ဒီအေၾကာင္း ေမးထားတာေတာ့ၾကာပါၿပီ ယခင္ေျဖထားတာက ျပည့္စံုမႈမရွိဘူးဆိုလို႔ စြမ္းနုိင္သေလာက္ျပန္လည္ ေျဖၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။
ဘာသာေရးဆိုင္ရာ အေမးျပႆနာမ်ားကို ေျဖၾကားရာတြင္ -
(၁) တိုက္ရို္က္ ေျဖၾကားျခင္း။
(၂) ဥပမာျဖင့္ ေျဖၾကားျခင္း။ ဟု ႏွစ္မ်ဳိးရွိသည္ဟု ယူဆမိပါသည္။
သုံးဆယ့္တစ္ဘံုသည္ သာမန္လူသားတို႔ မျမင္နုိင္ေသာအရာ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ဥပမာ ျဖင့္ ေျဖၾကားရမည့္ နံပတ္(၂) အမ်ဳိးအစား ျဖစ္ေနပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဥပမာႏွင့္တကြ စြမ္းနုိင္သေလာက္ ျပန္လည္ေျဖၾကားေပးလိုက္ရပါသည္။
လူ႔ျပည္၊ နတ္ျပည္၊ျဗဟၼာ့ျပည္၊ အပါယ္ေလးဘံုသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအတြက္ လက္ခံယံုၾကည္ေသာေၾကာင့္ ျပႆနာ မရွိေသာ္လည္း ဘာသာျခားမ်ား၊ ဘာသာမဲ့မ်ားက သူတို႔ မျမင္နုိ္င္ေသာ အရာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လက္ခံယံုၾကည္မႈ မရွိသည္မွာ အဆန္းမဟုတ္ပါေခ်။
ဥပမာ-
အေမေမြးကတည္းက မ်က္စိႏွစ္ကြင္းအလင္းမရေသာသူမ်ားအား ပတ္၀န္းက်င္ရွိ သက္ရွိသက္မဲ့ အရာ၀တၳဳမ်ားကုိ ညြန္ျပေသာ္လည္း မသိျမင္နုိင္ေခ်။
မသိျမင္ေသာေၾကာင့္ မယံုၾကည္နိုင္ဟု ေျပာဆိုယူဆလွ်င္ ထိုအယူအဆသည္ မွားေသာ အယူအဆသာျဖစ္ေခ်မည္။အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မိမိမျမင္ေသာ္လည္း တကယ္ရွိေသာ အရာ၀တၳဳမ်ားကုိ မ်က္စိျမင္ေသာ(အျမင္အားေကာင္းေသာ) လူအမ်ားက သိျမင္ေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
ထို႔အတူ အ၀ိဇၨာအေမွာင္ဖုံးေနေသာပုထုဇဥ္လူသားမ်ားသည္ နတ္ျပည္၊ျဗဟၼာ့ျပည္စသည္မ်ားကုိ သာမန္မ်က္စိျဖင့္ မျမင္နိုင္ေခ်။ ထိုသို႔ မျမင္နိုင္ေသာေၾကာင့္ မရွိနိုင္ဘူး၊ဟု ထင္ျမင္ယူဆလွ်င္ မွားေသာ အယူအဆသာျဖစ္ေခ်မည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဘုရား ၊ ရဟႏၲာ ၊ အရိယာ စ်ာန္အဘိဥာဥ္ရရွိၿပီးေသာ သူမ်ားသည္သာ ၀ိဇၨာတည္းဟူေသာ ဥာဏ္မ်က္လံုးျဖင့္ ထိုထိုဘံုမ်ားကို ျမင္နုိင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ဟု ေျဖၾကားလိုက္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အေျဖကုိ ပို၍ ျပည့္စံုေအာင္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေျဖၾကားေပးေစလိုေၾကာင္း၊ online ေပၚကေန ေမတၱာရပ္ခံ လာေသာေၾကာင့္ ထပ္မံျဖည့္စြက္၍ အေျဖေပးလိုက္ရျပန္ပါသည္။
ဥပမာ- ၂-
စကၤာပူနိင္ငံသို႔ မေရာက္ဖူးေသာ လူတစ္ေယာက္သည္ စကၤာပူနိုင္ငံကို မေရာက္ဖူးေသာ္လည္း ထိုနိုင္ငံသည္ံ မရွိနုိင္၊ ဟု ထင္ျမင္ယူဆလွ်င္ကား မွားေသာ အယူအဆသာျဖစ္ေခ်မည္္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မိမိ မေရာက္ဖူးေသာ္လည္း ထိုစကၤာပူနိုင္ငံသို႔ ေရာက္ဖူးသူမ်ား ရွိေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။
ဥပမာ-၃-
သေဘၤာျဖင့္ ပင္လယ္ခရီးသြားရာ၀ယ္ အလြန္ေ၀းေသာ တစ္ေနရာ၌ သေဘၤာတစ္စီး ခုတ္ေမာင္္းေန၏ ။ ထိုအျခင္းအရာကုိ သာမန္မ်က္စိျဖင့္ မျမင္နိုင္ေခ်။ အေ၀းၾကည့္မွန္ဘီလူးအားျဖင့္ အကူအညီယူ၍ ၾကည့္မွသာလွ်င္ သေဘာၤခုတ္ေမာင္းေနသည္ကို ေတြ႔ျမင္ရ၏ ဆိုလိုသည္မွာ သာမန္မ်က္စိျဖင့္ မျမင္ယံုမွ်ႏွင့္ မရွိဘူးဟု ထင္ျမင္ယူဆ၍ မရနိုင္ပါေခ်။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အေ၀းၾကည့္မွန္ဘီလူးအားျဖင့္ အသံုးျပဳေသာ အခါ ျမင္ရျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
ဥပမာ-၄-
လူသားတို႔၏ ခႏၶာကုိယ္၌ သာမန္ မ်က္စိျဖင့္္ မျမင္နို္င္ေသာ virus (ဗုိင္းရပ္စ္)ပိုးမ်ား ကုိျမင္ေတြ႕လိုေသာ္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ခ်ဲ႕၍ ၾကည့္ရေသာ တယ္လီစကုတ္ (ေခၚ) မွန္ဘီလူးျဖင့္ ၾကည့္လွ်င္ ျမင္ေတြ႕နုိင္ပါသည္။
ဥပမာ-၅-
တစ္ခါက ေရထဲ၌ ငါးႏွင့္ လိပ္တို႔ ေနထိုင္ၾက၏ ၊ တစ္ေန႔ေသာအခါ လိပ္သည္ ကုန္းေပၚသို႔ တက္ေရာက္ကာ ဟိုဟိုဒီဒီသြားျခင္း ျဖင့္ သစ္ပင္၊ ေတာ၊ ေတာင္ ၊ပန္းမာလ္ အျခားတိရစၧာန္မ်ားကုိ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရသည္။ ထိုလိပ္သည္ သူေတြ႕ျမင္ခဲ့ရသည္မ်ားကုိ ေရထဲရွိ ငါး,အား ေျပာၾကားပါေသာ္လည္း ငါး,သည္ ထိုအရာမ်ားကုိ မျမင္နိုင္ေသာေၾကာင့္ “ မျဖစ္နိုင္” ဟုဆိုကာ မယံုၾကည္နိုင္ျဖစ္ေနရေလသည္။ ကုန္းေပၚ၌ သစ္ပင္၊ေရ၊ေျမ၊ေတာ၊ ေတာင္၊ မ်ား ရွိျခင္းအေၾကာင္းကို ကုုန္းေပၚသို႔ ေရာက္ဖူးေသာ သူမ်ားသာ သိျမင္၍ ယံုၾကည္နိုင္ၾက သည္။
ဥပမာ-၆-
ေလာက၌ စိတ္တည္ၿငိမ္ေၾကာင္း က်င့္စဥ္တရားမ်ားကုိ လိုက္နာက်င့္သံုးၾကျခင္းျဖင့္ စိတ္တည္ၿငိမ္မႈကို ရရွိၾကသည္။ ထိုသို႔ စိတ္တည္ၿငိမ္မႈရရွိေသာေၾကာင့္ စိတ္ခ်မ္းသာၾကရသည္။ ထိုကဲ့သို႔ စိတ္ခ်မ္းသာေသာသူမ်ားသည္ သူတို႔၏ စိတ္ခ်မ္းသာေၾကာင္းအက်င့္တရားမ်ားကုိ မည္မွ်ပင္ ေဟာေျပာေစကာမူ၊ ၎က်င့္စဥ္္ကုိ ကုိယ္တိုင္လက္ေတြ႕မက်င့္ဖူး ေသာသူမ်ားက လက္မခံနုိင္ပါေခ်။ ထိုသို႔ လက္မခံနုိင္ျခင္းသည္ မွားေသာထင္ျမင္ယူဆ ခ်က္သာ ျဖစ္ေခ်မည္။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း ထိုလက္ေတြ႕က်င့္စဥ္မ်ားကို က်င့္သံုး၍ စိတ္တည္ၿငိမ္ကာ စိတ္ခ်မ္းေျမ႕မႈအရသာကုိ လက္ေတြ႕ခံစားရေသာ သူမ်ားစြာ ရွိေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
ဥပမာ-၇-
တစ္ခါက ဆရာတစ္ေယာက္သည္ စာသင္ခန္းထဲတြင္ သင္ပုန္း၏အေနာက္ဖက္၌ “နိဗၺာန္”ဟုစာလံုး ေရးထားၿပီး၊ “တပည့္တို႔ နိဗၺာန္ကို ျမင္ၾကရဲ႕လား” ဟု ေမးရာ တပည့္မ်ားက “ မျမင္ပါဘူးဆရာႀကီး” ဟု အားလံုးျပန္ေျဖၾကသည္။ ဆရာက “တပည့္တို႔ ဒီအတိုင္းေနရံုနဲ႔ နိဗၺာန္ မျမင္နိုင္ဘူး၊ ဒီလမ္းအတိုင္းသင္ပုန္းရွိရာ ေလွ်ာက္လာ ၿပီး သင္ပုန္းအေနာက္သို႔ ေရာက္လွ်င္ ေရးထားေသာ နိဗၺာန္ကုိ ျမင္ရလိမ့္ မယ္” ဟု ေျပာခဲ့သည္။ ထို႔အတူ နတ္ျပည္စေသာ ဘံုဌာနမ်ားသည္ ဒီအတိုင္းေနရံုမွ်ႏွင့္ ျမင္နုိ္င္သူ ရွားလွပါသည္။ အမွန္စင္စစ္ ျမင္နိုင္ေသာ လမ္းကို အဆံုးတိုင္ေအာင္ ေလွ်ာက္လမ္းနုိင္မွာသာလွ်င္ နတ္ျပည္စသည္ သိျမင္နိုင္ပါသည္။
ဥပမာ-၈-
ဆက္လက္၍ ေျပာလိုသည္မွာ- ရုပ္ရွင္မင္းသားဦးေက်ာ္ဟိန္းက တိပိဋကဓရ ဓမၼဘ႑ာဂါရိက ဦး၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ (အသက္ထင္ရွားရွိစဥ္က)အား ေမးေလွ်ာက္ဖူး၏။ “ အရွင္ဘုရား…နိဗၺာန္ဆိုတာ အမွန္တကယ္္ရွိသလားဘုရား” ဟု ေမးေသာအခါ ဆရာေတာ္ႀကီးက မ်က္ႏွာေတာ္တင္းသြားၿပီး “ ဘာလဲ မင္းက ဗုဒၶဘာသာကုိ ေစာ္ကားတာလား” “ မဟုတ္ပါဘူးဘုရား” “ တပည့္ ေတာ္ တကယ္သိခ်င္လို႔ပါဘုရား” ၊ “ ေအး မင္းမွာ နိဗၺာန္ေရာက္နိုင္တဲ့ လမ္းစဥ္ကို က်င့္သံုးမႈမရွိဘဲနဲ႔ နိဗၺာန္ ဘယ္မွာရွိတယ္ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ သိနုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ သိခ်င္ရင္ က်င့္ရတယ္”၊ ဟူ၍ ျဖစ္၏ ။
ဆရာေတာ္ႀကီး၏ အေျဖလိုပါပဲ၊ နတ္ျပည္ ဘယ္ေနရာ၌ ရွိသည္ကို၊ သိခ်င္တယ္္ဆိုရင္ ေပးကမ္းစြန္႔က်ဲမႈ၊ကုိယ္က်င့္တရား၊ အဖန္ဖန္အထပ္ထပ္ အားထုတ္မႈ (ဒါန၊သီလ၊ဘာ၀နာ) မ်ားကုိ က်င့္သံုးလွ်င္ မည္သည့္ေနရာ၌ နတ္ျပည္ရွိသည္ဟုသိနိုင္သည့္အျပင္၊ သမထဘာ၀နာပြား၍ သမထစ်ာန္္ရရွိၿပီး ၄င္းစ်ာန္မ်ား မဆိတ္သုဥ္းခဲ့လွ်င္ ျဗဟၼာ့ျပည္အထိ သိနုိင္ေရာက္နိုင္ပါသည္။ ထိုေရာက္နုိင္ေၾကာင္း အက်င့္ေတြကို လိုက္နာက်င့္သံုးမႈ မရွိဘဲ နတ္ျပည္စသည္ မရွိိနိင္ ဟု ထင္ျမင္မယူဆသင့္ပါ။
တကယ္သိခ်င္ တကယ္လုပ္ အဟုတ္သိနုိင္ေရာက္နုိင္ပါေၾကာင္း ေရးသားတင္ျပလိုက္ရပါေတာ့သတည္း။
စိတ္ေနသန္႔ရွင္း ၊ ေဘးရန္ကင္း၊ လြန္မင္းခ်မ္းသာၾကပါေစ
ဦးေကာ၀ိဒ(ၿမိတ္)
Wednesday, October 24, 2007
နတ္ျပည္ျဗဟၼာ့ျပည္ရွိ/မရွိျပႆနာ
Posted in: ေဆာင္းပါး
0 comments:
Post a Comment