လြန္ခဲ့တ့ဲ ၁၅ရက္ေလာက္က မဥၨဴသကသီလရွင္စာသင္တိုက္သုိ႔ အလွဴေငြတစ္သိန္းကို စာေရးသူအပါအ၀င္ ေမတၱာေဖါင္ေဒးရွင္းမွ လူငယ္မ်ား သြားေရာက္လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။
Type the rest of your post here.
This is default featured post 1 title
Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.
This is default featured post 2 title
Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.
This is default featured post 3 title
Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.
This is default featured post 4 title
Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.
This is default featured post 5 title
Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.
Thursday, July 29, 2010
မဥၨဴသကသီလရွင္မ်ားအား အလွဴတစ္ခုျပဳခဲ့စဥ္က
မဥၨဴသကသီလရွင္မ်ားအား အလွဴတစ္ခုျပဳခဲ့စဥ္က
လြန္ခဲ့တ့ဲ ၁၅ရက္ေလာက္က မဥၨဴသကသီလရွင္စာသင္တိုက္သုိ႔ အလွဴေငြတစ္သိန္းကို စာေရးသူအပါအ၀င္ ေမတၱာေဖါင္ေဒးရွင္းမွ လူငယ္မ်ား သြားေရာက္လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။
Type the rest of your post here.
Wednesday, July 28, 2010
Saturday, July 24, 2010
စိတ္ထားတတ္ရင္ေမတၱာစစ္ျဖစ္ပါသလား
အေမး။ ။အရွင္ဘုရား….ဒိဌိနဲ႕တဏွာျပတ္မွ ေမတၱာစစ္ ျဖစ္မယ္လို႕ ေျပာနုိင္မလား.. စိတ္ထားတတ္ရင္ ေမတၱာစစ္ျဖစ္မလား ဘုရား။
ထိပ္ထား
ရတနာပံု
အေျဖ။ ။ စိတ္ထားတတ္ရင္ ေမတၱာစစ္ ျဖစ္တယ္လို႔ပဲေျပာရမယ္ထိပ္ထားေရ… နားလည္ေအာင္ အက်ယ္ရွင္းျပပါအံုးမယ္။
(၁) ခ်စ္သူအခ်စ္။
(၂) မိသားစုအခ်စ္။
(၃) ပါရမီအခ်စ္ လို႔ ေမတၱာ(၃)မ်ဳိး ရွိပါတယ္။
ေယာကၤ်ား+မိန္းမတုိ႔ အျပန္အလွန္ ခ်စ္ၾကတဲ့အခ်စ္မ်ဳိးကို ‘ခ်စ္သူအခ်စ္’ လို႔ေခၚပါတယ္။
မိဘနဲ႔သားသမီး၊ညီအစ္ကိုအခ်င္းခ်င္း၊ ညီအစ္မအခ်င္းခ်င္း၊ ေမာင္ႏွမအခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ၾကတာကိုေတာ့ ‘မိသားစုအခ်စ္’ လို႔ ေခၚပါတယ္။
ကိုယ့္အက်ဳိးမငွဲ႔ဘဲ သူတစ္ပါးအက်ဳိး၊အမ်ားအက်ဳိးကို လိုလားတဲ့အခ်စ္က ‘ပါရမီအခ်စ္’ လို႔ေခၚပါတယ္။
ဒါကုိ ပါဠိလိုေျပာရင္ တဏွာေပမ ၊ ဂဟသိတေပမ ၊ ေမတၱာေပမ လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီသံုးမ်ဳိးထဲမွာ ေမတၱာစစ္ျဖစ္တာက ေမတၱာေပမလို႔ေခၚတဲ့ ပါရမီအခ်စ္ပါ။ ပါရမီအခ်စ္ဟာ ေရွးေရွးဘုရားအေလာင္းသူေတာ္ေကာင္းမ်ား က်င့္သံုးခဲ့ၾကပါတယ္။ ကိုယ့္အက်ဳိးလံုး၀မငွဲ႕ဘဲ သူတစ္ပါးအက်ဳိး၊ အရပ္အက်ဳိး၊ ရြာအက်ဳိး ၊ အမ်ားအက်ဳိးေဆာင္ရြက္ခ်င္တဲ့စိတ္ေနစိတ္ထားဟာ ‘ပါရမီအခ်စ္’ ဆိုတဲ့ ေမတၱာအစစ္ျဖစ္ပါတယ္။
မိသားစု အခ်င္းခ်င္း ေလာဘေၾကာင့္ ေဒါသေၾကာင့္ လုိလားမႈအားႀကီးေနၾကမယ္ဆိုရင္ ဒီမိသားစုဟာ ပူေလာင္ေနမွာပါ။ ဘယ္ေတာ့မွ မေအးခ်မ္းႏိူင္ပါဘူး။ တကယ္လုိ႔ မိသားစုအခ်င္းခ်င္း ပါရမီအခ်စ္ကို ထည့္သံုးၾကည့္ၾကမယ္ဆိုရင္ ေအးခ်မ္းတဲ့မိသားစု တစ္ခုျဖစ္လာမွာပါ။
လင္နဲ႔မယား ခ်စ္သူခ်င္းလဲ ဒီလိုပါပဲ ပါရမီအခ်စ္ကို အသံုးျပဳေပးမယ္ဆိုပါက ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့အိမ္ေထာင္စုတစ္ခု ျဖစ္လာမွာ အမွန္ပါပဲ။ ‘စိတ္ထားတတ္က ျမတ္၏’ ဆိုတဲ့အတုိင္း စိတ္ထားတတ္ၿပီး ပါရမီအခ်စ္နဲ႔ေနၾကမယ္ဆိုရင္ ေလာကလူသားအားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းၾကမွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။
ထိပ္ထား
ရတနာပံု
အေျဖ။ ။ စိတ္ထားတတ္ရင္ ေမတၱာစစ္ ျဖစ္တယ္လို႔ပဲေျပာရမယ္ထိပ္ထားေရ… နားလည္ေအာင္ အက်ယ္ရွင္းျပပါအံုးမယ္။
(၁) ခ်စ္သူအခ်စ္။
(၂) မိသားစုအခ်စ္။
(၃) ပါရမီအခ်စ္ လို႔ ေမတၱာ(၃)မ်ဳိး ရွိပါတယ္။
ေယာကၤ်ား+မိန္းမတုိ႔ အျပန္အလွန္ ခ်စ္ၾကတဲ့အခ်စ္မ်ဳိးကို ‘ခ်စ္သူအခ်စ္’ လို႔ေခၚပါတယ္။
မိဘနဲ႔သားသမီး၊ညီအစ္ကိုအခ်င္းခ်င္း၊ ညီအစ္မအခ်င္းခ်င္း၊ ေမာင္ႏွမအခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ၾကတာကိုေတာ့ ‘မိသားစုအခ်စ္’ လို႔ ေခၚပါတယ္။
ကိုယ့္အက်ဳိးမငွဲ႔ဘဲ သူတစ္ပါးအက်ဳိး၊အမ်ားအက်ဳိးကို လိုလားတဲ့အခ်စ္က ‘ပါရမီအခ်စ္’ လို႔ေခၚပါတယ္။
ဒါကုိ ပါဠိလိုေျပာရင္ တဏွာေပမ ၊ ဂဟသိတေပမ ၊ ေမတၱာေပမ လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီသံုးမ်ဳိးထဲမွာ ေမတၱာစစ္ျဖစ္တာက ေမတၱာေပမလို႔ေခၚတဲ့ ပါရမီအခ်စ္ပါ။ ပါရမီအခ်စ္ဟာ ေရွးေရွးဘုရားအေလာင္းသူေတာ္ေကာင္းမ်ား က်င့္သံုးခဲ့ၾကပါတယ္။ ကိုယ့္အက်ဳိးလံုး၀မငွဲ႕ဘဲ သူတစ္ပါးအက်ဳိး၊ အရပ္အက်ဳိး၊ ရြာအက်ဳိး ၊ အမ်ားအက်ဳိးေဆာင္ရြက္ခ်င္တဲ့စိတ္ေနစိတ္ထားဟာ ‘ပါရမီအခ်စ္’ ဆိုတဲ့ ေမတၱာအစစ္ျဖစ္ပါတယ္။
မိသားစု အခ်င္းခ်င္း ေလာဘေၾကာင့္ ေဒါသေၾကာင့္ လုိလားမႈအားႀကီးေနၾကမယ္ဆိုရင္ ဒီမိသားစုဟာ ပူေလာင္ေနမွာပါ။ ဘယ္ေတာ့မွ မေအးခ်မ္းႏိူင္ပါဘူး။ တကယ္လုိ႔ မိသားစုအခ်င္းခ်င္း ပါရမီအခ်စ္ကို ထည့္သံုးၾကည့္ၾကမယ္ဆိုရင္ ေအးခ်မ္းတဲ့မိသားစု တစ္ခုျဖစ္လာမွာပါ။
လင္နဲ႔မယား ခ်စ္သူခ်င္းလဲ ဒီလိုပါပဲ ပါရမီအခ်စ္ကို အသံုးျပဳေပးမယ္ဆိုပါက ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့အိမ္ေထာင္စုတစ္ခု ျဖစ္လာမွာ အမွန္ပါပဲ။ ‘စိတ္ထားတတ္က ျမတ္၏’ ဆိုတဲ့အတုိင္း စိတ္ထားတတ္ၿပီး ပါရမီအခ်စ္နဲ႔ေနၾကမယ္ဆိုရင္ ေလာကလူသားအားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းၾကမွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။
စိတ္ထားတတ္ရင္ေမတၱာစစ္ျဖစ္ပါသလား
အေမး။ ။အရွင္ဘုရား….ဒိဌိနဲ႕တဏွာျပတ္မွ ေမတၱာစစ္ ျဖစ္မယ္လို႕ ေျပာနုိင္မလား.. စိတ္ထားတတ္ရင္ ေမတၱာစစ္ျဖစ္မလား ဘုရား။
ထိပ္ထား
ရတနာပံု
အေျဖ။ ။ စိတ္ထားတတ္ရင္ ေမတၱာစစ္ ျဖစ္တယ္လို႔ပဲေျပာရမယ္ထိပ္ထားေရ… နားလည္ေအာင္ အက်ယ္ရွင္းျပပါအံုးမယ္။
(၁) ခ်စ္သူအခ်စ္။
(၂) မိသားစုအခ်စ္။
(၃) ပါရမီအခ်စ္ လို႔ ေမတၱာ(၃)မ်ဳိး ရွိပါတယ္။
ေယာကၤ်ား+မိန္းမတုိ႔ အျပန္အလွန္ ခ်စ္ၾကတဲ့အခ်စ္မ်ဳိးကို ‘ခ်စ္သူအခ်စ္’ လို႔ေခၚပါတယ္။
မိဘနဲ႔သားသမီး၊ညီအစ္ကိုအခ်င္းခ်င္း၊ ညီအစ္မအခ်င္းခ်င္း၊ ေမာင္ႏွမအခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ၾကတာကိုေတာ့ ‘မိသားစုအခ်စ္’ လို႔ ေခၚပါတယ္။
ကိုယ့္အက်ဳိးမငွဲ႔ဘဲ သူတစ္ပါးအက်ဳိး၊အမ်ားအက်ဳိးကို လိုလားတဲ့အခ်စ္က ‘ပါရမီအခ်စ္’ လို႔ေခၚပါတယ္။
ဒါကုိ ပါဠိလိုေျပာရင္ တဏွာေပမ ၊ ဂဟသိတေပမ ၊ ေမတၱာေပမ လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီသံုးမ်ဳိးထဲမွာ ေမတၱာစစ္ျဖစ္တာက ေမတၱာေပမလို႔ေခၚတဲ့ ပါရမီအခ်စ္ပါ။ ပါရမီအခ်စ္ဟာ ေရွးေရွးဘုရားအေလာင္းသူေတာ္ေကာင္းမ်ား က်င့္သံုးခဲ့ၾကပါတယ္။ ကိုယ့္အက်ဳိးလံုး၀မငွဲ႕ဘဲ သူတစ္ပါးအက်ဳိး၊ အရပ္အက်ဳိး၊ ရြာအက်ဳိး ၊ အမ်ားအက်ဳိးေဆာင္ရြက္ခ်င္တဲ့စိတ္ေနစိတ္ထားဟာ ‘ပါရမီအခ်စ္’ ဆိုတဲ့ ေမတၱာအစစ္ျဖစ္ပါတယ္။
မိသားစု အခ်င္းခ်င္း ေလာဘေၾကာင့္ ေဒါသေၾကာင့္ လုိလားမႈအားႀကီးေနၾကမယ္ဆိုရင္ ဒီမိသားစုဟာ ပူေလာင္ေနမွာပါ။ ဘယ္ေတာ့မွ မေအးခ်မ္းႏိူင္ပါဘူး။ တကယ္လုိ႔ မိသားစုအခ်င္းခ်င္း ပါရမီအခ်စ္ကို ထည့္သံုးၾကည့္ၾကမယ္ဆိုရင္ ေအးခ်မ္းတဲ့မိသားစု တစ္ခုျဖစ္လာမွာပါ။
လင္နဲ႔မယား ခ်စ္သူခ်င္းလဲ ဒီလိုပါပဲ ပါရမီအခ်စ္ကို အသံုးျပဳေပးမယ္ဆိုပါက ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့အိမ္ေထာင္စုတစ္ခု ျဖစ္လာမွာ အမွန္ပါပဲ။ ‘စိတ္ထားတတ္က ျမတ္၏’ ဆိုတဲ့အတုိင္း စိတ္ထားတတ္ၿပီး ပါရမီအခ်စ္နဲ႔ေနၾကမယ္ဆိုရင္ ေလာကလူသားအားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းၾကမွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။
ထိပ္ထား
ရတနာပံု
အေျဖ။ ။ စိတ္ထားတတ္ရင္ ေမတၱာစစ္ ျဖစ္တယ္လို႔ပဲေျပာရမယ္ထိပ္ထားေရ… နားလည္ေအာင္ အက်ယ္ရွင္းျပပါအံုးမယ္။
(၁) ခ်စ္သူအခ်စ္။
(၂) မိသားစုအခ်စ္။
(၃) ပါရမီအခ်စ္ လို႔ ေမတၱာ(၃)မ်ဳိး ရွိပါတယ္။
ေယာကၤ်ား+မိန္းမတုိ႔ အျပန္အလွန္ ခ်စ္ၾကတဲ့အခ်စ္မ်ဳိးကို ‘ခ်စ္သူအခ်စ္’ လို႔ေခၚပါတယ္။
မိဘနဲ႔သားသမီး၊ညီအစ္ကိုအခ်င္းခ်င္း၊ ညီအစ္မအခ်င္းခ်င္း၊ ေမာင္ႏွမအခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ၾကတာကိုေတာ့ ‘မိသားစုအခ်စ္’ လို႔ ေခၚပါတယ္။
ကိုယ့္အက်ဳိးမငွဲ႔ဘဲ သူတစ္ပါးအက်ဳိး၊အမ်ားအက်ဳိးကို လိုလားတဲ့အခ်စ္က ‘ပါရမီအခ်စ္’ လို႔ေခၚပါတယ္။
ဒါကုိ ပါဠိလိုေျပာရင္ တဏွာေပမ ၊ ဂဟသိတေပမ ၊ ေမတၱာေပမ လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီသံုးမ်ဳိးထဲမွာ ေမတၱာစစ္ျဖစ္တာက ေမတၱာေပမလို႔ေခၚတဲ့ ပါရမီအခ်စ္ပါ။ ပါရမီအခ်စ္ဟာ ေရွးေရွးဘုရားအေလာင္းသူေတာ္ေကာင္းမ်ား က်င့္သံုးခဲ့ၾကပါတယ္။ ကိုယ့္အက်ဳိးလံုး၀မငွဲ႕ဘဲ သူတစ္ပါးအက်ဳိး၊ အရပ္အက်ဳိး၊ ရြာအက်ဳိး ၊ အမ်ားအက်ဳိးေဆာင္ရြက္ခ်င္တဲ့စိတ္ေနစိတ္ထားဟာ ‘ပါရမီအခ်စ္’ ဆိုတဲ့ ေမတၱာအစစ္ျဖစ္ပါတယ္။
မိသားစု အခ်င္းခ်င္း ေလာဘေၾကာင့္ ေဒါသေၾကာင့္ လုိလားမႈအားႀကီးေနၾကမယ္ဆိုရင္ ဒီမိသားစုဟာ ပူေလာင္ေနမွာပါ။ ဘယ္ေတာ့မွ မေအးခ်မ္းႏိူင္ပါဘူး။ တကယ္လုိ႔ မိသားစုအခ်င္းခ်င္း ပါရမီအခ်စ္ကို ထည့္သံုးၾကည့္ၾကမယ္ဆိုရင္ ေအးခ်မ္းတဲ့မိသားစု တစ္ခုျဖစ္လာမွာပါ။
လင္နဲ႔မယား ခ်စ္သူခ်င္းလဲ ဒီလိုပါပဲ ပါရမီအခ်စ္ကို အသံုးျပဳေပးမယ္ဆိုပါက ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့အိမ္ေထာင္စုတစ္ခု ျဖစ္လာမွာ အမွန္ပါပဲ။ ‘စိတ္ထားတတ္က ျမတ္၏’ ဆိုတဲ့အတုိင္း စိတ္ထားတတ္ၿပီး ပါရမီအခ်စ္နဲ႔ေနၾကမယ္ဆိုရင္ ေလာကလူသားအားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းၾကမွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။
Friday, July 23, 2010
ဓုတင္အက်င့္ကို လူပုဂၢဳလ္မ်ား က်င့္လို႔ရပါသလား
အေမး။ ။ အရွင္ဘုရား….တပည့္ေတာ္ၾကားဖူးတာေျပာရရင္ ဓုတင္အက်င့္ဆိုေတာ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားသာ က်င့္ရတဲ့အက်င့္လို႔ ၾကားဖူးပါ တယ္ဘုရား။ အခုေခတ္ လူေတြကပါ ဓုတင္အက်င့္ေတြကို က်င့္ေနၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္သိခ်င္တာက ဓုတင္အက်င့္မ်ားကို လူေတြပါ က်င့္လုိ႔ရသလားဆိုတာ သိခ်င္ပါတယ္။ ကရုဏာေရွ႕ထား ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။
အေျဖ။ ။ေမးသင့္တဲ့ေမးခြန္းတစ္ခုပါ။ ဓုတင္အက်င့္ဟာ ရဟန္းေတာ္မ်ား က်င့္အပ္တဲ့အက်င့္ျဖစ္တယ္။ အစက ရဟန္းမ်ားသာ က်င့္သင့္ က်င့္အပ္တယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီးေရးသားေတာ္မူတဲ့ ၀ိသုဒၶိမဂ္ (ျမန္မာျပန္)စာမ်က္ႏွာ၊၂၂၈-၂၂၉ မွာ အျပည့္အစံု ေရးသားထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ နားလည္လြယ္ေအာင္ ေျပာေပးပါ့မယ္။
ရဟန္းေတာ္မ်ားက ဓုတင္ (၁၃)ပါးစလံုး က်င့္အပ္ပါတယ္။
ဘိကၡဴနီမ်ား က်င့္အပ္တဲ့ဓုတင္မ်ားက (၁) ပံသုကူဓုတင္။ (၂) ပိ႑ပါတ္ဓုတင္။ (၃) သ ပဒါနဓုတင္။ (၄) ဧကာသနိက္ဓုတင္။ (၅) ပတၱပိုဏ္ဓုတင္။ (၆) ယထာသႏၱတိဓုတင္။ (၇) ေနသဇၨိဓုတင္ တုိ႔ျဖစ္တယ္။ ဘိကၡဴနီမ်ား က်င့္အပ္တာက ဓုတင္ (၇)ပါးေပါ့။ ဒါက ၀ိသုဒၶိမဂ္မွာလာတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဋီကာဆရာအလိုက ဘိကၡဳနီမ်ားမွာ ရင္လႊမ္း၊ ေရသႏုပ္သကၤန္း၊ သကၤန္းႀကီး၊ဧကသီ၊သင္းပိုင္ ဆိုၿပီး သကၤန္း ငါးထည္ျဖစ္တယ္။ ဒီအေရအတြက္ထဲမွာ တိစီ၀ရိတ္သကၤန္း(၃)ထည္ ပါ၀င္ေနတဲ့အတြက္ တိစီ၀ရိတ္ဓုတင္ကို ေပါင္းထည့္ကာ ဘိကၡဳနီမ်ားမွာ ဓုတင္ (၈)ပါးအပ္ပါတယ္။
သိကၡမာန္နဲ႔သာမေဏရီတုိ႔ကေတာ့ ဘိကၡဳနီတို႔လိုပဲ တိစိ၀ရိတ္ဓုတင္ကို ဖယ္ၿပီး က်န္ ဓုတင္ (၇)ပါး အပ္ပါတယ္။
ဥပါသကာေယာကၤ်ား ၊ ဥပါသိကာမိန္းမတုိ႔မွာေတာ့ ဧကာသနိက္ဓုတင္နဲ႔ ပတၱပိုဏ္ဓုတင္ (၂)ပါးအပ္ပါတယ္။
အခ်ဴပ္ေျပာရရင္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား က်င့္အပ္တဲ့ ဓုတင္မ်ား (၂)ပါးရွိတယ္ဆိုတာ ေျဖၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။
အေျဖ။ ။ေမးသင့္တဲ့ေမးခြန္းတစ္ခုပါ။ ဓုတင္အက်င့္ဟာ ရဟန္းေတာ္မ်ား က်င့္အပ္တဲ့အက်င့္ျဖစ္တယ္။ အစက ရဟန္းမ်ားသာ က်င့္သင့္ က်င့္အပ္တယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီးေရးသားေတာ္မူတဲ့ ၀ိသုဒၶိမဂ္ (ျမန္မာျပန္)စာမ်က္ႏွာ၊၂၂၈-၂၂၉ မွာ အျပည့္အစံု ေရးသားထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ နားလည္လြယ္ေအာင္ ေျပာေပးပါ့မယ္။
ရဟန္းေတာ္မ်ားက ဓုတင္ (၁၃)ပါးစလံုး က်င့္အပ္ပါတယ္။
ဘိကၡဴနီမ်ား က်င့္အပ္တဲ့ဓုတင္မ်ားက (၁) ပံသုကူဓုတင္။ (၂) ပိ႑ပါတ္ဓုတင္။ (၃) သ ပဒါနဓုတင္။ (၄) ဧကာသနိက္ဓုတင္။ (၅) ပတၱပိုဏ္ဓုတင္။ (၆) ယထာသႏၱတိဓုတင္။ (၇) ေနသဇၨိဓုတင္ တုိ႔ျဖစ္တယ္။ ဘိကၡဴနီမ်ား က်င့္အပ္တာက ဓုတင္ (၇)ပါးေပါ့။ ဒါက ၀ိသုဒၶိမဂ္မွာလာတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဋီကာဆရာအလိုက ဘိကၡဳနီမ်ားမွာ ရင္လႊမ္း၊ ေရသႏုပ္သကၤန္း၊ သကၤန္းႀကီး၊ဧကသီ၊သင္းပိုင္ ဆိုၿပီး သကၤန္း ငါးထည္ျဖစ္တယ္။ ဒီအေရအတြက္ထဲမွာ တိစီ၀ရိတ္သကၤန္း(၃)ထည္ ပါ၀င္ေနတဲ့အတြက္ တိစီ၀ရိတ္ဓုတင္ကို ေပါင္းထည့္ကာ ဘိကၡဳနီမ်ားမွာ ဓုတင္ (၈)ပါးအပ္ပါတယ္။
သိကၡမာန္နဲ႔သာမေဏရီတုိ႔ကေတာ့ ဘိကၡဳနီတို႔လိုပဲ တိစိ၀ရိတ္ဓုတင္ကို ဖယ္ၿပီး က်န္ ဓုတင္ (၇)ပါး အပ္ပါတယ္။
ဥပါသကာေယာကၤ်ား ၊ ဥပါသိကာမိန္းမတုိ႔မွာေတာ့ ဧကာသနိက္ဓုတင္နဲ႔ ပတၱပိုဏ္ဓုတင္ (၂)ပါးအပ္ပါတယ္။
အခ်ဴပ္ေျပာရရင္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား က်င့္အပ္တဲ့ ဓုတင္မ်ား (၂)ပါးရွိတယ္ဆိုတာ ေျဖၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။
ဓုတင္အက်င့္ကို လူပုဂၢဳလ္မ်ား က်င့္လို႔ရပါသလား
အေမး။ ။ အရွင္ဘုရား….တပည့္ေတာ္ၾကားဖူးတာေျပာရရင္ ဓုတင္အက်င့္ဆိုေတာ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားသာ က်င့္ရတဲ့အက်င့္လို႔ ၾကားဖူးပါ တယ္ဘုရား။ အခုေခတ္ လူေတြကပါ ဓုတင္အက်င့္ေတြကို က်င့္ေနၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္သိခ်င္တာက ဓုတင္အက်င့္မ်ားကို လူေတြပါ က်င့္လုိ႔ရသလားဆိုတာ သိခ်င္ပါတယ္။ ကရုဏာေရွ႕ထား ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။
အေျဖ။ ။ေမးသင့္တဲ့ေမးခြန္းတစ္ခုပါ။ ဓုတင္အက်င့္ဟာ ရဟန္းေတာ္မ်ား က်င့္အပ္တဲ့အက်င့္ျဖစ္တယ္။ အစက ရဟန္းမ်ားသာ က်င့္သင့္ က်င့္အပ္တယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီးေရးသားေတာ္မူတဲ့ ၀ိသုဒၶိမဂ္ (ျမန္မာျပန္)စာမ်က္ႏွာ၊၂၂၈-၂၂၉ မွာ အျပည့္အစံု ေရးသားထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ နားလည္လြယ္ေအာင္ ေျပာေပးပါ့မယ္။
ရဟန္းေတာ္မ်ားက ဓုတင္ (၁၃)ပါးစလံုး က်င့္အပ္ပါတယ္။
ဘိကၡဴနီမ်ား က်င့္အပ္တဲ့ဓုတင္မ်ားက (၁) ပံသုကူဓုတင္။ (၂) ပိ႑ပါတ္ဓုတင္။ (၃) သ ပဒါနဓုတင္။ (၄) ဧကာသနိက္ဓုတင္။ (၅) ပတၱပိုဏ္ဓုတင္။ (၆) ယထာသႏၱတိဓုတင္။ (၇) ေနသဇၨိဓုတင္ တုိ႔ျဖစ္တယ္။ ဘိကၡဴနီမ်ား က်င့္အပ္တာက ဓုတင္ (၇)ပါးေပါ့။ ဒါက ၀ိသုဒၶိမဂ္မွာလာတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဋီကာဆရာအလိုက ဘိကၡဳနီမ်ားမွာ ရင္လႊမ္း၊ ေရသႏုပ္သကၤန္း၊ သကၤန္းႀကီး၊ဧကသီ၊သင္းပိုင္ ဆိုၿပီး သကၤန္း ငါးထည္ျဖစ္တယ္။ ဒီအေရအတြက္ထဲမွာ တိစီ၀ရိတ္သကၤန္း(၃)ထည္ ပါ၀င္ေနတဲ့အတြက္ တိစီ၀ရိတ္ဓုတင္ကို ေပါင္းထည့္ကာ ဘိကၡဳနီမ်ားမွာ ဓုတင္ (၈)ပါးအပ္ပါတယ္။
သိကၡမာန္နဲ႔သာမေဏရီတုိ႔ကေတာ့ ဘိကၡဳနီတို႔လိုပဲ တိစိ၀ရိတ္ဓုတင္ကို ဖယ္ၿပီး က်န္ ဓုတင္ (၇)ပါး အပ္ပါတယ္။
ဥပါသကာေယာကၤ်ား ၊ ဥပါသိကာမိန္းမတုိ႔မွာေတာ့ ဧကာသနိက္ဓုတင္နဲ႔ ပတၱပိုဏ္ဓုတင္ (၂)ပါးအပ္ပါတယ္။
အခ်ဴပ္ေျပာရရင္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား က်င့္အပ္တဲ့ ဓုတင္မ်ား (၂)ပါးရွိတယ္ဆိုတာ ေျဖၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။
အေျဖ။ ။ေမးသင့္တဲ့ေမးခြန္းတစ္ခုပါ။ ဓုတင္အက်င့္ဟာ ရဟန္းေတာ္မ်ား က်င့္အပ္တဲ့အက်င့္ျဖစ္တယ္။ အစက ရဟန္းမ်ားသာ က်င့္သင့္ က်င့္အပ္တယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီးေရးသားေတာ္မူတဲ့ ၀ိသုဒၶိမဂ္ (ျမန္မာျပန္)စာမ်က္ႏွာ၊၂၂၈-၂၂၉ မွာ အျပည့္အစံု ေရးသားထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ နားလည္လြယ္ေအာင္ ေျပာေပးပါ့မယ္။
ရဟန္းေတာ္မ်ားက ဓုတင္ (၁၃)ပါးစလံုး က်င့္အပ္ပါတယ္။
ဘိကၡဴနီမ်ား က်င့္အပ္တဲ့ဓုတင္မ်ားက (၁) ပံသုကူဓုတင္။ (၂) ပိ႑ပါတ္ဓုတင္။ (၃) သ ပဒါနဓုတင္။ (၄) ဧကာသနိက္ဓုတင္။ (၅) ပတၱပိုဏ္ဓုတင္။ (၆) ယထာသႏၱတိဓုတင္။ (၇) ေနသဇၨိဓုတင္ တုိ႔ျဖစ္တယ္။ ဘိကၡဴနီမ်ား က်င့္အပ္တာက ဓုတင္ (၇)ပါးေပါ့။ ဒါက ၀ိသုဒၶိမဂ္မွာလာတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဋီကာဆရာအလိုက ဘိကၡဳနီမ်ားမွာ ရင္လႊမ္း၊ ေရသႏုပ္သကၤန္း၊ သကၤန္းႀကီး၊ဧကသီ၊သင္းပိုင္ ဆိုၿပီး သကၤန္း ငါးထည္ျဖစ္တယ္။ ဒီအေရအတြက္ထဲမွာ တိစီ၀ရိတ္သကၤန္း(၃)ထည္ ပါ၀င္ေနတဲ့အတြက္ တိစီ၀ရိတ္ဓုတင္ကို ေပါင္းထည့္ကာ ဘိကၡဳနီမ်ားမွာ ဓုတင္ (၈)ပါးအပ္ပါတယ္။
သိကၡမာန္နဲ႔သာမေဏရီတုိ႔ကေတာ့ ဘိကၡဳနီတို႔လိုပဲ တိစိ၀ရိတ္ဓုတင္ကို ဖယ္ၿပီး က်န္ ဓုတင္ (၇)ပါး အပ္ပါတယ္။
ဥပါသကာေယာကၤ်ား ၊ ဥပါသိကာမိန္းမတုိ႔မွာေတာ့ ဧကာသနိက္ဓုတင္နဲ႔ ပတၱပိုဏ္ဓုတင္ (၂)ပါးအပ္ပါတယ္။
အခ်ဴပ္ေျပာရရင္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား က်င့္အပ္တဲ့ ဓုတင္မ်ား (၂)ပါးရွိတယ္ဆိုတာ ေျဖၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။
Tuesday, July 20, 2010
ဘယ္ဒိ႒ိက မဂ္ဖိုလ္အခ်ည္းအႏွီးျဖစ္ပါသလဲ
အေမး။ ။အရွင္ဘုရား……ဒိ႒ိအမ်ိဳးအစား ဘယ္ေလာက္မ်ား ရွိပါသလဲဘုရား...၊ ဘယ္ဒိ႒ိေတြက မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီး ၿဖစ္ႏိုင္ပါသလဲဘုရား...၊ ရတနာသံုးပါးမွ တစ္ပါး အၿခားကိုးကြယ္ယံုၾကည္မွဳေတြက မဂ္ဖိုလ္ေရာက္ေၾကာင္း အေႏွာက္အယွက္ေပး ႏိုင္ပါသလားဘုရား၊ နားလည္ေအာင္ အက်ယ္ ရွင္းလင္းေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။
ကိုေမာင္ေမာင္
ရန္ကုန္
အေျဖ။ ။ ဒိ႒ိအမ်ဳိးအစား (၆၂)ပါး ရွိပါတယ္။ ဘယ္ဒိ႒ိမဆို မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းအႏွီးျဖစ္ႏိူင္ပါသလားဆိုတဲ့ အေမးဟာ “ေမာင္ဆန္ရဲ႕သႆတဒိ႒ိအစြဲေၾကာင့္ ၄၅ႏွစ္ပတ္လံုး တရားအားထုတ္ေပမဲ့ တရားမရခဲ့ဘူး” ဆိုတဲ့ သာဓကအရ ေမးတာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ေမာင္ဆန္ရဲ႕အျဖစ္မ်ဳိးဟာ သာသနာအတြင္း သူတစ္ဦးသာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သာဓက မေျမာက္ပါဘူး။ဒီအေၾကာင္းကို ဓမၼာစရိယ- ဦးေဌးလႈိင္က “ရဟႏၱာနဲ႔ပုဂၢိဳလ္ထူးမ်ား”စာအုပ္မွာလဲ ဒီအတုိင္းပဲ ေ၀ဖန္ေပးေရးသားထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
ဒိ႒ိ ၆၂ ပါးစလံုးဟာ သကၠာယဒိ႒ိက ေပါက္ဖြားလာတာခ်ည္းမို႔လို႔ သကၠယဒိ႒ိကို သတ္နိုင္ရင္ ဒိ႒ိ ၆၂ ပါးစလံုးလဲ ေသကုန္ေတာ့တာ ပါပဲ။ ဘုရားရွင္က စိတၱသူၾကြယ္ကို “စိတၱသူၾကြယ္…မိစၦာဒိ႒ိ ၆၂ ပါးဟာ သကၠာယဒိ႒ိ ရွိေနလို႔ ျဖစ္ေပၚလာတာပါ။ တကယ္လို႔ သကၠာယဒိ႒ိ မရွိရင္ ဒီမိစၦာဒိ႒ိ ၆၂ ပါးလဲ ျဖစ္ေပၚလာမွာ မဟုတ္ပါဘူး” လို႔ ေဟာေတာ္မူခဲ့ခ်က္အရ သကၠာယဒိ႒ိကို ပယ္သတ္နိုင္ရင္ မိစၦာဒိ႒ိ ၆၂ ပါးလဲ ေသၿပီးျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ၊ တစ္ပါးစီ လိုက္သတ္ေနစရာမလိုပါဘူး။
ဥပမာေျပာရရင္ သစ္ပင္ရဲ႕အဓိက အေရးႀကီးတဲ့ေနရာဟာ အျမစ္ပါ။ အျမစ္ေသရင္ သစ္ပင္ပါေသေတာ့တာပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ဒိ႒ိအားလံုးရဲ႕ ပင္ရင္းအျမစ္ျဖစ္တဲ့ သကၠာယဒိ႒ိကို ပယ္သတ္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။
ဘုရားရွင္လက္ထက္က ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားမဟုတ္တဲ့အတြက္ ဘုရားအစ ရတနာသံုးပါးကို မယံုၾကည္ေသးပါဘူး၊ ဘုရားရွင္ရဲ႕တရားေတာ္ကို ဓမၼစႀကၤာသုတ္ေတာ္ကို ခႏၶာဥာဏ္ေရာက္နာယူရာက တရားအဆံုးမွာ ေသာတာပန္မ်ားျဖစ္သြားၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာမွ ဘုရားရွင္ကိုဆည္းကပ္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္လာပါတယ္။
ဘုရားရွင္ကလဲ တစ္ေနရာမွာ “ဓမၼံ နပႆေႏၱာ မံ နပႆတိ၊ ဓမၼံ ပႆေႏၱာ မံ ပႆတိ” လို႔မိန္႔ေတာ္မူထားပါတယ္။ အဓိပၸါယ္က တရားမျမင္ေသးရင္ ဘုရားမျမင္ႏူိင္ဘူး၊တရားျမင္မွ ဘုရားကို ျမင္နုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္
ရတနာသံုးပါးမွတစ္ပါး အျခားကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈေတြက မဂ္ဖိုလ္ေရာက္ေၾကာင္းကို မတားနိုင္ပါဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္ဆိုရင္ ဘာသာျခားျဖစ္ေပမဲ့ သူဟာ မဂၢင္ရွစ္ပါးနဲ႔အညီ နည္းလမ္းမွန္ကန္စြာနဲ႔ တရားအားထုတ္ရင္ မဂ္ဖိုလ္ေရာက္နိုင္လို႔ပါပဲ။ တကယ္တန္း မဂ္ဖိုလ္ကိုတားႏူိင္တာက (ပဥၥာနႏၱရိယကံ) ကံႀကီးငါးပါးအနက္ တစ္ပါးပါး က်ဳးလြန္မိတဲ့သူမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ကိုေမာင္ေမာင္
ရန္ကုန္
အေျဖ။ ။ ဒိ႒ိအမ်ဳိးအစား (၆၂)ပါး ရွိပါတယ္။ ဘယ္ဒိ႒ိမဆို မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းအႏွီးျဖစ္ႏိူင္ပါသလားဆိုတဲ့ အေမးဟာ “ေမာင္ဆန္ရဲ႕သႆတဒိ႒ိအစြဲေၾကာင့္ ၄၅ႏွစ္ပတ္လံုး တရားအားထုတ္ေပမဲ့ တရားမရခဲ့ဘူး” ဆိုတဲ့ သာဓကအရ ေမးတာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ေမာင္ဆန္ရဲ႕အျဖစ္မ်ဳိးဟာ သာသနာအတြင္း သူတစ္ဦးသာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သာဓက မေျမာက္ပါဘူး။ဒီအေၾကာင္းကို ဓမၼာစရိယ- ဦးေဌးလႈိင္က “ရဟႏၱာနဲ႔ပုဂၢိဳလ္ထူးမ်ား”စာအုပ္မွာလဲ ဒီအတုိင္းပဲ ေ၀ဖန္ေပးေရးသားထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
ဒိ႒ိ ၆၂ ပါးစလံုးဟာ သကၠာယဒိ႒ိက ေပါက္ဖြားလာတာခ်ည္းမို႔လို႔ သကၠယဒိ႒ိကို သတ္နိုင္ရင္ ဒိ႒ိ ၆၂ ပါးစလံုးလဲ ေသကုန္ေတာ့တာ ပါပဲ။ ဘုရားရွင္က စိတၱသူၾကြယ္ကို “စိတၱသူၾကြယ္…မိစၦာဒိ႒ိ ၆၂ ပါးဟာ သကၠာယဒိ႒ိ ရွိေနလို႔ ျဖစ္ေပၚလာတာပါ။ တကယ္လို႔ သကၠာယဒိ႒ိ မရွိရင္ ဒီမိစၦာဒိ႒ိ ၆၂ ပါးလဲ ျဖစ္ေပၚလာမွာ မဟုတ္ပါဘူး” လို႔ ေဟာေတာ္မူခဲ့ခ်က္အရ သကၠာယဒိ႒ိကို ပယ္သတ္နိုင္ရင္ မိစၦာဒိ႒ိ ၆၂ ပါးလဲ ေသၿပီးျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ၊ တစ္ပါးစီ လိုက္သတ္ေနစရာမလိုပါဘူး။
ဥပမာေျပာရရင္ သစ္ပင္ရဲ႕အဓိက အေရးႀကီးတဲ့ေနရာဟာ အျမစ္ပါ။ အျမစ္ေသရင္ သစ္ပင္ပါေသေတာ့တာပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ဒိ႒ိအားလံုးရဲ႕ ပင္ရင္းအျမစ္ျဖစ္တဲ့ သကၠာယဒိ႒ိကို ပယ္သတ္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။
ဘုရားရွင္လက္ထက္က ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားမဟုတ္တဲ့အတြက္ ဘုရားအစ ရတနာသံုးပါးကို မယံုၾကည္ေသးပါဘူး၊ ဘုရားရွင္ရဲ႕တရားေတာ္ကို ဓမၼစႀကၤာသုတ္ေတာ္ကို ခႏၶာဥာဏ္ေရာက္နာယူရာက တရားအဆံုးမွာ ေသာတာပန္မ်ားျဖစ္သြားၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာမွ ဘုရားရွင္ကိုဆည္းကပ္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္လာပါတယ္။
ဘုရားရွင္ကလဲ တစ္ေနရာမွာ “ဓမၼံ နပႆေႏၱာ မံ နပႆတိ၊ ဓမၼံ ပႆေႏၱာ မံ ပႆတိ” လို႔မိန္႔ေတာ္မူထားပါတယ္။ အဓိပၸါယ္က တရားမျမင္ေသးရင္ ဘုရားမျမင္ႏူိင္ဘူး၊တရားျမင္မွ ဘုရားကို ျမင္နုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္
ရတနာသံုးပါးမွတစ္ပါး အျခားကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈေတြက မဂ္ဖိုလ္ေရာက္ေၾကာင္းကို မတားနိုင္ပါဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္ဆိုရင္ ဘာသာျခားျဖစ္ေပမဲ့ သူဟာ မဂၢင္ရွစ္ပါးနဲ႔အညီ နည္းလမ္းမွန္ကန္စြာနဲ႔ တရားအားထုတ္ရင္ မဂ္ဖိုလ္ေရာက္နိုင္လို႔ပါပဲ။ တကယ္တန္း မဂ္ဖိုလ္ကိုတားႏူိင္တာက (ပဥၥာနႏၱရိယကံ) ကံႀကီးငါးပါးအနက္ တစ္ပါးပါး က်ဳးလြန္မိတဲ့သူမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘယ္ဒိ႒ိက မဂ္ဖိုလ္အခ်ည္းအႏွီးျဖစ္ပါသလဲ
အေမး။ ။အရွင္ဘုရား……ဒိ႒ိအမ်ိဳးအစား ဘယ္ေလာက္မ်ား ရွိပါသလဲဘုရား...၊ ဘယ္ဒိ႒ိေတြက မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီး ၿဖစ္ႏိုင္ပါသလဲဘုရား...၊ ရတနာသံုးပါးမွ တစ္ပါး အၿခားကိုးကြယ္ယံုၾကည္မွဳေတြက မဂ္ဖိုလ္ေရာက္ေၾကာင္း အေႏွာက္အယွက္ေပး ႏိုင္ပါသလားဘုရား၊ နားလည္ေအာင္ အက်ယ္ ရွင္းလင္းေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။
ကိုေမာင္ေမာင္
ရန္ကုန္
အေျဖ။ ။ ဒိ႒ိအမ်ဳိးအစား (၆၂)ပါး ရွိပါတယ္။ ဘယ္ဒိ႒ိမဆို မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းအႏွီးျဖစ္ႏိူင္ပါသလားဆိုတဲ့ အေမးဟာ “ေမာင္ဆန္ရဲ႕သႆတဒိ႒ိအစြဲေၾကာင့္ ၄၅ႏွစ္ပတ္လံုး တရားအားထုတ္ေပမဲ့ တရားမရခဲ့ဘူး” ဆိုတဲ့ သာဓကအရ ေမးတာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ေမာင္ဆန္ရဲ႕အျဖစ္မ်ဳိးဟာ သာသနာအတြင္း သူတစ္ဦးသာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သာဓက မေျမာက္ပါဘူး။ဒီအေၾကာင္းကို ဓမၼာစရိယ- ဦးေဌးလႈိင္က “ရဟႏၱာနဲ႔ပုဂၢိဳလ္ထူးမ်ား”စာအုပ္မွာလဲ ဒီအတုိင္းပဲ ေ၀ဖန္ေပးေရးသားထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
ဒိ႒ိ ၆၂ ပါးစလံုးဟာ သကၠာယဒိ႒ိက ေပါက္ဖြားလာတာခ်ည္းမို႔လို႔ သကၠယဒိ႒ိကို သတ္နိုင္ရင္ ဒိ႒ိ ၆၂ ပါးစလံုးလဲ ေသကုန္ေတာ့တာ ပါပဲ။ ဘုရားရွင္က စိတၱသူၾကြယ္ကို “စိတၱသူၾကြယ္…မိစၦာဒိ႒ိ ၆၂ ပါးဟာ သကၠာယဒိ႒ိ ရွိေနလို႔ ျဖစ္ေပၚလာတာပါ။ တကယ္လို႔ သကၠာယဒိ႒ိ မရွိရင္ ဒီမိစၦာဒိ႒ိ ၆၂ ပါးလဲ ျဖစ္ေပၚလာမွာ မဟုတ္ပါဘူး” လို႔ ေဟာေတာ္မူခဲ့ခ်က္အရ သကၠာယဒိ႒ိကို ပယ္သတ္နိုင္ရင္ မိစၦာဒိ႒ိ ၆၂ ပါးလဲ ေသၿပီးျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ၊ တစ္ပါးစီ လိုက္သတ္ေနစရာမလိုပါဘူး။
ဥပမာေျပာရရင္ သစ္ပင္ရဲ႕အဓိက အေရးႀကီးတဲ့ေနရာဟာ အျမစ္ပါ။ အျမစ္ေသရင္ သစ္ပင္ပါေသေတာ့တာပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ဒိ႒ိအားလံုးရဲ႕ ပင္ရင္းအျမစ္ျဖစ္တဲ့ သကၠာယဒိ႒ိကို ပယ္သတ္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။
ဘုရားရွင္လက္ထက္က ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားမဟုတ္တဲ့အတြက္ ဘုရားအစ ရတနာသံုးပါးကို မယံုၾကည္ေသးပါဘူး၊ ဘုရားရွင္ရဲ႕တရားေတာ္ကို ဓမၼစႀကၤာသုတ္ေတာ္ကို ခႏၶာဥာဏ္ေရာက္နာယူရာက တရားအဆံုးမွာ ေသာတာပန္မ်ားျဖစ္သြားၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာမွ ဘုရားရွင္ကိုဆည္းကပ္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္လာပါတယ္။
ဘုရားရွင္ကလဲ တစ္ေနရာမွာ “ဓမၼံ နပႆေႏၱာ မံ နပႆတိ၊ ဓမၼံ ပႆေႏၱာ မံ ပႆတိ” လို႔မိန္႔ေတာ္မူထားပါတယ္။ အဓိပၸါယ္က တရားမျမင္ေသးရင္ ဘုရားမျမင္ႏူိင္ဘူး၊တရားျမင္မွ ဘုရားကို ျမင္နုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္
ရတနာသံုးပါးမွတစ္ပါး အျခားကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈေတြက မဂ္ဖိုလ္ေရာက္ေၾကာင္းကို မတားနိုင္ပါဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္ဆိုရင္ ဘာသာျခားျဖစ္ေပမဲ့ သူဟာ မဂၢင္ရွစ္ပါးနဲ႔အညီ နည္းလမ္းမွန္ကန္စြာနဲ႔ တရားအားထုတ္ရင္ မဂ္ဖိုလ္ေရာက္နိုင္လို႔ပါပဲ။ တကယ္တန္း မဂ္ဖိုလ္ကိုတားႏူိင္တာက (ပဥၥာနႏၱရိယကံ) ကံႀကီးငါးပါးအနက္ တစ္ပါးပါး က်ဳးလြန္မိတဲ့သူမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ကိုေမာင္ေမာင္
ရန္ကုန္
အေျဖ။ ။ ဒိ႒ိအမ်ဳိးအစား (၆၂)ပါး ရွိပါတယ္။ ဘယ္ဒိ႒ိမဆို မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းအႏွီးျဖစ္ႏိူင္ပါသလားဆိုတဲ့ အေမးဟာ “ေမာင္ဆန္ရဲ႕သႆတဒိ႒ိအစြဲေၾကာင့္ ၄၅ႏွစ္ပတ္လံုး တရားအားထုတ္ေပမဲ့ တရားမရခဲ့ဘူး” ဆိုတဲ့ သာဓကအရ ေမးတာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ေမာင္ဆန္ရဲ႕အျဖစ္မ်ဳိးဟာ သာသနာအတြင္း သူတစ္ဦးသာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သာဓက မေျမာက္ပါဘူး။ဒီအေၾကာင္းကို ဓမၼာစရိယ- ဦးေဌးလႈိင္က “ရဟႏၱာနဲ႔ပုဂၢိဳလ္ထူးမ်ား”စာအုပ္မွာလဲ ဒီအတုိင္းပဲ ေ၀ဖန္ေပးေရးသားထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
ဒိ႒ိ ၆၂ ပါးစလံုးဟာ သကၠာယဒိ႒ိက ေပါက္ဖြားလာတာခ်ည္းမို႔လို႔ သကၠယဒိ႒ိကို သတ္နိုင္ရင္ ဒိ႒ိ ၆၂ ပါးစလံုးလဲ ေသကုန္ေတာ့တာ ပါပဲ။ ဘုရားရွင္က စိတၱသူၾကြယ္ကို “စိတၱသူၾကြယ္…မိစၦာဒိ႒ိ ၆၂ ပါးဟာ သကၠာယဒိ႒ိ ရွိေနလို႔ ျဖစ္ေပၚလာတာပါ။ တကယ္လို႔ သကၠာယဒိ႒ိ မရွိရင္ ဒီမိစၦာဒိ႒ိ ၆၂ ပါးလဲ ျဖစ္ေပၚလာမွာ မဟုတ္ပါဘူး” လို႔ ေဟာေတာ္မူခဲ့ခ်က္အရ သကၠာယဒိ႒ိကို ပယ္သတ္နိုင္ရင္ မိစၦာဒိ႒ိ ၆၂ ပါးလဲ ေသၿပီးျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ၊ တစ္ပါးစီ လိုက္သတ္ေနစရာမလိုပါဘူး။
ဥပမာေျပာရရင္ သစ္ပင္ရဲ႕အဓိက အေရးႀကီးတဲ့ေနရာဟာ အျမစ္ပါ။ အျမစ္ေသရင္ သစ္ပင္ပါေသေတာ့တာပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ဒိ႒ိအားလံုးရဲ႕ ပင္ရင္းအျမစ္ျဖစ္တဲ့ သကၠာယဒိ႒ိကို ပယ္သတ္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။
ဘုရားရွင္လက္ထက္က ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားမဟုတ္တဲ့အတြက္ ဘုရားအစ ရတနာသံုးပါးကို မယံုၾကည္ေသးပါဘူး၊ ဘုရားရွင္ရဲ႕တရားေတာ္ကို ဓမၼစႀကၤာသုတ္ေတာ္ကို ခႏၶာဥာဏ္ေရာက္နာယူရာက တရားအဆံုးမွာ ေသာတာပန္မ်ားျဖစ္သြားၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာမွ ဘုရားရွင္ကိုဆည္းကပ္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္လာပါတယ္။
ဘုရားရွင္ကလဲ တစ္ေနရာမွာ “ဓမၼံ နပႆေႏၱာ မံ နပႆတိ၊ ဓမၼံ ပႆေႏၱာ မံ ပႆတိ” လို႔မိန္႔ေတာ္မူထားပါတယ္။ အဓိပၸါယ္က တရားမျမင္ေသးရင္ ဘုရားမျမင္ႏူိင္ဘူး၊တရားျမင္မွ ဘုရားကို ျမင္နုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္
ရတနာသံုးပါးမွတစ္ပါး အျခားကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈေတြက မဂ္ဖိုလ္ေရာက္ေၾကာင္းကို မတားနိုင္ပါဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္ဆိုရင္ ဘာသာျခားျဖစ္ေပမဲ့ သူဟာ မဂၢင္ရွစ္ပါးနဲ႔အညီ နည္းလမ္းမွန္ကန္စြာနဲ႔ တရားအားထုတ္ရင္ မဂ္ဖိုလ္ေရာက္နိုင္လို႔ပါပဲ။ တကယ္တန္း မဂ္ဖိုလ္ကိုတားႏူိင္တာက (ပဥၥာနႏၱရိယကံ) ကံႀကီးငါးပါးအနက္ တစ္ပါးပါး က်ဳးလြန္မိတဲ့သူမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။
Monday, July 12, 2010
မေကာင္းမႈလုပ္တာသိတာနဲ႔မသိတာနဲ႔ ဘာကပိုအျပစ္ႀကီးလဲ
အေမး။ မေကာင္းမႈက်ဴးလြန္မိတဲ့အခါ မသိဘဲက်ဳးလြန္တာနဲ႔ သိရက္နဲ႔က်ဳးလြန္တာ ဘယ္ဟာက ပိုၿပီးအျပစ္ႀကီးပါသလဲဘုရား။
ဖိုးလျပည့္
ၿမိတ္
အေျဖ။ ။အဘိဓမၼာမွာ ဒိ႒ိဂတ၀ိပၸယုတ္ထက္ ဒိ႒ိဂတသမၸယုတ္က ပိုၿပီး ထက္ျမက္ပါတယ္။ဆိုလုိတာက ဒိ႒ိနဲ႔ယွဥ္ၿပီး က်ဳးလြန္တာက ပိုၿပီး အျပစ္ႀကီးေလးပါတယ္။
ပိုရွင္းသြားေအာင္ ေျပာပါအံုးမယ္။ အျပစ္ရွိတာကို အျပစ္မရွိလို႔ မွတ္ယူေနတာ မိစၦာဒိ႒ိ လို႔ေခၚပါတယ္။ ဒိမိစၦာဒိ႒ိအေျခခံၿပီး(မသိဘဲ) မေကာင္းမႈ က်ဳးလြန္တဲ့အခါမွာ မေၾကာက္မရြ႕ံေနာက္မတြန္႔ဘဲ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ျပဳလုပ္တတ္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မေကာင္းမႈမ်ားဟာ မိစၦာအယူရွိသူတို႔ရဲ႕သႏၱာန္မွာ ပိုၿပီး အဖတ္တင္က်န္ရစ္တယ္၊(ပိုၿပီးအျပစ္ႀကီးတယ္)လို႔ဆုိရပါတယ္။ ဥပမာ ..ရဲရဲၿငိေနတဲ့ သံေတြခဲကို ေရႊတုံးထင္ၿပီး ကိုင္တဲ့အခါ ျပင္းျပင္းထန္ အေလာင္ခံရသလိုပါပဲ။
သိရက္နဲ႔ မေကာင္းမႈျပဳလုပ္မိတဲ့(သမၼာအယူရွိတဲ့)သူမ်ားမွာေတာ့ မေကာင္းမႈမွန္းသိတဲ့အတြက္ မေကာင္းမႈကို ေၾကာက္ရြ႕ံတြန္႔ဆုတ္ ေနတတ္တယ္၊ သူ႔မွာ မလြဲသာလို႔သာ မေရွာင္ၾကဥ္နိုင္ဘဲ ျပဳက်င့္လုိက္ရတာကိုး။ ဒါေၾကာင့္ သိရက္နဲ႔ မေကာင္းမႈျပဳမိသူမွာ ဒိ႒ိနဲ႔ယွဥ္ၿပီး ျပဳတာထက္ အျပစ္မႀကီးေလးပါ။
ဥပမာ….ရဲရဲၿငိေနတဲ့သံေတြခဲကို မလြဲသာလို႔ ကိုင္တဲ့အခါမွာ အပူသက္သာေအာင္ ကိုင္သလိုပါပဲ။ သိၿပီး ျပဳမိတာက မသိဘဲျပဳမိတာထက္ အျပစ္နည္းပါးပါတယ္။(မိလိႏၵပဥွာပါဠိေတာ္၊ ဇာနႏၱာဇာနႏၱာနံ ပါပကရဏပဥွာ)
ဒါျဖင့္ရင္ ရာဇသတ္ဥပေဒကိုပဲျဖစ္ေစ၊ ဘုရားပညတ္ေတာ္ကိုပဲျဖစ္ေစ သိရက္နဲ႔ လြန္က်ဳးမိတဲ့သူမ်ားမွာ ေလာကဓမၼအရ ဘာ့ေၾကာင့္မ်ား ႀကီးေလးတဲ့အျပစ္ကို ရၾကပါသလဲ လို႔ေမးစရာရွိပါတယ္။
အေျဖက ..သိရက္နဲ႔အျပစ္က်ဳးလြန္သူမွာ ရာဇသတ္ဥပေဒမ်ား၊ဘုရားရွင္ပညတ္ေတာ္မ်ားကို က်ဳးလြန္ေဖါက္ဖ်က္ရံုမက မရိုေသ ေလစားမႈလဲမရွိဘဲ အဂါရ၀ ေဒါသစိတ္မ်ားနဲ႔ ၿခံရံၿပီးရွိေနတာေၾကာင့္ ေလာကဓမၼအလိုက္ ႀကီးေလးတဲ့အျပစ္ထိုက္ပါတယ္။
ဥပေဒမ်ား၊ဘုရားရွင္ပညတ္ေတာ္မ်ားကို နားမလည္တာ မသိတာဟာ “ဒိ႒ိ” မဟုတ္ပါ၊ အခ်ဳိ႕ေနရာမွာ ေမာဟ၊ အခ်ဳိ႕ေနရာမွာ မသိရံုမွ်သာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒိ႒ိမဖက္ဘဲ မသိတဲ့အတြက္ အျပစ္က်ဳးလြန္သူမွာ ဥပေဒျပဳသူအေပၚမွာျဖစ္ေစ၊ ဘုရားရွင္အေပၚမွာျဖစ္ေစ မေလးစားတဲ့စိတ္ မပါတဲ့အတြက္ ေလာကအလိုက္ ညွာညွာတာတာ အျပစ္ေပးၾကရပါတယ္။ သံသရာေဘးမွာလဲ သိရက္နဲ႔က်ဴးလြန္သူေလာက္ အျပစ္မႀကီးေလးပါ။(သၿဂိဳဟ္ဘာသာဋီကာ၊၃၈)
အခ်ဴပ္ေျပာရရင္.......ဒိ႒ိအေျခခံၿပီး မသိလို႔လုပ္တာရယ္၊ ဥပေဒနဲ႕ဘုရားေဟာပညတ္ေတြကုိ မေလးစားပဲ သိၿပီး ျပဳလုပ္တာ ပိုအျပစ္ႀကီး ပါတယ္ဆိုတာ ေျဖၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။
ဖိုးလျပည့္
ၿမိတ္
အေျဖ။ ။အဘိဓမၼာမွာ ဒိ႒ိဂတ၀ိပၸယုတ္ထက္ ဒိ႒ိဂတသမၸယုတ္က ပိုၿပီး ထက္ျမက္ပါတယ္။ဆိုလုိတာက ဒိ႒ိနဲ႔ယွဥ္ၿပီး က်ဳးလြန္တာက ပိုၿပီး အျပစ္ႀကီးေလးပါတယ္။
ပိုရွင္းသြားေအာင္ ေျပာပါအံုးမယ္။ အျပစ္ရွိတာကို အျပစ္မရွိလို႔ မွတ္ယူေနတာ မိစၦာဒိ႒ိ လို႔ေခၚပါတယ္။ ဒိမိစၦာဒိ႒ိအေျခခံၿပီး(မသိဘဲ) မေကာင္းမႈ က်ဳးလြန္တဲ့အခါမွာ မေၾကာက္မရြ႕ံေနာက္မတြန္႔ဘဲ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ျပဳလုပ္တတ္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မေကာင္းမႈမ်ားဟာ မိစၦာအယူရွိသူတို႔ရဲ႕သႏၱာန္မွာ ပိုၿပီး အဖတ္တင္က်န္ရစ္တယ္၊(ပိုၿပီးအျပစ္ႀကီးတယ္)လို႔ဆုိရပါတယ္။ ဥပမာ ..ရဲရဲၿငိေနတဲ့ သံေတြခဲကို ေရႊတုံးထင္ၿပီး ကိုင္တဲ့အခါ ျပင္းျပင္းထန္ အေလာင္ခံရသလိုပါပဲ။
သိရက္နဲ႔ မေကာင္းမႈျပဳလုပ္မိတဲ့(သမၼာအယူရွိတဲ့)သူမ်ားမွာေတာ့ မေကာင္းမႈမွန္းသိတဲ့အတြက္ မေကာင္းမႈကို ေၾကာက္ရြ႕ံတြန္႔ဆုတ္ ေနတတ္တယ္၊ သူ႔မွာ မလြဲသာလို႔သာ မေရွာင္ၾကဥ္နိုင္ဘဲ ျပဳက်င့္လုိက္ရတာကိုး။ ဒါေၾကာင့္ သိရက္နဲ႔ မေကာင္းမႈျပဳမိသူမွာ ဒိ႒ိနဲ႔ယွဥ္ၿပီး ျပဳတာထက္ အျပစ္မႀကီးေလးပါ။
ဥပမာ….ရဲရဲၿငိေနတဲ့သံေတြခဲကို မလြဲသာလို႔ ကိုင္တဲ့အခါမွာ အပူသက္သာေအာင္ ကိုင္သလိုပါပဲ။ သိၿပီး ျပဳမိတာက မသိဘဲျပဳမိတာထက္ အျပစ္နည္းပါးပါတယ္။(မိလိႏၵပဥွာပါဠိေတာ္၊ ဇာနႏၱာဇာနႏၱာနံ ပါပကရဏပဥွာ)
ဒါျဖင့္ရင္ ရာဇသတ္ဥပေဒကိုပဲျဖစ္ေစ၊ ဘုရားပညတ္ေတာ္ကိုပဲျဖစ္ေစ သိရက္နဲ႔ လြန္က်ဳးမိတဲ့သူမ်ားမွာ ေလာကဓမၼအရ ဘာ့ေၾကာင့္မ်ား ႀကီးေလးတဲ့အျပစ္ကို ရၾကပါသလဲ လို႔ေမးစရာရွိပါတယ္။
အေျဖက ..သိရက္နဲ႔အျပစ္က်ဳးလြန္သူမွာ ရာဇသတ္ဥပေဒမ်ား၊ဘုရားရွင္ပညတ္ေတာ္မ်ားကို က်ဳးလြန္ေဖါက္ဖ်က္ရံုမက မရိုေသ ေလစားမႈလဲမရွိဘဲ အဂါရ၀ ေဒါသစိတ္မ်ားနဲ႔ ၿခံရံၿပီးရွိေနတာေၾကာင့္ ေလာကဓမၼအလိုက္ ႀကီးေလးတဲ့အျပစ္ထိုက္ပါတယ္။
ဥပေဒမ်ား၊ဘုရားရွင္ပညတ္ေတာ္မ်ားကို နားမလည္တာ မသိတာဟာ “ဒိ႒ိ” မဟုတ္ပါ၊ အခ်ဳိ႕ေနရာမွာ ေမာဟ၊ အခ်ဳိ႕ေနရာမွာ မသိရံုမွ်သာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒိ႒ိမဖက္ဘဲ မသိတဲ့အတြက္ အျပစ္က်ဳးလြန္သူမွာ ဥပေဒျပဳသူအေပၚမွာျဖစ္ေစ၊ ဘုရားရွင္အေပၚမွာျဖစ္ေစ မေလးစားတဲ့စိတ္ မပါတဲ့အတြက္ ေလာကအလိုက္ ညွာညွာတာတာ အျပစ္ေပးၾကရပါတယ္။ သံသရာေဘးမွာလဲ သိရက္နဲ႔က်ဴးလြန္သူေလာက္ အျပစ္မႀကီးေလးပါ။(သၿဂိဳဟ္ဘာသာဋီကာ၊၃၈)
အခ်ဴပ္ေျပာရရင္.......ဒိ႒ိအေျခခံၿပီး မသိလို႔လုပ္တာရယ္၊ ဥပေဒနဲ႕ဘုရားေဟာပညတ္ေတြကုိ မေလးစားပဲ သိၿပီး ျပဳလုပ္တာ ပိုအျပစ္ႀကီး ပါတယ္ဆိုတာ ေျဖၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။
မေကာင္းမႈလုပ္တာသိတာနဲ႔မသိတာနဲ႔ ဘာကပိုအျပစ္ႀကီးလဲ
အေမး။ မေကာင္းမႈက်ဴးလြန္မိတဲ့အခါ မသိဘဲက်ဳးလြန္တာနဲ႔ သိရက္နဲ႔က်ဳးလြန္တာ ဘယ္ဟာက ပိုၿပီးအျပစ္ႀကီးပါသလဲဘုရား။
ဖိုးလျပည့္
ၿမိတ္
အေျဖ။ ။အဘိဓမၼာမွာ ဒိ႒ိဂတ၀ိပၸယုတ္ထက္ ဒိ႒ိဂတသမၸယုတ္က ပိုၿပီး ထက္ျမက္ပါတယ္။ဆိုလုိတာက ဒိ႒ိနဲ႔ယွဥ္ၿပီး က်ဳးလြန္တာက ပိုၿပီး အျပစ္ႀကီးေလးပါတယ္။
ပိုရွင္းသြားေအာင္ ေျပာပါအံုးမယ္။ အျပစ္ရွိတာကို အျပစ္မရွိလို႔ မွတ္ယူေနတာ မိစၦာဒိ႒ိ လို႔ေခၚပါတယ္။ ဒိမိစၦာဒိ႒ိအေျခခံၿပီး(မသိဘဲ) မေကာင္းမႈ က်ဳးလြန္တဲ့အခါမွာ မေၾကာက္မရြ႕ံေနာက္မတြန္႔ဘဲ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ျပဳလုပ္တတ္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မေကာင္းမႈမ်ားဟာ မိစၦာအယူရွိသူတို႔ရဲ႕သႏၱာန္မွာ ပိုၿပီး အဖတ္တင္က်န္ရစ္တယ္၊(ပိုၿပီးအျပစ္ႀကီးတယ္)လို႔ဆုိရပါတယ္။ ဥပမာ ..ရဲရဲၿငိေနတဲ့ သံေတြခဲကို ေရႊတုံးထင္ၿပီး ကိုင္တဲ့အခါ ျပင္းျပင္းထန္ အေလာင္ခံရသလိုပါပဲ။
သိရက္နဲ႔ မေကာင္းမႈျပဳလုပ္မိတဲ့(သမၼာအယူရွိတဲ့)သူမ်ားမွာေတာ့ မေကာင္းမႈမွန္းသိတဲ့အတြက္ မေကာင္းမႈကို ေၾကာက္ရြ႕ံတြန္႔ဆုတ္ ေနတတ္တယ္၊ သူ႔မွာ မလြဲသာလို႔သာ မေရွာင္ၾကဥ္နိုင္ဘဲ ျပဳက်င့္လုိက္ရတာကိုး။ ဒါေၾကာင့္ သိရက္နဲ႔ မေကာင္းမႈျပဳမိသူမွာ ဒိ႒ိနဲ႔ယွဥ္ၿပီး ျပဳတာထက္ အျပစ္မႀကီးေလးပါ။
ဥပမာ….ရဲရဲၿငိေနတဲ့သံေတြခဲကို မလြဲသာလို႔ ကိုင္တဲ့အခါမွာ အပူသက္သာေအာင္ ကိုင္သလိုပါပဲ။ သိၿပီး ျပဳမိတာက မသိဘဲျပဳမိတာထက္ အျပစ္နည္းပါးပါတယ္။(မိလိႏၵပဥွာပါဠိေတာ္၊ ဇာနႏၱာဇာနႏၱာနံ ပါပကရဏပဥွာ)
ဒါျဖင့္ရင္ ရာဇသတ္ဥပေဒကိုပဲျဖစ္ေစ၊ ဘုရားပညတ္ေတာ္ကိုပဲျဖစ္ေစ သိရက္နဲ႔ လြန္က်ဳးမိတဲ့သူမ်ားမွာ ေလာကဓမၼအရ ဘာ့ေၾကာင့္မ်ား ႀကီးေလးတဲ့အျပစ္ကို ရၾကပါသလဲ လို႔ေမးစရာရွိပါတယ္။
အေျဖက ..သိရက္နဲ႔အျပစ္က်ဳးလြန္သူမွာ ရာဇသတ္ဥပေဒမ်ား၊ဘုရားရွင္ပညတ္ေတာ္မ်ားကို က်ဳးလြန္ေဖါက္ဖ်က္ရံုမက မရိုေသ ေလစားမႈလဲမရွိဘဲ အဂါရ၀ ေဒါသစိတ္မ်ားနဲ႔ ၿခံရံၿပီးရွိေနတာေၾကာင့္ ေလာကဓမၼအလိုက္ ႀကီးေလးတဲ့အျပစ္ထိုက္ပါတယ္။
ဥပေဒမ်ား၊ဘုရားရွင္ပညတ္ေတာ္မ်ားကို နားမလည္တာ မသိတာဟာ “ဒိ႒ိ” မဟုတ္ပါ၊ အခ်ဳိ႕ေနရာမွာ ေမာဟ၊ အခ်ဳိ႕ေနရာမွာ မသိရံုမွ်သာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒိ႒ိမဖက္ဘဲ မသိတဲ့အတြက္ အျပစ္က်ဳးလြန္သူမွာ ဥပေဒျပဳသူအေပၚမွာျဖစ္ေစ၊ ဘုရားရွင္အေပၚမွာျဖစ္ေစ မေလးစားတဲ့စိတ္ မပါတဲ့အတြက္ ေလာကအလိုက္ ညွာညွာတာတာ အျပစ္ေပးၾကရပါတယ္။ သံသရာေဘးမွာလဲ သိရက္နဲ႔က်ဴးလြန္သူေလာက္ အျပစ္မႀကီးေလးပါ။(သၿဂိဳဟ္ဘာသာဋီကာ၊၃၈)
အခ်ဴပ္ေျပာရရင္.......ဒိ႒ိအေျခခံၿပီး မသိလို႔လုပ္တာရယ္၊ ဥပေဒနဲ႕ဘုရားေဟာပညတ္ေတြကုိ မေလးစားပဲ သိၿပီး ျပဳလုပ္တာ ပိုအျပစ္ႀကီး ပါတယ္ဆိုတာ ေျဖၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။
ဖိုးလျပည့္
ၿမိတ္
အေျဖ။ ။အဘိဓမၼာမွာ ဒိ႒ိဂတ၀ိပၸယုတ္ထက္ ဒိ႒ိဂတသမၸယုတ္က ပိုၿပီး ထက္ျမက္ပါတယ္။ဆိုလုိတာက ဒိ႒ိနဲ႔ယွဥ္ၿပီး က်ဳးလြန္တာက ပိုၿပီး အျပစ္ႀကီးေလးပါတယ္။
ပိုရွင္းသြားေအာင္ ေျပာပါအံုးမယ္။ အျပစ္ရွိတာကို အျပစ္မရွိလို႔ မွတ္ယူေနတာ မိစၦာဒိ႒ိ လို႔ေခၚပါတယ္။ ဒိမိစၦာဒိ႒ိအေျခခံၿပီး(မသိဘဲ) မေကာင္းမႈ က်ဳးလြန္တဲ့အခါမွာ မေၾကာက္မရြ႕ံေနာက္မတြန္႔ဘဲ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ျပဳလုပ္တတ္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မေကာင္းမႈမ်ားဟာ မိစၦာအယူရွိသူတို႔ရဲ႕သႏၱာန္မွာ ပိုၿပီး အဖတ္တင္က်န္ရစ္တယ္၊(ပိုၿပီးအျပစ္ႀကီးတယ္)လို႔ဆုိရပါတယ္။ ဥပမာ ..ရဲရဲၿငိေနတဲ့ သံေတြခဲကို ေရႊတုံးထင္ၿပီး ကိုင္တဲ့အခါ ျပင္းျပင္းထန္ အေလာင္ခံရသလိုပါပဲ။
သိရက္နဲ႔ မေကာင္းမႈျပဳလုပ္မိတဲ့(သမၼာအယူရွိတဲ့)သူမ်ားမွာေတာ့ မေကာင္းမႈမွန္းသိတဲ့အတြက္ မေကာင္းမႈကို ေၾကာက္ရြ႕ံတြန္႔ဆုတ္ ေနတတ္တယ္၊ သူ႔မွာ မလြဲသာလို႔သာ မေရွာင္ၾကဥ္နိုင္ဘဲ ျပဳက်င့္လုိက္ရတာကိုး။ ဒါေၾကာင့္ သိရက္နဲ႔ မေကာင္းမႈျပဳမိသူမွာ ဒိ႒ိနဲ႔ယွဥ္ၿပီး ျပဳတာထက္ အျပစ္မႀကီးေလးပါ။
ဥပမာ….ရဲရဲၿငိေနတဲ့သံေတြခဲကို မလြဲသာလို႔ ကိုင္တဲ့အခါမွာ အပူသက္သာေအာင္ ကိုင္သလိုပါပဲ။ သိၿပီး ျပဳမိတာက မသိဘဲျပဳမိတာထက္ အျပစ္နည္းပါးပါတယ္။(မိလိႏၵပဥွာပါဠိေတာ္၊ ဇာနႏၱာဇာနႏၱာနံ ပါပကရဏပဥွာ)
ဒါျဖင့္ရင္ ရာဇသတ္ဥပေဒကိုပဲျဖစ္ေစ၊ ဘုရားပညတ္ေတာ္ကိုပဲျဖစ္ေစ သိရက္နဲ႔ လြန္က်ဳးမိတဲ့သူမ်ားမွာ ေလာကဓမၼအရ ဘာ့ေၾကာင့္မ်ား ႀကီးေလးတဲ့အျပစ္ကို ရၾကပါသလဲ လို႔ေမးစရာရွိပါတယ္။
အေျဖက ..သိရက္နဲ႔အျပစ္က်ဳးလြန္သူမွာ ရာဇသတ္ဥပေဒမ်ား၊ဘုရားရွင္ပညတ္ေတာ္မ်ားကို က်ဳးလြန္ေဖါက္ဖ်က္ရံုမက မရိုေသ ေလစားမႈလဲမရွိဘဲ အဂါရ၀ ေဒါသစိတ္မ်ားနဲ႔ ၿခံရံၿပီးရွိေနတာေၾကာင့္ ေလာကဓမၼအလိုက္ ႀကီးေလးတဲ့အျပစ္ထိုက္ပါတယ္။
ဥပေဒမ်ား၊ဘုရားရွင္ပညတ္ေတာ္မ်ားကို နားမလည္တာ မသိတာဟာ “ဒိ႒ိ” မဟုတ္ပါ၊ အခ်ဳိ႕ေနရာမွာ ေမာဟ၊ အခ်ဳိ႕ေနရာမွာ မသိရံုမွ်သာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒိ႒ိမဖက္ဘဲ မသိတဲ့အတြက္ အျပစ္က်ဳးလြန္သူမွာ ဥပေဒျပဳသူအေပၚမွာျဖစ္ေစ၊ ဘုရားရွင္အေပၚမွာျဖစ္ေစ မေလးစားတဲ့စိတ္ မပါတဲ့အတြက္ ေလာကအလိုက္ ညွာညွာတာတာ အျပစ္ေပးၾကရပါတယ္။ သံသရာေဘးမွာလဲ သိရက္နဲ႔က်ဴးလြန္သူေလာက္ အျပစ္မႀကီးေလးပါ။(သၿဂိဳဟ္ဘာသာဋီကာ၊၃၈)
အခ်ဴပ္ေျပာရရင္.......ဒိ႒ိအေျခခံၿပီး မသိလို႔လုပ္တာရယ္၊ ဥပေဒနဲ႕ဘုရားေဟာပညတ္ေတြကုိ မေလးစားပဲ သိၿပီး ျပဳလုပ္တာ ပိုအျပစ္ႀကီး ပါတယ္ဆိုတာ ေျဖၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။
Saturday, July 3, 2010
ေသေလးပါးရွင္ေလးပါးဆိုတာဘာပါလဲ
အေမး။ ။ေသေလးပါး ရွင္ေလးပါးအေၾကာင္းကို သိခ်င္ပါတယ္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္အပါအ၀င္ အမ်ားသူငါသိေအာင္ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါ ဘုရား။
၀င္းေဇာ္ကို
မႏၱေလး
အေျဖ။ ။ရွင္ေလးပါး ေသေလးပါးကို ေလာကီ ေလာကုတ္ခြဲၿပီးေျပာရရင္ပိုရွင္းပါ့မယ္။ ရွင္ေလးပါးကုိ ေလာကအေနနဲ႔ ေျပာရရင္..
ရွင္ေလးပါးအေၾကာင္းဟာ က်မ္းႀကီးက်မ္းခိုင္ေတြမွာ မလာပါဘူး။
ရွင္ေလးပါး
ရွင္ဥပဂုတၱ = ေတာင္သမုဒၵရာမွာ ေၾကးျပာႆဒ္နဲ႔ ယခုထက္တုိင္သတင္းသံုးေနဆဲျဖစ္တယ္လုိ႔ဆိုတယ္။
ရွင္သာရဒတၱ = ေျမာက္သမုဒၵရာမွာ ေရႊျပာႆဒ္နဲ႔ ယခုထက္တိုင္သီတင္းသံုးေနဆဲ
ရွင္သေကၠာသာရ = အေရွ႕သမုဒၵရာမွာ ေရႊျပာႆဒ္နဲ႔ ယခုထက္တုိင္သီတင္းသံုးေနဆဲ
ရွင္ေမဒါရ = အေနာက္သမုဒၵရာမွာ ေၾကးျပာႆဒ္နဲ႔ ယခုထက္တုိင္ရွိေနေသးတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။(သရုပ္ျပအဘိဓါန္၊ႏွာ-၅၁၀)
တနည္းရွင္ေလးပါး
ပထမအင္း၀ေခတ္ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၈၁၅ ေလာက္ကစလို႔ စာဆိုအေက်ာ္မ်ား ေပၚထြန္းခဲ့ပါတယ္။ အခုအခါ ေပေလးပင္ ရွင္ေလးပါးဆိုၿပီး ေျပာဆိုေနၾကတာပါ။ ရွင္ေလးပါးက
ရွင္ဥတၱမေက်ာ္ = ၈၁၅ - ၉၀၄
ရွင္အုန္းညိဳ = ၈၁၅ - ၈၉၀
ရွင္မဟာသီလ၀ံသ = ၈၁၅ -၈၈၀
ရွင္ေခမာ = ၈၁၅ -၈၆၅ တို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ (အင္း၀ ျပတုိက္၊အင္း၀ၿမိဳ႕)
ေသေလးပါး နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး က်မး္ႀကီးက်မ္းခိုင္မွာ လာတာမေတြ႕ရပါဘူး။ ေရွးရိုေျပာစဥ္မွတ္စုမွလာတယ္လို႔ သရုပ္ျပအဘိဓါန္မွာ ေဖၚျပထားတာ ကို တင္ျပလိုက္ပါတယ္။
ေသေလးပါးက
ရွင္မဟာကႆပ = ေ၀ဘာရေတာင္ ျမတ္ကမလာထက္မွာ ယခုထက္တုိင္ရွိေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။
ရွင္သုဘာရ = ဥတၱမၼေတာင္ ။
ရွင္ဥေပကၡာရ = မကုဠေတာင္ ။
ရွင္ဓမၼသာရ = မကုဠေတာင္ ။ တို႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။
တစ္ဖန္……
ေသေလးပါး ရွင္ေလးပါးကို ေလာကုတၱရာနည္းေျပာရရင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္မျဖစ္နိုင္တာကို ေသးေလးပါးလို႔ ေခၚၿပီး၊ ေနာက္ အႀကိမ္မ်ားစြာ ျဖစ္နိင္တာကိုေတာ့ ရွင္ေလးပါး လုိ႔ ေခၚဆိုၾကတာပါ။ ဒီနည္းကို ေရွးပညာရွိသူေတာင္ေကာင္းမ်ား ႏွစ္သက္ေတာ္မူၾကပါတယ္။
ေသေလးပါးဆိုတာ မဂ္ေလးပါးကို ေျပာတာပါ။ ဘာ့ေၾကာင့္ဆိုရင္ ေသာတာပတၱိမဂ္ရၿပီးသူမ်ား ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေသာတာပတိၱမဂ္ မရရွိနိင္ေတာ့လို႔ပါပဲ။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္မရနိုင္ေတာ့လို႔ ေသတယ္လို႔ေျပာတာပါ။က်န္တဲ့အထက္မဂ္သံုးပါးလဲ ဒီအတိုင္းပါပဲ၊၊ ဒါေၾကာင့္ မဂ္ေလးပါးကို ေသေလးပါး လို႔ ေရွးပညာရွိမ်ား မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ၾကတာပါ။
ရွင္ေလးပါးဆုိတာက ဖိုလ္ေလးပါးကို ေျပာတာပါ၊ ေသာတၱာပတၱိဖိုလ္ရၿပီးသူတိုင္း ေနာက္ထပ္ ေသာတၱာပတၱိဖုိလ္ကို မၾကာမၾကာ ျပန္၀င္စားလုိ႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဖိုလ္ကို ရွင္တယ္ လို႔ေျပာတာပါ။ က်န္တဲ့အထက္ဖိုလ္သံုးပါးလဲ ဒီအတိုင္းပါပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ဖိုလ္ေလးပါးကို ရွင္ေလးပါး လို႔ ေရွးပညာရွိမ်ား မိန္႔ေတာ္မူခဲ့တာပါ။
၀င္းေဇာ္ကို
မႏၱေလး
အေျဖ။ ။ရွင္ေလးပါး ေသေလးပါးကို ေလာကီ ေလာကုတ္ခြဲၿပီးေျပာရရင္ပိုရွင္းပါ့မယ္။ ရွင္ေလးပါးကုိ ေလာကအေနနဲ႔ ေျပာရရင္..
ရွင္ေလးပါးအေၾကာင္းဟာ က်မ္းႀကီးက်မ္းခိုင္ေတြမွာ မလာပါဘူး။
ရွင္ေလးပါး
ရွင္ဥပဂုတၱ = ေတာင္သမုဒၵရာမွာ ေၾကးျပာႆဒ္နဲ႔ ယခုထက္တုိင္သတင္းသံုးေနဆဲျဖစ္တယ္လုိ႔ဆိုတယ္။
ရွင္သာရဒတၱ = ေျမာက္သမုဒၵရာမွာ ေရႊျပာႆဒ္နဲ႔ ယခုထက္တိုင္သီတင္းသံုးေနဆဲ
ရွင္သေကၠာသာရ = အေရွ႕သမုဒၵရာမွာ ေရႊျပာႆဒ္နဲ႔ ယခုထက္တုိင္သီတင္းသံုးေနဆဲ
ရွင္ေမဒါရ = အေနာက္သမုဒၵရာမွာ ေၾကးျပာႆဒ္နဲ႔ ယခုထက္တုိင္ရွိေနေသးတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။(သရုပ္ျပအဘိဓါန္၊ႏွာ-၅၁၀)
တနည္းရွင္ေလးပါး
ပထမအင္း၀ေခတ္ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၈၁၅ ေလာက္ကစလို႔ စာဆိုအေက်ာ္မ်ား ေပၚထြန္းခဲ့ပါတယ္။ အခုအခါ ေပေလးပင္ ရွင္ေလးပါးဆိုၿပီး ေျပာဆိုေနၾကတာပါ။ ရွင္ေလးပါးက
ရွင္ဥတၱမေက်ာ္ = ၈၁၅ - ၉၀၄
ရွင္အုန္းညိဳ = ၈၁၅ - ၈၉၀
ရွင္မဟာသီလ၀ံသ = ၈၁၅ -၈၈၀
ရွင္ေခမာ = ၈၁၅ -၈၆၅ တို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ (အင္း၀ ျပတုိက္၊အင္း၀ၿမိဳ႕)
ေသေလးပါး နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး က်မး္ႀကီးက်မ္းခိုင္မွာ လာတာမေတြ႕ရပါဘူး။ ေရွးရိုေျပာစဥ္မွတ္စုမွလာတယ္လို႔ သရုပ္ျပအဘိဓါန္မွာ ေဖၚျပထားတာ ကို တင္ျပလိုက္ပါတယ္။
ေသေလးပါးက
ရွင္မဟာကႆပ = ေ၀ဘာရေတာင္ ျမတ္ကမလာထက္မွာ ယခုထက္တုိင္ရွိေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။
ရွင္သုဘာရ = ဥတၱမၼေတာင္ ။
ရွင္ဥေပကၡာရ = မကုဠေတာင္ ။
ရွင္ဓမၼသာရ = မကုဠေတာင္ ။ တို႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။
တစ္ဖန္……
ေသေလးပါး ရွင္ေလးပါးကို ေလာကုတၱရာနည္းေျပာရရင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္မျဖစ္နိုင္တာကို ေသးေလးပါးလို႔ ေခၚၿပီး၊ ေနာက္ အႀကိမ္မ်ားစြာ ျဖစ္နိင္တာကိုေတာ့ ရွင္ေလးပါး လုိ႔ ေခၚဆိုၾကတာပါ။ ဒီနည္းကို ေရွးပညာရွိသူေတာင္ေကာင္းမ်ား ႏွစ္သက္ေတာ္မူၾကပါတယ္။
ေသေလးပါးဆိုတာ မဂ္ေလးပါးကို ေျပာတာပါ။ ဘာ့ေၾကာင့္ဆိုရင္ ေသာတာပတၱိမဂ္ရၿပီးသူမ်ား ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေသာတာပတိၱမဂ္ မရရွိနိင္ေတာ့လို႔ပါပဲ။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္မရနိုင္ေတာ့လို႔ ေသတယ္လို႔ေျပာတာပါ။က်န္တဲ့အထက္မဂ္သံုးပါးလဲ ဒီအတိုင္းပါပဲ၊၊ ဒါေၾကာင့္ မဂ္ေလးပါးကို ေသေလးပါး လို႔ ေရွးပညာရွိမ်ား မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ၾကတာပါ။
ရွင္ေလးပါးဆုိတာက ဖိုလ္ေလးပါးကို ေျပာတာပါ၊ ေသာတၱာပတၱိဖိုလ္ရၿပီးသူတိုင္း ေနာက္ထပ္ ေသာတၱာပတၱိဖုိလ္ကို မၾကာမၾကာ ျပန္၀င္စားလုိ႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဖိုလ္ကို ရွင္တယ္ လို႔ေျပာတာပါ။ က်န္တဲ့အထက္ဖိုလ္သံုးပါးလဲ ဒီအတိုင္းပါပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ဖိုလ္ေလးပါးကို ရွင္ေလးပါး လို႔ ေရွးပညာရွိမ်ား မိန္႔ေတာ္မူခဲ့တာပါ။
ေသေလးပါးရွင္ေလးပါးဆိုတာဘာပါလဲ
အေမး။ ။ေသေလးပါး ရွင္ေလးပါးအေၾကာင္းကို သိခ်င္ပါတယ္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္အပါအ၀င္ အမ်ားသူငါသိေအာင္ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါ ဘုရား။
၀င္းေဇာ္ကို
မႏၱေလး
အေျဖ။ ။ရွင္ေလးပါး ေသေလးပါးကို ေလာကီ ေလာကုတ္ခြဲၿပီးေျပာရရင္ပိုရွင္းပါ့မယ္။ ရွင္ေလးပါးကုိ ေလာကအေနနဲ႔ ေျပာရရင္..
ရွင္ေလးပါးအေၾကာင္းဟာ က်မ္းႀကီးက်မ္းခိုင္ေတြမွာ မလာပါဘူး။
ရွင္ေလးပါး
ရွင္ဥပဂုတၱ = ေတာင္သမုဒၵရာမွာ ေၾကးျပာႆဒ္နဲ႔ ယခုထက္တုိင္သတင္းသံုးေနဆဲျဖစ္တယ္လုိ႔ဆိုတယ္။
ရွင္သာရဒတၱ = ေျမာက္သမုဒၵရာမွာ ေရႊျပာႆဒ္နဲ႔ ယခုထက္တိုင္သီတင္းသံုးေနဆဲ
ရွင္သေကၠာသာရ = အေရွ႕သမုဒၵရာမွာ ေရႊျပာႆဒ္နဲ႔ ယခုထက္တုိင္သီတင္းသံုးေနဆဲ
ရွင္ေမဒါရ = အေနာက္သမုဒၵရာမွာ ေၾကးျပာႆဒ္နဲ႔ ယခုထက္တုိင္ရွိေနေသးတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။(သရုပ္ျပအဘိဓါန္၊ႏွာ-၅၁၀)
တနည္းရွင္ေလးပါး
ပထမအင္း၀ေခတ္ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၈၁၅ ေလာက္ကစလို႔ စာဆိုအေက်ာ္မ်ား ေပၚထြန္းခဲ့ပါတယ္။ အခုအခါ ေပေလးပင္ ရွင္ေလးပါးဆိုၿပီး ေျပာဆိုေနၾကတာပါ။ ရွင္ေလးပါးက
ရွင္ဥတၱမေက်ာ္ = ၈၁၅ - ၉၀၄
ရွင္အုန္းညိဳ = ၈၁၅ - ၈၉၀
ရွင္မဟာသီလ၀ံသ = ၈၁၅ -၈၈၀
ရွင္ေခမာ = ၈၁၅ -၈၆၅ တို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ (အင္း၀ ျပတုိက္၊အင္း၀ၿမိဳ႕)
ေသေလးပါး နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး က်မး္ႀကီးက်မ္းခိုင္မွာ လာတာမေတြ႕ရပါဘူး။ ေရွးရိုေျပာစဥ္မွတ္စုမွလာတယ္လို႔ သရုပ္ျပအဘိဓါန္မွာ ေဖၚျပထားတာ ကို တင္ျပလိုက္ပါတယ္။
ေသေလးပါးက
ရွင္မဟာကႆပ = ေ၀ဘာရေတာင္ ျမတ္ကမလာထက္မွာ ယခုထက္တုိင္ရွိေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။
ရွင္သုဘာရ = ဥတၱမၼေတာင္ ။
ရွင္ဥေပကၡာရ = မကုဠေတာင္ ။
ရွင္ဓမၼသာရ = မကုဠေတာင္ ။ တို႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။
တစ္ဖန္……
ေသေလးပါး ရွင္ေလးပါးကို ေလာကုတၱရာနည္းေျပာရရင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္မျဖစ္နိုင္တာကို ေသးေလးပါးလို႔ ေခၚၿပီး၊ ေနာက္ အႀကိမ္မ်ားစြာ ျဖစ္နိင္တာကိုေတာ့ ရွင္ေလးပါး လုိ႔ ေခၚဆိုၾကတာပါ။ ဒီနည္းကို ေရွးပညာရွိသူေတာင္ေကာင္းမ်ား ႏွစ္သက္ေတာ္မူၾကပါတယ္။
ေသေလးပါးဆိုတာ မဂ္ေလးပါးကို ေျပာတာပါ။ ဘာ့ေၾကာင့္ဆိုရင္ ေသာတာပတၱိမဂ္ရၿပီးသူမ်ား ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေသာတာပတိၱမဂ္ မရရွိနိင္ေတာ့လို႔ပါပဲ။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္မရနိုင္ေတာ့လို႔ ေသတယ္လို႔ေျပာတာပါ။က်န္တဲ့အထက္မဂ္သံုးပါးလဲ ဒီအတိုင္းပါပဲ၊၊ ဒါေၾကာင့္ မဂ္ေလးပါးကို ေသေလးပါး လို႔ ေရွးပညာရွိမ်ား မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ၾကတာပါ။
ရွင္ေလးပါးဆုိတာက ဖိုလ္ေလးပါးကို ေျပာတာပါ၊ ေသာတၱာပတၱိဖိုလ္ရၿပီးသူတိုင္း ေနာက္ထပ္ ေသာတၱာပတၱိဖုိလ္ကို မၾကာမၾကာ ျပန္၀င္စားလုိ႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဖိုလ္ကို ရွင္တယ္ လို႔ေျပာတာပါ။ က်န္တဲ့အထက္ဖိုလ္သံုးပါးလဲ ဒီအတိုင္းပါပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ဖိုလ္ေလးပါးကို ရွင္ေလးပါး လို႔ ေရွးပညာရွိမ်ား မိန္႔ေတာ္မူခဲ့တာပါ။
၀င္းေဇာ္ကို
မႏၱေလး
အေျဖ။ ။ရွင္ေလးပါး ေသေလးပါးကို ေလာကီ ေလာကုတ္ခြဲၿပီးေျပာရရင္ပိုရွင္းပါ့မယ္။ ရွင္ေလးပါးကုိ ေလာကအေနနဲ႔ ေျပာရရင္..
ရွင္ေလးပါးအေၾကာင္းဟာ က်မ္းႀကီးက်မ္းခိုင္ေတြမွာ မလာပါဘူး။
ရွင္ေလးပါး
ရွင္ဥပဂုတၱ = ေတာင္သမုဒၵရာမွာ ေၾကးျပာႆဒ္နဲ႔ ယခုထက္တုိင္သတင္းသံုးေနဆဲျဖစ္တယ္လုိ႔ဆိုတယ္။
ရွင္သာရဒတၱ = ေျမာက္သမုဒၵရာမွာ ေရႊျပာႆဒ္နဲ႔ ယခုထက္တိုင္သီတင္းသံုးေနဆဲ
ရွင္သေကၠာသာရ = အေရွ႕သမုဒၵရာမွာ ေရႊျပာႆဒ္နဲ႔ ယခုထက္တုိင္သီတင္းသံုးေနဆဲ
ရွင္ေမဒါရ = အေနာက္သမုဒၵရာမွာ ေၾကးျပာႆဒ္နဲ႔ ယခုထက္တုိင္ရွိေနေသးတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။(သရုပ္ျပအဘိဓါန္၊ႏွာ-၅၁၀)
တနည္းရွင္ေလးပါး
ပထမအင္း၀ေခတ္ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၈၁၅ ေလာက္ကစလို႔ စာဆိုအေက်ာ္မ်ား ေပၚထြန္းခဲ့ပါတယ္။ အခုအခါ ေပေလးပင္ ရွင္ေလးပါးဆိုၿပီး ေျပာဆိုေနၾကတာပါ။ ရွင္ေလးပါးက
ရွင္ဥတၱမေက်ာ္ = ၈၁၅ - ၉၀၄
ရွင္အုန္းညိဳ = ၈၁၅ - ၈၉၀
ရွင္မဟာသီလ၀ံသ = ၈၁၅ -၈၈၀
ရွင္ေခမာ = ၈၁၅ -၈၆၅ တို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ (အင္း၀ ျပတုိက္၊အင္း၀ၿမိဳ႕)
ေသေလးပါး နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး က်မး္ႀကီးက်မ္းခိုင္မွာ လာတာမေတြ႕ရပါဘူး။ ေရွးရိုေျပာစဥ္မွတ္စုမွလာတယ္လို႔ သရုပ္ျပအဘိဓါန္မွာ ေဖၚျပထားတာ ကို တင္ျပလိုက္ပါတယ္။
ေသေလးပါးက
ရွင္မဟာကႆပ = ေ၀ဘာရေတာင္ ျမတ္ကမလာထက္မွာ ယခုထက္တုိင္ရွိေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။
ရွင္သုဘာရ = ဥတၱမၼေတာင္ ။
ရွင္ဥေပကၡာရ = မကုဠေတာင္ ။
ရွင္ဓမၼသာရ = မကုဠေတာင္ ။ တို႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။
တစ္ဖန္……
ေသေလးပါး ရွင္ေလးပါးကို ေလာကုတၱရာနည္းေျပာရရင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္မျဖစ္နိုင္တာကို ေသးေလးပါးလို႔ ေခၚၿပီး၊ ေနာက္ အႀကိမ္မ်ားစြာ ျဖစ္နိင္တာကိုေတာ့ ရွင္ေလးပါး လုိ႔ ေခၚဆိုၾကတာပါ။ ဒီနည္းကို ေရွးပညာရွိသူေတာင္ေကာင္းမ်ား ႏွစ္သက္ေတာ္မူၾကပါတယ္။
ေသေလးပါးဆိုတာ မဂ္ေလးပါးကို ေျပာတာပါ။ ဘာ့ေၾကာင့္ဆိုရင္ ေသာတာပတၱိမဂ္ရၿပီးသူမ်ား ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေသာတာပတိၱမဂ္ မရရွိနိင္ေတာ့လို႔ပါပဲ။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္မရနိုင္ေတာ့လို႔ ေသတယ္လို႔ေျပာတာပါ။က်န္တဲ့အထက္မဂ္သံုးပါးလဲ ဒီအတိုင္းပါပဲ၊၊ ဒါေၾကာင့္ မဂ္ေလးပါးကို ေသေလးပါး လို႔ ေရွးပညာရွိမ်ား မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ၾကတာပါ။
ရွင္ေလးပါးဆုိတာက ဖိုလ္ေလးပါးကို ေျပာတာပါ၊ ေသာတၱာပတၱိဖိုလ္ရၿပီးသူတိုင္း ေနာက္ထပ္ ေသာတၱာပတၱိဖုိလ္ကို မၾကာမၾကာ ျပန္၀င္စားလုိ႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဖိုလ္ကို ရွင္တယ္ လို႔ေျပာတာပါ။ က်န္တဲ့အထက္ဖိုလ္သံုးပါးလဲ ဒီအတိုင္းပါပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ဖိုလ္ေလးပါးကို ရွင္ေလးပါး လို႔ ေရွးပညာရွိမ်ား မိန္႔ေတာ္မူခဲ့တာပါ။
ရဟန္းေတာ္မ်ား အင္တာနက္သံုးတာ ရ-မရ
အေမး။ ။အရွင္ဘုရား…ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား အင္တာနက္သံုးတာ ပိတ္ပင္တားဆီးျခင္း ရွိပါသလား၊ ရဟန္းေတာ္မ်ား အင္တာနက္သံုးမယ္ဆို ရင္ ဘယ္လို အက်ဳိးအျပစ္မ်ား ရနိုင္တယ္ဆုိတာ ေျဖၾကားေပးေစလိုပါတယ္ဘုရား။
သဇင္ေက်ာ္
ရွရွား
အေျဖ။ ။ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ရဟန္းေတာ္မ်ား အင္တာနက္သံုးတာ ပိတ္ပင္တားဆီးျခင္းမရွိေသးပါဘူး။
ရဟန္းေတာ္မ်ား အင္တာနက္သံုးတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာရရင္ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အေကာင္းနဲ႔အဆိုး ဒြန္တြဲလ်က္ ရွိေနပါတယ္။ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမ်ားမွာလဲ ရဟန္းေတာ္မ်ား ၾကည့္သင့္တဲ့အရာမ်ားရွိသလို မၾကည့္သင့္တဲ့အရာမ်ားလဲရွိပါတယ္။
အင္တာနက္သံုးတဲ့ေနရာမွာ လမ္းေၾကာင္းမွန္ကန္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သံုးသင့္တယ္လို႔ေျပာရမယ္။ တကယ္လို႔ လမ္းေၾကာင္း မမွန္ဘူး ဆိုရင္ ေတာ့ မသံုးသင့္ဘူးလို႔ပဲ ေျပာပါရေစ…………။
ဆုိေရးရွိက ဆိုအပ္စြ ဆိုတာလို ရဟန္းေတာ္မ်ား တီဗြီၾကည့္တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လူျမင္ကြင္းမွာ မၾကည့္ဘဲ ကိုယ့္အခန္းထဲမွပဲ ရဟန္းေတာ္မ်ားန႔ဲ သင့္ေတာ္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ၾကည့္နုိင္ပါတယ္လို႔ တည္ေတာရဆရာေတာ္က “ယေန႔ဗုဒၶ၀ါဒဆိုင္ရာ အေမးအေျဖမ်ား” ဆိုတဲ့စာအုပ္မွာ အက်ယ္တ၀င့္ ရွင္းလင္းေရးသားထားတာ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။
ဒီလိုပါပဲ ရဟန္းေတာ္မ်ား အင္တာနက္သံုးတဲ့ေနရာမွာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားေတာ္မ်ား ကမၻာျပန္႔ေစဖို႔ဆိုတဲ့ မြန္ျမတ္တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ နဲ႔ အသံုးျပဳတယ္ဆိုရင္ အသံုးျပဳတုိင္းမွာ ကုသုိလ္ရေနပါတယ္။ ပညာဗဟုသုတဆည္းပူးဖုိ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ အသံုးျပဳရင္ ပညာဗဟုသုတ တုိးပြားတဲ့အက်ဳိး ရရွိပါတယ္။
ဒီလိုမွမဟုတ္ဘဲ မသင့္ေတာ္တဲ့ ၀က္ဘ္ဆိုက္ေတြကို ၾကည့္ဖို႔ အသံုးျပဳမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိေလသာေတြတိုးပြားၿပီး အကုသိုလ္ေတြပဲ မ်ားလာေတာ့ မွာပါ။ ေနာင္အခါ သာသနာေတာ္မွာ မေပ်ာ္ပိုက္ ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။
သဇင္ေက်ာ္
ရွရွား
အေျဖ။ ။ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ရဟန္းေတာ္မ်ား အင္တာနက္သံုးတာ ပိတ္ပင္တားဆီးျခင္းမရွိေသးပါဘူး။
ရဟန္းေတာ္မ်ား အင္တာနက္သံုးတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာရရင္ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အေကာင္းနဲ႔အဆိုး ဒြန္တြဲလ်က္ ရွိေနပါတယ္။ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမ်ားမွာလဲ ရဟန္းေတာ္မ်ား ၾကည့္သင့္တဲ့အရာမ်ားရွိသလို မၾကည့္သင့္တဲ့အရာမ်ားလဲရွိပါတယ္။
အင္တာနက္သံုးတဲ့ေနရာမွာ လမ္းေၾကာင္းမွန္ကန္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သံုးသင့္တယ္လို႔ေျပာရမယ္။ တကယ္လို႔ လမ္းေၾကာင္း မမွန္ဘူး ဆိုရင္ ေတာ့ မသံုးသင့္ဘူးလို႔ပဲ ေျပာပါရေစ…………။
ဆုိေရးရွိက ဆိုအပ္စြ ဆိုတာလို ရဟန္းေတာ္မ်ား တီဗြီၾကည့္တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လူျမင္ကြင္းမွာ မၾကည့္ဘဲ ကိုယ့္အခန္းထဲမွပဲ ရဟန္းေတာ္မ်ားန႔ဲ သင့္ေတာ္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ၾကည့္နုိင္ပါတယ္လို႔ တည္ေတာရဆရာေတာ္က “ယေန႔ဗုဒၶ၀ါဒဆိုင္ရာ အေမးအေျဖမ်ား” ဆိုတဲ့စာအုပ္မွာ အက်ယ္တ၀င့္ ရွင္းလင္းေရးသားထားတာ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။
ဒီလိုပါပဲ ရဟန္းေတာ္မ်ား အင္တာနက္သံုးတဲ့ေနရာမွာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားေတာ္မ်ား ကမၻာျပန္႔ေစဖို႔ဆိုတဲ့ မြန္ျမတ္တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ နဲ႔ အသံုးျပဳတယ္ဆိုရင္ အသံုးျပဳတုိင္းမွာ ကုသုိလ္ရေနပါတယ္။ ပညာဗဟုသုတဆည္းပူးဖုိ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ အသံုးျပဳရင္ ပညာဗဟုသုတ တုိးပြားတဲ့အက်ဳိး ရရွိပါတယ္။
ဒီလိုမွမဟုတ္ဘဲ မသင့္ေတာ္တဲ့ ၀က္ဘ္ဆိုက္ေတြကို ၾကည့္ဖို႔ အသံုးျပဳမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိေလသာေတြတိုးပြားၿပီး အကုသိုလ္ေတြပဲ မ်ားလာေတာ့ မွာပါ။ ေနာင္အခါ သာသနာေတာ္မွာ မေပ်ာ္ပိုက္ ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။
ရဟန္းေတာ္မ်ား အင္တာနက္သံုးတာ ရ-မရ
အေမး။ ။အရွင္ဘုရား…ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား အင္တာနက္သံုးတာ ပိတ္ပင္တားဆီးျခင္း ရွိပါသလား၊ ရဟန္းေတာ္မ်ား အင္တာနက္သံုးမယ္ဆို ရင္ ဘယ္လို အက်ဳိးအျပစ္မ်ား ရနိုင္တယ္ဆုိတာ ေျဖၾကားေပးေစလိုပါတယ္ဘုရား။
သဇင္ေက်ာ္
ရွရွား
အေျဖ။ ။ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ရဟန္းေတာ္မ်ား အင္တာနက္သံုးတာ ပိတ္ပင္တားဆီးျခင္းမရွိေသးပါဘူး။
ရဟန္းေတာ္မ်ား အင္တာနက္သံုးတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာရရင္ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အေကာင္းနဲ႔အဆိုး ဒြန္တြဲလ်က္ ရွိေနပါတယ္။ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမ်ားမွာလဲ ရဟန္းေတာ္မ်ား ၾကည့္သင့္တဲ့အရာမ်ားရွိသလို မၾကည့္သင့္တဲ့အရာမ်ားလဲရွိပါတယ္။
အင္တာနက္သံုးတဲ့ေနရာမွာ လမ္းေၾကာင္းမွန္ကန္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သံုးသင့္တယ္လို႔ေျပာရမယ္။ တကယ္လို႔ လမ္းေၾကာင္း မမွန္ဘူး ဆိုရင္ ေတာ့ မသံုးသင့္ဘူးလို႔ပဲ ေျပာပါရေစ…………။
ဆုိေရးရွိက ဆိုအပ္စြ ဆိုတာလို ရဟန္းေတာ္မ်ား တီဗြီၾကည့္တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လူျမင္ကြင္းမွာ မၾကည့္ဘဲ ကိုယ့္အခန္းထဲမွပဲ ရဟန္းေတာ္မ်ားန႔ဲ သင့္ေတာ္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ၾကည့္နုိင္ပါတယ္လို႔ တည္ေတာရဆရာေတာ္က “ယေန႔ဗုဒၶ၀ါဒဆိုင္ရာ အေမးအေျဖမ်ား” ဆိုတဲ့စာအုပ္မွာ အက်ယ္တ၀င့္ ရွင္းလင္းေရးသားထားတာ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။
ဒီလိုပါပဲ ရဟန္းေတာ္မ်ား အင္တာနက္သံုးတဲ့ေနရာမွာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားေတာ္မ်ား ကမၻာျပန္႔ေစဖို႔ဆိုတဲ့ မြန္ျမတ္တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ နဲ႔ အသံုးျပဳတယ္ဆိုရင္ အသံုးျပဳတုိင္းမွာ ကုသုိလ္ရေနပါတယ္။ ပညာဗဟုသုတဆည္းပူးဖုိ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ အသံုးျပဳရင္ ပညာဗဟုသုတ တုိးပြားတဲ့အက်ဳိး ရရွိပါတယ္။
ဒီလိုမွမဟုတ္ဘဲ မသင့္ေတာ္တဲ့ ၀က္ဘ္ဆိုက္ေတြကို ၾကည့္ဖို႔ အသံုးျပဳမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိေလသာေတြတိုးပြားၿပီး အကုသိုလ္ေတြပဲ မ်ားလာေတာ့ မွာပါ။ ေနာင္အခါ သာသနာေတာ္မွာ မေပ်ာ္ပိုက္ ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။
သဇင္ေက်ာ္
ရွရွား
အေျဖ။ ။ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ရဟန္းေတာ္မ်ား အင္တာနက္သံုးတာ ပိတ္ပင္တားဆီးျခင္းမရွိေသးပါဘူး။
ရဟန္းေတာ္မ်ား အင္တာနက္သံုးတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာရရင္ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အေကာင္းနဲ႔အဆိုး ဒြန္တြဲလ်က္ ရွိေနပါတယ္။ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမ်ားမွာလဲ ရဟန္းေတာ္မ်ား ၾကည့္သင့္တဲ့အရာမ်ားရွိသလို မၾကည့္သင့္တဲ့အရာမ်ားလဲရွိပါတယ္။
အင္တာနက္သံုးတဲ့ေနရာမွာ လမ္းေၾကာင္းမွန္ကန္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သံုးသင့္တယ္လို႔ေျပာရမယ္။ တကယ္လို႔ လမ္းေၾကာင္း မမွန္ဘူး ဆိုရင္ ေတာ့ မသံုးသင့္ဘူးလို႔ပဲ ေျပာပါရေစ…………။
ဆုိေရးရွိက ဆိုအပ္စြ ဆိုတာလို ရဟန္းေတာ္မ်ား တီဗြီၾကည့္တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လူျမင္ကြင္းမွာ မၾကည့္ဘဲ ကိုယ့္အခန္းထဲမွပဲ ရဟန္းေတာ္မ်ားန႔ဲ သင့္ေတာ္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ၾကည့္နုိင္ပါတယ္လို႔ တည္ေတာရဆရာေတာ္က “ယေန႔ဗုဒၶ၀ါဒဆိုင္ရာ အေမးအေျဖမ်ား” ဆိုတဲ့စာအုပ္မွာ အက်ယ္တ၀င့္ ရွင္းလင္းေရးသားထားတာ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။
ဒီလိုပါပဲ ရဟန္းေတာ္မ်ား အင္တာနက္သံုးတဲ့ေနရာမွာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားေတာ္မ်ား ကမၻာျပန္႔ေစဖို႔ဆိုတဲ့ မြန္ျမတ္တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ နဲ႔ အသံုးျပဳတယ္ဆိုရင္ အသံုးျပဳတုိင္းမွာ ကုသုိလ္ရေနပါတယ္။ ပညာဗဟုသုတဆည္းပူးဖုိ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ အသံုးျပဳရင္ ပညာဗဟုသုတ တုိးပြားတဲ့အက်ဳိး ရရွိပါတယ္။
ဒီလိုမွမဟုတ္ဘဲ မသင့္ေတာ္တဲ့ ၀က္ဘ္ဆိုက္ေတြကို ၾကည့္ဖို႔ အသံုးျပဳမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိေလသာေတြတိုးပြားၿပီး အကုသိုလ္ေတြပဲ မ်ားလာေတာ့ မွာပါ။ ေနာင္အခါ သာသနာေတာ္မွာ မေပ်ာ္ပိုက္ ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။
ပရိတ္အစြမ္းထက္ျခင္း
အေမး။ ။ဆရာေတာ္ဘုရား……. တစ္နာရီအတြင္းမွာပဲ ပရိတ္ၾကီး(၁၁)သုတ္လံုးရြတ္တာနဲ႔ ပရိတ္ႀကီး(၁၁)သုတ္ထဲမွ တစ္သုတ္သုတ္ကို တစ္နာရီလံုး ရြတ္တဲ့အနက္ ဘယ္ဟာက ပိုအစြမ္းထက္ပါလဲဆုိတာ အေျဖေပးေတာ္မူပါဘုရား။
ရွင္သန္႔
ေရနီ
အေျဖ။ ။ပရိတ္အစြမ္းထက္ဖို႔အတြက္ အေခါက္ေရမ်ားမ်ား ရြတ္ဖတ္တာ အဓိကမဟုတ္ပါဘူး။ ပရိတ္ရြတ္ဖတ္ သူနဲ႔ နာယူသူတို႔ရဲ႕အဂၤါျပည့္စံုရင္ အစြမ္းထက္ပါတယ္။
ပရိတ္ရြတ္ဖတ္သူက…
ပုဒ္ပါဌ္အကၡရာကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ရြတ္တတ္ရမယ္။
ပရိတ္ရဲ႕အနက္အဓိပါယ္ကုိ ေကာင္းေကာင္းနားလည္ရမယ္။
ပရိတ္နာတဲ့သူအေပၚမွာ သနားတဲ့ ကရုဏာစိတ္၊အက်ဳိးလိုလားတဲ့ေမတၱာစိတ္ ထားရမယ္။
နာယူသူရဲ႕အဂၤါက..
ကံႀကီးထိုက္ေနရင္ နာယူသူကုိ ပရိတ္က မေစာင့္ေရွာက္ဘူး။
နာယူတဲ့သူက မိစၦာဒိ႒ိ အယူမွားေနရင္လဲ ပရိတ္က မေစာင့္ေရွာက္ဘူး။
နာယူသူက ပရိတ္ကုိ မယံုျပန္ဘူးဆိုရင္လဲ ပရိတ္ကမေစာင့္ေရွာက္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ နာယူသူက ကံႀကီးထုိက္တာမရွိဘူး၊ အယူမွန္ေနမယ္။ ပရိတ္ကို ယံုၾကည္မယ္ဆိုရင္ နာယူသူရဲ႕အဂၤါျပည့္စံုၿပီလုိ႔ ဆိုရမယ္။ ဒီလိုပါပဲ ပရိတ္နာယူသူနဲ႔ ရြတ္ဖတ္သူတို႔ရဲ႕အဂၤါျပည့္စံုမယ္ဆိုရင္ ပရိတ္က အစြမ္းထက္မယ္ဆိုတာ ေျဖၾကားေပးလိုက္ရပါတယ္။
ရွင္သန္႔
ေရနီ
အေျဖ။ ။ပရိတ္အစြမ္းထက္ဖို႔အတြက္ အေခါက္ေရမ်ားမ်ား ရြတ္ဖတ္တာ အဓိကမဟုတ္ပါဘူး။ ပရိတ္ရြတ္ဖတ္ သူနဲ႔ နာယူသူတို႔ရဲ႕အဂၤါျပည့္စံုရင္ အစြမ္းထက္ပါတယ္။
ပရိတ္ရြတ္ဖတ္သူက…
ပုဒ္ပါဌ္အကၡရာကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ရြတ္တတ္ရမယ္။
ပရိတ္ရဲ႕အနက္အဓိပါယ္ကုိ ေကာင္းေကာင္းနားလည္ရမယ္။
ပရိတ္နာတဲ့သူအေပၚမွာ သနားတဲ့ ကရုဏာစိတ္၊အက်ဳိးလိုလားတဲ့ေမတၱာစိတ္ ထားရမယ္။
နာယူသူရဲ႕အဂၤါက..
ကံႀကီးထိုက္ေနရင္ နာယူသူကုိ ပရိတ္က မေစာင့္ေရွာက္ဘူး။
နာယူတဲ့သူက မိစၦာဒိ႒ိ အယူမွားေနရင္လဲ ပရိတ္က မေစာင့္ေရွာက္ဘူး။
နာယူသူက ပရိတ္ကုိ မယံုျပန္ဘူးဆိုရင္လဲ ပရိတ္ကမေစာင့္ေရွာက္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ နာယူသူက ကံႀကီးထုိက္တာမရွိဘူး၊ အယူမွန္ေနမယ္။ ပရိတ္ကို ယံုၾကည္မယ္ဆိုရင္ နာယူသူရဲ႕အဂၤါျပည့္စံုၿပီလုိ႔ ဆိုရမယ္။ ဒီလိုပါပဲ ပရိတ္နာယူသူနဲ႔ ရြတ္ဖတ္သူတို႔ရဲ႕အဂၤါျပည့္စံုမယ္ဆိုရင္ ပရိတ္က အစြမ္းထက္မယ္ဆိုတာ ေျဖၾကားေပးလိုက္ရပါတယ္။
ပရိတ္အစြမ္းထက္ျခင္း
အေမး။ ။ဆရာေတာ္ဘုရား……. တစ္နာရီအတြင္းမွာပဲ ပရိတ္ၾကီး(၁၁)သုတ္လံုးရြတ္တာနဲ႔ ပရိတ္ႀကီး(၁၁)သုတ္ထဲမွ တစ္သုတ္သုတ္ကို တစ္နာရီလံုး ရြတ္တဲ့အနက္ ဘယ္ဟာက ပိုအစြမ္းထက္ပါလဲဆုိတာ အေျဖေပးေတာ္မူပါဘုရား။
ရွင္သန္႔
ေရနီ
အေျဖ။ ။ပရိတ္အစြမ္းထက္ဖို႔အတြက္ အေခါက္ေရမ်ားမ်ား ရြတ္ဖတ္တာ အဓိကမဟုတ္ပါဘူး။ ပရိတ္ရြတ္ဖတ္ သူနဲ႔ နာယူသူတို႔ရဲ႕အဂၤါျပည့္စံုရင္ အစြမ္းထက္ပါတယ္။
ပရိတ္ရြတ္ဖတ္သူက…
ပုဒ္ပါဌ္အကၡရာကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ရြတ္တတ္ရမယ္။
ပရိတ္ရဲ႕အနက္အဓိပါယ္ကုိ ေကာင္းေကာင္းနားလည္ရမယ္။
ပရိတ္နာတဲ့သူအေပၚမွာ သနားတဲ့ ကရုဏာစိတ္၊အက်ဳိးလိုလားတဲ့ေမတၱာစိတ္ ထားရမယ္။
နာယူသူရဲ႕အဂၤါက..
ကံႀကီးထိုက္ေနရင္ နာယူသူကုိ ပရိတ္က မေစာင့္ေရွာက္ဘူး။
နာယူတဲ့သူက မိစၦာဒိ႒ိ အယူမွားေနရင္လဲ ပရိတ္က မေစာင့္ေရွာက္ဘူး။
နာယူသူက ပရိတ္ကုိ မယံုျပန္ဘူးဆိုရင္လဲ ပရိတ္ကမေစာင့္ေရွာက္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ နာယူသူက ကံႀကီးထုိက္တာမရွိဘူး၊ အယူမွန္ေနမယ္။ ပရိတ္ကို ယံုၾကည္မယ္ဆိုရင္ နာယူသူရဲ႕အဂၤါျပည့္စံုၿပီလုိ႔ ဆိုရမယ္။ ဒီလိုပါပဲ ပရိတ္နာယူသူနဲ႔ ရြတ္ဖတ္သူတို႔ရဲ႕အဂၤါျပည့္စံုမယ္ဆိုရင္ ပရိတ္က အစြမ္းထက္မယ္ဆိုတာ ေျဖၾကားေပးလိုက္ရပါတယ္။
ရွင္သန္႔
ေရနီ
အေျဖ။ ။ပရိတ္အစြမ္းထက္ဖို႔အတြက္ အေခါက္ေရမ်ားမ်ား ရြတ္ဖတ္တာ အဓိကမဟုတ္ပါဘူး။ ပရိတ္ရြတ္ဖတ္ သူနဲ႔ နာယူသူတို႔ရဲ႕အဂၤါျပည့္စံုရင္ အစြမ္းထက္ပါတယ္။
ပရိတ္ရြတ္ဖတ္သူက…
ပုဒ္ပါဌ္အကၡရာကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ရြတ္တတ္ရမယ္။
ပရိတ္ရဲ႕အနက္အဓိပါယ္ကုိ ေကာင္းေကာင္းနားလည္ရမယ္။
ပရိတ္နာတဲ့သူအေပၚမွာ သနားတဲ့ ကရုဏာစိတ္၊အက်ဳိးလိုလားတဲ့ေမတၱာစိတ္ ထားရမယ္။
နာယူသူရဲ႕အဂၤါက..
ကံႀကီးထိုက္ေနရင္ နာယူသူကုိ ပရိတ္က မေစာင့္ေရွာက္ဘူး။
နာယူတဲ့သူက မိစၦာဒိ႒ိ အယူမွားေနရင္လဲ ပရိတ္က မေစာင့္ေရွာက္ဘူး။
နာယူသူက ပရိတ္ကုိ မယံုျပန္ဘူးဆိုရင္လဲ ပရိတ္ကမေစာင့္ေရွာက္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ နာယူသူက ကံႀကီးထုိက္တာမရွိဘူး၊ အယူမွန္ေနမယ္။ ပရိတ္ကို ယံုၾကည္မယ္ဆိုရင္ နာယူသူရဲ႕အဂၤါျပည့္စံုၿပီလုိ႔ ဆိုရမယ္။ ဒီလိုပါပဲ ပရိတ္နာယူသူနဲ႔ ရြတ္ဖတ္သူတို႔ရဲ႕အဂၤါျပည့္စံုမယ္ဆိုရင္ ပရိတ္က အစြမ္းထက္မယ္ဆိုတာ ေျဖၾကားေပးလိုက္ရပါတယ္။
