲ၊ နိဗၺာန္အေၾကာင္းကို ဒီအတိုင္းေလ့လာေနမဲ့အစား၊ ကိုယ္တိုင္ပဲ ေလ့လာအားထုတ္ၿပီး မဂ္ဖိုလ္ရေအာင္ႀကိဳးစားႏိူင္ရင္မယ္ဆိုရင္ ပိုၿပီးထိေရာက္မွာပါ။
0 comments:
Post a Comment