This is default featured post 1 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.

This is default featured post 2 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.

This is default featured post 3 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.

This is default featured post 4 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.

This is default featured post 5 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.

Sunday, March 23, 2008

တေပါင္းပြဲေတာ္




ၿမိတ္ၿမိဳ႕- က်က္သေရေဆာင္ ေလးကၽြန္းဆီမီးသိမ္ေတာ္ႀကီး၏ ဒုတိယပစၥယံႏွင့္တတိယပစၥယံတို႔တြင္
ျမန္မာက်ပ္ေငြတန္ဖိုး က်ပ္သိန္း၂၂၀ ဖိုးရွိ ေရႊျပား (၂၀)ျပားကို၄င္း၊
က်ပ္သိန္း(၃၅၆)တန္ဖိုးရွိ ေရႊဆိုင္း၁၁၈၆ ဆိုင္းကို၄င္း၊ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ေဒသျပည္သူမ်ားက သဒၶါတရားထက္သန္
စြာျဖင့္ တေပါင္းလျပည့္ေန႔တြင္ ေရစက္ခ် လွဴဒါန္းကာ အမွ်ေပးေ၀ခဲ့ၾကပါသည္။ ထိုေရစက္ခ်ပြဲတြင္
အႏုေမာဒနာတရားကို ၿမိတ္ၿမိဳ႕ ေရႊေက်ာင္းဆရာေတာ္က တရားခ်ီးျမွင့္ေၾကာင္းၾကားသိရပါသည္။
တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္(၁)ရက္ေန႔တြင္ ရဟန္းသံဃာေတာ္(၉၇)ပါး၊ သီလရွင္ (၁၄)ပါး ၊ေပါင္း(၁၁၁)ပါးတို႔အား
ၿမိတ္ၿမိဳ႕ေနလူအမ်ားက ဆြမ္းဆန္ေတာ္ေလာင္းလွဴခဲ့ၾကေၾကာင္းၾကားသိရပါသည္။

တေပါင္းပြဲေတာ္




ၿမိတ္ၿမိဳ႕- က်က္သေရေဆာင္ ေလးကၽြန္းဆီမီးသိမ္ေတာ္ႀကီး၏ ဒုတိယပစၥယံႏွင့္တတိယပစၥယံတို႔တြင္
ျမန္မာက်ပ္ေငြတန္ဖိုး က်ပ္သိန္း၂၂၀ ဖိုးရွိ ေရႊျပား (၂၀)ျပားကို၄င္း၊
က်ပ္သိန္း(၃၅၆)တန္ဖိုးရွိ ေရႊဆိုင္း၁၁၈၆ ဆိုင္းကို၄င္း၊ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ေဒသျပည္သူမ်ားက သဒၶါတရားထက္သန္
စြာျဖင့္ တေပါင္းလျပည့္ေန႔တြင္ ေရစက္ခ် လွဴဒါန္းကာ အမွ်ေပးေ၀ခဲ့ၾကပါသည္။ ထိုေရစက္ခ်ပြဲတြင္
အႏုေမာဒနာတရားကို ၿမိတ္ၿမိဳ႕ ေရႊေက်ာင္းဆရာေတာ္က တရားခ်ီးျမွင့္ေၾကာင္းၾကားသိရပါသည္။
တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္(၁)ရက္ေန႔တြင္ ရဟန္းသံဃာေတာ္(၉၇)ပါး၊ သီလရွင္ (၁၄)ပါး ၊ေပါင္း(၁၁၁)ပါးတို႔အား
ၿမိတ္ၿမိဳ႕ေနလူအမ်ားက ဆြမ္းဆန္ေတာ္ေလာင္းလွဴခဲ့ၾကေၾကာင္းၾကားသိရပါသည္။

Tuesday, March 18, 2008

၀ိပါက္ၾကမၼာ မလြတ္သာ

လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္စုႏွစ္ဆီသို႔ ျပန္လည္၍ စီးေမ်ာမိေသာအခါ-
ၿမိတ္ၿမိဳ႕နယ္၏ အေရွ႕စူစူးဖက္တြင္ ရြာတစ္ရြာမွ ဒကာ/ဒကာမမ်ား၏ ပင့္ေလွ်ာက္ခ်က္အရ ထိုရြာတြင္ (၁၀)ရက္တရားစခန္း က်င္းပျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ဒကာ/ဒကာမမ်ားဘက္က ဆြမ္းစတဲ့ အေထာက္အပံ့ကုိ ျပည့္ျပည့္စံုရရွိသကဲ့သုိ႔ တရားရႈမွတ္ၾကရာ၀ယ္ စိတ္၀င္စားစြာ ရႈမွတ္ၾကေသာေၾကာင့္ ေလးငါးရက္အတြင္း သမာဓိ အသင့္အတင့္ ရရွိလာသည္ကို ေယာဂီမ်ား ေလွ်ာက္ထားခ်က္အရ သိရ၍ ေယာဂီမ်ားဖက္က တာ၀န္ေက်ၾကပါသည္၊ ေအာင္ျမင္ေသာ တရားစခန္းတစ္ခုကို ျပဳလုပ္ေပး ခဲ့ရသည့္အတြက္ ယေန႔ထက္တိုင္ ေတြးလုိက္တိုင္း ျပန္လည္၀မ္းေျမာက္မႈကို ခံစားခဲ့ရပါသည္။

တရားစခန္းၿပီးေသာအခါ ထိုရြာ၏ ပတ္၀န္းက်င္ အနီးအနားတစ္၀ိုက္ ဗဟုႆုတအလို႔ငွါ ေနာက္ပါ ေယာဂီမ်ားနွင့္ အတူ အလည္အပတ္ထြက္ခဲ့ၾကပါသည္။ တရားစခန္းက်င္းပေသာ ရြာ၏ အနီး အေနာက္ေတာင္အရပ္တြင္ ရြာတစ္ရြာရွိပါသည္။ ထိုရြာကား ဘာသာျခားရြာတစ္ရြာျဖစ္ပါသည္။ ထိုရြာတြင္ ျဖစ္ရပ္ဆန္းတစ္ခု ထိုစဥ္က ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးပါသည္။
အသက္(၂၅)ႏွစ္ခန႔္ရွိမည္ဟု ခန္႔မွန္းရေသာ ဘာသာျခားလူတစ္ေယာက္သည္ (ကန္ေတာ့ပါရဲ႕) မေျပာမၿပီး မတီးမျမည္ဆိုသကဲ့သို႔ သူ႕၏ ကပၸယ္အိတ္သည္ သာမန္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာႀကီးေနကာ သူထိုင္ေသာအခါ သူ႔၏ ကပၸအိတ္ေပၚ၌ ထိုင္မိလွ်က္သားျဖစ္ေနပါသည္။ ထို ကပၸယ္အိတ္ႀကီး သည္ တစ္ႏွစ္ျပည့္လွ်င္ အေရျပားေပၚတြင္ သံုးမူးလံုးခန္႔အလံုးေလးမ်ားသည္ ေနရာအနံွ႕ အလိုအေလ်ာက္ေပၚေပါက္လာစၿမဲပင္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေပၚေပါက္လာရာမွ အလံုးေလးမ်ားသည္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ထိကပ္လာကာ ကပၸယ္အိတ္ ႀကီးလာရျပန္ပါသည္၊သုိ႔ျဖင့္ ႏွစ္ ေတြၾကာလာေသာအခါ ထိုကပၸယ္အိတ္ႀကီးသည္ ပို၍ ႀကီးထြားလာကာ လမ္းသြား၍ မရေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။ ထိုစဥ္က ကပၸယ္အိတ္ႀကီး၏ အေလးခ်ိန္ (၁၀)ပိႆာခန္႔ရွိမည္ဟု ခန္႔မွန္းရပါသည္။
ထိုကပၸယ္အိတ္ႀကီးပို္င္ရွင္ဘာသာျခား လူငယ္အား ထိုကဲ့သုိ႔ျဖစ္ရျခင္းသည္ မည့္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ရသနည္း ဟု စာေရးသူက စပ္စပ္စုစု ေမးေသာအခါ ထိုလူငယ္က “ ငယ္ရြယ္စဥ္ ကေလးဘ၀တုန္းက သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႕အတူ ဘုရားကုိသြားကာ ေရလွဴခဲ့ၾကၿပီးသည့္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျမင္ရတဲ့အတို္င္းပဲ ကပၸယ္အိတ္ႀကီး ႀကီးလာပါတယ္” ဟု ေျပာပါသည္။
ထိုဘာသာျခားလူငယ္ ေျပာသည့္အတိုင္းဆိုလွ်င္ ဘုရားကို ေရလွဴ၍ သူ႔ ဟာ ႀကီး ႀကီးလာသည့္ သေဘာပင္ျဖစ္ေနသည္။ သူ႔စကားကို ဘာသာျခားမ်ားၾကားလွ်င္ ၀မ္းေျမာက္ၾကမည္ မွန္ပါေသာ္လည္း ဗုဒၶဘာသာအတြက္မူ ကား ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာေကာင္းလွပါသည္။
ထိုဘာသာျခားလူငယ္၏ ေရလွဴခဲ့သည္ဟူေသာ ဘုရားသည္ တစ္ခ်ိန္က ရဟႏၲာအရွင္ျမတ္ သမုတ္ေတာ္မူခဲ့ေသာ သိမ္အတြင္းတြင္ ကိန္း၀ပ္စံပါယ္ေတာ္မူေနေသာ ဆင္းေတာ္တစ္ဆူျဖစ္ပါသည္။ ထိုေၾကာင့္ ဘာသာျခားလူငယ္ေျပာသည့္ အတိုင္းကား မျဖစ္နိုင္ေခ်။ ထိုအေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေက်နပ္မႈမရွိသည့္အတြက္ ဆက္လက္စံုစမ္းခဲ့ပါသည္။
စံုစမ္းသိရွိခဲ့ရသည့္ ျဖစ္ရပ္မွန္ကား…….
ဘာသာျခားလူငယ္တစ္သိုက္ ငယ္ရြယ္စဥ္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္အတူ လွည့္လည္ေဆာ့ကစားခဲ့ရာမွ ထိုဆင္းတုေတာ္ တည္ရွိရာ သိမ္အတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။ ထိုတြင္ လူငယ္တို႔ဘ၀ “ သိမ္ထဲကဘုရားကုိ အၿပိဳင္ က်င္ငယ္စြန္႔ၾကမယ္” ဟု အေလာင္းအစားျဖင့္ေျပာဆိုကာ ထိုဆင္းတုေတာ္အား သူ႔ထက္ငါ ဦးေအာင္ က်င္ငယ္စြန္႔ၾကေလသည္။ ထိုေနာက္တြင္ ဆင္းတုေတာ္အား က်င္ငယ္စြန္႔ခဲ့ၾကသည့္ လူငယ္မ်ားသည္ ေရွ႕ဆက္ေနာက္ဆက္ဆိုသကဲ့သုိ႔ အေသဆိုးနွင့္ေသခဲ့ၾကရၿပီး ကပၸယ္အိတ္ အဆမတန္ႀကီးေနေသာ လူငယ္တစ္ေယာက္သာလွ်င္ လူ႕ေလာကတြင္ က်န္ခဲ့သည္ဟု ၾကားခဲ့ရပါသည္။
ေနာက္ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း မြန္လၿမိဳင္ဖက္မွ ေဒါက္တာတစ္ဦး၏ အကူအညီျဖင့္ ရန္ကုန္သို႔ ေခၚေဆာင္ခဲ့ရာမွ အလွဴေငြမ်ားစြာရရွိခဲ့ကာ ခြဲစိတ္မႈခံယူခဲ့၍ အေကာင္းပကတိျဖစ္သြားပါသည္။ ထုိတြင္ ဒုကၡျဖစ္ေသာ သူမ်ားအား သနားငွဲ႕ညာမေနသာေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား၏ ကရုဏာကား ႀကီးမားပါေပစြ။ ထိုျဖစ္ရပ္ကို ျမတ္မဂၤလာတြင္ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္အျဖစ္ပါလာခဲ့ပါေသးသည္။ ခုႏွစ္မမွတ္မိေတာ့ေပ။
အခ်ဴပ္ဆိုရေသာ္ ၀ိပါက္ၾကမၼာ မလြတ္သာ ဆိုသည့္အတိုင္း သူျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အမႈသည္ သူ႔အား ဒိ႒ဓမၼေ၀ဒနိယကံျဖင့္ ယခုပစၥဳပၸဘ၀တြင္ပင္ အက်ဳိးေပးခံခဲ့ရသည္ကုိ ဘာသာျခားလူငယ္သည္ လက္မခံဟုဆိုေသာ္လည္း သူ၏ စိတ္အတြင္းတြင္ ဗုဒၶဘုရားသည္ အလြန္တန္ခိုးႀကီးသည္ဟူေသာ အသိကိုကား တိတ္ဆိတ္စြာ လက္ခံလိမ့္မည္မွာ အေသခ်ာပင္ျဖစ္ပါေတာ့သတည္း။ ။

၀ိပါက္ၾကမၼာ မလြတ္သာ

လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္စုႏွစ္ဆီသို႔ ျပန္လည္၍ စီးေမ်ာမိေသာအခါ-
ၿမိတ္ၿမိဳ႕နယ္၏ အေရွ႕စူစူးဖက္တြင္ ရြာတစ္ရြာမွ ဒကာ/ဒကာမမ်ား၏ ပင့္ေလွ်ာက္ခ်က္အရ ထိုရြာတြင္ (၁၀)ရက္တရားစခန္း က်င္းပျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ဒကာ/ဒကာမမ်ားဘက္က ဆြမ္းစတဲ့ အေထာက္အပံ့ကုိ ျပည့္ျပည့္စံုရရွိသကဲ့သုိ႔ တရားရႈမွတ္ၾကရာ၀ယ္ စိတ္၀င္စားစြာ ရႈမွတ္ၾကေသာေၾကာင့္ ေလးငါးရက္အတြင္း သမာဓိ အသင့္အတင့္ ရရွိလာသည္ကို ေယာဂီမ်ား ေလွ်ာက္ထားခ်က္အရ သိရ၍ ေယာဂီမ်ားဖက္က တာ၀န္ေက်ၾကပါသည္၊ ေအာင္ျမင္ေသာ တရားစခန္းတစ္ခုကို ျပဳလုပ္ေပး ခဲ့ရသည့္အတြက္ ယေန႔ထက္တိုင္ ေတြးလုိက္တိုင္း ျပန္လည္၀မ္းေျမာက္မႈကို ခံစားခဲ့ရပါသည္။

တရားစခန္းၿပီးေသာအခါ ထိုရြာ၏ ပတ္၀န္းက်င္ အနီးအနားတစ္၀ိုက္ ဗဟုႆုတအလို႔ငွါ ေနာက္ပါ ေယာဂီမ်ားနွင့္ အတူ အလည္အပတ္ထြက္ခဲ့ၾကပါသည္။ တရားစခန္းက်င္းပေသာ ရြာ၏ အနီး အေနာက္ေတာင္အရပ္တြင္ ရြာတစ္ရြာရွိပါသည္။ ထိုရြာကား ဘာသာျခားရြာတစ္ရြာျဖစ္ပါသည္။ ထိုရြာတြင္ ျဖစ္ရပ္ဆန္းတစ္ခု ထိုစဥ္က ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးပါသည္။
အသက္(၂၅)ႏွစ္ခန႔္ရွိမည္ဟု ခန္႔မွန္းရေသာ ဘာသာျခားလူတစ္ေယာက္သည္ (ကန္ေတာ့ပါရဲ႕) မေျပာမၿပီး မတီးမျမည္ဆိုသကဲ့သို႔ သူ႕၏ ကပၸယ္အိတ္သည္ သာမန္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာႀကီးေနကာ သူထိုင္ေသာအခါ သူ႔၏ ကပၸအိတ္ေပၚ၌ ထိုင္မိလွ်က္သားျဖစ္ေနပါသည္။ ထို ကပၸယ္အိတ္ႀကီး သည္ တစ္ႏွစ္ျပည့္လွ်င္ အေရျပားေပၚတြင္ သံုးမူးလံုးခန္႔အလံုးေလးမ်ားသည္ ေနရာအနံွ႕ အလိုအေလ်ာက္ေပၚေပါက္လာစၿမဲပင္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေပၚေပါက္လာရာမွ အလံုးေလးမ်ားသည္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ထိကပ္လာကာ ကပၸယ္အိတ္ ႀကီးလာရျပန္ပါသည္၊သုိ႔ျဖင့္ ႏွစ္ ေတြၾကာလာေသာအခါ ထိုကပၸယ္အိတ္ႀကီးသည္ ပို၍ ႀကီးထြားလာကာ လမ္းသြား၍ မရေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။ ထိုစဥ္က ကပၸယ္အိတ္ႀကီး၏ အေလးခ်ိန္ (၁၀)ပိႆာခန္႔ရွိမည္ဟု ခန္႔မွန္းရပါသည္။
ထိုကပၸယ္အိတ္ႀကီးပို္င္ရွင္ဘာသာျခား လူငယ္အား ထိုကဲ့သုိ႔ျဖစ္ရျခင္းသည္ မည့္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ရသနည္း ဟု စာေရးသူက စပ္စပ္စုစု ေမးေသာအခါ ထိုလူငယ္က “ ငယ္ရြယ္စဥ္ ကေလးဘ၀တုန္းက သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႕အတူ ဘုရားကုိသြားကာ ေရလွဴခဲ့ၾကၿပီးသည့္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျမင္ရတဲ့အတို္င္းပဲ ကပၸယ္အိတ္ႀကီး ႀကီးလာပါတယ္” ဟု ေျပာပါသည္။
ထိုဘာသာျခားလူငယ္ ေျပာသည့္အတိုင္းဆိုလွ်င္ ဘုရားကို ေရလွဴ၍ သူ႔ ဟာ ႀကီး ႀကီးလာသည့္ သေဘာပင္ျဖစ္ေနသည္။ သူ႔စကားကို ဘာသာျခားမ်ားၾကားလွ်င္ ၀မ္းေျမာက္ၾကမည္ မွန္ပါေသာ္လည္း ဗုဒၶဘာသာအတြက္မူ ကား ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာေကာင္းလွပါသည္။
ထိုဘာသာျခားလူငယ္၏ ေရလွဴခဲ့သည္ဟူေသာ ဘုရားသည္ တစ္ခ်ိန္က ရဟႏၲာအရွင္ျမတ္ သမုတ္ေတာ္မူခဲ့ေသာ သိမ္အတြင္းတြင္ ကိန္း၀ပ္စံပါယ္ေတာ္မူေနေသာ ဆင္းေတာ္တစ္ဆူျဖစ္ပါသည္။ ထိုေၾကာင့္ ဘာသာျခားလူငယ္ေျပာသည့္ အတိုင္းကား မျဖစ္နိုင္ေခ်။ ထိုအေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေက်နပ္မႈမရွိသည့္အတြက္ ဆက္လက္စံုစမ္းခဲ့ပါသည္။
စံုစမ္းသိရွိခဲ့ရသည့္ ျဖစ္ရပ္မွန္ကား…….
ဘာသာျခားလူငယ္တစ္သိုက္ ငယ္ရြယ္စဥ္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္အတူ လွည့္လည္ေဆာ့ကစားခဲ့ရာမွ ထိုဆင္းတုေတာ္ တည္ရွိရာ သိမ္အတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။ ထိုတြင္ လူငယ္တို႔ဘ၀ “ သိမ္ထဲကဘုရားကုိ အၿပိဳင္ က်င္ငယ္စြန္႔ၾကမယ္” ဟု အေလာင္းအစားျဖင့္ေျပာဆိုကာ ထိုဆင္းတုေတာ္အား သူ႔ထက္ငါ ဦးေအာင္ က်င္ငယ္စြန္႔ၾကေလသည္။ ထိုေနာက္တြင္ ဆင္းတုေတာ္အား က်င္ငယ္စြန္႔ခဲ့ၾကသည့္ လူငယ္မ်ားသည္ ေရွ႕ဆက္ေနာက္ဆက္ဆိုသကဲ့သုိ႔ အေသဆိုးနွင့္ေသခဲ့ၾကရၿပီး ကပၸယ္အိတ္ အဆမတန္ႀကီးေနေသာ လူငယ္တစ္ေယာက္သာလွ်င္ လူ႕ေလာကတြင္ က်န္ခဲ့သည္ဟု ၾကားခဲ့ရပါသည္။
ေနာက္ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း မြန္လၿမိဳင္ဖက္မွ ေဒါက္တာတစ္ဦး၏ အကူအညီျဖင့္ ရန္ကုန္သို႔ ေခၚေဆာင္ခဲ့ရာမွ အလွဴေငြမ်ားစြာရရွိခဲ့ကာ ခြဲစိတ္မႈခံယူခဲ့၍ အေကာင္းပကတိျဖစ္သြားပါသည္။ ထုိတြင္ ဒုကၡျဖစ္ေသာ သူမ်ားအား သနားငွဲ႕ညာမေနသာေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား၏ ကရုဏာကား ႀကီးမားပါေပစြ။ ထိုျဖစ္ရပ္ကို ျမတ္မဂၤလာတြင္ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္အျဖစ္ပါလာခဲ့ပါေသးသည္။ ခုႏွစ္မမွတ္မိေတာ့ေပ။
အခ်ဴပ္ဆိုရေသာ္ ၀ိပါက္ၾကမၼာ မလြတ္သာ ဆိုသည့္အတိုင္း သူျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အမႈသည္ သူ႔အား ဒိ႒ဓမၼေ၀ဒနိယကံျဖင့္ ယခုပစၥဳပၸဘ၀တြင္ပင္ အက်ဳိးေပးခံခဲ့ရသည္ကုိ ဘာသာျခားလူငယ္သည္ လက္မခံဟုဆိုေသာ္လည္း သူ၏ စိတ္အတြင္းတြင္ ဗုဒၶဘုရားသည္ အလြန္တန္ခိုးႀကီးသည္ဟူေသာ အသိကိုကား တိတ္ဆိတ္စြာ လက္ခံလိမ့္မည္မွာ အေသခ်ာပင္ျဖစ္ပါေတာ့သတည္း။ ။

Wednesday, March 12, 2008

တုႏႈိင္းမမီ ဗုဒၶကုိယ္ေတာ္စား ဆင္းတုေတာ္မ်ား


(၁-၃-၂၀၀၈) စေနေန႔၊
တနသၤာရီတိုင္း၊ၿမိတ္ၿမိဳ႕နယ္၊ ပေသာင္းရြာတြင္တည္ရွိေသာ ယခင္(က်ီးတေမာ့)ယခုဓမၼရကၡိတအမည္ရွိ ကုန္းေျမေပၚ တည္ထားကုိးကြယ္ေသာ ဘုရားသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။ ပေသာင္းရြာသည္ ဘာသာျခားမ်ားခ်ည္းသီးသန္႔ေနထိုင္ေသာ ရြာတရြာျဖစ္၍ ဗုဒၶဘာသာဟူ၍ တစ္အိမ္မွ်မရွိေပ။ ထိုရြာ၏ အစြန္တြင္ ဘာသာျခား ဆရာျဖစ္သင္တန္းေက်ာင္းရွိၿပီး္ တနသၤာရီတို္င္းတစ္တိုင္းလံုးတြင္ ဘာသာျခားဆရာျဖစ္သင္တန္းေက်ာင္း ထို္တစ္ေက်ာင္းပဲရွိသည္ဟု သိရပါသည္။ သူတို႔ဌာနခ်ဴပ္ဟု ေျပာလွ်င္လည္းရပါသည္။

ထူးျခားသည္က ထိုဘာသာျခားေက်ာင္း၏ ၿခံစည္းရိုးကပ္လွ်က္တြင္ ေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက တည္ရွိခဲ့ဟန္တူေသာ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္တစ္ဆူ ေျမႀကီးထဲကေတြ႔ရပါသည္။ ေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ထိုေနရာသည္ ဘုရားကုန္းေတာ္တစ္ခုျဖစ္ခဲ့သည္ဟု တူးေဖာ္သူမ်ားက ခန္႔မွန္းခဲ့ၾကသည္။ သို႔ႏွင့္ ထိုေနရာတြင္ ေစတီတည္ထားခဲ့ၾကပါသည္။ စာေရးသူတို႔ ေရာက္ရွိခ်ိန္တြင္ ေရးၿမိဳ႕မွဆရာေတာ္ႀကီး ေရာက္ရွိေနေသာေၾကာင့္ ထိုဆရာေတာ္ အား သြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ၾကရာ၊ ဆရာေတာ္ထံမွ ဓမၼရကၡိတ(က်ီးတေမာ့)ေတာင္ႏွင့္ပတ္သက္၍ တေစ့တေစာင္း ၾကားခဲ့ရပါသည္။
လြန္ခဲ့ေသာေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ဤေတာင္တြင္ ဘုရားေစတီမ်ားျဖင့္ သာသနာထြန္းကားခဲ့ကာ အနီးရွိရြာတြင္လည္း ျမန္မာမ်ားသာေနထိုင္ၾကေၾကာင္း သိရပါသည္။ ယခုအခ်ိန္ ထုိရြာတြင္ ျမန္မာမ်ားလံုး၀ မက်န္ေတာ့ဘဲ၊ ဘာသာျခားမ်ားသာက်န္ေတာ့သည့္အျပင္ သာသနာထြန္းေျပာင္ခဲ့ေသာ ထိုဘုရားကုန္းေတာ္ေပၚတြင္လည္း ေစတီပုထိုးဟူ၍ သဲလြန္စေတာင္မွ် မရေတာ့ဘဲ တိမ္ၿမဳပ္၍ေနလွ်က္ရွိရာ ထိုအခ်ိန္က က်ီးတေမာ့ေတာင္ေပၚတြင္ ဘာသာျခားမ်ား အိမ္ေဆာက္ကာ တက္ေရာက္ေနထိုင္ေသာ္လည္း ဖ်ားနာ၍ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ ေဘးတစ္ခုခုႏွင့္ႀကံဳကာ ျပန္လည္ဆင္းခဲ့ရသည္ခ်ည္းျဖစ္သည္။ ထိုေတာင္ေတာ္ေပၚတြင္ ဘယ္လိုနည္းနွင့္မွ် ဘာသာျခားမ်ားေနထိုင္၍ မရနိုင္ျဖစ္ေနပါသည္။ ဆရာေတာ္ေျပာျပခ်က္အရ တစ္ေန႔တြင္ ဘာသာျခားတစ္ဦးသည္ ထိုကုန္းေတာ္တြင္ ဆင္းတုေတာ္တဆူေတြ႕ခဲ့သည္ ၊ဆင္းတုေတာ္မွာ ေရႊအတိၿပီးေသာ ဆင္းတုေတာ္ျဖစ္၍ ေရႊရရွိရန္ ဆင္းတုေတာ္အား မီးျဖင့္ေဖ်ာ္ၾကရာ မေပ်ာ္ဘဲရွိေနသည္။ သို႔ႏွင့္ သာသနာမၾကည္ညိဳတတ္သူ ျမန္မာတစ္ဦးႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ ဆင္းတုေတာ္ကို အရည္ေဖ်ာ္ခဲ့ၾကပါသည္။
မၾကာမီ ဆင္းတုေတာ္ကို အရည္ေဖ်ာ္ခဲ့ၾကေသာ ဘာသာျခားတစ္ဦးႏွင့္ အရည္ေဖ်ာ္ရန္နည္းေပးသူ ျမန္မာတစ္ဦး ေသေဘးႏွင့္ႀကံဳကာ ေသဆံုးခဲ့ရပါသည္။ ဘာသာျခားမ်ားသည္ ဤေနရာကုိ ဘုရားကုန္းေတာ္ဟု လူအမ်ား သိမည္စိုးေသာေၾကာင့္ ဆင္းတုေတာ္မ်ားေတြ႕လွ်င္ ေျမထဲၿမဳပ္၍တစ္ဖံု ေရထဲပစ္ခ်၍တစ္မ်ဳိး နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ဖုံးကြယ္ထားခဲ့သည္။
ဆရာေတာ္ႀကီးက ဆက္လက္အမိန္႔ရွိသည္မွာ မၾကာမီက ထိုဘုရားအနီး ဘာသာျခားအိမ္တစ္အိမ္ေပၚသို႔ အေၾကာင္းမဲ့ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီးတြင္ အိမ္ေခါင္မိုးေပၚသုိ႔ ခဲမ်ား မၾကာခဏ က်ေရာက္ေနသည္။ ထိုခဲမ်ားက်ေနသည့္ အသံကုိ ထိုဘာသာျခားအိမ္အနီးတြင္ တည္ရွိေသာ ေစတီေတာ္ေပၚတြင္ မီးျပင္ေနသည့္ ရဟန္းတစ္ပါးလည္းၾကားသည္ဟု ေျပာပါသည္။ ပထမတြင္ ဘာသာျခားအိမ္ရွိလူမ်ားသည္ ေစတီအထက္တြင္ မီးျပင္ရန္ေရာက္ရွိေနေသာ ရဟန္းက သူတို႔အိမ္ေခါင္မိုးေပၚသို႔ ခဲနဲ႔ပစ္သည္ဟု စြပ္စြဲကာ ျပႆနာျဖစ္ခဲ့ေသးသည္။ အမွန္စင္စစ္ မည္သူမွ် ပစ္သည္မဟုတ္ေပ။ နတ္ျမတ္နတ္ေကာင္းမ်ားက သတိေပးလႈပ္ေဆာ္ဟန္ရွိသည္ဟု ေတြးမိပါသည္။ ထိုအျဖစ္အပ်က္သည္ ဗုဒၶဘာသာမ်ားအတြက္ မထူးဆန္းေသာ္လည္း လက္ေတြ႕ဆန္ေသာ သူမ်ားအတြက္ (ဘာသာျခားမ်ားအတြက္)ထူးဆန္းေနမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
ဆုိေရးရွိကဆိုရေခ်ဦးမည္၊ တစ္ခါက ထိုင္းနိုင္ငံ ၊ မဟာခ်ဳိင္ၿမိဳ႕တြင္ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုေပၚေပါက္ခဲ့သည္ ။ျဖစ္ပံုကား-
သူငယ္ခ်င္းလည္းျဖစ္၊စီပြားဖက္လည္းျဖစ္သည့္ အမ်ဳိးသမီး ၂ ဦးရွိပါသည္၊ သူတို႔ ၂ဦးတြင္ တစ္ဦးကာ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ၿပီး တစ္ဦးက ဘာသာျခားျဖစ္ပါသည္။ ထူးျခားသည္မွာ ဘာသာျခားအမ်ဳိးသမီးသည္ ဗုဒၶႏွင့္ပတ္သက္လာလွ်င္ မထီမဲ့ျမင္ မျပဳလုပ္၀ံ့ေခ်။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္းဆိုလွ်င္ တစ္ခါက သူ၏ေမာင္ေလးႏွင့္သူမတို႔သည္ ဗုဒၶဘာသာသူငယ္ခ်င္းအိမ္သို႔ အလည္အပတ္ေရာက္ခဲ့ၾကပါသည္။ ထုိအိမ္တြင္ အခန္းႏွစ္ခန္းရွိရာ တစ္ဘက္္ခန္းတြင္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ အိမ္သားမ်ားစကားေျပာဆိုေနစဥ္ တစ္ဘက္ခန္း၌ တစ္ေယာက္တည္းရွိေနေသာ ဘာသာျခားအမ်ဳိးသမီး၏ေမာင္ေလးသည္ ၀က္ရူးပ်ံသကဲ့သို႔ျဖစ္ကာ သတိေမ့ေမ်ာေနပါသည္။ မၾကာမီ သတိျပန္လည္ လာကာ ဘာသာျခားကေလး၏ ေျပာခ်က္အရ သူသည္ ဘုရားေဆာင္ေပၚရွိ ဆြမ္းေတာ္တင္ထားေသာ ပန္းသီးကို ယူစားမိရာမွ အခုလိုျဖစ္ခဲ့ရသည့္အတြက္ ဘုရားဆင္းတုေတာ္သည္ အလြန္တန္ခိုးႀကီးေၾကာင္း ထိုဘာသာျခားအမ်ဳိးသမီး၏ ေျပာျပခ်က္အရ သိရပါေၾကာင္း။ ။

တုႏႈိင္းမမီ ဗုဒၶကုိယ္ေတာ္စား ဆင္းတုေတာ္မ်ား


(၁-၃-၂၀၀၈) စေနေန႔၊
တနသၤာရီတိုင္း၊ၿမိတ္ၿမိဳ႕နယ္၊ ပေသာင္းရြာတြင္တည္ရွိေသာ ယခင္(က်ီးတေမာ့)ယခုဓမၼရကၡိတအမည္ရွိ ကုန္းေျမေပၚ တည္ထားကုိးကြယ္ေသာ ဘုရားသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။ ပေသာင္းရြာသည္ ဘာသာျခားမ်ားခ်ည္းသီးသန္႔ေနထိုင္ေသာ ရြာတရြာျဖစ္၍ ဗုဒၶဘာသာဟူ၍ တစ္အိမ္မွ်မရွိေပ။ ထိုရြာ၏ အစြန္တြင္ ဘာသာျခား ဆရာျဖစ္သင္တန္းေက်ာင္းရွိၿပီး္ တနသၤာရီတို္င္းတစ္တိုင္းလံုးတြင္ ဘာသာျခားဆရာျဖစ္သင္တန္းေက်ာင္း ထို္တစ္ေက်ာင္းပဲရွိသည္ဟု သိရပါသည္။ သူတို႔ဌာနခ်ဴပ္ဟု ေျပာလွ်င္လည္းရပါသည္။

ထူးျခားသည္က ထိုဘာသာျခားေက်ာင္း၏ ၿခံစည္းရိုးကပ္လွ်က္တြင္ ေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက တည္ရွိခဲ့ဟန္တူေသာ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္တစ္ဆူ ေျမႀကီးထဲကေတြ႔ရပါသည္။ ေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ထိုေနရာသည္ ဘုရားကုန္းေတာ္တစ္ခုျဖစ္ခဲ့သည္ဟု တူးေဖာ္သူမ်ားက ခန္႔မွန္းခဲ့ၾကသည္။ သို႔ႏွင့္ ထိုေနရာတြင္ ေစတီတည္ထားခဲ့ၾကပါသည္။ စာေရးသူတို႔ ေရာက္ရွိခ်ိန္တြင္ ေရးၿမိဳ႕မွဆရာေတာ္ႀကီး ေရာက္ရွိေနေသာေၾကာင့္ ထိုဆရာေတာ္ အား သြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ၾကရာ၊ ဆရာေတာ္ထံမွ ဓမၼရကၡိတ(က်ီးတေမာ့)ေတာင္ႏွင့္ပတ္သက္၍ တေစ့တေစာင္း ၾကားခဲ့ရပါသည္။
လြန္ခဲ့ေသာေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ဤေတာင္တြင္ ဘုရားေစတီမ်ားျဖင့္ သာသနာထြန္းကားခဲ့ကာ အနီးရွိရြာတြင္လည္း ျမန္မာမ်ားသာေနထိုင္ၾကေၾကာင္း သိရပါသည္။ ယခုအခ်ိန္ ထုိရြာတြင္ ျမန္မာမ်ားလံုး၀ မက်န္ေတာ့ဘဲ၊ ဘာသာျခားမ်ားသာက်န္ေတာ့သည့္အျပင္ သာသနာထြန္းေျပာင္ခဲ့ေသာ ထိုဘုရားကုန္းေတာ္ေပၚတြင္လည္း ေစတီပုထိုးဟူ၍ သဲလြန္စေတာင္မွ် မရေတာ့ဘဲ တိမ္ၿမဳပ္၍ေနလွ်က္ရွိရာ ထိုအခ်ိန္က က်ီးတေမာ့ေတာင္ေပၚတြင္ ဘာသာျခားမ်ား အိမ္ေဆာက္ကာ တက္ေရာက္ေနထိုင္ေသာ္လည္း ဖ်ားနာ၍ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ ေဘးတစ္ခုခုႏွင့္ႀကံဳကာ ျပန္လည္ဆင္းခဲ့ရသည္ခ်ည္းျဖစ္သည္။ ထိုေတာင္ေတာ္ေပၚတြင္ ဘယ္လိုနည္းနွင့္မွ် ဘာသာျခားမ်ားေနထိုင္၍ မရနိုင္ျဖစ္ေနပါသည္။ ဆရာေတာ္ေျပာျပခ်က္အရ တစ္ေန႔တြင္ ဘာသာျခားတစ္ဦးသည္ ထိုကုန္းေတာ္တြင္ ဆင္းတုေတာ္တဆူေတြ႕ခဲ့သည္ ၊ဆင္းတုေတာ္မွာ ေရႊအတိၿပီးေသာ ဆင္းတုေတာ္ျဖစ္၍ ေရႊရရွိရန္ ဆင္းတုေတာ္အား မီးျဖင့္ေဖ်ာ္ၾကရာ မေပ်ာ္ဘဲရွိေနသည္။ သို႔ႏွင့္ သာသနာမၾကည္ညိဳတတ္သူ ျမန္မာတစ္ဦးႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ ဆင္းတုေတာ္ကို အရည္ေဖ်ာ္ခဲ့ၾကပါသည္။
မၾကာမီ ဆင္းတုေတာ္ကို အရည္ေဖ်ာ္ခဲ့ၾကေသာ ဘာသာျခားတစ္ဦးႏွင့္ အရည္ေဖ်ာ္ရန္နည္းေပးသူ ျမန္မာတစ္ဦး ေသေဘးႏွင့္ႀကံဳကာ ေသဆံုးခဲ့ရပါသည္။ ဘာသာျခားမ်ားသည္ ဤေနရာကုိ ဘုရားကုန္းေတာ္ဟု လူအမ်ား သိမည္စိုးေသာေၾကာင့္ ဆင္းတုေတာ္မ်ားေတြ႕လွ်င္ ေျမထဲၿမဳပ္၍တစ္ဖံု ေရထဲပစ္ခ်၍တစ္မ်ဳိး နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ဖုံးကြယ္ထားခဲ့သည္။
ဆရာေတာ္ႀကီးက ဆက္လက္အမိန္႔ရွိသည္မွာ မၾကာမီက ထိုဘုရားအနီး ဘာသာျခားအိမ္တစ္အိမ္ေပၚသို႔ အေၾကာင္းမဲ့ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီးတြင္ အိမ္ေခါင္မိုးေပၚသုိ႔ ခဲမ်ား မၾကာခဏ က်ေရာက္ေနသည္။ ထိုခဲမ်ားက်ေနသည့္ အသံကုိ ထိုဘာသာျခားအိမ္အနီးတြင္ တည္ရွိေသာ ေစတီေတာ္ေပၚတြင္ မီးျပင္ေနသည့္ ရဟန္းတစ္ပါးလည္းၾကားသည္ဟု ေျပာပါသည္။ ပထမတြင္ ဘာသာျခားအိမ္ရွိလူမ်ားသည္ ေစတီအထက္တြင္ မီးျပင္ရန္ေရာက္ရွိေနေသာ ရဟန္းက သူတို႔အိမ္ေခါင္မိုးေပၚသို႔ ခဲနဲ႔ပစ္သည္ဟု စြပ္စြဲကာ ျပႆနာျဖစ္ခဲ့ေသးသည္။ အမွန္စင္စစ္ မည္သူမွ် ပစ္သည္မဟုတ္ေပ။ နတ္ျမတ္နတ္ေကာင္းမ်ားက သတိေပးလႈပ္ေဆာ္ဟန္ရွိသည္ဟု ေတြးမိပါသည္။ ထိုအျဖစ္အပ်က္သည္ ဗုဒၶဘာသာမ်ားအတြက္ မထူးဆန္းေသာ္လည္း လက္ေတြ႕ဆန္ေသာ သူမ်ားအတြက္ (ဘာသာျခားမ်ားအတြက္)ထူးဆန္းေနမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
ဆုိေရးရွိကဆိုရေခ်ဦးမည္၊ တစ္ခါက ထိုင္းနိုင္ငံ ၊ မဟာခ်ဳိင္ၿမိဳ႕တြင္ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုေပၚေပါက္ခဲ့သည္ ။ျဖစ္ပံုကား-
သူငယ္ခ်င္းလည္းျဖစ္၊စီပြားဖက္လည္းျဖစ္သည့္ အမ်ဳိးသမီး ၂ ဦးရွိပါသည္၊ သူတို႔ ၂ဦးတြင္ တစ္ဦးကာ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ၿပီး တစ္ဦးက ဘာသာျခားျဖစ္ပါသည္။ ထူးျခားသည္မွာ ဘာသာျခားအမ်ဳိးသမီးသည္ ဗုဒၶႏွင့္ပတ္သက္လာလွ်င္ မထီမဲ့ျမင္ မျပဳလုပ္၀ံ့ေခ်။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္းဆိုလွ်င္ တစ္ခါက သူ၏ေမာင္ေလးႏွင့္သူမတို႔သည္ ဗုဒၶဘာသာသူငယ္ခ်င္းအိမ္သို႔ အလည္အပတ္ေရာက္ခဲ့ၾကပါသည္။ ထုိအိမ္တြင္ အခန္းႏွစ္ခန္းရွိရာ တစ္ဘက္္ခန္းတြင္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ အိမ္သားမ်ားစကားေျပာဆိုေနစဥ္ တစ္ဘက္ခန္း၌ တစ္ေယာက္တည္းရွိေနေသာ ဘာသာျခားအမ်ဳိးသမီး၏ေမာင္ေလးသည္ ၀က္ရူးပ်ံသကဲ့သို႔ျဖစ္ကာ သတိေမ့ေမ်ာေနပါသည္။ မၾကာမီ သတိျပန္လည္ လာကာ ဘာသာျခားကေလး၏ ေျပာခ်က္အရ သူသည္ ဘုရားေဆာင္ေပၚရွိ ဆြမ္းေတာ္တင္ထားေသာ ပန္းသီးကို ယူစားမိရာမွ အခုလိုျဖစ္ခဲ့ရသည့္အတြက္ ဘုရားဆင္းတုေတာ္သည္ အလြန္တန္ခိုးႀကီးေၾကာင္း ထိုဘာသာျခားအမ်ဳိးသမီး၏ ေျပာျပခ်က္အရ သိရပါေၾကာင္း။ ။

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More