ခရီးသြားမွတ္တမ္း

စာေရးသူတို႔ စီးရမဲ့ ဘန္ေကာက္အဲယားလိုင္း

၄.၅.၂၀၀၉ မွာ ၿမိတ္မွ ရန္ကုန္သို႔ ေရာက္ပါတယ္။ ရန္ကုန္ ေရာက္ေရာက္ျခင္းပဲ သာသနာေရးက Thai sponsor လုိတယ္ဆို လို႔ထိုင္းနိုင္ငံကို အြန္လိုင္းေပၚမွ တဆင့္ ေတာင္းယူရပါတယ္။ သာသနာေရးက sponsor ကို ထိုင္းလို ေရးထားတဲ့ sponsor ျဖစ္ၿပီး ထိုင္းနိုင္ငံသားရဲ႕ မွတ္ပံုတင္ကိုလည္း မိတၱဴလိုပါတယ္တဲ့။ သြားခ်င္ေတာ့လည္း သူတို႔ ခိုင္းတဲ့အတိုင္း လုပ္ေပးရမွာေပါ့၊ တတ္နိုင္ဘူး။

ဒါနဲ႔ sponsor ေတာင္းရတာ အဆင္မေျပဘူး၊ အဆင္မေျပဘူးဆိုတာက မရေသးလို႔ပါပဲ၊ စာေရးသူတို႔ ေတာင္းလိုက္ရတဲ့ စပြန္ဆာ ဟိုတစ္ခု ဒီတစ္ခု ဘာတစ္ခုမွ မရလိုက္ဘူးေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕ မဟာ စည္ရိပ္သာခြဲ၊ ေက်ာင္းဒကာထံမွ စပြန္ဆာအတြက္ အခက္အခဲျဖစ္ေနတယ္ ၾကားလို႔ သူတို႔လုပ္ေပးလိုက္ပါ့မယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း တယ္လီဖုန္းလာေတာ့ ၀မ္းသာလိုက္တဲ့ ျဖစ္ျခင္း ၊ မၾကာမီ ညေနဖက္မွာ စပြန္ဆာ ကို အီးေမးလ္နဲ႔ပို႔လိုက္ၿပီ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း တယ္လီဖုန္းလာတယ္ ၊ ဒါနဲ႔ ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္မွာ ထိုင္းစပြန္ဆာအတြက္ အီးေမးလ္ သံုးဖို႔အတြက္ အင္တာနက္ကေဖးကို သြားခဲ့တယ္၊ အဲဒီမွာ ျပႆနာက စပါေလေရာ။
စာေရးသူရယ္ ဦးကုမာရရယ္ ႏွစ္ေယာက္သား အင္တာနက္ကေဖးဆိုင္ထဲ လွမ္း၀င္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ဆိုင္ရွင္က ဘုန္းႀကီးမ်ား အင္တာနက္မသံုးရ ပါဘုရား ဆိုၿပီး ဆိုင္ထဲ၀င္ခြင့္မေပးတဲ့အျပင္ အ၀င္ကို မခံေတာ့ပါ။
အင္တာနက္မသံုးရရင္လည္း အီးေမးလ္ အေကာက္ေပးပါ့မယ္ ပို႔လိုက္တဲ့ စပြန္ဆာကို print out ထုပ္ေပးပါ ဆိုျပန္ေတာ့လည္း မရဘူး လို႔ပဲ အေၾကာက္အကန္ျငင္းေနေတာ့တယ္။ ဘုန္းႀကီးမ်ား အင္တာနက္သံုးရင္ ဆုိင္ကို ပိတ္ပစ္မယ္ဆိုၿပီး သက္ဆိုင္ရာ ရပ္ကြက္လူႀကီးမ်ားက လာေျပာထားေၾကာင္း သိရပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာနိုင္ငံျဖစ္ေပမဲ့ ဘုန္းႀကီးမ်ားကို လူမ်ား အထင္ေသးတာ လြန္လြန္းတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးမ်ား အင္တာနက္မသံုးရင္ စပြန္ဆာ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ စဥ္းစားၾကပါအရပ္ကတို႔ေရ.....
လူတိုင္းစာတတ္ရမယ္ဆိုတဲ့အတိုင္း အင္တာနက္ကို လူတိုင္း သံုးတတ္ရမယ္ ဆိုတဲ့ စီမံကိန္းမ်ဴိးခ်ေပးရင္ ေကာင္းမွာပဲလို႔ ေတြးမိတယ္။ လူေတြပဲ အင္တာနက္သံုးၿပီး ဘုန္းႀကီးမ်ားက အင္တာနက္မသံုးရဆိုေတာ့ ဘုန္းႀကီးမ်ားက ဘာမို႔လို႔လဲမသိဘူးေနာ္၊ စဥ္းစားရၾကပ္ပါ့၊ မေတြးေတာ့ပါဘူး။
ဒါနဲ႔ ေနာက္တစ္ဆိုင္ သြားခဲ့ေတာ့မွ အဆင္ေျပသြားပါတယ္။ ဒါနဲ႔ Thai sponsor ကို ၁၀.၅.၂၀၀၉ မွာ ရရွိခဲ့တယ္။
ေနာက္တစ္ေန႔...
သာသနာေရးဌာနကို ၀င္ရန္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ စာရြက္စာတမ္းမ်ားကို ျပည္ပၾကြမည့္ သံဃာေတာ္မ်ား သိေစရန္ ေဖၚျပလိုပါေသးတယ္
(၁) ပါ့စ္ပို႔ မိတၱဴ
(၂)သာသနာ၀င္မွတ္ပံုတင္မိတၱဴ
(၃)ကိုယ္သြားမယ့္နိုင္ငံရဲ႕ စပြန္ဆာ
(၄)ရဲေထာက္ခံစာ
(၅)ေဒသခံ သာသနာေရးေထာက္ခံစာ။
အထက္ပါ စာရြက္စာတမ္းမ်ားနဲ႔အတူ သာသနာေရးကို ၀င္ပါတယ္၊ သာသနာေရး၀င္ရာမွာ တစ္ပါးလွ်င္ က်ပ္(၁၀၀၀၀)စီေပးရပါ တယ္။
အဲဒီအခါမွာ သာသနာေရးက ထိုင္းသံရံုး၀င္ဖို႔အတြက္ (MINISTRY OF RELIGIOUS AFFAIRS) သာသနာေရး ေထာက္ခံ စာ တစ္ေစာင္ကို ရရွိပါမယ္
ေနာက္ ေလယာဥ္လက္မွတ္ ၀ယ္ရပါတယ္၊ ေလယဥ္လက္မွတ္ကလည္း အသြားအျပန္၀ယ္ရတယ္ဆိုတာကိုလဲ သတိထားရဦးမယ္။
ေလယဥ္လက္မွတ္ကို စာေရးသူတို႔က ထိုင္းသြားမည္ျဖစ္ရာ seven daimon မွာ သြား၀ယ္ၾကပါတယ္။ ေလယာဥ္လက္မွတ္ တစ္ ေစာင္ကို ပံုမွန္ေစ်းက ၂၀၇ ေဒၚလာပါ၊ ေလွ်ာ့ေပးတဲ့အတြက္ ၁၉၇ ေဒၚလာနဲ႔ရလာခဲ့တယ္။
လိုအပ္တဲ့စာရြက္စာတမ္းမ်ားလည္း သိထားသင့္တယ္ထင္လို႔ ေဖၚျပေပးလိုက္ပါတယ္။
(၁)(MINISTRY OF RELIGIOUS AFFAERS)သာနသာေရးေထာက္ခံစာ။
(၂)IMFORMAION မ်ား ျဖည့္ထားေသာ (APPLICATION FOR VISA) FORM တစ္ခု။
(၃)THAI SPONSOR
(၄)ရန္ကုန္မွ ကိုယ္သြားမယ့္နိုင္ငံသို႔ အသြားအျပန္ ေလယာဥ္လက္မွတ္။တစ္ခါတစ္ရံ ေလယာဥ္လက္မွတ္မိတၱဴေတာင္းပါတယ္။
အထက္ပါစာရြက္စာတမ္းမ်ား ယူၿပီး သံရံုး၀င္ရပါတယ္။
သံရံုး၀င္ၿပီး တစ္ခ်ဳိ႕သံရံုးကေတာ့ တစ္ရက္ထဲနွင့္ ဗီဇာရပါတယ္၊ထိုင္းသံရံုးဆိုရင္ေတာ့ ပထမတစ္ရက္မွာ စလစ္ေပးပါတယ္။ ေနာက္တစ္ရက္က်မွ ဗီဇာထုတ္ေပးပါတယ္။
၁၅.၅.၂၀၀၉
ေန႔လည္ ၁၂ နာရီမွာ ရန္ကုန္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေလဆိပ္သုိ႔ ေရာက္ခဲ့တယ္။ စာေရးသူတုိ႔စီးရမဲ့ AIR LINE က BANGKOK AIR LINE ပါ။ ဒါနဲ႔ေလယာဥ္ႀကီးစီးကာ လာခဲ့ၾကတယ္ေပါ့၊ နားခြင့္ျပဳပါဦး (ေနာက္ဆက္ေရးပါဦးမည္)